Δέκα τραγούδια, κατά προτίμηση καινούργια, κάθε μήνα. Δέκα κομμάτια που μπορεί να μην έχουν κάποια ιδιαίτερη σχέση μεταξύ τους, αλλά συμπληρώνουν το παζλ του είναι μου, το παζλ της ίδιας μου της οικειότητας.
Wild Belle - Giving Up On You (single, Σεπτέμβριος 2015)
Ό,τι πιο εθιστικά ανεβαστικό είχα ακούσει αυτό το μήνα, μέχρι που ανακάλυψα το...
Caravan Palace - Lay Down (δίσκος: Robot, Οκτώβριος 2015)
Η γαλλική κολλεκτίβα ορίζει τον ήχο του electro swing τα τελευταία χρόνια. Ο τρίτος δίσκος τους κυλάει ευχάριστα, παρότι είναι ελάχιστες οι στιγμές που ξεχωρίζουν. Το "Lay Down" είναι μία από αυτές. Το "Comics" που επελέγη για τη λίστα στο youtube αποτέλεσε το πρώτο καλοκαιρινό single.
CHVRCHES - Playing Dead (δίσκος: Every Open Eye, Σεπτέμβριος 2015)
Μεγάλα πράγματα δεν περίμενα από τους Σκωτσέζους. Αυτό το κομμάτι, ίσως το πρώτο single "Leave A Trace" (επελέγη για τη λίστα στο youtube), κάνα δυο στιγμές ακόμα και πάμε παρακάτω.
Larry Gus - All Graphs Explored (δίσκος: I Need New Eyes, Οκτώβριος 2015)
Κάθε νέα κυκλοφορία του Παναγιώτη Μελίδη είναι ένα ξεχωριστό γεγονός. Στο "I Need New Eyes" δεν επιχειρείται μεν κάτι ρηξικέλευθο, αλλά οι ιδέες που είχαν παρουσιαστεί στις προηγούμενες δουλειές του εξελίσσονται. Ο δίσκος ακούγεται ακατάπαυστα. Λάτρεψα τους τίτλους των τραγουδιών, σε μια εποχή που παλεύω με μαθηματικά προβλήματα NP δυσκολίας.
Son Lux - This Time (δίσκος: Bones, Ιούνιος 2015)
Αυτό το κομμάτι μού προκαλεί πάντα τρικυμία στο κρανίο και αφήνει πίσω μετά το πέρασμά του μια απίστευτη γαλήνη.
The Maccabees - Slow Sun (δίσκος: Marks To Prove It, Ιούλιος 2015)
Το "Marks To Prove It" είναι ένα περίεργο συνονθύλευμα από ήχους που παραπέμπουν σε Arcade Fire, alt-J ή Starsailor (πού τους θυμήθηκα αυτούς;). Παρόλα αυτά, δε στερείται ενδιαφέροντος, αν και, όπως επισημαίνει και ο Δημήτρης, χρειάζεται να του αφιερωθεί χρόνος.
Desaparecidos - The Left Is Right (δίσκος: Payola, Ιούνιος 2015)
Η φωνή του Conor Oberst ακούγεται σχεδόν διαστροφική σε οργισμένα και φασαριόζικα τραγούδια. Ο τίτλος λέει πολλά κι οι στίχοι συμπληρώνουν ακόμα περισσότερα. Ακούγεται σα μανιφέστο μιας επανάστασης που δεν έγινε (ακόμα).
God Is An Astronaut - Agneya (δίσκος: Helios | Erebus, Ιούνιος 2015)
Ανάμεσα στο σκοτάδι και το φως θα διάλεγα πάντα το φως. Παρόλα αυτά, μονάχα στο σκοτάδι μπορείς να αναμετρηθείς με τους δαίμονές σου... και να τους νικήσεις.
Ludovico Einaudi - Night (δίσκος: Elements, Οκτώβριος 2015)
Ανάμεσα στη νύχτα και τη μέρα θα διάλεγα πάντα τη μέρα. Παρόλα αυτά, μονάχα τη νύχτα μπορείς να μετρήσεις τ' αστέρια.
La Rochelle Band - Rocket Man (δίσκος: Wonderland, Οκτώβριος 2015)
Δεν μπορώ να αντισταθώ σε τέτοιες γυναικείες φωνές. Δεν προσπαθώ καν.
Αυτό το μήνα η λίστα στο spotify είναι πλήρης! Δεν μπορώ να πω το ίδιο για τη λίστα στο youtube, όπου αναγκαστικά επελέγησαν διαφορετικά τραγούδια από ορισμένους δίσκους.
Wild Belle - Giving Up On You (single, Σεπτέμβριος 2015)
Ό,τι πιο εθιστικά ανεβαστικό είχα ακούσει αυτό το μήνα, μέχρι που ανακάλυψα το...
Caravan Palace - Lay Down (δίσκος: Robot, Οκτώβριος 2015)
Η γαλλική κολλεκτίβα ορίζει τον ήχο του electro swing τα τελευταία χρόνια. Ο τρίτος δίσκος τους κυλάει ευχάριστα, παρότι είναι ελάχιστες οι στιγμές που ξεχωρίζουν. Το "Lay Down" είναι μία από αυτές. Το "Comics" που επελέγη για τη λίστα στο youtube αποτέλεσε το πρώτο καλοκαιρινό single.
CHVRCHES - Playing Dead (δίσκος: Every Open Eye, Σεπτέμβριος 2015)
Μεγάλα πράγματα δεν περίμενα από τους Σκωτσέζους. Αυτό το κομμάτι, ίσως το πρώτο single "Leave A Trace" (επελέγη για τη λίστα στο youtube), κάνα δυο στιγμές ακόμα και πάμε παρακάτω.
Larry Gus - All Graphs Explored (δίσκος: I Need New Eyes, Οκτώβριος 2015)
Κάθε νέα κυκλοφορία του Παναγιώτη Μελίδη είναι ένα ξεχωριστό γεγονός. Στο "I Need New Eyes" δεν επιχειρείται μεν κάτι ρηξικέλευθο, αλλά οι ιδέες που είχαν παρουσιαστεί στις προηγούμενες δουλειές του εξελίσσονται. Ο δίσκος ακούγεται ακατάπαυστα. Λάτρεψα τους τίτλους των τραγουδιών, σε μια εποχή που παλεύω με μαθηματικά προβλήματα NP δυσκολίας.
Son Lux - This Time (δίσκος: Bones, Ιούνιος 2015)
Αυτό το κομμάτι μού προκαλεί πάντα τρικυμία στο κρανίο και αφήνει πίσω μετά το πέρασμά του μια απίστευτη γαλήνη.
The Maccabees - Slow Sun (δίσκος: Marks To Prove It, Ιούλιος 2015)
Το "Marks To Prove It" είναι ένα περίεργο συνονθύλευμα από ήχους που παραπέμπουν σε Arcade Fire, alt-J ή Starsailor (πού τους θυμήθηκα αυτούς;). Παρόλα αυτά, δε στερείται ενδιαφέροντος, αν και, όπως επισημαίνει και ο Δημήτρης, χρειάζεται να του αφιερωθεί χρόνος.
Desaparecidos - The Left Is Right (δίσκος: Payola, Ιούνιος 2015)
Η φωνή του Conor Oberst ακούγεται σχεδόν διαστροφική σε οργισμένα και φασαριόζικα τραγούδια. Ο τίτλος λέει πολλά κι οι στίχοι συμπληρώνουν ακόμα περισσότερα. Ακούγεται σα μανιφέστο μιας επανάστασης που δεν έγινε (ακόμα).
God Is An Astronaut - Agneya (δίσκος: Helios | Erebus, Ιούνιος 2015)
Ανάμεσα στο σκοτάδι και το φως θα διάλεγα πάντα το φως. Παρόλα αυτά, μονάχα στο σκοτάδι μπορείς να αναμετρηθείς με τους δαίμονές σου... και να τους νικήσεις.
Ludovico Einaudi - Night (δίσκος: Elements, Οκτώβριος 2015)
Ανάμεσα στη νύχτα και τη μέρα θα διάλεγα πάντα τη μέρα. Παρόλα αυτά, μονάχα τη νύχτα μπορείς να μετρήσεις τ' αστέρια.
La Rochelle Band - Rocket Man (δίσκος: Wonderland, Οκτώβριος 2015)
Δεν μπορώ να αντισταθώ σε τέτοιες γυναικείες φωνές. Δεν προσπαθώ καν.
Αυτό το μήνα η λίστα στο spotify είναι πλήρης! Δεν μπορώ να πω το ίδιο για τη λίστα στο youtube, όπου αναγκαστικά επελέγησαν διαφορετικά τραγούδια από ορισμένους δίσκους.