Οι φωτογραφίες ανήκουν στην Άννα Ευαγγελοπούλου και το Mix Grill.
Προχθες το βράδυ λοιπόν, βρεθήκαμε στην Τεχνόπολη μαζί με πολλές χιλιάδες φίλους της μουσικής του Γιάννη Χαρούλη. Εισιτήριο δεν υπήρχε ούτε για δείγμα και το καλό της υπόθεσης ήταν ότι δεν ήμασταν ο ένας πάνω στον άλλο. Κοινώς, κόπηκαν τα εισιτήρια που έπρεπε να κοπούν, ώστε να είμαστε σχετικά άνετα στο χώρο της Τεχνόπολης.
Οι φωτογραφίες ανήκουν στην Άννα Ευαγγελοπούλου και το Mix Grill.
Από το "Χειμωνανθό" του 2006, δημιουργήθηκε σιγά, σιγά ένα πιστό και πολυάριθμο κοινό, το οποίο τα 2 τελευταία χρόνια έχει φτάσει στο επίπεδο της μαγικής τριάδας του "καλού" Ελληνικού Τραγουδιού (Σωκράτης Μάλαμας - Θανάσης Παπακωνσταντίνου - Αλκίνοος Ιωαννίδης). Οι εμφανίσεις του Χαρούλη στο Σταυρό του Νότου σφύζουν από κόσμο (τα 2 τελευταία χρόνια) και οι καλοκαιρινές συναυλίες απλά ξεπερνούν τα όρια, που έχουν και οι ίδιοι οι διοργανωτές.
Όλα αυτά είναι εξαιρετικά καλά, γιατί αφορούν ένα νέο ηλικιακά μουσικό (είναι 31 χρονών), ο οποίος παρουσιάζει ένα διαφορετικό, καινούργιο συνοθύλευμα της Κρητικής παραδοσιακής μουσικής με τις νέες ποπ, ροκ, "έντεχνες" φόρμες της Ελληνικής μουσικής. Σε όλα αυτά πρέπει να προσθέσουμε και τη μαγική φωνή του Χαρούλη, η οποία δεν είναι απλά ξεχωριστή από άλλους τραγουδοποιούς, αλλά καταφέρνει με τον τρόπο της να δημιουργεί εικόνες, συναισθήματα, συγκίνηση και ανατριχίλα στο άκουσμα της. Αν προσπαθήσετε να κλείσετε τα μάτια σας, καθώς ακούτε κάποια τραγούδια του, θα με καταλάβετε...
Οι φωτογραφίες ανήκουν στην Άννα Ευαγγελοπούλου και το Mix Grill.
Τι είδαμε λοιπόν και τι ακούσαμε το βράδυ της Τετάρτης στην Τεχνόπολη;
Κατ' αρχάς, η διάρκεια της συναυλίας (2 ώρες και 45') συμβαδίζει με τις αντίστοιχες διάρκειες των εμφανίσεων του Θανάση και του Σωκράτη. Έτσι, δεν μπορεί να πει κάποιος ότι δεν άκουσε τα γνωστά τραγούδια του Γιάννη Χαρούλη, αλλά και κάποια άλλα που έχουμε γνωρίσει από άλλους τραγουδοποιούς.
Στο setlist της βραδιάς, τον κύριο λόγο είχε ο νέος δίσκος του Χαρούλη ("Μαγγανείες"), δηλαδή η γνωστή συνεργασία του με το Θανάση Παπακωνσταντίνου. Τα περισσότερα τραγούδιων των μαγγανειών παίχτηκαν ζωντανά στην Τεχνόπολη και επειδή ο κόσμος τα ξέρει από τις συναυλίες των τελευταίων χρόνων (αρκετά από αυτά, όχι όλα), τα υποδέχτηκε αρκετά ζεστά, όπως αναμενόταν βέβαια.
Οι προηγούμενοι δίσκοι του ("Γύρω μου κι εντός", "Νύχτα στο Αιγαίο", "Χειμωνανθός") είχαν μικρό μερίδιο στη λίστα της συναυλίας. Για να σας είμαι ειλικρινής, θα ήθελα να ακούσω περισσότερα κομμάτια από το "Χειμωνανθό", χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δε μου άρεσε η επιλογή των διασκευών (Στης λήθης το πηγάδι - Μ. Πασχαλίδης, Ο Θερμαστής - Γιώργος Μπάτης, Αχαρνείς - Νίκος Παπάζογλου σε ένα τραγούδι του Δ. Σαββόπουλου, Ο Τρελός - Μ. Πασχαλίδης, Πάνω στ' αργυρό σκαμνί - Νίκος Ξυλούρης, Σεβάχ ο θαλάσσινος - Μάνος Λοϊζος, Τίγρη - Ψαραντώνης, Ερωτόκριτος - Νίκος Ξυλούρης, Δεν λες κουβέντα - Σωτηρία Μπέλλου & Δήμος Μούτσης) που παίζει ανά καιρούς ο Χαρούλης, αλλά και τα παραδοσιακά τραγούδια.
Εδώ θα έλεγα ότι ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου έχει μάλλον καταφέρει να ξαναφέρει το παλιό λαϊκό τραγούδι κοντά στο νέο κόσμο και ο Ψαραντώνης με το Χαρούλη την παράδοση της Κρήτης κι όχι μόνο σε όλους εμάς. Αυτό πιστεύω ότι είναι πολύ καλό!
Ξεχωριστές στιγμές για τη βραδιά ήταν για μένα η "Ανεμόσκαλα", οι "Οδοιπόροι" και το "Σκουλαρίκι" από το νέο δίσκο, τα "Σύννεφα του γιαλού και ο "Χειμωνανθός" βέβαια και το κλασσικό πλέον "Έλα πάρε με".
Ο Γιάννης Χαρούλης είναι μια ξεχωριστή περίπτωση μουσικού και για αυτό το θέμα έχουν (καλώς) γραφτεί πολλά πράγματα. Έχει καταφέρει να είναι τόσο κοντά στο νέο, όσο και στο παλιό Ελληνικό τραγούδι και την παράδοση. Οι μουσικές ιδέες του βασίζονται στην εξαιρετική χροιά της φωνής του και γενικότερα τη σύνθεση άλλων μουσικών ειδών.
Βέβαια, είναι γεγονός ότι οι "Μαγγανείες" είναι ένας διαφορετικός δίσκος από το "Χειμωνανθό". Μου θυμίζει σε ένα βαθμό τη σύγκριση των δίσκων του Αλκίνοου Ιωαννίδη με αυτούς που συνεργάστηκε με το Νίκο Ζούδιαρη. Ο ερμηνευτής είναι ο ίδιος, αλλά η ενορχήστρωση διαφορετική. Δε θεωρώ ότι είναι κακό αυτό. Ίσα, ίσα που οι συνθέσεις του Θανάση "ντύνονται" πολύ όμορφα με τη φωνή του Γιάννη Χαρούλη.
Για αυτό το λόγο υπήρχε μια ανομοιομορφία στις επιλογές των τραγουδιών στη συναυλία της Τετάρτης. Θα ξαναπω ότι δε θεωρώ ότι είναι κακό αυτό. Ίσως από όλα αυτά τα τραγούδια να φαίνεται το βάθος που έχει στη μουσική έκφραση ο Γιάννης Χαρούλης και το γεγονός ότι έχει δρόμο ακόμη να διαβεί στο Ελληνικό τραγούδι. Σε αυτό το δρόμο θα είμαστε κοντά του, να 'στε σίγουροι.
Άλλωστε, δεν υπάρχουν πολλά κοπέλια σαν κι αυτό...
Λαούτο και Τραγούδι :Γιάννης Χαρούλης
Πνευστα : Κωσταντής Πιστιόλης
Τσέλο: Μιχάλης Πορφύρης
Κιθάρες : Παυλος Συνοδινός
Τύμπανα :Πάνος Τόλιος
Set list:
Οι Άγιοι (Μαγγανείες 2012)
Μαγγανείες (Μαγγανείες 2012)
Στης λήθης το πηγάδι (Μ. Πασχαλίδης)
Τότε κι εγώ (Μαγγανείες 2012)
Πλύστρα του Ουρανού (Μαγγανείες 2012)
Ανεμόσκαλα (Μαγγανείες 2012)
Ο Θερμαστής (Γιώργος Μπάτης)
Του Λασιθιού η στράτα (Παραδοσιακό)
Οδοιπόροι (Μαγγανείες 2012)
Αχαρνείς (Νίκος Παπάζογλου σε ένα τραγούδι του Δ. Σαββόπουλου)
Ο Τρελός (Μ. Πασχαλίδης)
Ένας Μικρός λαός (ακυκλοφόρητο τραγούδι του Παύλου Συνοδινού, ο οποίος παίζει κιθάρα στην μπάντα του Χαρούλη)
Πάνω στ' αργυρό σκαμνί (το έχει τραγουδήσει και ο Νίκος Ξυλούρης)
Μια μάνα που είχε ένα γιό (Μαγγανείες 2012)
Έλα πάρε με (Νύχτα στο Αιγαίο 2006)
Τριανταφυλλάκι (Εστουδιαντίνα Νέας Ιωνίας - Δάκρυ στο γυαλί - 2006)
Σύννεφα του γιαλού (Χειμωνανθός 2006)
Πρώτη Άνοιξη (Μαγγανείες 2012)
Μεσοπέλαγα αρμενίζω
Σεβάχ ο θαλάσσινος (Μάνος Λοϊζος)
Μαλαματένια λόγια (Μάνος Ελευθερίου, Γιάννης Μαρκόπουλος),
Τίγρη (Ψαραντώνης)
Χειμωνανθός (Χειμωνανθός 2006)
Μαύρη Πεταλούδα
Στις χαραυγές ξεχνιέμαι (Χειμωνανθός 2006)
Ένα βράδυ βγήκε ο Χάρος (Ηπειρώτικο - Παραδοσιακό)
Ζαλίζομαι (Ηπειρώτικο - Παραδοσιακό)
Η ουρά του αλόγου (Μαγγανείες 2012)
Άϊντε και ξέχασα (ακυκλοφόρητο τραγούδι του Χαρούλη)
Χαραυγή (Εστουδιαντίνα Νέας Ιωνίας - Δάκρυ στο γυαλί - 2006)
Ερωτόκριτος (Νίκος Ξυλούρης)
Βοσκαρουδάκι Αμούστακο (Χειμωνανθός 2006)
Τούτο το μήνα (Παραδοσιακό)
Ο Ακίνητος (Μαγγανείες 2012)
Ραμόν (Μαγγανείες 2012)
Δεν λες κουβέντα (Σωτηρία Μπέλλου & Δήμος Μούτσης)
Το σκουλαρίκι (Μαγγανείες 2012)
