Κυκλοφορεί:
6 Ιουνίου 2014, Columbia
Τι θα ακούσεις:
Folk
Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις:
My Silver Lining, Master Pretender, Stay Gold
Βαθμολογία:
9/10
Έχουν περάσει κιόλας οχτώ χρόνια απ’ το καλοκαίρι το 2008, όταν οι τότε έφηβες Σουηδέζες Johanna και Klara Soderberg ανέβασαν στο YouTube μια διασκευή στο τραγούδι ‘Tiger Mountain Peasant Song' των Fleet Foxes. Κυκλοφόρησαν το πρώτο άλμπουμ τους το 2010 στην ανεξάρτητη εταιρεία Wichita, όπως και το δεύτερο δύο χρόνια αργότερα με τίτλο ‘The Lion’s Roar’, το οποίο σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Το τρίτο κυκλοφορεί απ’ την Columbia και επιβεβαιώνει τις ικανότητες του ντουέτου αυτού που σχεδόν ξεπέρασε τον εαυτό του με το άλμπουμ ‘Stay Gold’.
Το ύφος τους δεν έχει αλλάξει, το δυνατό τους σημείο είναι ακόμα οι υπέροχες φωνές τους και η folk μουσική απ’ την κιθάρα και το πιάνο είναι κυρίως συνοδευτική. Την παραγωγή έχει αναλάβει και πάλι ο αμερικάνος Mike Mogis των Bright Eyes και η προσέγγιση δεν απέχει καθόλου απ’ αυτή στο προηγούμενο άλμπουμ. Όλη η εξέλιξη, η ωριμότητα και οι εμπειρίες που αποκομίστηκαν τα περίπου δύο αυτά χρόνια απ’ τις πολλές συναυλίες και την τριβή με ποικίλους κύκλους της μουσικής γενικότερα φανερώνονται σ’ αυτά που τραγουδάνε. Η στιχουργική τους ικανότητα είναι ήδη γνωστή και η σχέση τους με παλιότερους ερμηνευτές ή ποιητές περνάει και στα τραγούδια τους. Το ‘Emmylou’, ίσως το πιο γνωστό τους τραγούδι μέχρι σήμερα, αναφέρεται στην Emmylou Harris και συμπεριλαμβάνει τους Gram Parsons, Johnny Cash και την June Carter, ενώ το ‘To A Poet’, επίσης απ’ το ‘The Lion’s Roar’, περιέχει ένα στίχο του αμερικάνου ποιητή Frank O’ Hara ανάμεσα σε άλλες αναφορές.
Στο άλμπουμ αυτό η φιγούρα που «συμμετέχει» είναι ο Robert Frost, γνωστός για τη φράση του με τα δύο μονοπάτια στο δάσος και την επιλογή του λιγότερο περπατημένου. “I won’t take the easy road” τραγουδάνε στο ‘My Silver Lining’, το πρώτο απ’ τα δέκα τραγούδια. Οι «δυσκολίες» αυτού του δρόμου που έχουν διαλέξει τις απασχολούν και σε άλλα τραγούδια, για παράδειγμα η φράση “but shit gets fucked up and people just disappear” στο επίσης πολύ καλό ‘Master Pretender’ ή το ‘Waitress Song’ το οποίο εκφράζει την εναλλακτική επιλογή του να τα παρατήσουν όλα και να γίνουν σερβιτόρες. Στον Robert Frost ανήκει και το ποίημα που είναι η βάση για τον τίτλο του άλμπουμ, αλλά προφανώς και του ομώνυμου τραγουδιού. Δημοσιεύτηκε σχεδόν πριν ενενήντα χρόνια με τίτλο ‘Nothing Gold Can Stay’ και υπενθυμίζει πως τίποτε δε μένει τέλειο για πάντα, ενώ στο γεμάτο αμφιβολίες ‘Stay Gold’ οι νεαρές Σουηδέζες εύχονται το αντίθετο.
Πολλοί ακόμα στίχοι παρουσιάζουν ενδιαφέρον, όπως στο μελαγχολικό ‘Shattered & Hollow’ ή στο ελαφρώς πιο θλιμμένο ‘Fleeting One’, αλλά εξίσου όμορφος είναι ο τρόπος που παίζουν με τις φωνές, άλλοτε τραγουδώντας τις κοινές σκέψεις ως μία ψυχή και άλλοτε αναφερόμενη η μία στην άλλη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα εδώ είναι το κλείσιμο του ‘Cedar Lane’ με την επανάληψη της φράσης “How could I break away from you?” που εκφράζει την αδερφική αγάπη μεταξύ τους και όχι λόγια ενός ζευγαριού, όπως ακριβώς το “sing little darling, sing with me” απ’ το 'Emmylou'. Απ’ τα πιο ζωηρά τραγούδια στο δίσκο αυτό και ένα απ’ αυτά που ξεχωρίζουν είναι το ‘Heaven Knows’, μόλις πριν το τέλος με το πιο υποτονικό ‘A Long Time Ago’, που αφορά ένα χαμένο έρωτα.
Πρόκειται για έναν απ’ τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς και σε συνδυασμό με τη συμφωνία με τη μεγάλη δισκογραφική αποτελεί μία σημαντική στροφή στην καριέρα των First Aid Kit. Ήδη ντύθηκαν στα χρυσά, ίσως παραπάνω απ’ όσο επιτρέπει ο τίτλος του άλμπουμ τους, αλλά δε φαίνονται να είναι διαθέσιμες να παίξουν το παιχνίδι του σταρ ως το τέλος. Βέβαια ξέρουν και το τραγουδάνε κιόλας, πως έχουν ήδη μπει στο χορό. Τώρα το πώς και για πόσο θα χορέψουν είναι κάτι που θα φανεί στα επόμενα χρόνια. Δε χρειάζεται να χορεύουν όμως, τραγουδάνε εξαιρετικά και αυτό αρκεί.
1. My Silver Lining
2. Master Pretender
3. Stay Gold
4. Cedar Lane
5. Shattered & Hollow
6. The Bell
7. Waitress Song
8. Fleeting One
9. Heaven Knows
10. A Long Time Ago
6 Ιουνίου 2014, Columbia
Τι θα ακούσεις:
Folk
Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις:
My Silver Lining, Master Pretender, Stay Gold
Βαθμολογία:
9/10
Έχουν περάσει κιόλας οχτώ χρόνια απ’ το καλοκαίρι το 2008, όταν οι τότε έφηβες Σουηδέζες Johanna και Klara Soderberg ανέβασαν στο YouTube μια διασκευή στο τραγούδι ‘Tiger Mountain Peasant Song' των Fleet Foxes. Κυκλοφόρησαν το πρώτο άλμπουμ τους το 2010 στην ανεξάρτητη εταιρεία Wichita, όπως και το δεύτερο δύο χρόνια αργότερα με τίτλο ‘The Lion’s Roar’, το οποίο σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Το τρίτο κυκλοφορεί απ’ την Columbia και επιβεβαιώνει τις ικανότητες του ντουέτου αυτού που σχεδόν ξεπέρασε τον εαυτό του με το άλμπουμ ‘Stay Gold’.
Το ύφος τους δεν έχει αλλάξει, το δυνατό τους σημείο είναι ακόμα οι υπέροχες φωνές τους και η folk μουσική απ’ την κιθάρα και το πιάνο είναι κυρίως συνοδευτική. Την παραγωγή έχει αναλάβει και πάλι ο αμερικάνος Mike Mogis των Bright Eyes και η προσέγγιση δεν απέχει καθόλου απ’ αυτή στο προηγούμενο άλμπουμ. Όλη η εξέλιξη, η ωριμότητα και οι εμπειρίες που αποκομίστηκαν τα περίπου δύο αυτά χρόνια απ’ τις πολλές συναυλίες και την τριβή με ποικίλους κύκλους της μουσικής γενικότερα φανερώνονται σ’ αυτά που τραγουδάνε. Η στιχουργική τους ικανότητα είναι ήδη γνωστή και η σχέση τους με παλιότερους ερμηνευτές ή ποιητές περνάει και στα τραγούδια τους. Το ‘Emmylou’, ίσως το πιο γνωστό τους τραγούδι μέχρι σήμερα, αναφέρεται στην Emmylou Harris και συμπεριλαμβάνει τους Gram Parsons, Johnny Cash και την June Carter, ενώ το ‘To A Poet’, επίσης απ’ το ‘The Lion’s Roar’, περιέχει ένα στίχο του αμερικάνου ποιητή Frank O’ Hara ανάμεσα σε άλλες αναφορές.
Στο άλμπουμ αυτό η φιγούρα που «συμμετέχει» είναι ο Robert Frost, γνωστός για τη φράση του με τα δύο μονοπάτια στο δάσος και την επιλογή του λιγότερο περπατημένου. “I won’t take the easy road” τραγουδάνε στο ‘My Silver Lining’, το πρώτο απ’ τα δέκα τραγούδια. Οι «δυσκολίες» αυτού του δρόμου που έχουν διαλέξει τις απασχολούν και σε άλλα τραγούδια, για παράδειγμα η φράση “but shit gets fucked up and people just disappear” στο επίσης πολύ καλό ‘Master Pretender’ ή το ‘Waitress Song’ το οποίο εκφράζει την εναλλακτική επιλογή του να τα παρατήσουν όλα και να γίνουν σερβιτόρες. Στον Robert Frost ανήκει και το ποίημα που είναι η βάση για τον τίτλο του άλμπουμ, αλλά προφανώς και του ομώνυμου τραγουδιού. Δημοσιεύτηκε σχεδόν πριν ενενήντα χρόνια με τίτλο ‘Nothing Gold Can Stay’ και υπενθυμίζει πως τίποτε δε μένει τέλειο για πάντα, ενώ στο γεμάτο αμφιβολίες ‘Stay Gold’ οι νεαρές Σουηδέζες εύχονται το αντίθετο.
Πολλοί ακόμα στίχοι παρουσιάζουν ενδιαφέρον, όπως στο μελαγχολικό ‘Shattered & Hollow’ ή στο ελαφρώς πιο θλιμμένο ‘Fleeting One’, αλλά εξίσου όμορφος είναι ο τρόπος που παίζουν με τις φωνές, άλλοτε τραγουδώντας τις κοινές σκέψεις ως μία ψυχή και άλλοτε αναφερόμενη η μία στην άλλη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα εδώ είναι το κλείσιμο του ‘Cedar Lane’ με την επανάληψη της φράσης “How could I break away from you?” που εκφράζει την αδερφική αγάπη μεταξύ τους και όχι λόγια ενός ζευγαριού, όπως ακριβώς το “sing little darling, sing with me” απ’ το 'Emmylou'. Απ’ τα πιο ζωηρά τραγούδια στο δίσκο αυτό και ένα απ’ αυτά που ξεχωρίζουν είναι το ‘Heaven Knows’, μόλις πριν το τέλος με το πιο υποτονικό ‘A Long Time Ago’, που αφορά ένα χαμένο έρωτα.
Πρόκειται για έναν απ’ τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς και σε συνδυασμό με τη συμφωνία με τη μεγάλη δισκογραφική αποτελεί μία σημαντική στροφή στην καριέρα των First Aid Kit. Ήδη ντύθηκαν στα χρυσά, ίσως παραπάνω απ’ όσο επιτρέπει ο τίτλος του άλμπουμ τους, αλλά δε φαίνονται να είναι διαθέσιμες να παίξουν το παιχνίδι του σταρ ως το τέλος. Βέβαια ξέρουν και το τραγουδάνε κιόλας, πως έχουν ήδη μπει στο χορό. Τώρα το πώς και για πόσο θα χορέψουν είναι κάτι που θα φανεί στα επόμενα χρόνια. Δε χρειάζεται να χορεύουν όμως, τραγουδάνε εξαιρετικά και αυτό αρκεί.
1. My Silver Lining
2. Master Pretender
3. Stay Gold
4. Cedar Lane
5. Shattered & Hollow
6. The Bell
7. Waitress Song
8. Fleeting One
9. Heaven Knows
10. A Long Time Ago