Πρώτη φορά άκουσα τους A mountain of one (AMO1) πριν μερικούς μήνες από την Άννα Αναστασίου (Best 92.6 καθημερινά 10:00-12:00) όταν έπαιξε το τραγούδι τους Innocent Line.Μετά από λίγο ψάξιμο τότε, διαπίστωσα ότι πρόκειται για ένα νέο ουσιαστικά σχήμα το οποίο τότε δεν είχε κυκλοφορήσει ολοκληρωμένο δίσκο, μόνο κάποια EP, αλλά αυτά που άκουγα απ’ τη σελίδα τους στο myspace ήταν εξαιρετικά ενδιαφέροντα…
Καθότι οι παλιές συνήθειες πεθαίνουν δύσκολα και δεν μπορούσα να βρω υλικό τους άμεσα, κατέληξα τότε να ηχογραφήσω με ένα κασετοφωνάκι (ψηφιακό βέβαια) τα τραγούδια από τη σελίδα τους στο Myspace (http://www.myspace.com/amountainofone, http://amountainofone.oki-ni.com/ )
Έτσι κύλησαν οι μέρες, πέρασε ο καιρός, άκουγα κι εγώ χαρούμενος τη χαμηλής πιστότητας on line ηχογραφήση μου και ηρέμησα, ώσπου πριν κανά δυο εβδομάδες έπαιξε ο Δημήτρης Παπασπυρόπουλος (Best 92.6 καθημερινά 12:00-14:00) ένα τραγούδι που ενώ κάτι μου θύμιζε, δεν το είχα ξανακούσει. Πριν προλάβω να επικοινωνήσω και να ρωτήσω περί τίνος επρόκειτο είχε πει On air ότι ήταν το Ride από το Collected Works τον πρώτο δίσκο των A mountain of one. Επιτέλους!
Λίγες μέρες μετά άκουσα το δίσκο και ομολογώ ότι μου άρεσε ιδιαίτερα.Κάτι από το άκουσμά του μου θύμισε κάποια καλοκαίρια, κάμποσα χρόνια πριν, τότε που ανακάλυπτα τις μελωδίες και τους ήχους των Pink Floyd. Για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις, δεν συγκρίνω τα δύο σχήματα. Απλά έχω την εντύπωση ότι οι Floyd έχουν ασκήσει βαθειά επιρροή στους AMO1.
Η μουσική τους είναι πολύ ατμοσφαιρική προσεγγίζοντας τα όρια του σκοτεινού ορισμένες φορές, ενώ άλλες στιγμές η έντασή της ανεβαίνει με έντονα ρυθμικά τμήματα τα οποία βγάζουν μια ισχυρή εσωτερική ενέργεια. Στο τελικό ηχητικό αποτέλεσμα κυριαρχούν οι κιθάρες (ακουστικές και ηλεκτρικές), το μπάσο και το πιάνο, ενώ στα τραγούδια συνυφαίνονται ανδρικά και γυναικεία φωνητικά, χωρίς τα παραπάνω να αποκλείουν και ένα έντονο ηλεκτρονικό στοιχείο ορισμένες φορές.
Ισχυρή εντύπωση τέλος μου έκανε ο όγκος και η δυναμικότητα της παραγωγής. Ήχος καθαρός, γεμάτος και δυνατός χωρίς κουραστικές υπερβολές.
Το Collected works αποτελεί κατά τη γνώμη μου ένα από τα καλύτερα φετινά ακούσματα! Μια πραγματικά ολοκληρωμένη δουλειά η οποία κυριολεκτικά κορυφώνεται στα Ride, Innocent Line, Warping the clock, Freefall και Our eyes.
Να σημειώσω εδώ ότι οι AMO1 άνοιξαν ουσιαστικά τη δεύτερη μέρα του Synch festival, εμφάνιση την οποία έχασα… κλασσικά. Προσωπικά ελπίζω να τους δούμε κάποια στιγμή και μόνους τους σε μια αποκλειστικά δική τους εμφάνιση. Όχι τίποτα άλλο… να τους δω κι εγώ που τους έχασα!
Track list:Ride
Warping the clock
Freefall
Can’t be serious
Innocent line
Innocent reprise
Your love over gold
People without love
Arc of Abraham
Here goes nothing
Brown piano
Σχετικό θέμα