Η καλοκαιρινή περιοδεία του Αλκίνοου Ιωαννίδη έληξε την Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου με μια μεγάλη συναυλία στην Τεχνόπολη. Έχοντας αρκετά χρόνια να τον δω στη σκηνή, επιδίωξα να παρευρεθώ, έχοντας μάλιστα και αρκετή περιέργεια για το πώς θα λειτουργούσε η χημεία του με τους Γιώργο Κοντραφούρη (hammond, πιάνο), Γιώργο Καλούδη (τσέλο, κρητική λύρα,
φωνητικά), Άγγελο Πολυχρόνου (κρουστά) και Νίκο Παραουλάκη (νέι, κιθάρα, φωνητικά), τους μουσικούς που τον συνόδευσαν καθ' όλη τη διάρκεια της σεζόν.
Στον χώρο της συναυλίας γινόταν από νωρίς το αδιαχώρητο και η τεράστια ουρά που δημιουργήθηκε στα ταμεία ήταν πιθανότατα ο λόγος που η έναρξη καθυστέρησε για 40 λεπτά, προκαλώντας ανυπομονησία σε μεγάλο μέρος του κοινού. Δεν θα μπορούσαν, πάντως, τα πράγματα να είναι αλλιώς καθώς ο Ιωαννίδης έχει μεγάλο και φανατικό κοινό, το οποίο τον ακολουθεί πιστά και παρά τις οικονομικές δυσκολίες των τελευταίων χρόνων.
Όταν ήρθε η ώρα της έναρξης, με την "Παράκληση" και το "Εκτός Τόπου Και Χρόνου" να ακολουθεί, αυτή υπήρξε ζεστή και ατμοσφαρική, όμως, καθώς το πρόγραμμα κυλούσε, τα πράγματα άρχισαν να μοιάζουν περίεργα. Οι εκτελέσεις σε κάποια σημεία έμοιαζαν να μην «δένουν» καλά, ο Ιωαννίδης εμφανιζόταν κάπως «αβέβαιος» ερμηνευτικά και το πλήθος δεν κατάφερνε να συντονιστεί παρά μόνο σποραδικά. Χρειάστηκε να περάσει μία ολόκληρη ώρα για να έρθει το πρώτο ξέσπασμα με τον "Προσκυνητή" και το πρόγραμμα να αποκτήσει μια πιο άνετη ροή, αν και η αίσθηση αβεβαιότητας δεν έπαψε να υπάρχει.
Η πραγματική σύνδεση και αλληλεπίδραση μεταξύ καλλιτέχνη και κοινού έγινε, κατά τη γνώμη μου, στο δεύτερο μέρος, όταν ο Ιωαννίδης εμφανίστηκε μόνος με την ακουστική κιθάρα του και έπαιξε κυρίως τραγούδια άλλων δημιουργών – του Τζίμη Πανούση, του Νίκου Παπάζογλου και των Ξύλινων Σπαθιών, μεταξύ άλλων. Εκεί φάνηκε να λύνεται πραγματικά ο τραγουδοποιός και όταν επέστρεψαν οι συνεργάτες του για το κλείσιμο τα πράγματα κύλησαν όπως θα περίμενε κανείς, με την κορύφωση να έρχεται επιτέλους.
Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης ανήκει στη, μικρή ομολογουμένως, μερίδα καλλιτεχνών που δεν κάθονται στα αυγά τους, που πάντα πειράζουν τα τραγούδια και τις ενορχηστρώσεις τους και που δοκιμάζουν νέους τρόπους. Έχω την αίσθηση, με βάση όσα παρακολούθησα στην Τεχνόπολη, ότι το σχήμα που επέλεξε να τον συνοδεύει το φετινό καλοκαίρι δεν βοήθησε πάντα τα τραγούδια του. Για παράδειγμα, τα πλήκρα του Κοντραφούρη άλλοτε έμοιαζαν να διατηρούν ρόλο κομπάρσου και άλλοτε, όταν τους δινόταν πρωταγωνιστικός ρόλος, ακολουθούσαν τζαζ δρόμους που δεν «κόλλαγαν» ιδιαίτερα με την αισθητική κάποιων κομματιών. Επίσης, τα κρουστά του Πολυχρόνου δεν κατάφερναν πάντα να «γεμίσουν» τον ήχο ενώ θεωρώ ότι αδίκως δεν χρησιμοποιήθηκε περισσότερο ο Παραουλάκης σαν δεύτερος κιθαρίστας, από τη στιγμή που σε πολλά κομμάτια, όπου το νέι δεν χρειαζόταν στην ενορχήστρωση, απλά δεν βρισκόταν στη σκηνή. Όλα αυτά, βέβαια, δεν έχουν να κάνουν με την αξία των μουσικών, η οποία είναι εγνωσμένη και δεν αμφισβητείται, αλλά μάλλον με τον τρόπο που έγιναν οι ενορχηστρώσεις και τον συνδυασμό των συγκεκριμένων οργάνων. Και, σε ό,τι αφορά την απόδοση του συνόλου, δεν πρέπει να αφήσουμε εκτός εξίσωσης και την όποια κούραση που συσσωρεύεται στο τέλος τέτοιων μεγάλων περιοδειών.
Όλα τα παραπάνω, φυσικά, δεν σημαίνουν ότι η βραδιά στην Τεχνόπολη ήταν αποτυχημένη. Άλλωστε, όταν μιλάμε για τον Αλκίνοο Ιωαννίδη, είναι δεδομένο ένα ιδιαίτερα υψηλό επίπεδο για τις ζωντανές εμφανίσεις του. Όμως, με δεδομένη την πρότερη εμπειρία μου από συναυλιακές του επιδόσεις, η αίσθηση που μου δημιουργήθηκε είναι ότι η συγκεκριμένη βραδιά δεν ήταν από τις πλέον δυνατές του.
Setlist:
1. Παράκληση
2. Εκτός Τόπου Και Χρόνου
3. Καθρέφτης
4. Αρετούσα
5. Εναέρια Τρένα
6. Το Άδειο Παράθυρο
7. Βυθός
8. Όνειρο Ήτανε
9. Ο Δρόμος Σου Είσαι Εσύ
10. Απόγευμα Στο Δέντρο
11. Edgar Allan Poe
12. Ήρθε Ένας Μάγος
13. Ο Προσκυνητής
14. Σταγόνες Στο Γιαλό
15. Ο Διπλοπαρκαρισμένος
16. Για Την Κύπρο
17. Τ’ Αη Γιωρκού
18. Πατρίδα
19. Κόσμος Πάει Κι Έρχεται
20. Με Τόσα Ψέματα
21. Έχω Μια Λέξη
22. Γιατί Δεν Έρχεσαι Ποτέ
23. Ο Κόσμος Που Αλλάζει
24. Θα ‘Μαι Κοντά Σου
Encore
25. Θεέ Μου Μεγαλοδύναμε
26. Στην Αγορά Του Αλ Χαλίλι
27. Ήταν Ανάγκη
28. Νεοέλληνας
29. Αύγουστος
30. Σιωπή
31. Δεν Μπορώ
32. Όσα Η Αγάπη Ονειρεύεται
33. Αδιέξοδο
34. Ησυχία
* Φωτογραφίες: Μιχάλης Τσαντίλας