Ο ζωγράφος μας γεννήθηκε το 1864 στο Αλμπί της νότιας Γαλλίας, ενώ έζησε τα περισσότερα χρόνια της βραχείας ζωής του στην Μονμάρτρη. Ο Toulouse-Lautrec θεωρείται, όχι αδίκως, ο εικονογράφος της Belle Époque. Tα έργα του αποτελούν μια απεικόνιση της ζωής στην Μονμάρτρη κατά την δύση του 19ου αιώνα, τότε που η περιοχή είχε καταστεί το κέντρο συνάντησης των καλλιτεχνών της Ευρώπης, εκεί που η μποέμ κουλτούρα διασκέδαζε στα καμπαρέ με την αριστοκρατία και ερωτοτροπούσε στα πορνεία. Οι καλλιτέχνες της Μονμάρτρης (Jane Avril, Aristide Bruant, Yvette Guilbert, La Goulue), το Μoυλέν Ρουζ και οι πόρνες θα γίνουν οι πρωταγωνιστές του Lautrec, o οποίος θα τους εξασφαλίσει μια ανθεκτική, στην πάροδο των ετών, υστεροφημία.
Το 1882, ο Lautrec με παρότρυνση των γονιών του θα παρακολουθήσει μαθήματα ζωγραφικής στην γαλλική πρωτεύουσα. Κατά τα επόμενα έτη, θα ζωγραφίζει στην Μονμάρτρη στιγμιότυπα της νυχτερινής της ζωής και της καθημερινότητας των ιερόδουλων. Ένα από τα καλλιτεχνικά αποτελέσματα των «ενασχολήσεων» του είναι και ο πίνακας "Au Salon de la rue des Moulins"(1894).
Ο πίνακας αναπαριστά μια σκηνή καθημερινότητας στο πορνείο "La Fleur blanche" της οδού Μοulins. Έξι γυναίκες βρίσκονται στο σαλόνι του πορνείου σε στάση αναμονής, προσμένοντας πιθανώς την άφιξη των πελατών. Όλες, πλην της γυναίκας με το ρόζ φόρεμα που είναι η μαντάμ, όπως αφήνεται να εννοηθεί από το ένδυμα της, είναι ιερόδουλες. Το ενδιαφέρον που παρουσιάζει το εν λόγω έργο είναι πως, αν και έχουν χρησιμοποιηθεί έντοντα χρώματα (κυριαρχεί το κόκκινο και το μπορντώ), αποπνέει ένα αίσθημα μελαγχολίας, μοναξιάς και σκληρότητας.
Η αποτύπωση τούτων των συναισθημάτων επιτυγχάνεται με την αποξένωση των προσώπων, δεν υπάρχει αλληλεπίδραση μεταξύ τους καθώς όλες δείχνουν απομονωμένες στον μικρόκοσμο τους. Επιπλέον, τα μόλις δύο πρόσωπα που έχουν στραμμένο το βλέμμα τους προς εμάς μάς επιτρέπουν να διακρίνουμε μια εγκαρτέρηση στην στάση τους. Θα πρέπει, επίσης, να σταθούμε και στην κομμένη παρουσία στα δεξιά του πίνακα. Αρχικά, το γεγονός, ότι βρίσκεται στο περιθώριο δεν θα πρέπει να μας προκαλεί έκπληξη, καθότι ήταν συνήθης τακτική των ζωγράφων της εποχής να κόβουν αδέξια κάποιο πρόσωπο από τον πίνακα. Το δεύτερο και πιο σημαντικό χαρακτηριστικό της παρουσίας αυτής, είναι ότι εμφανίζεται όρθια με σηκωμένα τα ρούχα της. Με την κίνηση αυτή ο ζωγράφος αναπαριστά άλλη μια στιγμή της ρουτίνας στα πορνεία, εκείνη της εξέτασης για την σύφιλη.
Αξίζει ακόμα να σημειωθεί πως και σ΄αυτό τον πίνακα του Lautrec συναντάμε τέσσερα στοιχεία που επαναλαμβάνονται συχνά στα έργα του. Το πρώτο έχει να κάνει με την αγάπη του για τις κοκκινομάλλες. Στον πίνακα τέσσερις από τις έξι γυναίκες είναι κοκκινομάλλες, ενώ οι άλλες δύο έχουν πυρόξανθη απόχρωση μαλλιών. Επίσης, τα χρώματα του έχουν αχνή απόδοση, αν και πρόκειται για δημιουργία με λάδι σε καμβά. Το αχνό αποτέλεσμα οφείλεται σε μια τεχνική ανάμειξης του λαδιού με άλλα στοιχεία που μειώνουν την ένταση του χρώματος. Το τρίτο στοιχείο είναι πως ο πίνακας δημιουργήθηκε τμηματικά, δηλαδή η τελική εικόνα είναι απόρροια συνένωσης πολλαπλών στιγμών. Ο Lautrec συνήθιζε να παρακολουθεί την ζωή των γυναικών στα πορνεία, αποτυπώνοντας την με μολύβι, ενώ μετέπειτα την μετέφερε στον καμβά πειραματιζόμενος με τις στάσεις των σωμάτων και τα χρώματα. Τέλος, στα αριστερά του πίνακα μπορούμε να διακρίνουμε την υπογραφή του καλλιτέχνη, η οποία αποτελείται από έναν κύκλο με τα γράμματα T & L (από τα αρχικά του επωνύμου του) εντός του.
Ο Toulouse-Lautrec, εάν και αντιμετώπιζε χρόνια προβλήματα υγείας λόγω μιας ασθένειας που εμπόδιζε την ομαλή ανάπτυξη των κάτω άκρων του, και του αλκοολισμού του, θα πεθάνει τελικώς από σύφιλη το 1901, σε ηλικία 36 ετών. Στην διάρκεια των δεκαπέντε ετών ενεργής παρουσίας του στον χώρο της ζωγραφικής θα κατορθώσει να γίνει ο εκφραστής της εποχής του και ο πατέρας της διαφημιστικής καλλιτεχνικής αφίσας. Ο πίνακας "Au Salon de la rue des Moulins" εκτίθεται στο μουσείο Toulouse-Lautrec στο Αλμπί.