Πριν από καιρό όταν παρουσίασα την Γεωργία Δασκαλάκη στο love4music, είχα γράψει στο εισαγωγικό σχόλιο:
"Είναι στιγμές που αναρωτιέμαι πως μια μικρή χώρα σαν την δική μας γεννάει τόσες εξαιρετικές φωνές. Αφορμή για τον προβληματισμό μου η Γεωργία Δασκαλάκη, μια νέα τραγουδίστρια από την Θεσσαλονίκη, που είχα την τύχη να την ακούσω πέρσι στη "Ράμπα" στο Ψυχικό και στο "17" στο Κολωνάκι, όπου τραγουδούσε την φετινή σεζόν. Μου έκανε από την αρχή εντύπωση η σπουδαία φωνή της και ο τρόπος που τραγουδούσε με άνεση jazz, ελαφρά ελληνικά τραγούδια, έντεχνα και λαϊκά. Όντας επιφυλακτικός και πολύ "παράξενος" σε αυτά που επιλέγω για να ακούσω, θεώρησα ότι το όλο "πακέτο" της Γεωργίας, ένα όμορφο χαμογελαστό κορίτσι, με άνεση στη κίνηση, με αμεσότητα στους ακροατές και με μια απλά καλή φωνή, ήταν κάτι το σύνηθες που το είχα ξαναδεί. Πολλές φορές η εικόνα σε συνδυασμό με τον ήχο σε ξεγελάει. Σου αποσπά την προσοχή η εικόνα και ο ήχος έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Έτσι αναζήτησα μόνο τη φωνή της, χωρίς εικόνα. Το αποτέλεσμα βέβαια ήταν αυτό που περίμενα. Μεστή μέτζο φωνή, έτοιμη για πολύ μεγάλα πράγματα, εξαιρετικό ηχόχρωμα και το σπουδαιότερο βγάζει συναίσθημα..."
Την ίδια αίσθηση εξακολουθώ κι έχω και επί πλέον μπορώ να σας πω, ότι πέρα από το ότι η Γεωργία είναι μια εξαιρετική ερμηνεύτρια, είναι κι ένας πολύ αξιόλογος άνθρωπος. Στη συζήτηση, μέσα από τα λόγια και τις εκφράσεις της, βγαίνει συναίσθημα και αυτό θα το διαπιστώσετε, διαβάζοντας την συνέντευξη που μας παραχώρησε πριν λίγες μέρες.
Ξεκινάω με τα δικά σου λόγια, από το βιογραφικό σου σημείωμα στην ιστοσελίδα των Αταίριαστων (www.atairiastoi.gr), "...Μεγάλη μου αγάπη ο Κολινδρός. Ο τόπος των κερασιών και των κανταδόρων. Το χωριό μου, η χαρά μου. Ήταν πάντα η αρχή για όλα..." Μίλησε μας για τον τόπο των κερασιών και των κανταδόρων.
Γεωργία Δασκαλάκη: Είναι ένας ευλογημένος τόπος με υπέροχους ανθρώπους. Αξιοπρεπείς, γεμάτους χαρά... και πολύ μουσική. Κάθε γεγονός συνοδευόταν πάντα από τραγούδια και ζεστές παρέες. Έτσι κι εμείς πιτσιρικάδες... φτιάξαμε τη δική μας παρέα κι αυτή ήταν η αρχή και για την επαγγελματική μου ενασχόληση με το τραγούδι.
11ο Λύκειο Θεσσαλονίκης και από εκεί 32 Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης. Η αρχή της πορείας σου. Πόσο σημαντικό ρόλο έπαιξε στη καριέρα σου αυτή η εμπειρία και οι εμφανίσεις σου στη Θεσσαλονίκη τι σε ώθησε να πάρεις την απόφαση και να κατηφορίσεις στην Αθήνα;
Γ.Δ: 11 λύκειο... σ’ ένα λιωμένο σχολείο... με πολύ καλούς φίλους....... με φιλίες που κρατούν ακόμα γερά! 32 φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Συνερμηνεύτρια στο τραγούδι του Γιώργου Γιάννου "1619". Μέσα από τη Κολινδρινή παρέα! Ένα εξαιρετικό τραγούδι. Ένα κομμάτι... μια σφραγίδα για μένα στη μουσική και στη καρδιά μου!!
Στη Θεσσαλονίκη εργαζόμουν σε πολύ καλούς χώρους της πόλης, με υπέροχους συνεργάτες. Με τη προτροπή του Γιώργου Χατζηνάσιου πήρα την απόφαση να πάρω το δρόμο για την Αθήνα. Ήταν η ανάγκη για εξέλιξη. Δισκογραφία, συνεργασίες....
Γιώργος Σταυριανός, Γιώργος Χατζηνάσιος, Χρήστος Νικολόπουλος, τρεις τεράστιες προσωπικότητες στα Ελληνικά μουσικά πράγματα, τρεις πολύ σημαντικές δικές σου συνεργασίες. Μίλησέ μας γι' αυτές.
Γ.Δ: Ο Γιώργος Σταυριανός είναι ένας ιδιαίτερος συνθέτης. Ήταν μοναδική η εμπειρία της πρώτης μας ηχογράφησης. Το απόλαυσα πραγματικά! Οι ώρες στο studio με τον ίδιο και όλους τους συντελεστές της δουλειάς. Ήταν για μένα το στίγμα στη μουσική μου πορεία!
Ο Γιώργος Χατζηνάσιος είναι ο άνθρωπος που με προέτρεψε να ’ρθω στην Αθήνα. "Είναι απαραίτητο να είσαι εδώ" μου είχε πει... η Θεσσαλονίκη είναι για μια καλή αρχή αλλά η Αθήνα είναι η εξέλιξη... η πορεία που πρέπει να ακολουθήσεις...
Μια από τις πιο σημαντικές εμπειρίες που είχα, ήταν με τη συνεργασία Χατζηνάσιου, Νικολόπουλου στο Taboo. Δύο κορυφαίοι δημιουργοί και σολίστες. Κάθε βραδιά απολάμβανα τη μαγεία τους! Μάθαινα από την εμπειρία τους.
Πότε γίνεσαι η... Αταίριαστη των Αταίριαστων; Πόσο άλλαξε την καλλιτεχνική σου πορεία, η μακροχρόνια συνεργασία σου με τον Κώστα Χατζημηνά;
Η συνεργασία μου με το Κώστα Χατζημηνά είναι το μεγαλύτερο δώρο που μου δόθηκε! Είναι ένας εξαιρετικός μουσικός κι ένας υπέροχος άνθρωπος. Είναι ο πρώτος άνθρωπος που συνάντησα στην Αθήνα και το δέσιμο μας ήρθε αμέσως. Είμαστε πραγματικά Αταίριαστοι... αλλά έχουμε και πολλά κοινά... το μεγαλύτερο είναι ότι αγαπάμε αυτό που κάνουμε και θέλουμε να είμαστε αξιοπρεπείς.
Έχεις εμφανιστεί κατά καιρούς σε ιστορικά μαγαζιά της Αθήνας, να θυμηθώ εν τάχει, τη Ράμπα στο Νέο Ψυχικό, τη Στοά στη Πατησίων, το "17" στο Κολωνάκι και έχεις αρκετά χρόνια παρουσίας, την καλοκαιρινή περίοδο, στο Grand Resort στο Λαγονήσι. Ο κόσμος σ' αγαπάει πολύ και σε ακολουθεί όπου κι αν εμφανίζεσαι. Πως εξηγείς αυτή τη μοναδική σχέση που έχεις με το κόσμο;
Γ.Δ: Διαλέγω πάντα να εργάζομαι σε καθαρούς χώρους και δόξα το Θεό σ’ αυτό είμαι πολύ τυχερή. Είμαι άνθρωπος που θέλω να έχω επαφή με τους ανθρώπους, θέλω να τους παίρνω μαζί μου στα μουσικά ταξίδια μου και νομίζω πως αυτό ο κόσμος το λαμβάνει, γι’ αυτό και λειτουργεί αυτή η σχέση ανάμεσα μας.
Το 2011 κυκλοφόρησε το cd-βιβλίο A piece of my heart, όπου συνεργαστήκατε με εξαιρετικούς μουσικούς, όπως τον Μανώλη Καραντίνη, τον Άρη Βλάχο, την αδελφή σου Άννα Λάκη, που οφείλω να πω ότι είναι μια σπουδαία μουσικός, την συμφωνική ορχήστρα Μοτίβο και την παιδική χορωδία του Σπύρου Λάμπρου. Πόσο βοηθάει ένα καλλιτέχνη να συνεργάζεται με τόσο σημαντικούς ανθρώπους;
Γ.Δ: Είναι μεγάλη η βοήθεια. Το κυριότερο όλων είναι η εμπειρία που λαμβάνεις από αυτούς, παίρνεις κομμάτι από τη γνώση τους, ενέργεια από τον μουσικό τους κόσμο.
Η πατρίδα μας περνάει μαι βαθιά οικονομική κρίση και όχι μόνο. Η ιστορία μας έχει διδάξει ότι μέσα από τέτοιες δύσκολες καταστάσεις πάντα κάτι καινούργιο και ελπιδοφόρο γεννιέται και η τέχνη της μουσικής παίζει πρωτεύοντα ρόλο. Ποια είναι η άποψή σου;
Γ.Δ: Σίγουρα. Απλά ο φόβος μου τώρα είναι ότι υπάρχει ένας κορεσμός και μια έλλειψη αξιών. Παρ’ όλα αυτά θέλω να είμαι αισιόδοξη και πιστεύω πως θα γίνει ένα γερό ξεσκαρτάρισμα και πως η μουσική για άλλη μια φορά θα δώσει το φως της για πορεία σε πολλούς δρόμους.
Σε έχω ακούσει να τραγουδάς τα πάντα, αλλά θα ήθελα να μου πεις τα προσωπικά σου ακούσματα. Τι επιλέγεις να ακούσεις στο σπίτι ή στο αυτοκίνητο;
Γ.Δ: Η μουσική αγκαλιά είναι τεράστια. Μας χωράει όλους μέσα. Τη κάθε στιγμή ανάλογα με τη διάθεση και τις συνθήκες διαλέγω διαφορετικά ακούσματα. Η ελληνική μουσική έχει προτεραιότητα. Μεγάλωσα με Χατζιδάκι, Θεοδωράκη, Λοΐζο. Μ'’ αρέσει όμως ν’ ακούω και καινούργια πράγματα, να πειραματίζομαι, να μαθαίνω, να συνοδεύω τη κάθε μου στιγμή με μουσική.
Τα μελλοντικά σου σχέδια;
Γ.Δ: Σχέδια......να ζω με μουσική, να βρίσκομαι στην αγκαλιά της, να μπορώ να εργάζομαι με αξιοπρέπεια, να δημιουργήσω καινούργια μουσικά μονοπάτια, να έχω συνεργασίες που θα γεμίζουν τη ψυχή και τις μουσικές μου γνώσεις, να λαμβάνω και να δίνω χαρά στους ανθρώπους με τα τραγούδια μου.
"Είναι στιγμές που αναρωτιέμαι πως μια μικρή χώρα σαν την δική μας γεννάει τόσες εξαιρετικές φωνές. Αφορμή για τον προβληματισμό μου η Γεωργία Δασκαλάκη, μια νέα τραγουδίστρια από την Θεσσαλονίκη, που είχα την τύχη να την ακούσω πέρσι στη "Ράμπα" στο Ψυχικό και στο "17" στο Κολωνάκι, όπου τραγουδούσε την φετινή σεζόν. Μου έκανε από την αρχή εντύπωση η σπουδαία φωνή της και ο τρόπος που τραγουδούσε με άνεση jazz, ελαφρά ελληνικά τραγούδια, έντεχνα και λαϊκά. Όντας επιφυλακτικός και πολύ "παράξενος" σε αυτά που επιλέγω για να ακούσω, θεώρησα ότι το όλο "πακέτο" της Γεωργίας, ένα όμορφο χαμογελαστό κορίτσι, με άνεση στη κίνηση, με αμεσότητα στους ακροατές και με μια απλά καλή φωνή, ήταν κάτι το σύνηθες που το είχα ξαναδεί. Πολλές φορές η εικόνα σε συνδυασμό με τον ήχο σε ξεγελάει. Σου αποσπά την προσοχή η εικόνα και ο ήχος έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Έτσι αναζήτησα μόνο τη φωνή της, χωρίς εικόνα. Το αποτέλεσμα βέβαια ήταν αυτό που περίμενα. Μεστή μέτζο φωνή, έτοιμη για πολύ μεγάλα πράγματα, εξαιρετικό ηχόχρωμα και το σπουδαιότερο βγάζει συναίσθημα..."
Την ίδια αίσθηση εξακολουθώ κι έχω και επί πλέον μπορώ να σας πω, ότι πέρα από το ότι η Γεωργία είναι μια εξαιρετική ερμηνεύτρια, είναι κι ένας πολύ αξιόλογος άνθρωπος. Στη συζήτηση, μέσα από τα λόγια και τις εκφράσεις της, βγαίνει συναίσθημα και αυτό θα το διαπιστώσετε, διαβάζοντας την συνέντευξη που μας παραχώρησε πριν λίγες μέρες.
Ξεκινάω με τα δικά σου λόγια, από το βιογραφικό σου σημείωμα στην ιστοσελίδα των Αταίριαστων (www.atairiastoi.gr), "...Μεγάλη μου αγάπη ο Κολινδρός. Ο τόπος των κερασιών και των κανταδόρων. Το χωριό μου, η χαρά μου. Ήταν πάντα η αρχή για όλα..." Μίλησε μας για τον τόπο των κερασιών και των κανταδόρων.
Γεωργία Δασκαλάκη: Είναι ένας ευλογημένος τόπος με υπέροχους ανθρώπους. Αξιοπρεπείς, γεμάτους χαρά... και πολύ μουσική. Κάθε γεγονός συνοδευόταν πάντα από τραγούδια και ζεστές παρέες. Έτσι κι εμείς πιτσιρικάδες... φτιάξαμε τη δική μας παρέα κι αυτή ήταν η αρχή και για την επαγγελματική μου ενασχόληση με το τραγούδι.
11ο Λύκειο Θεσσαλονίκης και από εκεί 32 Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης. Η αρχή της πορείας σου. Πόσο σημαντικό ρόλο έπαιξε στη καριέρα σου αυτή η εμπειρία και οι εμφανίσεις σου στη Θεσσαλονίκη τι σε ώθησε να πάρεις την απόφαση και να κατηφορίσεις στην Αθήνα;Γ.Δ: 11 λύκειο... σ’ ένα λιωμένο σχολείο... με πολύ καλούς φίλους....... με φιλίες που κρατούν ακόμα γερά! 32 φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Συνερμηνεύτρια στο τραγούδι του Γιώργου Γιάννου "1619". Μέσα από τη Κολινδρινή παρέα! Ένα εξαιρετικό τραγούδι. Ένα κομμάτι... μια σφραγίδα για μένα στη μουσική και στη καρδιά μου!!
Στη Θεσσαλονίκη εργαζόμουν σε πολύ καλούς χώρους της πόλης, με υπέροχους συνεργάτες. Με τη προτροπή του Γιώργου Χατζηνάσιου πήρα την απόφαση να πάρω το δρόμο για την Αθήνα. Ήταν η ανάγκη για εξέλιξη. Δισκογραφία, συνεργασίες....
Γιώργος Σταυριανός, Γιώργος Χατζηνάσιος, Χρήστος Νικολόπουλος, τρεις τεράστιες προσωπικότητες στα Ελληνικά μουσικά πράγματα, τρεις πολύ σημαντικές δικές σου συνεργασίες. Μίλησέ μας γι' αυτές.
Γ.Δ: Ο Γιώργος Σταυριανός είναι ένας ιδιαίτερος συνθέτης. Ήταν μοναδική η εμπειρία της πρώτης μας ηχογράφησης. Το απόλαυσα πραγματικά! Οι ώρες στο studio με τον ίδιο και όλους τους συντελεστές της δουλειάς. Ήταν για μένα το στίγμα στη μουσική μου πορεία!
Ο Γιώργος Χατζηνάσιος είναι ο άνθρωπος που με προέτρεψε να ’ρθω στην Αθήνα. "Είναι απαραίτητο να είσαι εδώ" μου είχε πει... η Θεσσαλονίκη είναι για μια καλή αρχή αλλά η Αθήνα είναι η εξέλιξη... η πορεία που πρέπει να ακολουθήσεις...
Μια από τις πιο σημαντικές εμπειρίες που είχα, ήταν με τη συνεργασία Χατζηνάσιου, Νικολόπουλου στο Taboo. Δύο κορυφαίοι δημιουργοί και σολίστες. Κάθε βραδιά απολάμβανα τη μαγεία τους! Μάθαινα από την εμπειρία τους.
Πότε γίνεσαι η... Αταίριαστη των Αταίριαστων; Πόσο άλλαξε την καλλιτεχνική σου πορεία, η μακροχρόνια συνεργασία σου με τον Κώστα Χατζημηνά;
Η συνεργασία μου με το Κώστα Χατζημηνά είναι το μεγαλύτερο δώρο που μου δόθηκε! Είναι ένας εξαιρετικός μουσικός κι ένας υπέροχος άνθρωπος. Είναι ο πρώτος άνθρωπος που συνάντησα στην Αθήνα και το δέσιμο μας ήρθε αμέσως. Είμαστε πραγματικά Αταίριαστοι... αλλά έχουμε και πολλά κοινά... το μεγαλύτερο είναι ότι αγαπάμε αυτό που κάνουμε και θέλουμε να είμαστε αξιοπρεπείς.
Έχεις εμφανιστεί κατά καιρούς σε ιστορικά μαγαζιά της Αθήνας, να θυμηθώ εν τάχει, τη Ράμπα στο Νέο Ψυχικό, τη Στοά στη Πατησίων, το "17" στο Κολωνάκι και έχεις αρκετά χρόνια παρουσίας, την καλοκαιρινή περίοδο, στο Grand Resort στο Λαγονήσι. Ο κόσμος σ' αγαπάει πολύ και σε ακολουθεί όπου κι αν εμφανίζεσαι. Πως εξηγείς αυτή τη μοναδική σχέση που έχεις με το κόσμο;Γ.Δ: Διαλέγω πάντα να εργάζομαι σε καθαρούς χώρους και δόξα το Θεό σ’ αυτό είμαι πολύ τυχερή. Είμαι άνθρωπος που θέλω να έχω επαφή με τους ανθρώπους, θέλω να τους παίρνω μαζί μου στα μουσικά ταξίδια μου και νομίζω πως αυτό ο κόσμος το λαμβάνει, γι’ αυτό και λειτουργεί αυτή η σχέση ανάμεσα μας.
Το 2011 κυκλοφόρησε το cd-βιβλίο A piece of my heart, όπου συνεργαστήκατε με εξαιρετικούς μουσικούς, όπως τον Μανώλη Καραντίνη, τον Άρη Βλάχο, την αδελφή σου Άννα Λάκη, που οφείλω να πω ότι είναι μια σπουδαία μουσικός, την συμφωνική ορχήστρα Μοτίβο και την παιδική χορωδία του Σπύρου Λάμπρου. Πόσο βοηθάει ένα καλλιτέχνη να συνεργάζεται με τόσο σημαντικούς ανθρώπους;
Γ.Δ: Είναι μεγάλη η βοήθεια. Το κυριότερο όλων είναι η εμπειρία που λαμβάνεις από αυτούς, παίρνεις κομμάτι από τη γνώση τους, ενέργεια από τον μουσικό τους κόσμο.
Η πατρίδα μας περνάει μαι βαθιά οικονομική κρίση και όχι μόνο. Η ιστορία μας έχει διδάξει ότι μέσα από τέτοιες δύσκολες καταστάσεις πάντα κάτι καινούργιο και ελπιδοφόρο γεννιέται και η τέχνη της μουσικής παίζει πρωτεύοντα ρόλο. Ποια είναι η άποψή σου;
Γ.Δ: Σίγουρα. Απλά ο φόβος μου τώρα είναι ότι υπάρχει ένας κορεσμός και μια έλλειψη αξιών. Παρ’ όλα αυτά θέλω να είμαι αισιόδοξη και πιστεύω πως θα γίνει ένα γερό ξεσκαρτάρισμα και πως η μουσική για άλλη μια φορά θα δώσει το φως της για πορεία σε πολλούς δρόμους.
Σε έχω ακούσει να τραγουδάς τα πάντα, αλλά θα ήθελα να μου πεις τα προσωπικά σου ακούσματα. Τι επιλέγεις να ακούσεις στο σπίτι ή στο αυτοκίνητο;
Γ.Δ: Η μουσική αγκαλιά είναι τεράστια. Μας χωράει όλους μέσα. Τη κάθε στιγμή ανάλογα με τη διάθεση και τις συνθήκες διαλέγω διαφορετικά ακούσματα. Η ελληνική μουσική έχει προτεραιότητα. Μεγάλωσα με Χατζιδάκι, Θεοδωράκη, Λοΐζο. Μ'’ αρέσει όμως ν’ ακούω και καινούργια πράγματα, να πειραματίζομαι, να μαθαίνω, να συνοδεύω τη κάθε μου στιγμή με μουσική.
Τα μελλοντικά σου σχέδια;
Γ.Δ: Σχέδια......να ζω με μουσική, να βρίσκομαι στην αγκαλιά της, να μπορώ να εργάζομαι με αξιοπρέπεια, να δημιουργήσω καινούργια μουσικά μονοπάτια, να έχω συνεργασίες που θα γεμίζουν τη ψυχή και τις μουσικές μου γνώσεις, να λαμβάνω και να δίνω χαρά στους ανθρώπους με τα τραγούδια μου.
Σχετικό θέμα