Τι θα ακούσεις:
electronica, trip hop, techno
Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις:
"Are You Lost In The World Like Me", "Hey!Hey!"
Βαθμολογία:
5/10
Για τον Moby δεν χρειάζεται να γραφτούν πολλά λόγια. Εδώ και τρεις δεκαετίες βρίσκεται στο προσκήνιο της ηλεκτρονικής μουσικής χαρίζοντάς μας πολύ μεγάλες μουσικές επιτυχίες. Είναι αγαπημένος καλλιτέχνης, ιδιαίτερα στην χώρα μας, και κάθε φορά που μας επισκέπτεται για συναυλία το ελληνικό κοινό δεν τον προδίδει ποτέ. Μπορεί τα τελευταία χρόνια να μην έχει παρουσιάσει κάτι αξιομνημόνευτο αλλά όπως και να το κάνουμε είναι ο Moby! Και ως πολυπράγμων που είναι, δεν κάθεται ποτέ σε ησυχία. Η πιο πρόσφατη κίνησή του ονομάζεται The Void Pacific Choir και πρόκειται για το καινούργιο του μουσικό project με το οποίο κυκλοφορεί τον 13ο δίσκο του ονόματι 'These Systems Are Failing'.
Πολιτικοποιημένος, όπως πάντα, ο Moby γράφει για την σημερινή κοινωνία σε ένα δίσκο που αποτελείται από εννέα τραγούδια. Η πρώτη εντύπωση από το 'These Systems Are Failing' είναι πως ο γνωστός παραγωγός έγραψε κομμάτια αρκετά πιο εξωστρεφή συγκριτικά με τις τελευταίες δισκογραφικές του απόπειρες. Αν ακούσει κάποιος τους δίσκους που έχει κυκλοφορήσει μετά το 2010 θα συνειδητοποιήσει αμέσως ότι το φετινό άλμπουμ ακούγεται εύκολα (τα 'Destroyed' και 'Innocents' ήταν μια πολύ κακή πλευρά της dark μουσικής του). Το εναρκτήριο “Hey!Hey!” μπαίνει γκαζωμένο με σκοπό να μην σε αφήσει να πάρεις ανάσα και να σε παρασύρει στον ρυθμό του. Η αλήθεια είναι ότι τα synths μου θύμισαν λίγο MGMT, ενώ σε συνδυασμό με τα πολυπληθή φωνητικά δίνουν μια δυναμική γεμάτη ένταση. Στο ίδιο μήκος κύματος κυμαίνεται και το επόμενο “Break.Doubt” όπως και ολόκληρο το άλμπουμ. Ένα τέμπο ξεσηκωτικό που κάθε φορά ξεσπάει στο ρεφρέν.
Ωραία διαβάζονται όλα αυτά, αλλά η πραγματικότητα φαίνεται πάντα στην ακρόαση. Τα φωνητικά είναι παντού παραμορφωμένα, ο ρυθμός βρίσκεται σε μια συνεχή γρήγορη ταχύτητα και όλο αυτό κουράζει. Κουράζει πολύ. Το θέμα είναι ότι αν πιάσουμε μεμονωμένα τα κομμάτια θα τα απολαύσουμε περισσότερο. Ας πάρουμε την περίπτωση του “Are You Lost In The World Like Me” για παράδειγμα: Πρόκειται για ένα φανταστικό κομμάτι - που συνοδεύεται και από ωραίο video clip - που θα βάλεις να ξανακούσεις, αλλά μέσα στον μπερδεμένο χαμό των εννέα τραγουδιών του δίσκου χαραμίζεται. Δεν χρειάζεται μονάχα να είναι πολιτικοποιημένοι οι στίχοι. Αν δεν υπάρχει και η μουσική ένδυση που θα παρασύρει τον ακροατή το αποτέλεσμα είναι καταδικασμένο εξαρχής. Υπάρχει, χωρίς κάποια λογική εξήγηση, μια ασταμάτητη βαβούρα μέσα από τα ηλεκτρονικά που δεν οδηγεί πουθενά. Αντιθέτως, σε μπερδεύει.
Ο Moby δεν παρουσιάζει απολύτως τίποτα καινούργιο εδώ. Το μόνο παράσημο που παίρνει το 'These Systems Are Failing' είναι ότι πρόκειται για το πρώτο καλό άλμπουμ του Moby την δεκαετία του 2010. Κατά τα άλλα, θα σβηστεί υπερβολικά γρήγορα από τον συνολικό χάρτη της δισκογραφίας του.
electronica, trip hop, techno
Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις:
"Are You Lost In The World Like Me", "Hey!Hey!"
Βαθμολογία:
5/10
Για τον Moby δεν χρειάζεται να γραφτούν πολλά λόγια. Εδώ και τρεις δεκαετίες βρίσκεται στο προσκήνιο της ηλεκτρονικής μουσικής χαρίζοντάς μας πολύ μεγάλες μουσικές επιτυχίες. Είναι αγαπημένος καλλιτέχνης, ιδιαίτερα στην χώρα μας, και κάθε φορά που μας επισκέπτεται για συναυλία το ελληνικό κοινό δεν τον προδίδει ποτέ. Μπορεί τα τελευταία χρόνια να μην έχει παρουσιάσει κάτι αξιομνημόνευτο αλλά όπως και να το κάνουμε είναι ο Moby! Και ως πολυπράγμων που είναι, δεν κάθεται ποτέ σε ησυχία. Η πιο πρόσφατη κίνησή του ονομάζεται The Void Pacific Choir και πρόκειται για το καινούργιο του μουσικό project με το οποίο κυκλοφορεί τον 13ο δίσκο του ονόματι 'These Systems Are Failing'.
Πολιτικοποιημένος, όπως πάντα, ο Moby γράφει για την σημερινή κοινωνία σε ένα δίσκο που αποτελείται από εννέα τραγούδια. Η πρώτη εντύπωση από το 'These Systems Are Failing' είναι πως ο γνωστός παραγωγός έγραψε κομμάτια αρκετά πιο εξωστρεφή συγκριτικά με τις τελευταίες δισκογραφικές του απόπειρες. Αν ακούσει κάποιος τους δίσκους που έχει κυκλοφορήσει μετά το 2010 θα συνειδητοποιήσει αμέσως ότι το φετινό άλμπουμ ακούγεται εύκολα (τα 'Destroyed' και 'Innocents' ήταν μια πολύ κακή πλευρά της dark μουσικής του). Το εναρκτήριο “Hey!Hey!” μπαίνει γκαζωμένο με σκοπό να μην σε αφήσει να πάρεις ανάσα και να σε παρασύρει στον ρυθμό του. Η αλήθεια είναι ότι τα synths μου θύμισαν λίγο MGMT, ενώ σε συνδυασμό με τα πολυπληθή φωνητικά δίνουν μια δυναμική γεμάτη ένταση. Στο ίδιο μήκος κύματος κυμαίνεται και το επόμενο “Break.Doubt” όπως και ολόκληρο το άλμπουμ. Ένα τέμπο ξεσηκωτικό που κάθε φορά ξεσπάει στο ρεφρέν.
Ωραία διαβάζονται όλα αυτά, αλλά η πραγματικότητα φαίνεται πάντα στην ακρόαση. Τα φωνητικά είναι παντού παραμορφωμένα, ο ρυθμός βρίσκεται σε μια συνεχή γρήγορη ταχύτητα και όλο αυτό κουράζει. Κουράζει πολύ. Το θέμα είναι ότι αν πιάσουμε μεμονωμένα τα κομμάτια θα τα απολαύσουμε περισσότερο. Ας πάρουμε την περίπτωση του “Are You Lost In The World Like Me” για παράδειγμα: Πρόκειται για ένα φανταστικό κομμάτι - που συνοδεύεται και από ωραίο video clip - που θα βάλεις να ξανακούσεις, αλλά μέσα στον μπερδεμένο χαμό των εννέα τραγουδιών του δίσκου χαραμίζεται. Δεν χρειάζεται μονάχα να είναι πολιτικοποιημένοι οι στίχοι. Αν δεν υπάρχει και η μουσική ένδυση που θα παρασύρει τον ακροατή το αποτέλεσμα είναι καταδικασμένο εξαρχής. Υπάρχει, χωρίς κάποια λογική εξήγηση, μια ασταμάτητη βαβούρα μέσα από τα ηλεκτρονικά που δεν οδηγεί πουθενά. Αντιθέτως, σε μπερδεύει.
Ο Moby δεν παρουσιάζει απολύτως τίποτα καινούργιο εδώ. Το μόνο παράσημο που παίρνει το 'These Systems Are Failing' είναι ότι πρόκειται για το πρώτο καλό άλμπουμ του Moby την δεκαετία του 2010. Κατά τα άλλα, θα σβηστεί υπερβολικά γρήγορα από τον συνολικό χάρτη της δισκογραφίας του.
Σχετικό θέμα