Joy

Η σιωπή της «Χαράς» αντηχεί πιο δυνατά από τις λέξεις

Μια γυναίκα που αρπάζει ένα μωρό, γνωρίζει με έναν παράξενο τρόπο τη μητρότητα. Ενώ όλοι αναρωτιούνται το κίνητρό της, εκείνη αρνείται να πει λέξη.

Διαβάστηκε φορες

Πρωτότυπος τίτλος: Χαρά
Αγγλικός τίτλος: Joy
Σκηνοθεσία και σενάριο: Ηλίας Γιαννακάκης
Πρωταγωνιστούν: Αμαλία Μουτούση, Γιώργος Συμεωνίδης, Λήδα Πρωτοψάλτη

Ξεχωρίζει για: τη συγκλονιστική ερμηνεία της Αμαλίας Μουτούση
Σταθείτε αν σας αρέσουν: τα ατμοσφαιρικά δράματα
Προσπεράστε αν: σας αγχώνουν οι ταινίες με έντονο το στοιχείο της ψυχικής φόρτισης

Η Χαρά μπαίνει σε ένα μαιευτήριο και κλέβει ένα βρέφος. Το παίρνει στο σπίτι της και μαζί του περνάει κάθε στιγμή της ημέρας, το φροντίζει, παίζει, του μιλάει και δεν το αφήνει από την αγκαλιά της. Τη δεύτερη ημέρα που περνάνε μαζί, η Χαρά αποφασίζει να ξεκινήσουν μια εκδρομή. Στη διαδρομή με το αμάξι θα συναντήσουν έναν άγνωστο στη μέση του δρόμου που θα αφήσουν σε μια καντίνα της Αττικής Οδού. Λίγο αργότερα δύο ληστές που βρίσκονται στην καντίνα θα την ακολουθήσουν και θα προσπαθήσουν να αρπάξουν το μωρό. Εκείνη θα το προστατέψει, θα αντισταθεί και μέσα από μια έντονη πάλη με τον έναν από τους δύο κακοποιούς, τον σκοτώνει βίαια. Στο δικαστήριο θα βρεθεί απέναντι στη μητέρα του μωρού, στη δική της μητέρα αλλά η Χαρά δεν πρόκειται να βγάλει ούτε λέξη. 

Ο Ηλίας Γιαννακάκης σε ασπρόμαυρο φόντο φωτίζει με λεπτομέρεια την προσωπικότητα της ηρωίδας του και την αφήνει μέχρι την τελευταία σκηνή να ξεδιπλώσει το βάθος της. Το ασπρόμαυρο πλάνο είναι ένα από τα δυνατά στοιχεία της σκηνοθεσίας, αφού ο φωτισμός μέσα από τις εντάσεις δίνει ένα δεύτερο επίπεδο στο συναίσθημα των χαρακτήρων. Το σενάριο παίζει με την ψυχολογία του θεατή, χωρίς να τον αφήνει να βγάλει γρήγορα συμπεράσματα σε μια ταινία που εξιστορεί ένα έγκλημα γεμάτο τόση τρυφερότητα που είναι σχεδόν αδύνατο να μην παρασυρθεί στο συναισθηματικό παραλήρημα της ηρωίδας.

Η Αμαλία Μουτούση κλέβει τις εντυπώσεις με τη συγκλονιστική ερμηνεία της στον ρόλο της Χαράς. Ενώ από το δεύτερο μέρος της ταινίας αρνείται να μιλήσει, εκτός από τις στιγμές που βρίσκεται μόνη στο κελί της, η σιωπή της αφηγείται μια καινούργια ιστορία. Από το έντονο βλέμμα, τη συναισθηματική φόρτιση και τη μητρική αγάπη ξεδιπλώνει την εσωτερικότητα της Χαράς, την ανάγκη της να αγαπήσει αυτό το μωρό και το θάρρος της να το προστατεύσει σαν πραγματική του μητέρα.

Η μελαγχολική φωνή του Αλέξανδρου Βούλγαρη (The Boy) είναι η φωνή που ηρεμεί το μωρό, που του σιγοτραγουδάει και αυτή που οριοθετεί το ύφος της ταινίας. Λειτουργεί σαν συνδετικός κρίκος ανάμεσα στη Χαρά και το μωρό, αφού συνοδεύει από την αρχή μέχρι το τέλος τη γνωριμία τους. Η απλότητα του σεναρίου και της σκηνοθεσίας είναι η παλέτα που δίνει ο Ηλίας Γιαννακάκης σε όλα τα επιμέρους στοιχεία για να δημιουργήσουν την ένταση που φέρνει την ισορροπία: η συγκινητική ερμηνεία της Αμαλίας Μουτούση, η ιδιαίτερη φωνή του Αλέξανδρου Βούλγαρη, τα ασπρόμαυρα πλάνα. Σε μια ιστορία που όλα φαίνεται να κινούνται κόντρα στη λογική, το συναίσθημα δίνει την απάντηση.

Διαβάστε επίσης: Έχετε πρόσκληση για τον παθιασμένο «Χορό των Τρελών Γυναικών» στο Amazon Prime

Διαβάστε ακόμα