Σήμερα μου ήρθε με το ταχυδρομείο το CD των OSCILLATION 'From Tomorrow' του φίλου μου Demian Castellanos και γράφω χαρούμενος.'TO DIMITRIS, ALL THE BEST FOR 2014! WITH THANKS, DEMIAN'. Θα μιλήσουμε και για το Νίκο Ξανθάκο, πριν όμως να πούμε κάτι άλλο σχετικό με τα 'Safe From Harm' και την 'Ροζ Αλεπού' που έχει ενδιαφέρον πιστέψτε με. Ενδιαφέρον γενικότερο εννοώ. Είναι τρομερό πως όλα συνδέονται. Είχα μία ώρα Peter Hammill πριν λίγες μέρες στην εκπομπή, μία ώρα αφιερωμένη στο έργο του.
Τόλμησα να τον ερμηνεύσω, γιατί χρόνια πριν τον είχα ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙ σωστά, είχα δει το μέλλον, απο σύμπτωση και τύχη κι έτσι θεώρησα πως μπορώ να έχω σε μία ώρα εκπομπής και μια προσωπική ερμηνεία πάνω στη διαδρομή του. Ωραία.' Ελεγα,για παράδειγμα,πως όταν έγραψε το 'Stranger Still', η προσωπική του ζωή, τα όσα ζούσε, εκεί που ήταν το σώμα του, η πραγματικότητα του, στην κάθε του μέρα, ΔΕΝ είχαν καμία σχέση με τον χαρακτήρα που περιέγραφε στο τραγούδι.
Εννοώ πως,υπάρχουν δύο επίπεδα δημιουργίας, το φανταστικό και το πραγματικό, το 'OVER' για παράδειγμα, ήταν κάτι που συνέβει και το περιγράφει, με τα χρόνια, σαν ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΣ δημιουργός, σε απόλυτα κορυφαίο επίπεδο, αυτό που ο Peter κάνει, είναι να παρουσιάζει μια ιστορία ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΧΡΟΝΟ, στην οποία δεν έχει καμία συμμετοχή. Αυτός είναι ο δημιουργός. Αυτός. Και δεν εννοώ βέβαια πως είμαι δημιουργός.'Οχι.Μιλάω για τον ΤΡΟΠΟ που προσεγγίζεις κάτι, για το οποίο θέλεις να παρουσιάσεις μια ιστορία δικιά σου, στην οποία δεν συμμετέχεις ο ίδιος στη ζωή σου,στην καθημερινότητα σου.Σε αυτό που είναι ζωή. Ο Μπαλιώτης,για παράδειγμα γνωρίζει πως τα συγκεκριμένα άρθρα ήταν καθαρά ασκήσεις, πράγματα που ήθελα να πω, με άξονα ένα συγκεκριμένο και σπουδαίο ερέθισμα, που μου ήταν απόλυτα σημαντικό για να γράψω αυτά που ήθελα. Πιο απλό δεν γίνεται.
Αν μια μπάντα είναι στη σκηνή στις 10.15' τραγουδάει για εκείνη που έφυγε και στις 10.30' μια κοπέλα που άφησε πίσω του κάποιος. Είναι ιστορίες, είναι μυθοπλασία. Και είναι σημαντικές, όμορφες, για αυτό που είναι. Γιατί ο τάδε, για παράδειγμα, είχε την προσωπική έμπνευση να γράψει για μια τέτοια ιστορία,για λόγους που ξέρει ο ίδιος. Τόσο απλό. Όταν συνάντησα τον Hammill στην Αθήνα, μου έλεγε 'φεύγω τώρα, θέλω πάντα 5 λεπτά, ώστε να προετοιμαστώ για να γίνω ένα τελείως διαφορετικό πρόσωπο' και βέβαια εννοούσε τις περσόνες, τους χαρακτήρες,της αφήγησης του στη σκηνή. Και στη ζωή,μια σκηνή είναι τα πάντα. Αρκεί να ξεχωρίζουμε τη σκηνή,απο την πραγματικότητα,τον ρεαλιστικό ένσαρκο χρόνο μας.Εμάς.
'Όταν συναντώ κάποιον,δεν με ενδιαφέρει τι θα μου πει.Μπορώ να του πω και να μου πει 1.000 απίθανες ιστορίες που συνέβησαν η όχι. Τον αξιολογώ,ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟΝ ΚΡΙΝΩ, σε ποιο επίπεδο με αφορά η όχι. Ο Μπαλιώτης (άντε,λέμε και μυστικά Γιώργο) για παράδειγμα,γνωρίζει πολύ καλά, πως η τακτική που ακολουθώ (και επαγγελματικά, ΕΤΣΙ ΜΕ ΚΕΡΔΙΣΕ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ σαν συνεργάτη και πρόσωπο, το ξέρει) είναι γιούργια. Το να περνάς στον άλλον την εικόνα πως είσαι ότι να ναι εννοώ, τον κάνει να ρίχνει τις άμυνες του και να τον γνωρίζεις πραγματικά. Ο Γιώργος ΔΕΝ τις έριξε....γιατί κατάλαβε...και το γιούργια μας τελείωσε.Δεν το χρειαζόμουν.Ένα απλό παράδειγμα φέρνω καθώς είμαστε συνεργάτες αιώνες πια και τον εκτιμώ πολύ.
Μου αρέσει που το άρθρο σήμερα λέγεται 'Νίκος Ξανθάκος',και δεν έχω γράψει τίποτα για το Νίκο. Ωραία. Ο Νίκος έκανε τη χρονιά που πέρασε,την καλύτερη ανασκόπηση για το 2013 στις εκπομπές του και πρέπει να το αναφέρουμε αυτό. Δεν έχει σημασία αν είμαστε και οι δύο στους 90.4 fm - kanaliena.gr το είπα και στον ίδιο. Και σε άλλο ραδιόφωνο να ήταν, δεν έχει να κάνει πουθενά. Υποδειγματική ανασκόπηση. Τον ακούτε Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή, μαζί με τον Γιώργο (Πατριάρχη) και εμένα σε μια (νέα) ζώνη που πάει όμορφα,και τη χαιρόμαστε και οι ίδιοι μαζί με τους ακροατές της. Παρασκευή και Σάββατο 7-10 και την Κυριακή 5-8,τρία γεμάτα τρίωρα εδώ και μερικούς μήνες,και το απολαμβάνουμε όλοι μας.
Το Σάββατο 8 Φεβρουαρίου θα είμαστε στο 'CLOSER' για ένα DJ Set / rockzone. Τα λέμε εκεί,με όλους τους φίλους-φίλες της rockzone και κερνάμε και σφηνάκια μετά τις 2! Stay tuned.
Τόλμησα να τον ερμηνεύσω, γιατί χρόνια πριν τον είχα ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙ σωστά, είχα δει το μέλλον, απο σύμπτωση και τύχη κι έτσι θεώρησα πως μπορώ να έχω σε μία ώρα εκπομπής και μια προσωπική ερμηνεία πάνω στη διαδρομή του. Ωραία.' Ελεγα,για παράδειγμα,πως όταν έγραψε το 'Stranger Still', η προσωπική του ζωή, τα όσα ζούσε, εκεί που ήταν το σώμα του, η πραγματικότητα του, στην κάθε του μέρα, ΔΕΝ είχαν καμία σχέση με τον χαρακτήρα που περιέγραφε στο τραγούδι.
Εννοώ πως,υπάρχουν δύο επίπεδα δημιουργίας, το φανταστικό και το πραγματικό, το 'OVER' για παράδειγμα, ήταν κάτι που συνέβει και το περιγράφει, με τα χρόνια, σαν ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΣ δημιουργός, σε απόλυτα κορυφαίο επίπεδο, αυτό που ο Peter κάνει, είναι να παρουσιάζει μια ιστορία ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΧΡΟΝΟ, στην οποία δεν έχει καμία συμμετοχή. Αυτός είναι ο δημιουργός. Αυτός. Και δεν εννοώ βέβαια πως είμαι δημιουργός.'Οχι.Μιλάω για τον ΤΡΟΠΟ που προσεγγίζεις κάτι, για το οποίο θέλεις να παρουσιάσεις μια ιστορία δικιά σου, στην οποία δεν συμμετέχεις ο ίδιος στη ζωή σου,στην καθημερινότητα σου.Σε αυτό που είναι ζωή. Ο Μπαλιώτης,για παράδειγμα γνωρίζει πως τα συγκεκριμένα άρθρα ήταν καθαρά ασκήσεις, πράγματα που ήθελα να πω, με άξονα ένα συγκεκριμένο και σπουδαίο ερέθισμα, που μου ήταν απόλυτα σημαντικό για να γράψω αυτά που ήθελα. Πιο απλό δεν γίνεται.Αν μια μπάντα είναι στη σκηνή στις 10.15' τραγουδάει για εκείνη που έφυγε και στις 10.30' μια κοπέλα που άφησε πίσω του κάποιος. Είναι ιστορίες, είναι μυθοπλασία. Και είναι σημαντικές, όμορφες, για αυτό που είναι. Γιατί ο τάδε, για παράδειγμα, είχε την προσωπική έμπνευση να γράψει για μια τέτοια ιστορία,για λόγους που ξέρει ο ίδιος. Τόσο απλό. Όταν συνάντησα τον Hammill στην Αθήνα, μου έλεγε 'φεύγω τώρα, θέλω πάντα 5 λεπτά, ώστε να προετοιμαστώ για να γίνω ένα τελείως διαφορετικό πρόσωπο' και βέβαια εννοούσε τις περσόνες, τους χαρακτήρες,της αφήγησης του στη σκηνή. Και στη ζωή,μια σκηνή είναι τα πάντα. Αρκεί να ξεχωρίζουμε τη σκηνή,απο την πραγματικότητα,τον ρεαλιστικό ένσαρκο χρόνο μας.Εμάς.
'Όταν συναντώ κάποιον,δεν με ενδιαφέρει τι θα μου πει.Μπορώ να του πω και να μου πει 1.000 απίθανες ιστορίες που συνέβησαν η όχι. Τον αξιολογώ,ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟΝ ΚΡΙΝΩ, σε ποιο επίπεδο με αφορά η όχι. Ο Μπαλιώτης (άντε,λέμε και μυστικά Γιώργο) για παράδειγμα,γνωρίζει πολύ καλά, πως η τακτική που ακολουθώ (και επαγγελματικά, ΕΤΣΙ ΜΕ ΚΕΡΔΙΣΕ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ σαν συνεργάτη και πρόσωπο, το ξέρει) είναι γιούργια. Το να περνάς στον άλλον την εικόνα πως είσαι ότι να ναι εννοώ, τον κάνει να ρίχνει τις άμυνες του και να τον γνωρίζεις πραγματικά. Ο Γιώργος ΔΕΝ τις έριξε....γιατί κατάλαβε...και το γιούργια μας τελείωσε.Δεν το χρειαζόμουν.Ένα απλό παράδειγμα φέρνω καθώς είμαστε συνεργάτες αιώνες πια και τον εκτιμώ πολύ.Μου αρέσει που το άρθρο σήμερα λέγεται 'Νίκος Ξανθάκος',και δεν έχω γράψει τίποτα για το Νίκο. Ωραία. Ο Νίκος έκανε τη χρονιά που πέρασε,την καλύτερη ανασκόπηση για το 2013 στις εκπομπές του και πρέπει να το αναφέρουμε αυτό. Δεν έχει σημασία αν είμαστε και οι δύο στους 90.4 fm - kanaliena.gr το είπα και στον ίδιο. Και σε άλλο ραδιόφωνο να ήταν, δεν έχει να κάνει πουθενά. Υποδειγματική ανασκόπηση. Τον ακούτε Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή, μαζί με τον Γιώργο (Πατριάρχη) και εμένα σε μια (νέα) ζώνη που πάει όμορφα,και τη χαιρόμαστε και οι ίδιοι μαζί με τους ακροατές της. Παρασκευή και Σάββατο 7-10 και την Κυριακή 5-8,τρία γεμάτα τρίωρα εδώ και μερικούς μήνες,και το απολαμβάνουμε όλοι μας.
Το Σάββατο 8 Φεβρουαρίου θα είμαστε στο 'CLOSER' για ένα DJ Set / rockzone. Τα λέμε εκεί,με όλους τους φίλους-φίλες της rockzone και κερνάμε και σφηνάκια μετά τις 2! Stay tuned.