Πρωτότυπος τίτλος: Life After Beth(2014)
Ελληνικός τίτλος: Η Αμπέθαντη
Σκηνοθεσία και σενάριο: Jeff Baena
Πρωταγωνιστούν: Aubrey Plaza, Dane DeHaan, John C. Reilly και Molly Shannon
Η ταινία είναι διαθέσιμη στο Cinobo.
Ξεχωρίζει για: το εμπνευσμένο σενάριο και τις μυριάδες προεκτάσεις που αυτό μπορεί να λάβει εξιτάροντας τις εγκεφαλικές μας συνάψεις
Σταθείτε αν: βρίσκεστε στην εφηβεία ή πασχίζετε (για οποιοδήποτε λόγο που δεν είναι της παρούσης) να ενηλικιωθείτε
Προσπεράσετε αν: δεν τα πάτε καλά με το μαύρο χιούμορ
Η Μπεθ και ο Ζακ είναι ζευγάρι. Ξαφνικά η Μπεθ πεθαίνει και ο Ζακ γαντζώνεται στους γονείς της, καθώς όλοι μαζί προσπαθούν να αντιμετωπίσουν την απώλειά της. Όμως σύντομα η συμπεριφορά τους αλλάζει κι ο Ζακ αναζητά επίμονα μια εξήγηση. Επέστρεψε η Μπεθ; Μήπως ήταν φάρσα ο θάνατός της; Όμως τότε, γιατί υπάρχει αυτή η κενή τρύπα στον τάφο της;
Δεν πρόκειται για σπόιλερ, αλλά πράγματι, η Μπεθ επέστρεψε από τους νεκρούς ως ένα ιδιόμορφο ζόμπι. Αρχικά ο Ζακ είναι ενθουσιασμένος, καθώς νιώθει ότι τώρα έχει μια δεύτερη ευκαιρία για να της πει όσα δεν μπορούσε, για να κάνουν μαζί όσα δεν πρόλαβαν. Σιγά σιγά ανακαλύπτει ότι η Μπεθ είναι... διαφορετική. Και πώς να την αδικήσει κανείς; Θάνατος είναι αυτός!
Η αρχική ιδέα της συναισθηματικής και ερωτικής σχέσης με ένα ζόμπι θα μπορούσε να πάρει διάφορες και διαφορετικές κατευθύνσεις. Στο σκηνοθετικό του ντεμπούτο ο Jeff Baena επέλεξε να την μετατρέψει σε μια χορταστική εφηβική κωμωδία - που ίσως να σας θυμίσει προηγούμενες κωμωδίες, όπως τα "My Boyfriend's Back" (1993), και "Boy Eats Girl" (2005) όπου το ζόμπι ήταν γένους αρσενικού. Ούτε τρόμος, ούτε (πολύ) σπλάτερ, ούτε δράμα. Οι υπαρξιακές αναζητήσεις είναι παρούσες, όπως και στο πρώτο σενάριο που είχε γράψει ο Baena για το "I Heart Huckabees" του David O. Russell μια δεκαετία νωρίτερα. Ωστόσο, το επίκεντρο έχει μεταφερθεί στα εφηβικά χρόνια, εκεί που όλα φαίνονται λιγότερο περίπλοκα απ' έξω, αν και φαντάζουν βουνό από μέσα. Η εφηβεία είναι η ηλικία των υπερβολών κι έτσι επιτρέπει ακόμα και χοντροκομμένα αστεία με τραγικά θέματα.
Το πρώτο προφανές επίπεδο της ταινίας είναι ότι πραγματεύεται την απώλεια, που έχει μάλιστα επιπρόσθετο συναισθηματικό φορτίο λόγω του νεαρού της ηλικίας τόσο της Μπεθ (που πέθανε) όσο και του Ζακ (που βιώνει την απώλειά της). Ωστόσο, δεν περιορίζεται εκεί. Μάλιστα θα έλεγα ότι το ξεπερνά γρήγορα - ενδεχομένως γρηγορότερα από όσο θα ήθελα - για να μετατραπεί σε μια αλληγορία για την ενηλικίωση, τον έρωτα που αλλάζει πρόσωπα και τη σεξουαλική ωρίμανση των εφήβων. Κι από εκεί εξελίσσεται σε μια εξωφρενική σειρά κωμικών σκετς, που προβάλλουν το καλύτερο πρόσωπο του αμερικανικού ανεξάρτητου κινηματογράφου - αν και δεν τον αντιπροσωπεύουν στο σύνολό του.
Ο Dane DeHaan (αυτός που είχαν παραμορφώσει για να υποδυθεί τον Green Goblin στο "The Amazing Spider-Man 2" - τι θυμήθηκα τώρα!) είναι εξαιρετικός στον ρόλο του Ζακ, καθώς απέδωσε έναν απολύτως ανθρώπινο χαρακτήρα με ανασφάλειες και πάθη, επιτρέποντας στο άστρο της Aubrey Plaza να λάμψει κατά αντίστιξη στον εκκεντρικό ρόλο της Μπεθ. Με μπριο και εκφραστική εφευρετικότητα τονίζει τις επαναλαμβανόμενες συναισθηματικές μεταπτώσεις της, που κορυφώνονται σε ένα απολαυστικό κρεσέντο στο φινάλε.
Δεν είναι μια ταινία για κάθε γούστο. Αν σας φαίνονται ενδιαφέροντα όσα διαβάσατε, δείτε το τρέιλερ κι αν εξακολουθείτε να έχετε την ίδια αίσθηση, προχωρήστε άφοβα. Οι εγκεφαλικές σας συνάψεις θα σας ευγνωμονούν.