Οι Deaf Radio είναι ένα από τα δημοφιλή συγκροτήματα της ευρύτερης εγχώριας rock σκηνής. Έχουν ήδη κυκλοφορήσει δύο δίσκους, το 2017 και το 2019, και καθώς η πανηδμία πλησιάζει στο τέλος της (κούνια που μας κούναγε), πλησιάζει και η κυκλοφορία του τρίτου τους δίσκου. Το πρώτο δείγμα ήρθε με το τραγούδι "Model Society" μέσα στο προηγούμενο καλοκαίρι. Με αφορμή αυτά και την επικείμενη παρουσίασή τους στο Temple το ερχόμενο Σάββατο συζητήσαμε μαζί τους για τα όσα κάνανε και όσα ετοιμάζουν για το κοντινό μέλλον.
MixGrill: Το Σάββατο 4 Δεκεμβρίου θα πραγματοποιήσετε στο Temple την πρώτη συναυλία από την αρχή της πανδημίας. Πως νιώθετε για αυτό;
Deaf Radio: Ανυπομονούμε φυσικά. Πάνε σχεδόν δυο χρόνια από την τελευταία φορά που παίξαμε μπροστά στον κόσμο μας στην παρουσίαση του "Modern Panic" πριν ξεκινήσει όλη αυτή η δυστοπία με την πανδημία. Δεδομένου ότι ήταν τόσο από άποψη κόσμου, αλλά και από άποψη ατμόσφαιρας μία από τις αγαπημένες μας στιγμές ως μπάντα, δεν βλέπουμε την ώρα να ξαναπαίξουμε το Σάββατο.
MG: Φέτος συμμετείχατε και μάλιστα ξεχωρίσατε στους τρεις νικητές του HEMI (Hub for the Exchange of Music Innovation) Μusic Awards. Θέλετε να μας πείτε λίγα λόγια για τον διαγωνισμό αλλά και την εμπειρία σας σε αυτόν;
DR: Όταν αποφασίσαμε να δηλώσουμε συμμετοχή στα HEMI Music Awards δεν είχαμε ιδέα ότι θα μαθαίναμε τόσα πράγματα. Ήταν μια διαδικασία αρκετά απαιτητική από άποψη χρόνου, που κράτησε μήνες και μας προσέφερε πολλά σε όλα τα επίπεδα. Γνωρίσαμε από πρώτο χέρι μέσα από sessions με ειδικούς το πώς λειτουργεί διεθνώς η μουσική σε κάθε κομμάτι της. Από το digital aspect, όπου βρεθήκαμε να μιλάμε με τα κεντρικά του Spotify, μέχρι το booking, τα showcases και άλλα πολλά. Μάλιστα, αυτό μας οδήγησε και στην συμμετοχή στο EXIT festival του περασμένου καλοκαιριού, στη Σερβία. Όντας πλέον μεταξύ των νικητών του διαγωνισμού, μπορούμε με σιγουριά να προτείνουμε τη συμμετοχή σε αυτόν και σε άλλες μπάντες.
MG: “Model Society” είναι ο τίτλος του πρώτου single που κυκλοφόρησε το καλοκαίρι. Σχετίζεται η δημιουργία του με τον εγκλεισμό που περάσαμε/περνάμε και τη σημερινή μας κοινωνία ή αυτή η κοινωνία που αναφέρετε στους στίχους σας πηγάζει από κάποια δυστοπική, μελλοντική φαντασία;
DR: Το "Model Society" γράφτηκε πράγματι μετά την έναρξη της πανδημίας το καλοκαίρι του 2020. Δεν έχει να κάνει τόσο με τον εγκλεισμό λόγω COVID, άλλα κυρίως με την απομόνωσή μας στη σύγχρονη κοινωνία. Δυστυχώς η γενιά μας βομβαρδίζεται από πρότυπα σαφώς προσανατολισμένα στην υλική ευτυχία αδιαφορώντας για την ουσία. Αποθεώνει επιφανειακές περσόνες και αδιαφορεί για ανθρώπους που επιτελούν σοβαρό έργο. Σε αυτό το κομμάτι μιλήσαμε λίγο περισσότερα για το πώς συμβάλλουν ο νέες τεχνολογίες στο πρόβλημα αυτό, εξ ου και οι στίχοι περί AI κλπ.
Ζούμε και βλέπουμε το κέντρο βάρους μας να μετατοπίζεται στην επίτευξη βραχυπρόθεσμων, κυρίως υλικών όπως είπαμε στόχων, αφήνοντας στην άκρη την αναζήτηση του πραγματικού νοήματος στην ζωή μας. Η ευτυχία βρίσκεται στις σχέσεις, στις συνεργασίες, στην προσφορά, στην αποδοχή του άλλου. Είναι κάπου εκεί μέσα μας. Έχουμε ξαναγράψει για αυτό και θα συνεχίσουμε να γράφουμε γιατί το θεωρούμε ένα από τα πιο σημαντικά προβλήματα στις μέρες μας.
MG: Ποια είναι η σχέση του, μουσικά και θεματικά, με τον υπόλοιπο δίσκο που έρχεται και θα το περιέχει;
DR: Είναι ένα πολύ καλό και αντιπροσωπευτικό δείγμα μιας και προδίδει την αγάπη μας σε ένα μείγμα πιο σύγχρονων ήχων (βλ. synths) και του rock που πρεσβεύουμε χρόνια. Λατρεύουμε τις κιθάρες, αλλά στηρίζουμε πολύ το ότι θα πειραματιζόμαστε μουσικά με ό,τι μας κάνει χαρούμενους.
MG: Τι επιδιώξατε να πετύχετε στις καινούργιες μουσικές σας και τι διαφορετικό θα έχει από το “Modern Panic”;
DR: Για να είμαστε ειλικρινείς, δεν προσπαθήσαμε κάτι εσκεμμένα. Απλώς αρχίσαμε να γράφουμε κομμάτια όπως πάντα βασισμένοι στις επιρροές που είχαμε την περίοδο μετά από το "Modern Panic". Υπάρχουν κομμάτια που θα μπορούσαν να είναι μέσα στο "Modern Panic", υπάρχουν και κομμάτια που θα μπορούσες να πεις αυτό είναι άλλη μπάντα. Όπως είπαμε και παραπάνω, δεν φοβόμαστε τις αλλαγές και ούτε κάνουμε μουσική για να εξυπηρετήσουμε κάποιο συγκεκριμένο είδος. Σίγουρα η βάση μας παραμένει το rock, η αγάπη μας για ωραίες μελωδίες και τα ξεσπάσματα, αλλά μπορεί κάθε φορά να τα φέρνουμε με άλλο περιτύλιγμα. Διαφορετικά και εμείς θα βαριόμασταν.
MG: Τι σας ώθησε να κάνετε μία μεμονωμένη συναυλία στην Αθήνα πριν καν βγει ο δίσκος;
DR: Μας έχει λείψει το live και δεδομένου ότι ο τρίτος δίσκος έχει ακόμη καιρό να βγει δεν θέλαμε να χάσουμε την ευκαιρία να δούμε τον κόσμο μας.
MG: Μας έχουν κάνει εντύπωση τα βίντεό σας, από το “Anytime” το 2016 μέχρι το φετινό. Τι σημαινουν για εσας και πόσο εμπλέκεστε σκηνοθετικά σε αυτά;
DR: Τα video αποτελούν σημαντικό κομμάτι της αισθητικής που θέλει να προβάλλει η μπάντα, για αυτό ακριβώς επιλέγουμε πολύ προσεκτικά τους ανθρώπους που συνεργαζόμαστε. Είναι ακριβό «σπορ» και θέλει θυσίες, αλλά είναι κάτι που το κάνουμε από επιλογή γιατί δείχνει ακόμα μια πτυχή της μπάντας και επιτρέπει στον κόσμο να μας γνωρίσει καλύτερα μέσα από τα μάτια του ανθρώπου που σκηνοθετεί κάθε φορά. Ο ρόλος μας είναι αρκετά ενεργός καθώς μαζί συνήθως αποφασίζουμε την αισθητική και το βασικό σενάριο του video. Από εκεί και πέρα αφήνουμε χώρο στον σκηνοθέτη να δουλέψει με τον τρόπο του και φυσικά να κάνει αυτά που θέλει.
MG: Πώς βλέπετε να έχει εξελιχθεί η εγχώρια αγγλόφωνη rock σκηνή τα τελευταία χρόνια; Εντοπίζετε διαφορές συγκριτικά με την εποχή που ξεκινούσατε το συγκρότημα; Τι θα θέλατε να (έχει) αλλάξει;
DR: Υπάρχουν πολλά ενδιαφέροντα πράγματα τελευταία τόσο μουσικά όσο και σε επίπεδο διοργανώσεων, χωρίς ωστόσο να έχει αλλάξει κάτι δραματικά από όταν ξεκινήσαμε (σαν Deaf Radio) το 2015 δεδομένου ότι μεσολάβησαν και δύο χρόνια πανδημίας όπου δεν γινόταν σχεδόν τίποτα καλλιτεχνικά.
MG: Ποια είναι τα σχέδιά σας για το άμεσο μέλλον μετά τη συναυλία; Πότε να περιμένουμε τον καινούργιο δίσκο; Ετοιμάζετε κι άλλο βίντεο κλιπ;
DR: Μέσα στον χειμώνα θα κυκλοφορήσει το δεύτερο single από τον νέο (τρίτο) δίσκο μας. Και ναι θα έχει και video. Για τον δίσκο δεν έχουμε ακόμη ημερομηνία, αλλά προβλέπεται πιθανότατα για μετά το καλοκαίρι.
Οι φωτογραφίες είναι της Μαρίζας Καψαμπέλη.