Οι Tango With Lions, το καλλιτεχνικό όχημα της τραγουδοποιού και ερμηνεύτριας Κατερίνας Παπαχρήστου, ξεκίνησαν την πορεία τους το 2007, ως μουσική κολεκτίβα. Το ντεμπούτο τους, με τίτλο Verba Time, κυκλοφόρησε το 2010 ενώ φέτος επέστρεψαν με το νέο τους άλμπουμ, A Long Walk, με ανανεωμένο ήχο και νέα σύνθεση, η οποία περιλαμβάνει τους Κατερίνα Παπαχρήστου (φωνή, κιθάρα, πιάνο), Γιάννο Παραμυθιώτη (κιθάρα, φωνητικά), Νίκο Βεργέτη (τύμπανα, κρουστά, φωνητικά), Θεόδωρο Ζευκιλή (μπάσο) και Jim Σταρίδα (τρομπόνι, φωνητικά).
Με αφορμή τη δισκογραφική επιστροφή τους, το Gimme 10 φιλοξενεί σήμερα με χαρά μια λίστα με αγαπημένα τραγούδια των μελών του γκρουπ:
Κατερίνα:
1. Disarm - The Smashing Pumpkins
(Billy Corgan)
Το αγαπημένο μου τραγούδι από Smashing Pumpkins. Οι στίχοι του Corgan, η ακουστική ενορχήστρωση, οι υπέροχες μελωδίες των οργάνων, το “σκάσιμο” στο τέλος, με κάνουν να θέλω να το ακούω συνέχεια. Από τα 15 μου που το πρωτοάκουσα.
2. Tunic (Song For Karen) - Sonic Youth
(Kim Gordon-Thurston Moore-Lee Ranaldo-Steve Shelley)
Από την αρχή ως το τέλος, αυτό το τραγούδι σε τοποθετεί σε μια νοσηρή δίνη και μελαγχολία όπως και αυτό που περιγράφει.
3. Calgary - Bon Iver
(Matt McCaughan-Justin Vernon)
Ολόκληρος αυτός ο δίσκος μ' έχει συντροφεύσει σε πολλά ταξίδια - το CD δεν έφυγε ποτέ απ' το αμάξι. Με έκανε να δω κάποιες μοναχικές, πολύωρες διαδρομές τόσο κινηματογραφικά, που έγινε η καλύτερη παρέα μου. Το Calgary συγκεκριμένα μου θυμίζει υπέροχες στιγμές με φίλους στο βουνό ή στο ποτάμι, κάτω απ' τα αστέρια ή κάτω απ' τον ήλιο, με κρασί και τρέλες. Όποτε το ακούω, θυμάμαι αυτές τις σκηνές και γελάω ολόκληρη.
Νίκος:
4. England - The National
(Matt Berninger-Aaron Dessner)
...όταν η μελαγχολία και συναφή συναισθήματα αντί να παράγουν μεμψιμοιρία εκφράζονται με αξιοπρέπεια δίνοντας όμορφες εικόνες.
5. Rock 'N' Roll Suicide - David Bowie
(David Bowie)
Γιατί χαρίζει απλόχερα 2:59'' αγνής μαγείας...
6. Ερωτευμένοι Σχιζοφρενείς - Τρύπες
(Μπάμπης Παπαδόπουλος-Γιάννης Αγγελάκας)
Όταν οι συγκυρίες και η τύχη ευνοούν... (και όχι η κατά Coelho συνωμότηση των συμπαντικών δυνάμεων) και οι έντονα βιωμένοι συναισθηματισμοί δίνουν υπόσταση και χρώμα στο ακατέργαστο ταλέντο. Εξαιρετικά σπάνια συνύπαρξη που παράγει εξαιρετικά ενδιαφέροντα αποτελέσματα.
Jim:
7. Indifference - Pearl Jam
(Dave Abbruzzese-Eddie Vedder-Jeff Ament-Mike McCready-Stone Gossard)
Λατρεύω αυτό το τραγούδι γιατί, για τα 3/4 του, η φωνή του Eddie Vedder μένει σχεδόν ψιθυριστή, περιμένοντας το τελευταίο ρεφραίν για να ανέβει μια οκτάβα με το στίχο "I will scream my lungs out til it fills this room". Κάθε φορά που ακούω αυτό το τραγούδι ανατριχιάζω. Νομίζω οι στίχοι έχουν να κάνουν με το να παραμένεις δυνατός όταν όλοι γύρω σου προσπαθούν να σε ισοπεδώσουν. Υπέροχο!
8. The Grand Optimist - City And Colour
(Dallas Green)
Άκουσα αυτό το τραγούδι για πρώτη φορά στην Αυστραλία οδηγώντας το αμάξι μου κατά μήκος του ποταμού Murray. Είναι το είδος τραγουδιού που εύχομαι να μπορούσα να γράψω. Απλή αρμονία και όμορφες μελωδίες. Ο Dallas Green βάζει μια φωνητική γραμμή κάτω απ' την κύρια μελωδία φωνής που είναι τόσο πίσω στη μίξη που σχεδόν δεν την ακούς, αλλά ξέρεις ότι είναι εκεί. Έχω ακούσει αυτό το τραγούδι τόσες φορές και δεν είμαι σίγουρος τι ακριβώς θέλει να πει, αλλά με ελκύει για κάποιο λόγο. Μου θυμίζει το σπίτι, φίλους, καλοκαίρι και κόκκινη άμμο.
Γιάννος:
9. Cinder And Smoke - Iron And Wine
(Sam Beam)
Η απόλυτη απόδειξη του ότι με τα πιο απλά υλικά μπορείς να φτιάξεις ένα υπέροχο τραγούδι. Συνήθως ανατριχιάζω όταν το ακούω.
10. 23 - Blonde Redhead
(Amedeo Pace-Kazu Makino-Simone Pace)
Το ομότιτλο του δίσκου, ζαβολιά για να επιλέξω στην ουσία όλο το δίσκο. Ή το Misery Is A Butterfly; Ή το Penny Sparkle; Φανταστική noise/shoegaze/dreampop μουσική από μια Γιαπωνέζα και κάτι δίδυμους Ιταλούς.
* Φωτογραφία: Dimitris Tz