1. Ο Καθρέφτης – Φοίβος Δεληβοριάς (2003)
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο στρατός έκανε καλό στον Φοίβο Δεληβοριά – κάποια από τα τραγούδια που περιέχονται σε αυτή την, τέταρτη κατά σειρά, προσωπική δουλειά του πιθανότατα δεν θα είχαν γραφτεί ποτέ αν δεν είχε προηγουμένως κληθεί να υπηρετήσει τη μαμά πατρίδα. Ο Καθρέφτης είναι ένας δίσκος τόσο πυκνός σε θέματα, μουσικά και στιχουργικά, και τόσο ώριμος αλλά και φρέσκος συνάμα, που ξεχωρίζει με σχετική άνεση από τις υπόλοιπες δουλειές του τραγουδοποιού. Οι νέες τεχνολογίες και ο σύγχρονος τρόπος ζωής (MP3), το αίνιγμα της δημιουργικής διαδικασίας (Δεν Ξέρω Τι Είναι), ο πλανήτης Γυναίκα (Αυτή Που Περνάει) και φυσικά ο στρατός (Η Υβρεοπομπή) είναι μόνο μερικά από τα θέματα με τα οποία καταπιάνεται εδώ ο Δεληβοριάς. Υπάρχουν ακόμα το ομώνυμο του δίσκου κομμάτι, ένα από τα σημαντικότερά του, ένα οξυδερκές πολιτικό-κοινωνικό σχόλιο στο Η Επίσκεψη Του Καίσαρα αλλά και μια σαρωτική μεταγλώττιση του Slow Train του Bob Dylan. Όλα αυτά υπό την ενορχηστρωτική μπαγκέτα του μόνιμου συνεργάτη του, Θύμιου Παπαδόπουλου και με τη συνδρομή πολλών σπουδαίων μουσικών. Αυτή η δουλειά αποτελεί το βασικό τεκμήριο υπεράσπισης της σημαντικής θέσης που κατέχει ο δημιουργός της στο σημερινό μουσικό τοπίο της χώρας μας αλλά και τον πύχη με τον οποίο θα συγκρίνεται κάθε επόμενη εργασία του.
2. Κοντσέρτο Για Σοκολάτα Και Τριαντάφυλλα – Κατερίνα Κυρμιζή (1996)
Ίσως είναι δύσκολο για κάποιον που το ακούει πρώτη φορά σήμερα να καταλάβει πόση εντύπωση προκάλεσε το ντεμπούτο της Κατερίνας Κυρμιζή την εποχή που κυκλοφόρησε. Κι όμως, η δροσερή φωνή και τα υπέροχα τραγούδια της νεαρής τραγουδοποιού φάνταζαν σαν μια ανάσα δροσιάς, εν μέσω «έντεχνης» νύχτας και Britpop ευφορίας, εν έτει 1996. Με μια ποπ ευαισθησία και υπό την καθοδήγηση του Νίκου Γρηγοριάδη, παρουσίασε στο κοινό 10 τραγούδια με ευαίσθητους, κοριτσίστικους στίχους και υπέροχες ενορχηστρώσεις. Τραγούδια όπως τα Για Μια Στιγμή, Μπαλάντα Για Ενόχους, η υπέροχη Παραμυθένια και το Στην Πίσω Τσέπη Του Blue Jean του Γρηγοριάδη είναι μόνο μερικά από τα όπλα ενός δίσκου του οποίου η αλυσίδα δεν περιέχει αδύναμους κρίκους. Η συνέχεια της πορείας της Κυρμιζή υπήρξε εξίσου καλή και ενδιαφέρουσα αλλά σε καμία περίπτωση δεν κατάφερε να ξεπεράσει αυτό το πρώτο της βήμα. Ο δρόμος βέβαια είναι ακόμα ανοιχτός...
3. Μακροβούτι – Θέμος Σκανδάμης (2008), Ερμηνεία: Μάρθα Φριντζήλα, Σταυρούλα Παυλίκου
Με σπουδές στην Αγγλική φιλολογία και το θέατρο και με αρκετές συμμετοχές σε θεατρικές παραστάσεις στο ενεργητικό του, ο Θέμος Σκανδάμης έκανε Μακροβούτι στη μουσική σκηνή, παρουσιάζοντας το ντεμπούτο του που περιέχει 15 τραγούδια σε δική του μουσική και στίχους. Με ενορχηστρώσεις που κάνουν χρήση κυρίως ακουστικών οργάνων (κιθάρες, βιολί, βιόλα, ούτι, λαούτο κ.ά.) και με την καταλυτική παρουσία της Σταυρούλας Παυλίκου στα φωνητικά και στο φλάουτο, ο Σκανδάμης δείχνει εδώ μερικά σπουδαία δείγματα γραφής η οποία ενώ αντλεί πολλά στοιχεία από το έργο του Θανάση Παπακωνσταντίνου και άλλων δημιουργών, αναδύεται τελικά ως προσωπική και φρέσκια. Κορυφαία στιγμή αποτελεί η Ξώβεργα με την υπέροχη ερμηνεία της Μάρθας Φριντζήλα ενώ ακολουθούν τα Κάλαντα, Καφενείο, Οδοφράγματα και Ξημέρωμα.
Και ο κούκος...
4. MTV Unplugged In New York – Nirvana (1994)
Το άλμπουμ αυτό περιέχει την ηχογράφηση της εμφάνισης των Nirvana στα Sony Music Studios της Νέας Υόρκης, στις 14 Δεκεμβρίου 1993, στα πλαίσια της σειράς Unplugged. Το αμερικανικό γκρουπ όμως επέλεξε να μην ακολουθήσει την πεπατημένη των καλλιτεχνών που είχαν συμμετάσχει σε αυτή τη σειρά στο παρελθόν: στηρίχτηκαν σε πολλές διασκευές και δεν έπαιξαν τα πολύ γνωστά τους τραγούδια ενώ ο Kurt Cobain «παρατύπησε» συνδέοντας την ακουστική κιθάρα του σε έναν ενισχυτή Fender. Παρά τις ανησυχίες των διοργανωτών, το πείραμα πέτυχε. Όταν κυκλοφόρησε, λίγους μήνες μετά τον θάνατο του Cobain, ο δίσκος έγινε ανάρπαστος και απέσπασε πολύ θετικά σχόλια από τον μουσικό τύπο. Εδώ οι Nirvana απέδειξαν ότι μπορούσαν με άνεση να περάσουν τα στενά όρια του grunge ήχου και να παρουσιάσουν ένα ρεπερτόριο που δε βασιζόταν στην ηχητική ένταση και τον ηλεκτρισμό. Συγκλονιστικές οι ερμηνείες του μακαρίτη σε κομμάτια όπως τα The Man Who Sold The World, Lake Of Fire, Something In The Way και στο Where Did You Sleep Last Night? του Lead Belly και συμπαγές αν και συγκρατημένο το παίξιμο του γκρουπ. Για τον γράφοντα υπάρχει άλλος ένα λόγος για να αναφερθεί σε αυτό τον σπουδαίο δίσκο: αυτό είναι το πρώτο cd που αγόρασε στη ζωή του...
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο στρατός έκανε καλό στον Φοίβο Δεληβοριά – κάποια από τα τραγούδια που περιέχονται σε αυτή την, τέταρτη κατά σειρά, προσωπική δουλειά του πιθανότατα δεν θα είχαν γραφτεί ποτέ αν δεν είχε προηγουμένως κληθεί να υπηρετήσει τη μαμά πατρίδα. Ο Καθρέφτης είναι ένας δίσκος τόσο πυκνός σε θέματα, μουσικά και στιχουργικά, και τόσο ώριμος αλλά και φρέσκος συνάμα, που ξεχωρίζει με σχετική άνεση από τις υπόλοιπες δουλειές του τραγουδοποιού. Οι νέες τεχνολογίες και ο σύγχρονος τρόπος ζωής (MP3), το αίνιγμα της δημιουργικής διαδικασίας (Δεν Ξέρω Τι Είναι), ο πλανήτης Γυναίκα (Αυτή Που Περνάει) και φυσικά ο στρατός (Η Υβρεοπομπή) είναι μόνο μερικά από τα θέματα με τα οποία καταπιάνεται εδώ ο Δεληβοριάς. Υπάρχουν ακόμα το ομώνυμο του δίσκου κομμάτι, ένα από τα σημαντικότερά του, ένα οξυδερκές πολιτικό-κοινωνικό σχόλιο στο Η Επίσκεψη Του Καίσαρα αλλά και μια σαρωτική μεταγλώττιση του Slow Train του Bob Dylan. Όλα αυτά υπό την ενορχηστρωτική μπαγκέτα του μόνιμου συνεργάτη του, Θύμιου Παπαδόπουλου και με τη συνδρομή πολλών σπουδαίων μουσικών. Αυτή η δουλειά αποτελεί το βασικό τεκμήριο υπεράσπισης της σημαντικής θέσης που κατέχει ο δημιουργός της στο σημερινό μουσικό τοπίο της χώρας μας αλλά και τον πύχη με τον οποίο θα συγκρίνεται κάθε επόμενη εργασία του.
2. Κοντσέρτο Για Σοκολάτα Και Τριαντάφυλλα – Κατερίνα Κυρμιζή (1996)
Ίσως είναι δύσκολο για κάποιον που το ακούει πρώτη φορά σήμερα να καταλάβει πόση εντύπωση προκάλεσε το ντεμπούτο της Κατερίνας Κυρμιζή την εποχή που κυκλοφόρησε. Κι όμως, η δροσερή φωνή και τα υπέροχα τραγούδια της νεαρής τραγουδοποιού φάνταζαν σαν μια ανάσα δροσιάς, εν μέσω «έντεχνης» νύχτας και Britpop ευφορίας, εν έτει 1996. Με μια ποπ ευαισθησία και υπό την καθοδήγηση του Νίκου Γρηγοριάδη, παρουσίασε στο κοινό 10 τραγούδια με ευαίσθητους, κοριτσίστικους στίχους και υπέροχες ενορχηστρώσεις. Τραγούδια όπως τα Για Μια Στιγμή, Μπαλάντα Για Ενόχους, η υπέροχη Παραμυθένια και το Στην Πίσω Τσέπη Του Blue Jean του Γρηγοριάδη είναι μόνο μερικά από τα όπλα ενός δίσκου του οποίου η αλυσίδα δεν περιέχει αδύναμους κρίκους. Η συνέχεια της πορείας της Κυρμιζή υπήρξε εξίσου καλή και ενδιαφέρουσα αλλά σε καμία περίπτωση δεν κατάφερε να ξεπεράσει αυτό το πρώτο της βήμα. Ο δρόμος βέβαια είναι ακόμα ανοιχτός...
3. Μακροβούτι – Θέμος Σκανδάμης (2008), Ερμηνεία: Μάρθα Φριντζήλα, Σταυρούλα ΠαυλίκουΜε σπουδές στην Αγγλική φιλολογία και το θέατρο και με αρκετές συμμετοχές σε θεατρικές παραστάσεις στο ενεργητικό του, ο Θέμος Σκανδάμης έκανε Μακροβούτι στη μουσική σκηνή, παρουσιάζοντας το ντεμπούτο του που περιέχει 15 τραγούδια σε δική του μουσική και στίχους. Με ενορχηστρώσεις που κάνουν χρήση κυρίως ακουστικών οργάνων (κιθάρες, βιολί, βιόλα, ούτι, λαούτο κ.ά.) και με την καταλυτική παρουσία της Σταυρούλας Παυλίκου στα φωνητικά και στο φλάουτο, ο Σκανδάμης δείχνει εδώ μερικά σπουδαία δείγματα γραφής η οποία ενώ αντλεί πολλά στοιχεία από το έργο του Θανάση Παπακωνσταντίνου και άλλων δημιουργών, αναδύεται τελικά ως προσωπική και φρέσκια. Κορυφαία στιγμή αποτελεί η Ξώβεργα με την υπέροχη ερμηνεία της Μάρθας Φριντζήλα ενώ ακολουθούν τα Κάλαντα, Καφενείο, Οδοφράγματα και Ξημέρωμα.
Και ο κούκος...
4. MTV Unplugged In New York – Nirvana (1994)
Το άλμπουμ αυτό περιέχει την ηχογράφηση της εμφάνισης των Nirvana στα Sony Music Studios της Νέας Υόρκης, στις 14 Δεκεμβρίου 1993, στα πλαίσια της σειράς Unplugged. Το αμερικανικό γκρουπ όμως επέλεξε να μην ακολουθήσει την πεπατημένη των καλλιτεχνών που είχαν συμμετάσχει σε αυτή τη σειρά στο παρελθόν: στηρίχτηκαν σε πολλές διασκευές και δεν έπαιξαν τα πολύ γνωστά τους τραγούδια ενώ ο Kurt Cobain «παρατύπησε» συνδέοντας την ακουστική κιθάρα του σε έναν ενισχυτή Fender. Παρά τις ανησυχίες των διοργανωτών, το πείραμα πέτυχε. Όταν κυκλοφόρησε, λίγους μήνες μετά τον θάνατο του Cobain, ο δίσκος έγινε ανάρπαστος και απέσπασε πολύ θετικά σχόλια από τον μουσικό τύπο. Εδώ οι Nirvana απέδειξαν ότι μπορούσαν με άνεση να περάσουν τα στενά όρια του grunge ήχου και να παρουσιάσουν ένα ρεπερτόριο που δε βασιζόταν στην ηχητική ένταση και τον ηλεκτρισμό. Συγκλονιστικές οι ερμηνείες του μακαρίτη σε κομμάτια όπως τα The Man Who Sold The World, Lake Of Fire, Something In The Way και στο Where Did You Sleep Last Night? του Lead Belly και συμπαγές αν και συγκρατημένο το παίξιμο του γκρουπ. Για τον γράφοντα υπάρχει άλλος ένα λόγος για να αναφερθεί σε αυτό τον σπουδαίο δίσκο: αυτό είναι το πρώτο cd που αγόρασε στη ζωή του...