Βράδυ Σαββάτου που λέει κι ο Βασίλης και άλλη μια "γλυκιά" χειμωνιάτικη βραδιά ξεκινάει, η οποία δεν είχε ανάγκη το καλοριφέρ κι έτσι έδωσε τη δυνατότητα στο Φοίβο να το μεταμορφώσει σε ένα jukebox καινούργιων και παράλληλα παλιών τραγουδιών του...
Από μικρό παιδί, έχω δει πολλές συναυλίες Ελληνικών και ξένων ονομάτων. Ένα από τα πράγματα που θέλω, όταν δεν αναμένω να ακούσω νέα τραγούδια από τους μουσικούς, είναι να τα ακούσω σε διαφορετικές εκτελέσεις. Να ακούσω και να δω κάτι φρέσκο, κάτι καινούργιο, μια διαφορετική πρόταση, ακόμη κι αν δε μου αρέσει... Κάποιες φορές αυτό γίνεται με τζαμάρισμα των μουσικών επί σκηνής και κάποιες άλλες είναι αποτέλεσμα πρόβας σε συγκεκριμένη μορφή νέων εκτελέσεων.
Ο Φοίβος Δεληβοριάς, ο Κώστας Παντέλης, ο Κωστής Χριστοδούλου, ο Σταμάτης Σταματάκης, ο Σωτήρης Ντούβας και το καλοριφέρ τους επέλεξαν τη δεύτερη λύση.
Τα τραγούδια του Φοίβου αναγεννήθηκαν και μάλιστα σε κάποια από αυτά, οι εκτελέσεις ήταν τόσο διαφορετικές, που δημιουργούσαν κατά κάποιο τρόπο νέα κομμάτια... Ο ρυθμός ήταν πιο γρήγορος σε σχέση με τις εμφανίσεις του πέρσι και πρόπερσι και το twist, η reggae, η jazz, η rap και η soul μουσική δημιούργησαν ένα χαρούμενο ηχοτόπιο στο Passport. Αλλά και ο ίδιος ο Φοίβος Δεληβοριάς ήταν σε μεγάλα κέφια... Ακόμη κι αν λογικά είχε το άγχος της πρεμιέρας, κατάφερε να μας βάλει στον κόσμο του καλοριφέρ αρκετά γρήγορα.
Ας δούμε πως το κατάφερε:
Δέκα λεπτά πριν τις 11, ο Σωτήρης Ντούβας κάθεται στα drums του και ξεκινάει ένα ρυθμικό παίξιμο που παραπέμπει σε ανατολίτικους ήχους. Ο σκύλος ήταν από την Ανατολή κι όχι... το Κολωνάκι. Η αρχή ήταν ιδιαίτερα δυνατή και η συγκεκριμένη εκτέλεση του "σκύλου" είναι μέσα στις πετυχημένες της βραδιάς. Το "Πέρα Χώρα" ακολουθεί σε τζάζ ρυθμό και η bossa nova του Ησαϊα κάνει στην άκρη την bossa και βάζει μπροστά τη ροκ μουσική, με την κιθάρα να έχει μια "γλυκιά" παραμόρφωση και ένα όμορφο solo στο τέλος.
Οι εξαιρετικές φωτογραφίες αυτού του άρθρου ανηκουν στον Κώστα Μπρουμά.
Στη συνέχεια, τα jazz στοιχεία κερδίζουν στο "Χάλια", ο Αμερικάνικος Νότος των Calexico επικρατεί στο "Bolero" και το twist στη "γυναίκα του Πατώκου". Ο κόσμος άρχιζε να ανεβαίνει σιγά, σιγά και θα έλεγα ότι σ' αυτό βοήθησαν και τα δύο επόμενα κομμάτια, το Ζε σουϊ μποσσού (Je suis bossu) των Ημισκούμπρια, στο οποίο ο Φοίβος ραπάρει και στο "ένα γουρούνι λιγότερο" του Λουκιανού Κηλαηδόνη, στο οποίο ξαφνικά παθαίνει συγκοπή... Όχι ο Φοίβος βέβαια, το τραγούδι το λέει.
Ο Johnny Cash συνεχίζει με τη φωνή του Φοίβου και ερμηνεύει το "Μηδέν εισερχόμενα" και η jazz ξανάρχεται στην παρέα μας στο "Αφού δε μ' αγαπάς". Μικρή παύση αμέσως μετά για να ακούσουμε μια ιστορία του Φοίβου όταν είχε πάει το τραγούδι "Το 'πα, το 'κανα" στο Θανάση Βέγγο για να το τραγουδήσει:
"Μόλις άκουγε το κομμάτι, έβλεπα ότι κάτι δεν του άρεσε. Του είπα ότι δε χρειάζεται να το πει. Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Όχι, όχι μου απαντάει. Το πάτωμα δεν είναι καθαρό και θέλει ένα σφουγγάρισμα..."
Από το hip hop του "Το 'πα, το 'κανα", στα δύο τελευταία τραγούδια του πρώτου μέρους, το "μέλλον απ' το παρελθόν" και η "Κλέφτικη ζωή", ένα παραδοσιακό τραγούδι, που έλεγε ο Φοίβος όταν ήταν μικρό παιδί.
Υστερα από ένα δεκαπεντάλεπτο διάλειμμα, η "άλλη καρδιά" και το "τρένο στην κορυφογραμμή" παίζουν σε soul - funk ρυθμούς και το "αδιάκοπα" φλερτάρει με την jazz. Στη συνέχεια, ο Φοίβος μιλάει για την "Τετράδα του Πειραιά", η οποία αποτελείται από τους Μάρκο Βαμβακάρη, Ανέστη Δελιά, Στράτο Παγιουμτζή και Γιώργο Μπάτη. Σε αυτούς αφιερώνει μια δικιά του εκτέλεση του "Τα Ματόκλαδα σου λάμπουν".
Το ρεμπέτικο δίνει πάσα στο ροκ και η Κική... ροκάρει κάθε βράδυ. Στην "Υβρεοπομπή" που ακολούθησε μετά το "Και του χρόνου", ο Φοίβος έκανε μια ωραία "στροφή" στο τέλος του τραγουδιού και έπαιξε μια δικιά του εκτέλεση του "Πουλάκι Τσίου', στο οποίο παρουσίασε όλους τους συντελεστές της παράστασης, λέγοντας κάτι διαφορετικό για τον καθένα και προσθέτοντας στο τέλος το έξυπνο στιχάκι: "Εγώ είχα ένα cd-άκι, που το 'κανα στικάκι. Το στικάκι ποιος, το στικάκι που, το στικάκι πως, το πουλάκι τσίου".
To "MP3" μπαίνει στο στικάκι αμέσως μετά και "αυτή που περνάει" μας χαρίζει με τη βοήθεια των 5 εξαίρετων μουσικών μια από τις καλύτερες εκτελέσεις της (σε γρήγορο ροκ ρυθμό). Στον ίδιο τόνο έκλεισε το κανονικό μέρος της όλης συναυλίας με το "θέλω να σε ξεπεράσω".
Λίγο πιο πριν, ο Φοίβος μας προσέφερε το τρίτο μουσικό highlight μετά το "σκύλο" και το 'αυτή που περνάει". Οι Mano Negra "εμφανίζονται" στη σκηνή και με τα πρόσωπα των Δεληβοριά, Ντούβα, Παντέλη, Σταματάκη και Χριστοδούλου ερμηνεύουν το "Εκείνη".
Μέσα στα highlights της βραδιάς, τα σπινθιρίζοντα κεράκια που άναψαν από όλο τον κόσμο στο τέλος του "θέλω να σε ξεπεράσω". Δείτε παρακάτω την ατμόσφαιρα εκείνης της στιγμής:
Ο Φοίβος αποχωρεί και μετά από πολύ λίγο επιστρέφει από το πίσω μέρος του Passport, τραγουδώντας μαζί μας, τον αγαπημένο "Καθρέφτη", με τη συνοδεία του πιάνου του Κωστή Χριστοδούλου. Μάλιστα, περνώντας από τα τραπέζια, έδωσε για λίγο το μικρόφωνο στη Νατάσσα Μποφίλιου για να τραγουδήσει ένα στιχάκι του Καθρέφτη. "Θα 'θελα να 'μουν εκεί" και "το βαλσάκι της Δάφνης" μετά, με την ιστορία της πισίνας και της Δάφνης να προλογίζει το τραγούδι. Το "καλοκαίρι θα έρθει" κλείνει τη βραδιά, οι 5 μουσικοί αποχωρούν, τα φώτα ανάβουν και η μουσική παίζει στα μεγάφωνα. Νομίζετε ότι τελείωσε η βραδιά;
Ο κόσμος χειροκροτάει πολύ δυνατά και για αρκετή ώρα. Σε λίγα λεπτάκια, ο Φοίβος ξαναβγαίνει στη σκηνή και λέει τον αγαπημένο μου "Φώτη", ένα τραγούδι, το οποίο έχει άλλη αξία για αυτόν φέτος, μιας και απέκτησε μια κόρη πριν λίγους μήνες. Η βραδιά έκλεισε τελικά με το "Κάθε Σεπτέμβρη", το οποίο φώναζε ο κόσμος εδώ και ώρα...
Τι μένει λοιπόν από το πρώτο "Καλοριφέρ" του Φοίβου Δεληβοριά;
- Τρία τραγούδια (Ο σκύλος στο Κολωνάκι, Εκείνη, Αυτή που περνάει) αλλαγμένα σε τέτοιο βαθμό που να είναι εξίσου όμορφα με τις πρώτες εκτελέσεις τους.
- Τρία τραγούδια που είχα καιρό να ακούσω σε συναυλία του Φοίβου. Το μέλλον απ' το παρελθόν, MP3 και το Τρένο στην κορυφογραμμή.
- Στην ερμηνεία κάποιων τραγουδιών, ο Φοίβος αναγκάστηκε να αλλάξει τόνο, κάτι το οποίο του πήγαινε στα περισσότερα κομμάτια, αλλά όχι σε όλα (Η γυναίκα του Πατώκου, Η Κική κάθε βράδυ).
- Στις 5 επόμενες εμφανίσεις τους, είναι σχεδόν σίγουρο ότι η εκτέλεση των κομματιών που θα δείτε στο παρακάτω setlist θα γίνεται όλο και καλύτερη.
Ένα γενικό σχόλιοΟ Φοίβος είχε όρεξη να παίξει με αυτούς τους μουσικούς κι αυτό φαινόταν σε όλες τις αντιδράσεις του κατά τη διάρκεια της βραδιάς. Μίλησε με εμάς, όπως κάνει κάθε φορά στο πλαίσιο της ζεστής επικοινωνίας με τον κόσμο, αλλά λιγότερο από άλλες φορές. Ήθελε περισσότερο να παρουσιάσει τη δουλειά του, το νέο του πόνημα.
Αυτό μου αρέσει στο Φοίβο. Δεν επαναλαμβάνεται, πειραματίζεται, ρισκάρει, δοκιμάζει, αυτοσαρκάζεται και ξεγυμνώνεται μπροστά μας. Κάθε χρόνο ακούς κάτι καινούργιο. Μπορεί να σου αρέσει περισσότερο ή λιγότερο από πέρσι, αλλά είναι ολοκληρωμένη πρόταση με αρχή, μέση και τέλος.
Προσωπικά, το "Καλοριφέρ" μου παρουσίασε τον καλύτερο Φοίβο της τελευταίας τριετίας, χωρίς να υποβαθμίζω καθόλου την μπάντα των τριών του "Αόρατου ανθρώπου", η οποία μουσικά είχε αρκετό ενδιαφέρον, αλλά και την περσινή συνύπαρξη με τη Μάρθα Φριντζήλα.
Στο προφίλ του στο facebook, ο Φοίβος έγραψε τα εξής: "Ένα live για το οποίο προετοιμαζόμουν 39 χρόνια..."
Setlist
Α' Μέρος
Ένας σκύλος στο Κολωνάκι
Πέρα Χώρα
Η μπόσσα νόβα του Ησαϊα
Χάλια
Bolero
Η γυναίκα του Πατώκου
Ζε σουϊ μποσσού (Je suis bossu) - Ημισκούμπρια
Ένα γουρούνι λιγότερο - Λουκιανός Κηλαηδόνης
Μηδέν εισερχόμενα
Αφού δε μ' αγαπάς
Το 'πα το 'κανα
Το μέλλον απ' το παρελθόν
Κλέφτικη ζωή (Μαύρη ζωή που κάνουμε) - παραδοσιακό
Β' Μέρος
Η Άλλη καρδιά
Τρένο στην κορυφογραμμή
Αδιάκοπα
Τα ματόκλαδα σου λάμπουν
Η Κική κάθε βράδυ
Και του χρόνου
Υβρεοπομπή + Το πουλάκι (στικάκι) τσίου - παρουσίαση μουσικών
MP3
Αυτή που περνάει
Εκείνη
Θέλω να σε ξεπεράσω
Encore 1
Καθρέφτης
Θα 'θελα να 'μουν εκεί
Super Ferry ή το βαλσάκι της Δάφνης
Το καλοκαίρι θα 'ρθει
Encore 2
Φώτης
Κάθε Σεπτέμβρη