Μάρτιος 2015
Μετά κόπων και βασάνων οι Modest Mouse κυκλοφορούν το έκτο τους άλμπουμ, οχτώ χρόνια από την τελευταία τους δουλειά. Μεσολάβησαν ακυρώσεις συναυλιών, εναλλαγές μελών και πιθανότατα διάφορα άλλα που δεν είναι γνωστά στο κοινό, αλλά το ‘Strangers To Ourselves’ δεν απέχει πολύ απ’ το indie rock που παίζουν εδώ και περίπου είκοσι χρόνια. Βέβαια υπάρχουν και τραγούδια τελείως αταίριαστα, που, όσο παίζει το άλμπουμ και η διάρκειά του γίνεται σχεδόν κουραστική, χάνουν το λόγο ύπαρξής τους. Αλλά το μειονέκτημα αυτό είναι και το χαρακτηριστικό του δίσκου, οπότε μάλλον δε θα μπορούσε να γίνει αλλιώς.
Αυτό το ‘Pistol…’, για παράδειγμα, μοιάζει με μια περίεργη διασταύρωση Gwen Stefani με Macklemore και το ένα λεπτό του ‘God Is An Indian And You’re An Asshole’ έχει λίγη πλάκα, αλλά δεν προσφέρει κάτι στο σύνολο. Λίγο νωρίτερα το ‘Lampshades On Fire’ είναι ένα εύκολο και ωραίο indie τραγούδι με βάση την κιθάρα και πιασάρικο ρυθμό, μάλλον το καλύτερο του δίσκου. Το ‘Strangers To Ourselves’ πλησιάζει τη μία ώρα, χωρίς να προσφέρει κάτι που να αξίζει ιδιαίτερη προσοχή, εκτός από τα προηγούμενα και ελάχιστα ακόμα τραγούδια, όπως το ‘Sugar Boats’ με την ωραία εισαγωγή στο πιάνο και ακόμα περισσότερα όργανα μερικά δευτερόλεπτα αργότερα. Αυτά τα διάσπαρτα σημεία αξίζουν αρκετά ώστε η ακρόαση να είναι ευχάριστη την πρώτη φορά, αλλά σε βάθος δεν υπάρχει κάτι συναρπαστικό εδώ.
Μετά κόπων και βασάνων οι Modest Mouse κυκλοφορούν το έκτο τους άλμπουμ, οχτώ χρόνια από την τελευταία τους δουλειά. Μεσολάβησαν ακυρώσεις συναυλιών, εναλλαγές μελών και πιθανότατα διάφορα άλλα που δεν είναι γνωστά στο κοινό, αλλά το ‘Strangers To Ourselves’ δεν απέχει πολύ απ’ το indie rock που παίζουν εδώ και περίπου είκοσι χρόνια. Βέβαια υπάρχουν και τραγούδια τελείως αταίριαστα, που, όσο παίζει το άλμπουμ και η διάρκειά του γίνεται σχεδόν κουραστική, χάνουν το λόγο ύπαρξής τους. Αλλά το μειονέκτημα αυτό είναι και το χαρακτηριστικό του δίσκου, οπότε μάλλον δε θα μπορούσε να γίνει αλλιώς.
Αυτό το ‘Pistol…’, για παράδειγμα, μοιάζει με μια περίεργη διασταύρωση Gwen Stefani με Macklemore και το ένα λεπτό του ‘God Is An Indian And You’re An Asshole’ έχει λίγη πλάκα, αλλά δεν προσφέρει κάτι στο σύνολο. Λίγο νωρίτερα το ‘Lampshades On Fire’ είναι ένα εύκολο και ωραίο indie τραγούδι με βάση την κιθάρα και πιασάρικο ρυθμό, μάλλον το καλύτερο του δίσκου. Το ‘Strangers To Ourselves’ πλησιάζει τη μία ώρα, χωρίς να προσφέρει κάτι που να αξίζει ιδιαίτερη προσοχή, εκτός από τα προηγούμενα και ελάχιστα ακόμα τραγούδια, όπως το ‘Sugar Boats’ με την ωραία εισαγωγή στο πιάνο και ακόμα περισσότερα όργανα μερικά δευτερόλεπτα αργότερα. Αυτά τα διάσπαρτα σημεία αξίζουν αρκετά ώστε η ακρόαση να είναι ευχάριστη την πρώτη φορά, αλλά σε βάθος δεν υπάρχει κάτι συναρπαστικό εδώ.