Μας πρωτοσυστήθηκε στο ρόλο του «Βύρωνα» το 1999 στην τηλεοπτική μεταφορά του μυθιστορήματος του σπουδαίου λογοτέχνη Βασίλη Βασιλικού «Θύματα ειρήνης». Από τότε έχουν περάσει χρόνια και ρόλοι, πότε κινηματογραφικοί, πότε τηλεοπτικοί. Η μεγάλη αγάπη, όμως, για τον Σήφη Πολυζωΐδη ήταν και είναι το θέατρο. Φέτος, τον βρίσκουμε να πρωταγωνιστεί σε δύο «ζόρικα» έργα του Θανάση Τριαρίδη. Τυχαία επιλογή ή σύμπτωση; Αυτά και άλλα συζητήσαμε μαζί του σε ένα διάλειμμα από τις πρόβες.
Από το Μάρκετινγκ Εμπορίας & Διαφήμισης στο θεατρικό και τηλεοπτικό σανίδι. Ήταν μεγάλη απόφαση;
Όχι. Ήταν μια εύκολη και συνειδητοποιημένη απόφαση. Από πολύ νωρίς στην σχολή, κατάλαβα ότι το Μάρκετινγκ δεν με ενδιαφέρει. Βέβαια, επειδή ήθελα να έχω ένα πτυχίο, την σχολή την τελείωσα και, παράλληλα σπούδασα στην δραματική σχολή.
Ποιο είναι το βασικό κριτήριο για να προχωρήσεις σε μία συνεργασία;
Δεν υπάρχει ακριβώς κριτήριο, νομίζω το ένστικτο περισσότερο με καθοδηγεί. Το ένστικτο μου λέει να κάνω κάτι ή να μην κάνω. Από 'κει και πέρα οι άνθρωποι που θα είναι σε μια δουλειά, αν έχουμε ίδιες απόψεις, τα ίδια θέλω.
Φέτος είναι για σένα μια γεμάτη καλλιτεχνικά χρονιά (με δύο θεατρικά έργα) «Football – Tο παιχνίδι της ανθρωπότητας» σε σκηνοθεσία Τριαντάφυλλου Δελή (κριτική για την παράσταση ΕΔΩ) και «Lebensraum (Ζωτικός Χώρος)» σε σκηνοθεσία Πηγής Δημητρακοπούλου και τα δύο του Θανάση Τριαρίδη. Να υποθέσω ότι δεν είναι σύμπτωση;
(Χαμογελάει) Να υποθέσεις ότι μου αρέσουν πάρα πολύ και τα δύο αυτά έργα. Θεωρώ τον Θανάση Τριαρίδη έναν ιδιοφυή συγγραφέα, ο οποίος με απλή γλώσσα μπορεί και περιγράφει τον κόσμο που ζούμε.
Με δεδομένο μάλιστα ότι το «Football» είναι μονόλογος, είναι εύκολο για ένα ηθοποιό να δουλεύει ταυτόχρονα σε δύο τόσο απαιτητικά κείμενα;
Όχι δεν είναι καθόλου εύκολο. Είναι απαιτητικά κείμενα και τα δύο. Βέβαια επειδή είναι τρίτη χρονιά για το «Lebensraum» και δεύτερη για το «Football» μπορώ να είμαι λίγο πιο «χαλαρός» και τα βγάζω πέρα.
Το «Football» χαρακτηρίζεται μια «σκληρή ματωμένη κωμωδία» και το «Lebensraum» είναι μια «εφιαλτική κωμωδία». Η έννοια της κωμωδίας δεν είναι παρεξηγημένη στην Ελλάδα; Υπάρχουν κοινές θεματικές στις δύο αυτές παραστάσεις;
Η ζωή τα έχει όλα. Είναι κωμωδία, δράμα ταυτόχρονα. Δεν μπορείς να διαχωρίσεις τις έννοιες και να τοποθετήσεις μόνο μία ένδειξη: κοινωνικό ή κάτι άλλο. Πρόκειται για δύο έργα τα οποία αναλύουν κάποιες καταστάσεις της ζωής. Με τα θετικά, αν υπάρχουν, και τις παθογένειες.
Πόσο κοντά είσαι στα όνειρα που είχες όταν αποφοίτησες από την δραματική σχολή;
Όταν αποφοίτησα από την δραματική σχολή νόμιζα ότι δεν θα γίνω ηθοποιός (γελάει), αλλά νομίζω ότι μου έχουν πάει όλα καλά και είμαι μέσα στα όνειρα μου. Κι αυτό είναι καλό.
Παρατηρώ ότι εδώ και χρόνια οι θεατρικές επιλογές σου, σχετίζονται με έργα και θέματα που προκαλούν ένα σφίξιμο στο στομάχι, ένα ξεβόλεμα από την καρέκλα. Το θεατρικό κοινό είναι εξοικειωμένο με κάτι τέτοιο;
Νομίζω ότι δεν υπάρχει εξοικείωση στο θέατρο. Αν κάτι είναι αληθινό και ζωντανό στο θέατρο, μπορεί και αγγίζει το κοινό, και το κοινό προχωρά μαζί σου.
«Στη ζωή πρέπει να υπάρχει δικαιοσύνη. Λίγη διάθεση για δικαιοσύνη ρε γαμώτο!» Θες να σχολιάσεις;
(Χαμογελάει) Στην χώρα που ζούμε, με όσα βλέπουμε να συμβαίνουν, ας έχουν κάποιοι άνθρωποι λίγη διάθεση για δικαιοσύνη. Λίγη, όχι πολλή.
Υπάρχει κάποιος ρόλος που έχεις θαυμάσει, ζηλέψει και που θα ήθελες πολύ να ερμηνεύσεις;
Υπάρχουν πάρα πολλοί ρόλοι που έχω δει να παίζουν ηθοποιοί, που έχω ζηλέψει και τους έχω πει ότι είναι τρομεροί, απίστευτοι και δεν θα μπορούσα να το κάνω. Ζηλεύω πάντα με την καλή πλευρά, δηλαδή να μπορούσα να κάνω κι εγώ, εξίσου καλά, αυτό που κάνουν αυτοί. Δεν είχα βλέψεις να παίξω τον Κοβάλσκι ή τον Οιδίποδα ή τον Άμλετ. Άφηνα τα πράγματα να μου έρχονται, δεν κυνηγούσα ποτέ κάποιο ρόλο σαν αυτούς που προανέφερα. Οι ρόλοι έρχονται, αν σου αρέσει το κάνεις, αν δεν σου αρέσει δεν το κάνεις.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο σου λάθος στην ζωή ή στην τέχνη σου;
Το λάθος! Όταν κάνεις λάθος, είναι λάθος.
Κλείνοντας να σε ρωτήσω μια ερώτηση που θα ήθελες να σου κάνουν και που ποτέ δεν έγινε;
(Γελάει) Θα ήθελα να μην μου κάνουν ερωτήσεις.
*Οι φωτογραφίες είναι του Βαγγέλη Μακρυγιάννη.
“Lebensraum” Θέατρο ΊΣΟΝ
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Κείμενο: Θανάσης Τριαρίδης
Σκηνοθεσία: Πηγή Δημητρακοπούλου
Φωτισμοί: Κοραής Δαμάτης
Σκηνικά: Κώστας Παππάς
Κοστούμια: Μαρία Κοντοδήμα
Επιμέλεια Κίνησης: Βαγγέλης Πιτσιλός
Παίζουν: Πάνος Ζουρνατζίδης, Σήφης Πολυζωίδης
Πρεμιέρα: 18 Οκτωβρίου
Παραστάσεις: Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 21:00
Διάρκεια: 75 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)
Εισιτήρια: 10€ (Γενική είσοδος), 8€ (Μειωμένο: Φοιτητικό, ΑμεΑ, Άνεργοι, Συνταξιούχοι), 5€ (Ατέλειες ΣΕΗ ή Θεατρικών Σπουδών)
Απαραίτητη η κράτηση θέσης: 2130411546
Προπώληση εισιτηρίων: Viva.gr
Studio Μαυρομιχάλη
“Football- Το παιχνίδι της Ανθρωπότητας”
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Κείμενο: Θανάσης Τριαρίδης
σκηνοθεσία : Τριαντάφυλλος Δελής
παίζει : Σήφης Πολυζωίδης
κίνηση : Πασχαλιά Ακριτίδου
μουσική : Γιώργος Οικονόμου
σχεδιασμός φωτισμού : Δημήτρης Κοκολινάκης
Προβολή-επικοινωνία : BrainCo
* Studio Μαυρομιχάλη | Μαυρομιχάλη 134 , Νεάπολη Εξαρχείων | τηλ. 2106453330
** Παραστάσεις από 20.11 έως 23.01.2020 *** Ώρα : 21.00