Αυθεντικός Τίτλος: Criminal Minds
Έτος παραγωγής: 2005
Χώρα παραγωγής: Αμερική
Κύκλοι μέχρι σήμερα: 9 ολοκληρωμένοι
Αριθμός επεισοδίων ανά κύκλο: 24
Μέσος χρόνος επεισοδίου: 45 λεπτά
Είδος: Έγκλημα - Μυστηρίου
Το CSI ήταν μια σημαντική καινοτομία της προηγούμενης δεκαετίας (2000), αλλά προσωπικά δεν κατάφερε να με κρατήσει, λόγο της μεγάλης επαναληψιμότητας της σειράς. Όταν είδα το pilot του Criminal Minds σκέφτηκα ότι θα δούμε άλλο ένα CSI με τους πρωταγωνιστές να κάνουν τα ίδια και τα ίδια πράγματα σε κάθε επεισόδιο, χωρίς να μας δείχνουν κάτι καινούργιο τελικά. Ένας κύκλος ήταν αρκετός για να μου ανατρέψει πλήρως αυτή τη σκέψη.
Πλοκή: Η Ομάδα Ανάλυσης Συμπεριφορών (BAU) του FBI, μας βάζει στο μυαλό των serial killers της Αμερικής, σε μία προσπάθεια να προβλέψουν τις επόμενες κινήσεις τους πριν αυτοί σκοτώσουν ξανά.
Ανάλυση: Η σειρά κινείται σε δύο άξονες ιστορίας. Ο ένας είναι η αυτοτελής ιστορία, η οποία συνήθως αρχίζει και τελειώνει σε ένα επεισόδιο. Ο άλλος έχει να κάνει με την προσωπική ζωή των χαρακτήρων της σειράς, όπου τις περισσότερες φορές συνδέεται με την δουλειά τους. Ο άξονας αυτός είναι συνήθως συγκεκριμένος ανά κύκλο και πολύ συχνά διαταράσσει τη δομή της σειράς.
Το casting είναι πολύ καλό, με τους κεντρικούς χαρακτήρες να προσεγγίζονται πολύ πετυχημένα από τους ηθοποιούς οι οποίοι τους ενσαρκώνουν, με τον εξαιρετικό Mandy Patinkin (Homeland) να ξεχωρίζει στην αρχή της σειράς. Και οι υπόλοιποι ηθοποιοί συνεισφέρουν σημαντικά στην ατμόσφαιρα της σειράς, διαχωρίζοντας ξεκάθαρα τα έντονα στοιχεία των προσωπικοτήτων που υποδύονται.
Σκηνοθετικά εξεπλάγην ευχάριστα με τη σειρά, αφού καταφέρνει να ισορροπήσει τη δράση με τον ποιοτικό διάλογο, κεντρίζοντας το ενδιαφέρον του θεατή σε κάθε επεισόδιο. Επίσης, καταφέρνει σχεδόν σε κάθε επεισόδιο να φωτίσει της πτυχές των αντι-ηρώων του (κατά συρροή δολοφόνοι), διατηρώντας στο ελάχιστο τον παράγοντα gore.
Αξίζει να σταθούμε στα κοινωνιολογικά ερωτήματα που θέτει η σειρά, αφού δεν παρουσιάζει τον αντι-ήρωα σαν ένα τέρας που πρέπει να σταματήσουμε με οποιοδήποτε τρόπο, αλλά επικεντρώνεται πολλές φορές και στα κομμάτια της ζωής του που τον έφτασαν στο σημείο εκείνο. Επίσης, ιδιαίτερο χαρακτηριστικό είναι τα αποφθέγματα διάσημων λογοτεχνών και ποιητών που εισάγουν και κλείνουν το κάθε επεισόδιο, δίνοντας τροφή για σκέψη. Τέλος είναι σημαντικό να πούμε πως αρκετά από τα επεισόδια αναφέρονται σε πραγματικές ιστορίες κατά συρροήν δολοφόνων που έχουν πλήξει κατά καιρούς την Αμερική και όχι μόνο, ενώ υπάρχουν πολλές αναφορές στους διάσημους δολοφόνους.
Τι μας αφήνει: Πρόκειται για μία “βαριά” σειρά, με έντονους προβληματισμούς και κοινωνικές προεκτάσεις, πολύ άρτια τεχνικά και με αμείωτο ενδιαφέρον. Σε αρκετά σημεία της είναι ρεαλιστικά απαισιόδοξη, αλλά τις περισσότερες φορές αφήνει μια γλυκιά γεύση στο θεατή. Κατά βάση στέκεται αρκετά στο κομμάτι της ψυχανάλυσης, όχι όμως τόσο με την έννοια του ασθενή στον καναπέ, αλλά με μια πιο πρακτική προσέγγιση. Μεγάλο πλεονέκτημα για εκείνους που αρέσκονται στο να καταλάβουν τη ψυχοσύνθεση των “παράξενων” ανθρώπων. Στα συν η αυτοτέλεια των επεισοδίων που επιτρέπει την παρακολούθησή της σε τμήματα για όσους δεν έχουν το χρόνο ή τη διάθεση να τη δουν μονορούφι (με αυτή την επιλογή πάντα να υπάρχει). Σίγουρα δεν είναι μοναδική στο είδος της, αλλά η γενική ποιότητα που αναδύεται, μας έκανε να την ξεχωρίσουμε. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που έχει συμπληρώσει ήδη 9 κύκλους και έχει ήδη εγκριθεί για τον 10ο.
Τρέιλερ:
Έτος παραγωγής: 2005
Χώρα παραγωγής: Αμερική
Κύκλοι μέχρι σήμερα: 9 ολοκληρωμένοι
Αριθμός επεισοδίων ανά κύκλο: 24
Μέσος χρόνος επεισοδίου: 45 λεπτά
Είδος: Έγκλημα - Μυστηρίου
Το CSI ήταν μια σημαντική καινοτομία της προηγούμενης δεκαετίας (2000), αλλά προσωπικά δεν κατάφερε να με κρατήσει, λόγο της μεγάλης επαναληψιμότητας της σειράς. Όταν είδα το pilot του Criminal Minds σκέφτηκα ότι θα δούμε άλλο ένα CSI με τους πρωταγωνιστές να κάνουν τα ίδια και τα ίδια πράγματα σε κάθε επεισόδιο, χωρίς να μας δείχνουν κάτι καινούργιο τελικά. Ένας κύκλος ήταν αρκετός για να μου ανατρέψει πλήρως αυτή τη σκέψη.
Πλοκή: Η Ομάδα Ανάλυσης Συμπεριφορών (BAU) του FBI, μας βάζει στο μυαλό των serial killers της Αμερικής, σε μία προσπάθεια να προβλέψουν τις επόμενες κινήσεις τους πριν αυτοί σκοτώσουν ξανά.
Ανάλυση: Η σειρά κινείται σε δύο άξονες ιστορίας. Ο ένας είναι η αυτοτελής ιστορία, η οποία συνήθως αρχίζει και τελειώνει σε ένα επεισόδιο. Ο άλλος έχει να κάνει με την προσωπική ζωή των χαρακτήρων της σειράς, όπου τις περισσότερες φορές συνδέεται με την δουλειά τους. Ο άξονας αυτός είναι συνήθως συγκεκριμένος ανά κύκλο και πολύ συχνά διαταράσσει τη δομή της σειράς.
Το casting είναι πολύ καλό, με τους κεντρικούς χαρακτήρες να προσεγγίζονται πολύ πετυχημένα από τους ηθοποιούς οι οποίοι τους ενσαρκώνουν, με τον εξαιρετικό Mandy Patinkin (Homeland) να ξεχωρίζει στην αρχή της σειράς. Και οι υπόλοιποι ηθοποιοί συνεισφέρουν σημαντικά στην ατμόσφαιρα της σειράς, διαχωρίζοντας ξεκάθαρα τα έντονα στοιχεία των προσωπικοτήτων που υποδύονται.
Σκηνοθετικά εξεπλάγην ευχάριστα με τη σειρά, αφού καταφέρνει να ισορροπήσει τη δράση με τον ποιοτικό διάλογο, κεντρίζοντας το ενδιαφέρον του θεατή σε κάθε επεισόδιο. Επίσης, καταφέρνει σχεδόν σε κάθε επεισόδιο να φωτίσει της πτυχές των αντι-ηρώων του (κατά συρροή δολοφόνοι), διατηρώντας στο ελάχιστο τον παράγοντα gore.
Αξίζει να σταθούμε στα κοινωνιολογικά ερωτήματα που θέτει η σειρά, αφού δεν παρουσιάζει τον αντι-ήρωα σαν ένα τέρας που πρέπει να σταματήσουμε με οποιοδήποτε τρόπο, αλλά επικεντρώνεται πολλές φορές και στα κομμάτια της ζωής του που τον έφτασαν στο σημείο εκείνο. Επίσης, ιδιαίτερο χαρακτηριστικό είναι τα αποφθέγματα διάσημων λογοτεχνών και ποιητών που εισάγουν και κλείνουν το κάθε επεισόδιο, δίνοντας τροφή για σκέψη. Τέλος είναι σημαντικό να πούμε πως αρκετά από τα επεισόδια αναφέρονται σε πραγματικές ιστορίες κατά συρροήν δολοφόνων που έχουν πλήξει κατά καιρούς την Αμερική και όχι μόνο, ενώ υπάρχουν πολλές αναφορές στους διάσημους δολοφόνους.
Τι μας αφήνει: Πρόκειται για μία “βαριά” σειρά, με έντονους προβληματισμούς και κοινωνικές προεκτάσεις, πολύ άρτια τεχνικά και με αμείωτο ενδιαφέρον. Σε αρκετά σημεία της είναι ρεαλιστικά απαισιόδοξη, αλλά τις περισσότερες φορές αφήνει μια γλυκιά γεύση στο θεατή. Κατά βάση στέκεται αρκετά στο κομμάτι της ψυχανάλυσης, όχι όμως τόσο με την έννοια του ασθενή στον καναπέ, αλλά με μια πιο πρακτική προσέγγιση. Μεγάλο πλεονέκτημα για εκείνους που αρέσκονται στο να καταλάβουν τη ψυχοσύνθεση των “παράξενων” ανθρώπων. Στα συν η αυτοτέλεια των επεισοδίων που επιτρέπει την παρακολούθησή της σε τμήματα για όσους δεν έχουν το χρόνο ή τη διάθεση να τη δουν μονορούφι (με αυτή την επιλογή πάντα να υπάρχει). Σίγουρα δεν είναι μοναδική στο είδος της, αλλά η γενική ποιότητα που αναδύεται, μας έκανε να την ξεχωρίσουμε. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που έχει συμπληρώσει ήδη 9 κύκλους και έχει ήδη εγκριθεί για τον 10ο.
Τρέιλερ: