Πρωτότυπος τίτλος: Medianeras
Αγγλικός τίτλος: Sidewalls
Ελληνικός τίτλος: Μεσοτοιχίες
Πρώτη κυκλοφορία: 28 Ιουνίου 2012
Σκηνοθεσία και σενάριο: Gustavo Taretto
Πρωταγωνιστούν: Javier Drolas, Pilar López de Ayala
Ξεχωρίζει για: το ποιητικό σενάριο
Σταθείτε αν σας αρέσουν: οι σύγχρονες ρομαντικές ταινίες
Προσπεράστε αν: δεν σας αρέσουν οι δραμεντί
Ο Μάρτιν και η Μαριάννα ζουν σε γειτονικά διαμερίσματα σε ένα από τα χαώδη τετράγωνα του Μπουένος Άιρες. Κάνουν βόλτες στους ίδιους δρόμους, ψωνίζουν από τα ίδια μαγαζιά, κολυμπούν στην ίδια πισίνα, αλλά δεν έχουν γνωριστεί ποτέ. Η Μαριάννα έχει σπουδάσει αρχιτεκτονική, αλλά σχεδιάζει βιτρίνες καταστημάτων. Μετά από μια σχέση τεσσάρων χρόνων επιστρέφει στο παλιό της διαμέρισμα και μαθαίνει ξανά να ζει μόνη της. Ο Μάρτιν σχεδιάζει ιστοσελίδες και δουλεύει από το σπίτι. Εκτός από τη δουλειά, χρησιμοποιεί τον υπολογιστή του για τα καθημερινά ψώνια, για να ακούει μουσική, να βλέπει ταινίες αντί να πηγαίνει σινεμά, αλλά και να φλερτάρει. Σε μια αχανή πόλη οι δύο τους θα αναζητήσουν τον έρωτα σε κάθε γωνιά της, ακόμα και αν αυτός βρίσκεται πίσω από τις μεσοτοιχίες των σπιτιών τους.
Το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Gustavo Taretto είναι μια σύγχρονη ρομαντική δραμεντί που ξεχωρίζει από κάθε άλλη του είδους. Ο Taretto επιλέγει να μιλήσει για τον έρωτα την εποχή που ξεκινά η καθιέρωση του διαδικτυακού φλερτ, διατηρώντας μια κλασική διάθεση, ρομαντισμού και τρυφερότητας. Ανάμεσα στους βρώμικους τοίχους της πόλης, που έχουν χάσει πλέον το λευκό τους χρώμα, παρατηρεί τις μικρές λεπτομέρειες από τα παράθυρα των σπιτιών, τα καλώδια που διασχίζουν τον ουρανό, τα άγρια φυτά που ξεπροβάλλουν από τις ρωγμές των κτιρίων. Σε μια τρυφερή αλληγορία, μας συστήνει τους πρωταγωνιστές, οι οποίοι αναζητούν τον έρωτα χαμένοι ανάμεσα στις μεσοτοιχίες μιας τεράστιας πόλης.
Οι Javier Drolas και Pilar López de Ayala είναι η ιδανική επιλογή για τους ρόλους που υποδύονται. Αποτυπώνουν τον νεανικό έρωτα, τη μελαγχολία, τη μοναξιά, τη διαρκή αναζήτηση του αγνώστου και την ανάγκη για διαφυγή από τη στασιμότητα. Κλεισμένοι στα μικρά τους διαμερίσματα, αποφασίζουν να ανοίξουν ένα παράθυρο προς τη μεσοτοιχία των κτιρίων τους. Αυτή θα είναι και η αρχή της αλλαγής, ενός νέου ξεκινήματος. Παίζοντας το παιχνίδι "Where's Waldo?" θα αναζητήσουν στο πρόσωπο του Waldo τον έρωτα, αποδεικνύοντας ότι πολλές φορές αυτό που ψάχνουμε μπορεί να βρίσκεται μπροστά στα μάτια μας.
Η περιπαικτική διάθεση του Taretto αγκαλιάζει το ποιητικό σενάριο, ελαφραίνοντας το μελαγχολικό του ύφος. Με το τραγούδι "True Love Will Find You In The End" του Daniel Johnston να γίνεται σήμα κατατεθέν της ταινίας, μας παρασύρει σε μια τρυφερή ιστορία αγάπης, τοποθετημένη τόσο έξυπνα στο σήμερα, που δεν μπορούμε παρά να αφεθούμε στο παραμύθι. Οι «Μεσοτοιχίες» μάς υπενθυμίζουν ότι η πιο άσχημη πλευρά ενός κτιρίου κρύβει πίσω της την ομορφιά μιας πόλης γεμάτη αγνώστους που ίσως να μην είχαμε παρατηρήσει ποτέ.
Ακούστε το podcast της ομάδας του Βίντεο Κλαμπ για την «Αμελί».