Όπως είπε και ο ίδιος ο Θανάσης στην συνέντευξη του στο Mind Radio, που μπορείς να ακούσεις εδώ, λατρεύει την pop με διπλά φωνητικά και τους δημιουργούς των 50’s και 60’s που οι ερμηνείες τους παραπέμπουν σε κινηματογραφικές εικόνες. Στα τραγούδια του Fiction συνοδεύεται από ακορντεόν, αρμόνιο, μελόντικα, μεταλλόφωνο, synthesizer, μπάσο, drums και από ονειρικά κοριτσίστικα φωνητικά. Βέβαια τα αγαπημένα ακούσματά του, οι Simon and Garfunkel, Turtles, Byrds, Beatles είναι εκεί.
Το πρώτο κομμάτι του δίσκου, Phonographs, σε ταξιδεύει με το ακορντεόν, το Fast backwards είναι από τις κορυφαίες στιγμές του δίσκου και θα μπορούσε να υπήρχε στο Avatar της Monika. Στις ξεχωριστές στιγμές συγκαταλέγεται και το Black keys με το πιάνο να παραπέμπει σε κάποια από τις συνθέσεις της PJ Harvey.
Το Kate's summer είναι το πρώτο single του album και ένα από τα καλύτερα τραγούδια που έχουμε ακούσει και έχουν το καλοκαίρι ως θεματολογία. Είναι το single που θα ζήλευε οποιοδήποτε Βρετανικό pure pop σχήμα. Όσον αφορά το στοίχημα του Lumiere Brother να φτιάξει ένα indie pop album βασιζόμενος στο πιάνο και όχι στην κιθάρα, έχει κερδηθεί με το παραπάνω. Αυτό αποδεικνύεται περίτρανα στα Red Carpets, Toys are lost όπως και το Sleeping in airports, που έχει σαφείς επιρροές από τα psychedelic 60’s. Το Small waltz for a French girl θυμίζει συνθέσεις του αγαπημένου του Yann Tiersen και πιθανόν να έχει γραφτεί για κάποιο κορίτσι που γνώρισε ο Θανάσης κατά την παραμονή του στη Λυών. Το Unexpected ideas κλείνει το Fiction μεγαλοπρεπώς και μαζί με το Kate's summer είναι οι πιο δυνατές στιγμές του.
Η ερμηνεία του Lumiere brother είναι από τις καλύτερες που έχουμε ακούσει από εγχώριο καλλιτέχνη τα τελευταία χρόνια. Εξαιρετική και η δουλειά στην παραγωγή του Ottomo (Νίκου Αγγλούπα). Τέλος, έχοντας παρακολουθήσει και ζωντανή εμφάνιση του σχήματος - δες εδώ - μπορούμε να πούμε ότι αξίζει τον κόπο να ψάξετε κάποια από τις επόμενες συναυλίες τους .
Σχετικό θέμα