Ο Δημήτρης Αντωνόπουλος μίλησε με τον αγαπημένο Sivert Hoyem, ο οποίος έρχεται για άλλη μια φορά στη χώρα μας τις προσεχείς ημέρες.
«Με πετυχαίνεις στην Ελβετία Δημήτρη, σχεδόν στα μέσα της περιοδείας. Αυτή τη συγκεκριμένη περιοδεία, τη γουστάρω πολύ. Όλα πάνε μια χαρά, είμαστε σε φόρμα, απολαμβάνουμε στα αλήθεια αυτό που κάνουμε και το ζούμε! Τι καλύτερο;
Στην Ελλάδα να περιμένετε τα καλύτερα από εμάς! Έχω τις καλύτερες αναμνήσεις από την χωρά σας και οι Έλληνες φίλοι μας, με στήριξαν από τα χρόνια των Madrugada ακόμα, με έναν ξεχωριστό τρόπο. Το Ελληνικό κοινό απολαμβάνει το να συνδέεται με σένα που βρίσκεσαι επάνω στη σκηνή, να συμμετέχει ουσιαστικά, να γίνεται μέρος της συναυλίας με ένα μοναδικό τρόπο, να είναι μέρος της όλης εμπειρίας.
Όταν βρίσκομαι στην Ελλάδα, νιώθω πως παίρνω πολλά στοιχεία από το κοινό και τα επιστρέφω πίσω πιο δυνατά. Είναι μια σπουδαία σχέση. Θα παίξουμε βεβαία αρκετά πράγματα από το νέο μου άλμπουμ. Το «Long Slow Distance», μαζί με αρκετά κομμάτια από τις προηγούμενες προσωπικές μου δουλείες και θα υπάρχουν και αρκετές εκπλήξεις για τους φίλους των Madrugada! Δε θα τους ξεχάσουμε. Θα παίξουμε τραγούδια και από το ξεκίνημα μου με αυτούς. Θα είναι όμορφα!»
«Οι Madrugada ήταν μια σπουδαία εποχή για μένα, αν και πάντα βρίσκομαι στο τώρα, στο σήμερα. Έχω υπεροχές αναμνήσεις όμως από αυτούς, ήταν το ξεκίνημα μου, τα όνειρα, το να είσαι τόσο αληθινά δεμένος με κάποιους ανθρώπους και μαζί να γυρεύετε ένα δρόμο, να μην τα παρατάτε στα δύσκολα. Όμορφες αναμνήσεις. Σημαντική εποχή για 'μενα, και για προσωπικούς λόγους...»
«Αυτό που με κρατάει στα πράγματα, η φλόγα που καίει στην ψυχή μου, έχει να κάνει με το ότι παραμένω ανήσυχος και εννοώ ουσιαστικά ανήσυχος, Εστιάζω δηλαδή στα πράγματα και δε χάνομαι από δω κι από κει άσκοπα. Όμως παράλληλα έχω μέσα μου πάντα τη διάθεση να ανακαλύψω νέους δρόμους για να εκφράσω αυτά που θέλω. Αυτό με κρατά ζωντανό και με όρεξη για μουσική και δημιουργία. Το να ψάχνω τον τρόπο να βελτιώσω τα πράγματα, να τα βρω ξανά από την αρχή μέσα μου. Ποτέ δεν είπα «οκ, τα κατάφερα, αυτό ήταν, δεν μπορώ να πάω παρακάτω αυτή τη φόρμα, αυτό ήταν όλο». Αν έλεγα κάτι τέτοιο, θα ήμουν χαμένος! Πάντα προσπαθώ να δώσω τον καλύτερο εαυτό μου κοιτάζοντας βαθιά μέσα μου!»
'Αχ.. (γέλια! ) πολύ σκληρή ερώτηση! Τι είναι το Rock & Roll ε; Έχεις δίκιο πρώτα από όλα, τόσο κοινότυπη ερώτηση κι όμως εκεί βρίσκεται η ουσία. Κοιτά, είμαι σε μια ηλικία που πια είσαι οικογενειάρχης λογικά, αν κι εσύ την γλύτωσες - μου λες - και απολαμβάνεις την ελευθερία σου (πολλά γέλια)! Όμως περά από όλα αυτά, πιο σοβαρά τώρα, είναι αυτό που λέγαμε πιο πριν, είναι όνειρα. Αυτό είναι το Rock & Roll. Πάνω από όλα είναι όνειρα. Αρκεί να ξέρεις τι ονειρεύεσαι, να ονειρεύεσαι με την ψυχή σου βουτηγμένη στην αλήθεια. Είναι πολύ εκφραστικό το να λες τα δικά σου πράγματα. Μα είναι επίσης και η ελευθερία πάνω από όλα, η ελευθερία του να είσαι εσύ, ο εαυτός σου αυθεντικός».
«Λάτρευα τον Bob Dylan όταν ήμουν μικρός. Ακόμη τον αγαπώ, απλά δεν έχω την ιδία εμμονή μαζί του όπως παλαιοτέρα. Δε θα ξεχάσω ποτέ τη μουσική των Doors, είναι πάντα στην κάρδια μου. Τι υπέροχη μπάντα, άκουγα πολύ τα άλμπουμ τους στην εφηβεία μου. Επίσης, τα δυο πρώτα άλμπουμ των Iron Maiden (του λέω για τον Paul Di' Anno.. ) ναι αυτά με τον Paul στα φωνητικά έχουν γράψει μέσα μου. Τα επόμενα δε μου άρεσαν τόσο. Πολύ γεμάτα άλμπουμ, τραχύς ήχος, αλλά αυθεντικός. Βεβαία κοιτάζοντας πίσω, η αδυναμία μου ήταν πάντα οι Black Sabbath. Τους έχω δει πάνω στην σκηνή και ήταν εμπειρία. Αυτή η μπάντα άλλαξε τη ροη των πραγμάτων, πηρέ τον ήχο από τους Led Zeppelin και του έδωσε μια άλλη νέα διάσταση. Ξεκίνησαν ένα νέο ήχο, πολύ δικό τους τελικά, με τρομερή πειθαρχεία και πολύ κόπο. Και αυτός ο Ozzy, απίστευτη φιγούρα, μοναδικός. (Του λέω πως επιστρέφουν με νέο άλμπουμ και συναυλίες) Αλήθεια; Δεν το ήξερα! Τι υπέροχα νέα! Ώστε επιστρέφουν λοιπόν, φανταστικό νέο!»
«Το Long Slow Distance είναι ένα άλμπουμ που δούλεψα με πολλή αγάπη... Κάτι ξεχωριστά δικό μου. Έβαλα πολλά νέα προσωπικά στοιχειά σε αυτό. Στην αρχή, όταν ήμουν σε περιοδεία για την προώθηση του «Moon Landing» συζητούσα με τη μπάντα και με τον εαυτό μου, για ένα τέτοιο άλμπουμ. Το είχα μέσα μου. Γύρευα το ύφος, το στυλ, όλα αυτά τα πράγματα, αναζητούσα έναν ιδιαίτερο τρόπο προσέγγισης και στην παράγωγη του ακόμα. Είχα στο νου μου τον ήχο του Black Metal στη δεκαετία του '90, τελικά ο ήχος του δεν είναι αυτός βεβαία, μα χρειάζεσαι κάτι μέσα σου για να ξεκινήσεις. Πειραματίστηκα αρκετά, έψαξα πάνω από όλα την σωστή ατμόσφαιρα του άλμπουμ, αυτό που ήδη υπήρχε μέσα μου, περά από το μουσικό ύφος εννοώ, κι όταν αυτό τελικά αποτυπώθηκε στην ηχογράφηση, ήμουν απόλυτα ικανοποιημένος. Χαίρομαι που το ξεχωρίζεις κι εσύ σαν κάτι ίδιο, μα και εντελώς διαφορετικό μαζί από την προσωπική μου δισκογραφία. Είμαι στ' αλήθεια περήφανος για αυτό το άλμπουμ».
'Καταλαβαίνω γιατί το «Give It A Whirl» είναι το αγαπημένο σου. Είναι παράξενο τραγούδι, ξεχωριστό. Είχα μέσα μου την μελώδια του για πολλά χρόνια κι έλεγα στον εαυτό μου να συνεχίσει να το δουλεύει, μέχρι που κάποια στιγμή ήταν έτοιμο. Σα να ήθελε το ίδιο να γεννηθεί. Είναι όντως ένα ξεχωριστό τραγούδι, από το νέο μου άλμπουμ, και για μενα. Ήταν κι αυτό μέσα μου από την εποχή του «Moon Landing» ήδη. Αρχικά μάλιστα το προόριζα για εκείνο το άλμπουμ, όμως δεν είχε έρθει η κατάλληλη στιγμή. Η κατάλληλη στιγμή ήταν τώρα»
«Το να είσαι σε μια μπάντα είναι κάτι πολύ σημαντικό, σε κρατάει ζωντανό, είναι ένας ορίζοντας έκφρασης. Όπως σου είπα πριν είμαι περήφανος για τους Madrugada, όμως δε μου λείπει εκείνη η εποχή. Οι Madrugada άλλαξαν τη ζωή μου, αλλά η ζωή συνεχίζεται. Είμαι με αυτή τη μπάντα, εδώ, τώρα και το απολαμβάνω. Είναι μια νέα πραγματικότητα.
Δεν έχω την υποστήριξη μιας τεράστιας δισκογραφικής πίσω μου και όλα αυτά δε με νοιάζουν άλλωστε. Είμαι πολύ ικανοποιημένος με τον τρόπο που κάνω τα πράγματα που θέλω. Μπορώ να επικοινωνώ με τους οπαδούς, τους φίλους της μουσικής μου πολύ πιο άμεσα. Η επικοινωνία είναι το παν. Όλα τα αλλά, είναι απλά χρήματα.
Ναι, έχεις απόλυτο δίκιο ότι το διαδίκτυο ενισχύει τα νεώτερα ονόματα. Όμως μην ξεγελιόμαστε, οι δισκογραφικές ακόμη κι αν πέθανε το βινύλιο, το cd επίσης, θα βρουν τον τρόπο να ελέγξουν το παιχνίδι για ακόμα μια φορά. Είναι η δουλειά τους.
Το σημαντικό για μένα, για ένα μουσικό, είναι να βγαίνει στο δρόμο, στη σκηνή, να μοιράζεται τη μουσική του με τους ανθρώπους. Όσο για το βινύλιο, υπάρχει κάπου ακόμα η κουλτούρα του βινυλίου, μα είναι χαμένη υπόθεση. Είναι μια άλλη εποχή βλέπεις μια εντελώς άλλη εποχή. Ότι έγινε κάποτε, έγινε με τον τρόπο που έγινε. Το σημαντικό για μια μπάντα, για ένα μουσικό, είναι να βρίσκει τον τρόπο να μένει στο παιχνίδι, να είναι εδώ, μέσα από τις ζωντανές του εμφανίσεις. Αυτή είναι η πιο σημαντική διαδικασία από όλες τελικά».
«Βλέπω τις ειδήσεις. Τα ίδια χάλια και στην Ισπανία, στη Πορτογαλία, τα βλέπω. Στενοχωριέμαι για τη χωρά σας, τόσο ζεστοί και αληθινοί άνθρωποι και να ζείτε τώρα ένα τέτοιο εφιάλτη. Είναι λυπηρό πολύ. Τι να πω; Έχω τις καλύτερες αναμνήσεις από την Ελλάδα κι όλο αυτό είναι τόσο άδικο για σας. Δεν ξέρω και τι ακριβώς συμβαίνει με την κυβέρνηση σας, με την Ενωμένη Ευρώπη και όλα αυτά τα παιχνίδια που μπορεί να παίζονται. Στη Νορβηγία, είναι πολύ πιο ήρεμα τα πράγματα, όχι τέλεια, μα σίγουρα σε έναν διαφορετικό ρυθμό. Μα ποιος ξέρει τι φέρνει το αύριο σε αυτή την χαοτική εποχή που ζούμε αλήθεια».
«Δεν ξέρω στ' αλήθεια γιατί το κάνω αυτό. Γιατί βρίσκομαι στη σκηνή. Γιατί παίζω μουσική. Εννοώ, δε θα μπορούσα να βρίσκομαι πουθενά αλλού, δε θα μπορούσα να κάνω τίποτα άλλο. Δεν ξέρω γιατί το κάνω, ξέρω πως αυτό είμαι κι αυτό είναι αρκετό, Δημήτρη».
«Ο Lou Reed είναι τεράστια μορφή. Ήταν αυτός που με πέρασε στην «άλλη πλευρά» τότε που ακόμα άκουγα τα δυο πρώτα άλμπουμ των Maiden. Ένας άλλος κόσμος, πολύ πιο οριακός ίσως, πιο βαθύς, πιο ισχυρός. Με αυτόν μεγάλωσα, πήγα σε μια πιο ώριμη φάση ακούγοντας τον. Κι αυτοί οι στίχοι, αυτά τα λόγια, κατευθείαν από την ψυχή του.
Ο Iggy; Απίστευτος απλά. Απορώ πως ακόμη είναι τριγύρω (γέλια!). Σοβαρά τώρα, είχαμε ανοίξει για τους Stooges, με τον Ron Asheton η μπάντα τότε κι έβλεπα όλη αυτή την ενεργεία! Κόλαση, δυναμίτης. Ναι, αυτός είναι ο Iggy. Είναι θεός για μένα, ο τύπος είναι θεός, δεν υπάρχει άλλος.
Όπως μου λες πως ο James Williamson σου έλεγε πρόσφατα ότι εκτός σκηνής είναι ντροπαλός, εγώ σου λέω ότι σε πιστεύω! Μα είναι εντελώς διαφορετικά πράγματα η περσόνα, ο χαρακτήρας με τον οποίον εκφράζεις τόσα πράγματα, από το πρόσωπο. Είναι απλό, και χαίρομαι που έχεις κι εσύ την ιδία άποψη. Διαφορετικά είναι ένα τσίρκο και αυτό είναι όλο Πίστεψε με, οι πιο αυθεντικοί ρόκερ που συνάντησα, οι πιο αληθινά άγριοι, είναι πολύ «down to earth» στην καθημερινή ζωή, πολύ συγκροτημένοι και σοβαροί επί της ουσίας. Τίποτα δήθεν, φτηνό, καμία πόζα, όλα αυτά είναι γελοία. Τα πάντα βρίσκονται μέσα μας. Πιστεύω πως αυτό που κρατάει τον Iggy ακόμη εδώ είναι αυτό ακριβώς το χαρακτηριστικό του. Το ότι είναι ντροπαλός, εσωστρεφής ίσως, στην καθημερινή του ζωή. Ένας ήσυχος άνθρωπος που μεταμορφώνεται μέσα από ένα χαρακτήρα, που χρησιμοποιεί τον χαρακτήρα υπέρ του.
Τώρα για τον Bowie.. Ο David Bowie είναι μια ιδιοφυΐα. Θυμάμαι έντονα το «Lets Dance», όσο κι αν σου φαίνεται περίεργο, ίσως γιατί θυμάμαι ακόμα τον πατερά μου να ακούει αυτό το άλμπουμ κι εγώ να χαζεύω το εξώφυλλο. Κι αυτόν τον υπέροχο, ξεχωριστό και τόσο όμορφο τύπο σε αυτό. Έντονη ανάμνηση. Ο Bowie, αν και δεν υπήρξε μια τεράστια επιρροή για μενα, είναι το κάτι άλλο. Παράξενος, εντελώς απρόβλεπτος, πάντα ξεχωριστός.
Θα τα πούμε κι από κοντά στην Αθήνα, και θα χαρώ για αυτό στ' αλήθεια. Μέχρι τότε να περνάς όμορφα!»
Το πρόγραμμα των εμφανίσεων του είναι το εξής:
30 Νοεμβρίου 2011 - Ιωάννινα – Boxx Live Stage
1 Δεκεμβρίου 2011 - Πάτρα – Ακτή Δυμαίων
2 Δεκεμβρίου 2011 - Αθήνα – Gagarin 205
3 Δεκεμβρίου 2011 - Θεσσαλονίκη – Principal Club
5 Δεκεμβρίου 2011 - Ηράκλειο – Astoria
Σημεία προπώλησης στην Αθήνα: TicketHouse, Public (Συντάγματος) και online στο www.ticketpro.gr.
Τιμή εισιτηρίου (Aθήνα): 25€ προπώληση και 30€ ταμείο.
Ώρα έναρξης (Αθήνα): 21:00
«Με πετυχαίνεις στην Ελβετία Δημήτρη, σχεδόν στα μέσα της περιοδείας. Αυτή τη συγκεκριμένη περιοδεία, τη γουστάρω πολύ. Όλα πάνε μια χαρά, είμαστε σε φόρμα, απολαμβάνουμε στα αλήθεια αυτό που κάνουμε και το ζούμε! Τι καλύτερο;
Στην Ελλάδα να περιμένετε τα καλύτερα από εμάς! Έχω τις καλύτερες αναμνήσεις από την χωρά σας και οι Έλληνες φίλοι μας, με στήριξαν από τα χρόνια των Madrugada ακόμα, με έναν ξεχωριστό τρόπο. Το Ελληνικό κοινό απολαμβάνει το να συνδέεται με σένα που βρίσκεσαι επάνω στη σκηνή, να συμμετέχει ουσιαστικά, να γίνεται μέρος της συναυλίας με ένα μοναδικό τρόπο, να είναι μέρος της όλης εμπειρίας.
Όταν βρίσκομαι στην Ελλάδα, νιώθω πως παίρνω πολλά στοιχεία από το κοινό και τα επιστρέφω πίσω πιο δυνατά. Είναι μια σπουδαία σχέση. Θα παίξουμε βεβαία αρκετά πράγματα από το νέο μου άλμπουμ. Το «Long Slow Distance», μαζί με αρκετά κομμάτια από τις προηγούμενες προσωπικές μου δουλείες και θα υπάρχουν και αρκετές εκπλήξεις για τους φίλους των Madrugada! Δε θα τους ξεχάσουμε. Θα παίξουμε τραγούδια και από το ξεκίνημα μου με αυτούς. Θα είναι όμορφα!»«Οι Madrugada ήταν μια σπουδαία εποχή για μένα, αν και πάντα βρίσκομαι στο τώρα, στο σήμερα. Έχω υπεροχές αναμνήσεις όμως από αυτούς, ήταν το ξεκίνημα μου, τα όνειρα, το να είσαι τόσο αληθινά δεμένος με κάποιους ανθρώπους και μαζί να γυρεύετε ένα δρόμο, να μην τα παρατάτε στα δύσκολα. Όμορφες αναμνήσεις. Σημαντική εποχή για 'μενα, και για προσωπικούς λόγους...»
«Αυτό που με κρατάει στα πράγματα, η φλόγα που καίει στην ψυχή μου, έχει να κάνει με το ότι παραμένω ανήσυχος και εννοώ ουσιαστικά ανήσυχος, Εστιάζω δηλαδή στα πράγματα και δε χάνομαι από δω κι από κει άσκοπα. Όμως παράλληλα έχω μέσα μου πάντα τη διάθεση να ανακαλύψω νέους δρόμους για να εκφράσω αυτά που θέλω. Αυτό με κρατά ζωντανό και με όρεξη για μουσική και δημιουργία. Το να ψάχνω τον τρόπο να βελτιώσω τα πράγματα, να τα βρω ξανά από την αρχή μέσα μου. Ποτέ δεν είπα «οκ, τα κατάφερα, αυτό ήταν, δεν μπορώ να πάω παρακάτω αυτή τη φόρμα, αυτό ήταν όλο». Αν έλεγα κάτι τέτοιο, θα ήμουν χαμένος! Πάντα προσπαθώ να δώσω τον καλύτερο εαυτό μου κοιτάζοντας βαθιά μέσα μου!»
'Αχ.. (γέλια! ) πολύ σκληρή ερώτηση! Τι είναι το Rock & Roll ε; Έχεις δίκιο πρώτα από όλα, τόσο κοινότυπη ερώτηση κι όμως εκεί βρίσκεται η ουσία. Κοιτά, είμαι σε μια ηλικία που πια είσαι οικογενειάρχης λογικά, αν κι εσύ την γλύτωσες - μου λες - και απολαμβάνεις την ελευθερία σου (πολλά γέλια)! Όμως περά από όλα αυτά, πιο σοβαρά τώρα, είναι αυτό που λέγαμε πιο πριν, είναι όνειρα. Αυτό είναι το Rock & Roll. Πάνω από όλα είναι όνειρα. Αρκεί να ξέρεις τι ονειρεύεσαι, να ονειρεύεσαι με την ψυχή σου βουτηγμένη στην αλήθεια. Είναι πολύ εκφραστικό το να λες τα δικά σου πράγματα. Μα είναι επίσης και η ελευθερία πάνω από όλα, η ελευθερία του να είσαι εσύ, ο εαυτός σου αυθεντικός».«Λάτρευα τον Bob Dylan όταν ήμουν μικρός. Ακόμη τον αγαπώ, απλά δεν έχω την ιδία εμμονή μαζί του όπως παλαιοτέρα. Δε θα ξεχάσω ποτέ τη μουσική των Doors, είναι πάντα στην κάρδια μου. Τι υπέροχη μπάντα, άκουγα πολύ τα άλμπουμ τους στην εφηβεία μου. Επίσης, τα δυο πρώτα άλμπουμ των Iron Maiden (του λέω για τον Paul Di' Anno.. ) ναι αυτά με τον Paul στα φωνητικά έχουν γράψει μέσα μου. Τα επόμενα δε μου άρεσαν τόσο. Πολύ γεμάτα άλμπουμ, τραχύς ήχος, αλλά αυθεντικός. Βεβαία κοιτάζοντας πίσω, η αδυναμία μου ήταν πάντα οι Black Sabbath. Τους έχω δει πάνω στην σκηνή και ήταν εμπειρία. Αυτή η μπάντα άλλαξε τη ροη των πραγμάτων, πηρέ τον ήχο από τους Led Zeppelin και του έδωσε μια άλλη νέα διάσταση. Ξεκίνησαν ένα νέο ήχο, πολύ δικό τους τελικά, με τρομερή πειθαρχεία και πολύ κόπο. Και αυτός ο Ozzy, απίστευτη φιγούρα, μοναδικός. (Του λέω πως επιστρέφουν με νέο άλμπουμ και συναυλίες) Αλήθεια; Δεν το ήξερα! Τι υπέροχα νέα! Ώστε επιστρέφουν λοιπόν, φανταστικό νέο!»
«Το Long Slow Distance είναι ένα άλμπουμ που δούλεψα με πολλή αγάπη... Κάτι ξεχωριστά δικό μου. Έβαλα πολλά νέα προσωπικά στοιχειά σε αυτό. Στην αρχή, όταν ήμουν σε περιοδεία για την προώθηση του «Moon Landing» συζητούσα με τη μπάντα και με τον εαυτό μου, για ένα τέτοιο άλμπουμ. Το είχα μέσα μου. Γύρευα το ύφος, το στυλ, όλα αυτά τα πράγματα, αναζητούσα έναν ιδιαίτερο τρόπο προσέγγισης και στην παράγωγη του ακόμα. Είχα στο νου μου τον ήχο του Black Metal στη δεκαετία του '90, τελικά ο ήχος του δεν είναι αυτός βεβαία, μα χρειάζεσαι κάτι μέσα σου για να ξεκινήσεις. Πειραματίστηκα αρκετά, έψαξα πάνω από όλα την σωστή ατμόσφαιρα του άλμπουμ, αυτό που ήδη υπήρχε μέσα μου, περά από το μουσικό ύφος εννοώ, κι όταν αυτό τελικά αποτυπώθηκε στην ηχογράφηση, ήμουν απόλυτα ικανοποιημένος. Χαίρομαι που το ξεχωρίζεις κι εσύ σαν κάτι ίδιο, μα και εντελώς διαφορετικό μαζί από την προσωπική μου δισκογραφία. Είμαι στ' αλήθεια περήφανος για αυτό το άλμπουμ».'Καταλαβαίνω γιατί το «Give It A Whirl» είναι το αγαπημένο σου. Είναι παράξενο τραγούδι, ξεχωριστό. Είχα μέσα μου την μελώδια του για πολλά χρόνια κι έλεγα στον εαυτό μου να συνεχίσει να το δουλεύει, μέχρι που κάποια στιγμή ήταν έτοιμο. Σα να ήθελε το ίδιο να γεννηθεί. Είναι όντως ένα ξεχωριστό τραγούδι, από το νέο μου άλμπουμ, και για μενα. Ήταν κι αυτό μέσα μου από την εποχή του «Moon Landing» ήδη. Αρχικά μάλιστα το προόριζα για εκείνο το άλμπουμ, όμως δεν είχε έρθει η κατάλληλη στιγμή. Η κατάλληλη στιγμή ήταν τώρα»
«Το να είσαι σε μια μπάντα είναι κάτι πολύ σημαντικό, σε κρατάει ζωντανό, είναι ένας ορίζοντας έκφρασης. Όπως σου είπα πριν είμαι περήφανος για τους Madrugada, όμως δε μου λείπει εκείνη η εποχή. Οι Madrugada άλλαξαν τη ζωή μου, αλλά η ζωή συνεχίζεται. Είμαι με αυτή τη μπάντα, εδώ, τώρα και το απολαμβάνω. Είναι μια νέα πραγματικότητα.Δεν έχω την υποστήριξη μιας τεράστιας δισκογραφικής πίσω μου και όλα αυτά δε με νοιάζουν άλλωστε. Είμαι πολύ ικανοποιημένος με τον τρόπο που κάνω τα πράγματα που θέλω. Μπορώ να επικοινωνώ με τους οπαδούς, τους φίλους της μουσικής μου πολύ πιο άμεσα. Η επικοινωνία είναι το παν. Όλα τα αλλά, είναι απλά χρήματα.
Ναι, έχεις απόλυτο δίκιο ότι το διαδίκτυο ενισχύει τα νεώτερα ονόματα. Όμως μην ξεγελιόμαστε, οι δισκογραφικές ακόμη κι αν πέθανε το βινύλιο, το cd επίσης, θα βρουν τον τρόπο να ελέγξουν το παιχνίδι για ακόμα μια φορά. Είναι η δουλειά τους.
Το σημαντικό για μένα, για ένα μουσικό, είναι να βγαίνει στο δρόμο, στη σκηνή, να μοιράζεται τη μουσική του με τους ανθρώπους. Όσο για το βινύλιο, υπάρχει κάπου ακόμα η κουλτούρα του βινυλίου, μα είναι χαμένη υπόθεση. Είναι μια άλλη εποχή βλέπεις μια εντελώς άλλη εποχή. Ότι έγινε κάποτε, έγινε με τον τρόπο που έγινε. Το σημαντικό για μια μπάντα, για ένα μουσικό, είναι να βρίσκει τον τρόπο να μένει στο παιχνίδι, να είναι εδώ, μέσα από τις ζωντανές του εμφανίσεις. Αυτή είναι η πιο σημαντική διαδικασία από όλες τελικά».
«Βλέπω τις ειδήσεις. Τα ίδια χάλια και στην Ισπανία, στη Πορτογαλία, τα βλέπω. Στενοχωριέμαι για τη χωρά σας, τόσο ζεστοί και αληθινοί άνθρωποι και να ζείτε τώρα ένα τέτοιο εφιάλτη. Είναι λυπηρό πολύ. Τι να πω; Έχω τις καλύτερες αναμνήσεις από την Ελλάδα κι όλο αυτό είναι τόσο άδικο για σας. Δεν ξέρω και τι ακριβώς συμβαίνει με την κυβέρνηση σας, με την Ενωμένη Ευρώπη και όλα αυτά τα παιχνίδια που μπορεί να παίζονται. Στη Νορβηγία, είναι πολύ πιο ήρεμα τα πράγματα, όχι τέλεια, μα σίγουρα σε έναν διαφορετικό ρυθμό. Μα ποιος ξέρει τι φέρνει το αύριο σε αυτή την χαοτική εποχή που ζούμε αλήθεια».
«Δεν ξέρω στ' αλήθεια γιατί το κάνω αυτό. Γιατί βρίσκομαι στη σκηνή. Γιατί παίζω μουσική. Εννοώ, δε θα μπορούσα να βρίσκομαι πουθενά αλλού, δε θα μπορούσα να κάνω τίποτα άλλο. Δεν ξέρω γιατί το κάνω, ξέρω πως αυτό είμαι κι αυτό είναι αρκετό, Δημήτρη».«Ο Lou Reed είναι τεράστια μορφή. Ήταν αυτός που με πέρασε στην «άλλη πλευρά» τότε που ακόμα άκουγα τα δυο πρώτα άλμπουμ των Maiden. Ένας άλλος κόσμος, πολύ πιο οριακός ίσως, πιο βαθύς, πιο ισχυρός. Με αυτόν μεγάλωσα, πήγα σε μια πιο ώριμη φάση ακούγοντας τον. Κι αυτοί οι στίχοι, αυτά τα λόγια, κατευθείαν από την ψυχή του.
Ο Iggy; Απίστευτος απλά. Απορώ πως ακόμη είναι τριγύρω (γέλια!). Σοβαρά τώρα, είχαμε ανοίξει για τους Stooges, με τον Ron Asheton η μπάντα τότε κι έβλεπα όλη αυτή την ενεργεία! Κόλαση, δυναμίτης. Ναι, αυτός είναι ο Iggy. Είναι θεός για μένα, ο τύπος είναι θεός, δεν υπάρχει άλλος.
Όπως μου λες πως ο James Williamson σου έλεγε πρόσφατα ότι εκτός σκηνής είναι ντροπαλός, εγώ σου λέω ότι σε πιστεύω! Μα είναι εντελώς διαφορετικά πράγματα η περσόνα, ο χαρακτήρας με τον οποίον εκφράζεις τόσα πράγματα, από το πρόσωπο. Είναι απλό, και χαίρομαι που έχεις κι εσύ την ιδία άποψη. Διαφορετικά είναι ένα τσίρκο και αυτό είναι όλο Πίστεψε με, οι πιο αυθεντικοί ρόκερ που συνάντησα, οι πιο αληθινά άγριοι, είναι πολύ «down to earth» στην καθημερινή ζωή, πολύ συγκροτημένοι και σοβαροί επί της ουσίας. Τίποτα δήθεν, φτηνό, καμία πόζα, όλα αυτά είναι γελοία. Τα πάντα βρίσκονται μέσα μας. Πιστεύω πως αυτό που κρατάει τον Iggy ακόμη εδώ είναι αυτό ακριβώς το χαρακτηριστικό του. Το ότι είναι ντροπαλός, εσωστρεφής ίσως, στην καθημερινή του ζωή. Ένας ήσυχος άνθρωπος που μεταμορφώνεται μέσα από ένα χαρακτήρα, που χρησιμοποιεί τον χαρακτήρα υπέρ του. Τώρα για τον Bowie.. Ο David Bowie είναι μια ιδιοφυΐα. Θυμάμαι έντονα το «Lets Dance», όσο κι αν σου φαίνεται περίεργο, ίσως γιατί θυμάμαι ακόμα τον πατερά μου να ακούει αυτό το άλμπουμ κι εγώ να χαζεύω το εξώφυλλο. Κι αυτόν τον υπέροχο, ξεχωριστό και τόσο όμορφο τύπο σε αυτό. Έντονη ανάμνηση. Ο Bowie, αν και δεν υπήρξε μια τεράστια επιρροή για μενα, είναι το κάτι άλλο. Παράξενος, εντελώς απρόβλεπτος, πάντα ξεχωριστός.
Θα τα πούμε κι από κοντά στην Αθήνα, και θα χαρώ για αυτό στ' αλήθεια. Μέχρι τότε να περνάς όμορφα!»
Το πρόγραμμα των εμφανίσεων του είναι το εξής:
30 Νοεμβρίου 2011 - Ιωάννινα – Boxx Live Stage
1 Δεκεμβρίου 2011 - Πάτρα – Ακτή Δυμαίων
2 Δεκεμβρίου 2011 - Αθήνα – Gagarin 205
3 Δεκεμβρίου 2011 - Θεσσαλονίκη – Principal Club
5 Δεκεμβρίου 2011 - Ηράκλειο – Astoria
Σημεία προπώλησης στην Αθήνα: TicketHouse, Public (Συντάγματος) και online στο www.ticketpro.gr.
Τιμή εισιτηρίου (Aθήνα): 25€ προπώληση και 30€ ταμείο.
Ώρα έναρξης (Αθήνα): 21:00