Οι Apurimac επιστρέφουν με το δικό τους τελευταίο ταγκό στη σύγχρονη Αθήνα. Η υπέροχη φωνή της Έλλης Πασπαλά συνοδεύει τα βήματα σε ένα αέναο χορό στα στενά του κέντρου, το Μοναστηράκι και το Σύνταγμα, σε ένα τραγούδι που θυμίζει πολύ τα ηχητικά τοπία των Gotan Project.
Στίχοι/μουσική: Daniel Armando
Apurimac
Daniel Armando: προγραμματισμός, τραγούδι, κρουστά
Μάκης Παπαγαβριήλ: προγραμματισμός, τραγούδι, κιθάρα
Τάκης Βαρελάς: μπάσο
Βαγγέλης Κατσαρέλης: τρομπέτα
Δημήτρης Καραγιάννης: σαξόφωνο
Σταύρος Λινός: πλήκτρα
Marcos Carrera: ινδιάνικα κρουστά
Συμπράτουν φιλικά
Roman Gomez: bandoneon
Herman Meier: κλασσική κιθάρα
Κώστας Γιαξόγλου: κοντραμπάσο
Νίκος Παπαδόπουλος: ηλεκτρική κιθάρα
Ηχογράφηση/Μίξη/Mastering: Νίκος Παπαδόπουλος
Studio: Soundflakes
Παραγωγή: Άγγελος Σφακιανάκης, Apurimac
Επιμέλεια παραγωγής: Άγγελος Σφακιανάκης Μικρός Ήρως
Mi ultimo tango en Atenas
Armonia neurotica en el microcosmο de la metropoli
cultura narcisista en una monarquia dogmatica
simfonia cacofonica, pandemonium en la atmosfera
melodia simbolo, melodrama y tragedia.
Orgasmo ideologico del barbarismο a la teoria
politico dislexico en parodia onirica
tirania fantasma, dilema megalomano
de un metabolismο retorico sin tesis ni antitesis.
Patriota heroicο, tragicο, sistematico
hipocrecia paranoica sin dialogo esotericο
teatro ironicο, sindicato plasticο
y epicentro de la epidemia, una quimera, una utopia.
Energia hyperbole, antidotο democraticο
Laberinto critico sin entusiasmo, sin rima
musica epidermica en un pentagrama masoquista
y la simetria toxica de un epilogo necrologico.
Hay un oasis aromatico, paralelo, fisiologico
profeta enigmatico, fenomeno cronico y ortodoxo
sin racismos ni extremismos, sin tabues etnicos
en lirica extasis sus praxis
es el melodico y fantastico antropo.
Este mi ultimo tango en Atenas
tango lloron, que corre por mis venas.
Η φωτογραφία είναι από το tvxs.gr