Trombone Shorty
Γεννημένος στη συνοικία Treme της Νέας Ορλεάνης, πριν από 26 (σχεδόν) χρόνια, ο Troy Andrews βούτηξε από νωρίς, σε έναν κόσμο γεμάτο νότες, μπάντες, παρελάσεις, αυτοσχέδιες συναυλίες. Η jazz εξελίχθηκε γρήγορα, στην κινητήριο δύναμη της ύπαρξης του. Όταν έπιασε για πρώτη φορά το τρομπόνι, ήταν ακόμα πολύ μικρός. Η χαριτωμένη εικόνα του (ούτως ή άλλως) ογκώδους πνευστού στα χέρια του λιλιπούτειου κατόχου, «γέννησε» το παρατσούκλι Trombone Shorty, το οποίο και έκτοτε τον ακολουθεί πιστά.
Στους δρόμους, στις πλατείες, το έδαφος ήταν γόνιμο για να ξεδιπλώσει αρετές, να ρουφήξει ερεθίσματα, να αλληλεπιδράσει δημιουργικά με άλλους μουσικούς και εν τέλει, να διαμορφώσει την τέχνη του. Με σταθερή την αγάπη για την παραδοσιακή μουσική της διάσημης πόλης, μεγαλώνοντας, άρχισε να αναζητά και άλλους, παράλληλους, ηχητικούς τρόπους έκφρασης. Απέκτησε τη φήμη παιδιού – θαύματος, μάζεψε αναρίθμητες συστατικές επιστολές με βαριές «υπογραφές», (βλέπε Lenny Kravitz, The Edge, Wynton Marsallis, Allen Toussaint) και υπέγραψε στην περίφημη Verve Forecast. Παρέα με τους φίλους, «συμπαίκτες» και συνοδοιπόρους Orleans Avenue, έβαλε πλώρη για την κατάκτηση του κόσμου.Το “For True” μόλις κυκλοφόρησε και αποτελεί το καινούριο album του Trombone Shorty, παίρνοντας χωρίς εκπλήξεις τη σκυτάλη, από το περσινό, εξαιρετικό και ιδιαίτερα επιτυχημένο “Backatown”. Ο ίδιος, συνεχίζει να κάνει σχεδόν τα πάντα – παίζει τρομπόνι, τρομπέτα, τραγουδά, συνθέτει και κατευθύνει τους υπόλοιπους. Οι στροφές παραμένουν υψηλές, η ενέργεια και η αυτοπεποίθηση ξεχειλίζουν. Το τόσο φιλόδοξο “superfunk rock” υβρίδιο που ευαγγελίζεται ο εμπνευστής του, υποστηρίζεται ιδανικά. Με τον παραπάνω όρο άλλωστε, επιχειρείται η οριοθέτηση της υπερηχητικής rock, jazz, funk, hip hop, soul επίθεσης που δεχόμαστε από τον Troy και την παρέα του.
Το συνολικό εγχείρημα φαντάζει παράτολμο. Τα πολλά καρπούζια κάτω από μια μασχάλη, δεν οδηγούν απαραίτητα σε καλούς δίσκους. Το ίδιο ενδεχομένως να ισχύει και για τη συμμετοχή αναρίθμητων καλεσμένων, όσο και αν στην περίπτωση του “For True”, η αξία τους είναι αναμφισβήτητη (Jeff Beck, Neville Brothers, Rebirth Brass Band, Lenny Kravitz, Kid Rock). Αυτά πάντως, ουδόλως μας απασχολούν εδώ. Συνδυάζοντας στοιχεία όπως, το γνήσιο ταλέντο, το καλώς εννοούμενο θράσος και το χτίσιμο μιας ισχυρής καλλιτεχνικής προσωπικότητας (μέσω αλλεπάλληλων, εκρηκτικών - εξαντλητικών live), ο Trombone Shorty επιβάλλει την προσωπικότητα του και υπογράφει ένα, καθ’ όλα, απολαυστικό άκουσμα. Από εκείνα που σου φτιάχνουν τη διάθεση στο άψε σβήσε και σε συμπαρασύρουν, με το ειλικρινές - πηγαίο κέφι τους. Links:
- Trombone Shorty official site
http://www.tromboneshorty.com/
- Trombone Shorty – Do To Me
Mayer Hawthorne
Ο Mayer Hawthorne από την άλλη, φλερτάρει απροκάλυπτα, με την πιο pop πλευρά της soul. Ο 33χρονος συνθέτης, παραγωγός και ερμηνευτής, έκανε την έκπληξη μέσα στο 2009, κυκλοφορώντας για λογαριασμό της αξιόπιστης ετικέτας Stones Throw, το ελκυστικό ντεμπούτο του με τίτλο “The Strange Arrangement”. Η ευρύτερη και μάλλον απρόσμενη αποδοχή του δίσκου από μεγάλη μερίδα κοινού - κριτικών, έστρεψε τους προβολείς στο πρόσωπο του διοπτροφόρου καλλιτέχνη και ως εκ τούτου, οι πολυεθνικές «σειρήνες» δεν άργησαν να τον βάλουν σε πειρασμούς.
Το “How Do You Do” βρέθηκε στα δισκοπωλεία φέτος το φθινόπωρο, εγκαινιάζοντας τη συνεργασία μεταξύ Hawthorne και Universal Republic. Κάποια πράγματα εντούτοις, παραμένουν, ευτυχώς, αναλλοίωτα. Όπως ας πούμε, η αγάπη του κομψού δημιουργού, για τα singles της Motown, τον ήχο της Φιλαδέλφεια και τα σπουδαία φωνητικά soul σχήματα που σκαρφάλωναν στα charts, 40 χρόνια πριν (Delfonics, Stylistics…). Φανατικός συλλέκτης ο ίδιος παλιών βινυλίων, φροντίζει να φανεί αντάξιος της δισκοθήκης του, ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί διακριτικά να εμφυσήσει φρέσκο άνεμο, στην κατά βάση vintage προσέγγιση του. Όμορφες, πιασάρικες μελωδίες, καλοδιάθετη αύρα, εθιστική απλότητα, κολλητικές φωνητικές αρμονίες, χαρακτηρίζουν το “How Do You Do”. Το single “The Walk” δανείζεται λίγη από τη μαγεία του “My Girl” των Temptations, το “Get To Know You” θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελεί επιτυχία των Dramatics, το “A Long Time” είναι ένα απίθανο δείγμα γαλανομάτας soul, ενώ στο καταληκτικό “No Strings”, o Mayer τραγουδά σαν ένας νεότερος (και λιγότερο βραχνός) Daryl Hall. Δεν λείπουν βεβαίως και οι αβανταδόρικες συνεργασίες με άρωμα δυτικής ακτής (Snoop Dogg), εμείς όμως στεκόμαστε περισσότερο στην εμφάνιση (σε δύο tracks) του θρυλικού soul funk κιθαρίστα Dennis Coffey.
Links:
- Mayer Hawthorne official site
http://mayerhawthorne.com/
- Mayer Hawthorne – The Walk
- Mayer Hawthorne – A Long Time