Σάββατο βράδυ, Γκάζι, στο κατάμεστο από κόσμο GazARTE. Περιμένοντας να ξεκινήσει η συναυλία, κοιτάζω αυθόρμητα γύρω μου: άνθρωποι διαφορετικών ηλικιών, με διαφορετική εμφάνιση, που ίσως να περίμενε κανείς πως θα είχαν και ξεχωριστά ακούσματα ο ένας απ'τον άλλον. Κι όμως, ήταν όλοι εκεί για να ακούσουν τον León στην πρώτη του συναυλία γι'αυτή τη χρονιά. Γιατί η μουσική του Leon of Athens -όπως μας ξανασυστήνεται στη δεύτερη δισκογραφική δουλειά του, που τιτλοφορείται “Global”- δεν κάνει διακρίσεις.Λίγο μετά τις 22:00, το live άνοιξαν οι Remi and the Dazzlers. Ερμήνευσαν κομμάτια δικά τους (Save your Souls, The Broken Circle Breakdown, Love me) και συνεπήραν το κοινό με τους folk και rock ήχους τους. Η βραδιά συνεχίστηκε σε ρυθμούς rock 'n' roll με γνωστά κομμάτια και πολύ χορό, τόσο από τα μέλη της μπάντας, όσο και από θεατές, τους οποίους ο Remi παρακίνησε να ανέβουν στη σκηνή. Χαρακτηριστικό της εμφάνισής τους, ήταν η ενέργειά τους, που μας μετέφερε σε προηγούμενες μουσικές δεκαετίες, αλλά και το χιούμορ τους, κατά την έντονη αλληλεπίδρασή τους με το κοινό.
Λίγο μετά τις 23:00, στη σκηνή ανέβηκε ο Leon και η μπάντα του, οι οποίοι μας καλωσόρισαν με τη μελωδία του Awake από τον πρώτο δίσκο, με τίτλο Futrue. Ακολούθησε το, επίσης γνώριμο, The real elevator και στη συνέχεια η παρουσίαση του καινούργιου δίσκου. Τα κομμάτια του Global είναι πολύ διαφορετικά από εκείνα του Futrue. Έχουν εντονότερο το στοιχείο της αλληγορίας και κοινό σημείο αναφοράς τις έννοιες του χρόνου και της κίνησης/μετακίνησης. Κάθε τραγούδι είναι αυθύπαρκτο και ξεχωρίζει για διαφορετικούς λόγους: Το Lifeline για την επιβλητική απλότητα στίχων και νοημάτων. Το Slow down για το κοινωνικό μήνυμα πίσω απ'τις γραμμές. Το Pilot για την πληθώρα προβληματισμών κι εννοιών, που συμπυκνώνονται σε λίγα λεπτά ερμηνείας. Το Apartment για την συναίσθημα του οικείου που αποπνέει και το Baby Asteroid για τα αβίαστα χαμόγελα που σχηματίζονται κατά την ακρόασή του. Μία όμορφη στιγμή της βραδιάς ήταν και η ερμηνεία του All together now, μαζί με τους Remi and the Dazzlers, εκφράζοντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τη μαζικότητα και συντροφικότητα που μαρτυρά ο τίτλος του κομματιού.
Πέρα από τα καινούργια τραγούδια, ο Leon of Athens και η μπάντα του ερμήνευσαν και κάποια που αγαπήσαμε από τον πρώτο δίσκο, όπως τα Leaving home, Someday somewhere maybe somebody, Children of tomorrow και All rise. Πέρα από προσωπικά του κομμάτια, ακούσαμε και το Somewhere over the rainbow, όπως και το I'm on fire. Με αφορμή το τελευταίο, ο Leon αναφέρθηκε στη φήμη ότι ο Bruce Springsteen θα πραγματοποιήσει συναυλία στην Ελλάδα και είπε πως ελπίζει να ισχύει.
Η πιο συγκινητική στιγμή της βραδιάς ήταν το τραγούδι Letters to my father, από το Futrue. Ο Leon το προλόγισε ως εξής: “Το τραγούδι αυτό μιλάει για το φως που έχει ένας άνθρωπος, ακόμη και στις πιο σκοτεινές στιγμές. Με αυτό θέλω και να ευχηθώ καλό ταξίδι στον Σάκη Μπουλά”. Δεν χρειάζονταν περισσότερα λόγια -τα υπόλοιπα ειπώθηκαν μέσα από τους στίχους και την ερμηνεία του κομματιού.
Κάθε συναυλία είναι ένα μικρό ταξίδι και μια μεγάλη γιορτή. Κι όλοι όσοι βρεθήκαμε στο gazARTE το τελευταίο σαββατόβραδο του Φλεβάρη, γιορτάσαμε με την μπάντα και ταξιδέψαμε μαζί τους χορεύοντας στον ρυθμό, σιγοψιθυρίζοντας ένα στίχο ή, απλώς, ανταποδίδοντάς τους το χαμόγελο.