Gimme 10: Τα Πρόσωπα

Από το πρόσωπο κυρίως είναι που αναγνωρίζουμε έναν άλλο άνθρωπο οπότε είναι απολύτως λογικό τα τραγούδια που αναφέρονται σε πρόσωπα να είναι ουκ ολίγα.

(Ewan McColl)

Ο τραγουδοποιός Ewan McColl έγραψε αυτό το τραγούδι το 1957, για την τότε ερωμένη του και μετέπειτα σύζυγό του, ερμηνεύτρια Peggy Seeger. Διασκευάστηκε πολλάκις στη δεκαετία του 1960 αλλά έγινε παγκόσμια επιτυχία το 1972, έπειτα από τη χρήση του από τον Clint Eastwood σε μια ερωτική σκηνή του σκηνοθετικού ντεμπούτου του, Play Misty For Me (1971). Εδώ το ακούμε σε μια ζωντανή εκτέλεση από τους Stereophonics, στην εκπομπή Later… του Jools Holland – την βρίσκετε στο άλμπουμ του τελευταίου, Best Of Friends (2007).

(Harry Akst-Benny Davis)

Ένα τραγούδι του 1926, που διασκευάστηκε από πολλούς (The Kinks, Paul McCartney κ.ά.) και που, εν έτει 1958, υπήρξε αρκετά μεγάλη επιτυχία από τον Richard Wayne Penniman, κατά κόσμον Little Richard.

(Νίκος Βεργέτης-Στάθης Γυφτόπυλος-Στέφανος Μήτσης-Θοδωρής Σουρβίνος)

Το ντεμπούτο άλμπουμ των Μαύρο Κόκκινο, με τίτλο το όνομά τους, κυκλοφόρησε το 2010. Ένα από τα 12 τραγούδια που περιέχει είναι αυτό εδώ το κομμάτι, που αποτελεί πλήρες δείγμα του στυλ της μπάντας: ιδιοσυγκρασιακή φωνητική ερμηνεία, στίχοι που ασχολούνται με την αστική ζωή (εν προκειμένω με την ερωτική εμμονή) και μπόλικος ηλεκτρισμός.

(Paul McCartney-Elvis Costello)

Ένα από τα προϊόντα της τραγουδοποιητικής συνεργασίας του Paul McCartey με τον Elvis Costello. Επιλέχθηκε ως εναρκτήριο του άλμπουμ Flowers In The Dirt (1989) ενώ κυκλοφόρησε και ως σινγκλ – αποτέλεσε μάλιστα την τελευταία σχετική επιτυχία του 

McCartney στα τσαρτ.

(Hugh Hopper)

Ένα τζαζίστικο, ζωντανά ηχογραφημένο ξεσάλωμα του οποίου η διάρκεια αγγίζει τα 19 λεπτά δεν αποτελεί και την πιο συνετή επιλογή για την έναρξη ενός άλμπουμ. Εκτός κι αν αυτό το άλμπουμ (Third του 1970) αποτελεί έργο των Soft Machine…

(Jeff Tweedy-Nels Cline)

Το δεύτερο τραγούδι από το άλμπουμ Sky Blue Sky που κυκλοφόρησε το 2007. Εγκαταλείποντας τα στουντιακά τρικ για χάρη ενός πιο οργανικού ήχου, οι Wilco εμφανίζονται εδώ πιο γλυκείς και πιο χαλαροί, παραδίδοντας, όμως, όπως πάντα, σπουδαία τραγούδια.

(Mick Jagger-Keith Richards)

Σύμφωνα με τον Mick Jagger, το τραγούδι αυτό ξεκίνησε από ένα τζαμάρισμά του με τους Charlie Watts και Mick Taylor. Με επιρροές από το μπλουζ, το γκόσπελ και το βαλτώδες ύφος των μουσικών της Νέας Ορλεάνης, η ηχογράφηση αυτή, από το σπουδαίο Exile On Main St. (1972), είχε σημαντική επίδραση σε πολλους καλλιτέχνες, με τον Tom Waits να δηλώνει ότι πρόκειται για μια από τις πλέον αγαπημένες του.

(Bruce Springsteen)

Με τον γάμο του με την ηθοποιό Julianne Phillips να καταρρέει, ο Bruce Springsteen έκανε μια βουτιά προς τα μέσα, ηχογραφώντας το άλμπουμ Tunnel Of Love (1987) σχεδόν μόνος του. Το κυρίως θέμα του ήταν ο έρωτας που τελειώνει και το ύφος του ήταν αναμενόμενο να παρουσιαστεί μελαγχολικό, όπως γίνεται αντιληπτό και από το εν λόγω κομμάτι.

(Αντώνης Ρεπάνης-Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου)

Η πρώτη εκτέλεση, από τον ίδιο τον δημιουργό του, ενός τραγουδιού που έκανε μεγάλη επιτυχία και γνώρισε πολλές ακόμα εκτελέσεις (από τον Μανώλη Αγγελόπουλο και άλλους). «Σβήσε με κυρά μου απ’ τα τεφτέρια σου/ Κι άντε ν’ ανταμώσεις ξανά τα ταίρια σου»...