Εκλογές 2012. Τα κόμματα, για άλλη μια φορά έχουν πέσει πάνω στον κυρίαρχο λαό, για να τον πείσουν ποιο είναι το καταλληλότερο να κυβερνήσει τη χώρα και να τη βγάλει από το αδιέξοδο που έχει περιέλθει. Όλοι έχουν μια λύση στο πρόβληματά μας, και όλοι κατηγορούν τους υπόλοιπους ότι δημαγωγούν, ότι αυτά που ισχυρίζονται είναι ουτοπικά και ανεφάρμοστα κ.ο.κ. Και θα γυρίσει κάποιος και θα πει: ρε μεγάλε, για νέα μας τα λες; Η απάντηση είναι απλή : Σαφώς και όχι ! Μόνο που σε αυτές τις εκλογές η επιλογή δεν ειναι στο ακριβές κόμμα αλλά στο δίλημμα: Κυβέρνηση εφαρμογής και συνέχισης του μνημονίου και συνεπακόλουθων ή Νέα Αντιμνημονιακή κυβέρνηση με τα αντίστοιχα φυσικά συνεπακόλουθα.
Η σοβαρότητα και η κρισιμότητα αυτών των εκλογών είναι κάτι καινούριο για τη μεταπολιτευτική Ελλάδα. Γι’ αυτό, λοιπόν, το λόγο το άρθρο αυτό δεν έχει σκοπό ούτε να καθοδηγήσει την πρόθεση ψήφου , ούτε να προπαγανδίσει. Ήρθε η ώρα για διασκέδαση. Να γελάσει το χειλάκι μας μέσα από διάφορες φωτογραφίες που συνέλεξα από blogs καθώς επίσης και από τη σελίδα στο facebook: Ο τοίχος έχει τη δική του ιστορία.
Τώρα όσον αφορά τις πολιτικές πεποιθήσεις του καθενός , σε δημοκρατική χώρα ζούμε και ελευθερία άποψης και λόγου έχουμε. Αν κάποιες φωτογραφίες σας πικραίνουν ή σας τσαντίζουν δυστυχώς δεν μπορώ να κάνω τίποτα γι’ αυτό.
Τέλος, όπως ανέφερε και ο καλός φίλος και συντάκτης του Mix Grill Ορέστης στο δικό του άρθρο περί εκλογών, θα ήθελα κι εγώ με τη σειρά μου να αφιερώσω το άρθρο στο Στέργιο που δεν είναι πια μαζί μας. Αλλά, το αφιερώνω και σε όλους ανεξαιρέτως του πολιτικούς και υποψηφίους , γιατί η ιστορία γράφεται στους δρόμους (όπως και στους τοίχους) δίπλα στον κυρίαρχο λαό που τους επέλεξε και οχι στα γραφεία των υπουργείων και τα έδρανα της Βουλής απολαμβάνοντας ασυλία, παχυλούς μισθούς κλπ και υπερψηφίζοντας ή καταψηφίζοντας σοβαρότατες προτάσεις που κρίνουν το μέλλον του τόπου.
Καλή διασκέδαση και την Κυριακή αφού δεν έχει γήπεδο θα δούμε εκλογές. Παρόμοια κατάσταση θα είναι.
Η σοβαρότητα και η κρισιμότητα αυτών των εκλογών είναι κάτι καινούριο για τη μεταπολιτευτική Ελλάδα. Γι’ αυτό, λοιπόν, το λόγο το άρθρο αυτό δεν έχει σκοπό ούτε να καθοδηγήσει την πρόθεση ψήφου , ούτε να προπαγανδίσει. Ήρθε η ώρα για διασκέδαση. Να γελάσει το χειλάκι μας μέσα από διάφορες φωτογραφίες που συνέλεξα από blogs καθώς επίσης και από τη σελίδα στο facebook: Ο τοίχος έχει τη δική του ιστορία.
Τώρα όσον αφορά τις πολιτικές πεποιθήσεις του καθενός , σε δημοκρατική χώρα ζούμε και ελευθερία άποψης και λόγου έχουμε. Αν κάποιες φωτογραφίες σας πικραίνουν ή σας τσαντίζουν δυστυχώς δεν μπορώ να κάνω τίποτα γι’ αυτό.
Τέλος, όπως ανέφερε και ο καλός φίλος και συντάκτης του Mix Grill Ορέστης στο δικό του άρθρο περί εκλογών, θα ήθελα κι εγώ με τη σειρά μου να αφιερώσω το άρθρο στο Στέργιο που δεν είναι πια μαζί μας. Αλλά, το αφιερώνω και σε όλους ανεξαιρέτως του πολιτικούς και υποψηφίους , γιατί η ιστορία γράφεται στους δρόμους (όπως και στους τοίχους) δίπλα στον κυρίαρχο λαό που τους επέλεξε και οχι στα γραφεία των υπουργείων και τα έδρανα της Βουλής απολαμβάνοντας ασυλία, παχυλούς μισθούς κλπ και υπερψηφίζοντας ή καταψηφίζοντας σοβαρότατες προτάσεις που κρίνουν το μέλλον του τόπου.
Καλή διασκέδαση και την Κυριακή αφού δεν έχει γήπεδο θα δούμε εκλογές. Παρόμοια κατάσταση θα είναι.