Στο κατάμεστο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, κάτω από το φεγγαράκι που έμοιαζε "χάρτινο", απολαύσαμε μία από τις σημαντικότερες και πιο συγκινητικές συναυλίες που έλαβαν χώρα φέτος στην Αθήνα.
Σημαντική για δύο λόγους. Αφενός, διότι αφορούσε σε ένα όνομα-θρύλο του ελληνικού πολιτισμού, τη Μελίνα Μερκούρη. Αφετέρου, διότι μία νέα καλλιτέχνιδα, η Ελεονώρα Ζουγανέλη, κλήθηκε να φέρει εις πέρας τη συναυλία σε έναν από τους εμβληματικότερους χώρους του πολιτισμού μας. Και παρόλο που αρχικά της ασκήθηκε κριτική για αυτή της την προσπάθεια, το αποτέλεσμα την δικαίωσε.
Κατά τις 9, λοιπόν, τα φώτα χαμήλωσαν και η ορχήστρα ανέβηκε στη σκηνή. Τα όργανα χωρίστηκαν σε δύο μέρη, διότι συμμετείχε και η Καμεράτα-Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής, υπό τη διεύθυνση του Μίλτου Λογιάδη. Η έναρξη έγινε με την είσοδο της Ελεονώρας, τραγουδώντας τους πρώτους στίχους από το "Αγάπη που 'γινες".
Την ίδια στιγμή, στη σκηνή εμφανίστηκε η Μπέτυ Βαλάση. Έχοντας την ιδιότητα της αφηγήτριας, μας παρουσίαζε ορισμένα σημεία καμπής στην ζωή της Μελίνας Μερκούρη καθόλη τη διάρκεια της παράστασης. Τα παιδικά χρόνια και η εφηβεία, η υποκριτική, η χούντα και η αφαίρεση της ελληνικής υπηκοότητας, το θέατρο και ο κινηματογράφος, η μάχη για την επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα και το τέλος της ζωής της.
Στη συνέχεια, η χορωδία Αποφοίτων Αρσάκειων Τοσίτσειων Σχολείων GraduArti εισήλθε στη σκηνή και παρέμεινε σχεδόν σε όλη τη διάρκεια της παράστασης συνοδεύοντας την Ελεονώρα στα τραγούδια.
Ένα από τα πιο αξιόλογα στοιχεία της παράστασης υπήρξε το video wall με φωτογραφίες και αποσπάσματα από τη ζωή και το έργο της Μελίνας Μερκούρη που παραχωρήθηκαν από το Ίδρυμα Μελίνα Μερκούρη. Υπήρξε τόσο καλή επιμέλεια που οι εικόνες ζωντάνευαν μπροστά στα μάτια μας μια άλλη εποχή και έκαναν εμάς τους νεότερους να γνωρίσουμε το ταπεραμέντο αυτής της θρυλικής γυναίκας.
Η Ελεονώρα Ζουγανέλη ερμήνευσε κομμάτια που ο λαός έχει συνδέσει για δεκαετίες με την παρουσία της Μελίνας Μερκούρη. Κομμάτια που τραγούδησε η ίδια και άλλα που τα δημιούργησαν καλλιτέχνες άρρηκτα συνδεδεμένοι με την εποχή της. Είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε Μίκη Θεοδωράκη, Μάνο Χατζιδάκι, Βασίλη Τσιτσάνη και μελοποιημένο Οδυσσέα Ελύτη. Η Ελεονώρα δεν είχε τον ρόλο της Μελίνας Μερκούρη, υπήρξε ο μουσικός μας καθοδηγητής σε αυτό το ταξίδι στο χρόνο και το έκανε με ευλάβεια, σεβασμό και επιτυχία! Το εύρος της φωνής της έφερε εις πέρας τις μουσικές επιλογές της βραδιάς και στο τέλος καταχειροκροτήθηκε από το κοινό.
Για την παράσταση γράφτηκε ένα καινούριο κομμάτι από την Ευανθία Ρεμπούτσικα και τη Λίνα Νικολακοπούλου, το "Γράψε Ουρανός-Μελίνα", ένα συμπαθητικό άκουσμα, με στίχους που θυμίζουν Ελλάδα και Μελίνα.
Στα θετικά της βραδιάς συγκαταλέγονται οι εξαιρετικές ενορχηστρώσεις. Όχι μόνο ακούσαμε επιβλητικές εκτελέσεις κορυφαίων κομματιών όπως "Αστέρι μου Φεγγάρι μου", αλλά και ανατριχιάσαμε με διασκευές σε ροκ ύφος κομματιών όπως το "Να με θυμάσαι" και "Έγινε παρεξήγηση (Προδοσία)".
Οι χορευτές και ηθοποιοί που πλαισίωναν την παράσταση έκαναν πιο ενδιαφέρουσα την πορεία της αφήγησης, αλλά σε συνδυασμό με τις κινήσεις της χορωδίας, η σκηνική παρουσία σε κάποιες στιγμές ξεπέρασε το μέτρο.
Κλείνω αυτό το άρθρο λέγοντας πως θα θυμάμαι για καιρό το ετερόκλιτο πλήθος που συνάντησα στη συναυλία (μεταξύ τους και τουρίστες). Η φρεσκάδα της Ελεονώρας έφερε το νεανικό κοινό κοντά στη Μελίνα μιας άλλης εποχής και (νομίζω ότι) αυτό είναι το σημαντικότερο που επετεύχθη προχθές. Οι χώροι πολιτιστικής κληρονομιάς δεν πρέπει να σκουριάζουν, αλλά να γίνονται δίαυλοι μετάδοσης του πολιτισμού μας στις επόμενες γενιές, αυτό θα ήθελε και η Μελίνα!
Τα τραγούδια που ακούσαμε
Αγάπη που ‘γινες δίκοπο μαχαίρι
Πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι
Έγινε παρεξήγηση (Προδοσία)
Να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς
Αστέρι μου, φεγγάρι μου
Ιλισσός
Ζορμπάς
Με το λύχνο του άστρου
Τα παιδιά του Πειραιά
Μυρτιά
Σαμιώτισσα
Είμαι Ρωμιά
Καφενείον η Ελλάς
Ο Μακ με το μαχαίρι
Η Προσευχή της Παρθένου
Η Τζένη των πειρατών
Άννα μην κλαίς
Γράψε Ουρανός - Μελίνα
Ο μήνας έχει 13
Συννεφιασμένη Κυριακή
Μπαξέ τσιφλίκι
Ο Καημός
Αγάπη που ‘γινες δίκοπο μαχαίρι
Ο κυρ Αντώνης
Χάρτινο το φεγγαράκι
Να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς
Επτά τραγούδια θα σου πω
Σκηνοθεσία – Επιμέλεια κειμένων: Πέτρος Ζούλιας
Βοηθός Σκηνοθέτη: Μιχάλης Λεβεντογιάννης
Σκηνογραφική επιμέλεια: Γιάννης Αρβανίτης
Χορογραφίες: Φώτης Διαμαντόπουλος
Φωτισμοί: Ελευθερία Ντεκώ
Χειρισμός φώτων: Βασίλης Καραμούζης
Ενορχήστρωση: Ευριπίδης Ζεμενίδης, Aντώνης Σουσάμογλου
Συνεργάτες ενορχήστρωσης: Μιχάλης Καλκάνης, Λάζαρος Τσαβδουρίδης
Μουσική επιμέλεια: Χρήστος Παπαμιχάλης
Επιμέλεια video: Νίκος Μπιτζένης
Ηχολήπτες: Νίκος Παππάς, Αργύρης Λιανός
Τα κοστούμια της Ελεωνόρας Ζουγανέλη ήταν του Τάκη Γιαννέτου.
Καμεράτα – Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής
Μουσική Διεύθυνση: Μίλτος Λογιάδης
Μουσικοί
Ευριπίδης Ζεμενίδης: κιθάρα
Νίκος Πασσαλίδης: έγχορδα
Ντίνος Χατζηιορδάνου: ακορντεόν
Γιάννης Κυριμκυρίδης: πιάνο
Παρασκευάς Κίτσος: μπάσο
Γιάννης Αγγελόπουλος: τύμπανα
Χρήστος Καλκάνης: κλαρινέτο
Βαγγέλης Παρασκευαϊδης: βιμπράφωνο
Μαρίνος Τρανουδάκης: κρουστά
Μαρία Μπιλντέα: άρπα
Χορευτές
Χρήστος Καφετζής, Νίκος Ράπτης
Ηθοποιοί
Μιχάλης Ζέκης, Κωνσταντίνος Μπάζας, Πάνος Μπόρας, Μιχάλης Λεβεντογιάννης
Συμμετείχαν
Μπέτυ Βαλάση
Χορωδία Αποφοίτων Αρσάκειων Τοσίτσειων Σχολείων GraduArti
Διεύθυνση χορωδίας: Χριστίνα Βαρσάμη Κούκνη
Επιμέλεια παραγωγής: Κατερίνα Παπαδοπούλου
Διεύθυνση παραγωγής: MINOS-EMI
Σημαντική για δύο λόγους. Αφενός, διότι αφορούσε σε ένα όνομα-θρύλο του ελληνικού πολιτισμού, τη Μελίνα Μερκούρη. Αφετέρου, διότι μία νέα καλλιτέχνιδα, η Ελεονώρα Ζουγανέλη, κλήθηκε να φέρει εις πέρας τη συναυλία σε έναν από τους εμβληματικότερους χώρους του πολιτισμού μας. Και παρόλο που αρχικά της ασκήθηκε κριτική για αυτή της την προσπάθεια, το αποτέλεσμα την δικαίωσε.
Κατά τις 9, λοιπόν, τα φώτα χαμήλωσαν και η ορχήστρα ανέβηκε στη σκηνή. Τα όργανα χωρίστηκαν σε δύο μέρη, διότι συμμετείχε και η Καμεράτα-Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής, υπό τη διεύθυνση του Μίλτου Λογιάδη. Η έναρξη έγινε με την είσοδο της Ελεονώρας, τραγουδώντας τους πρώτους στίχους από το "Αγάπη που 'γινες".
Την ίδια στιγμή, στη σκηνή εμφανίστηκε η Μπέτυ Βαλάση. Έχοντας την ιδιότητα της αφηγήτριας, μας παρουσίαζε ορισμένα σημεία καμπής στην ζωή της Μελίνας Μερκούρη καθόλη τη διάρκεια της παράστασης. Τα παιδικά χρόνια και η εφηβεία, η υποκριτική, η χούντα και η αφαίρεση της ελληνικής υπηκοότητας, το θέατρο και ο κινηματογράφος, η μάχη για την επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα και το τέλος της ζωής της.
Στη συνέχεια, η χορωδία Αποφοίτων Αρσάκειων Τοσίτσειων Σχολείων GraduArti εισήλθε στη σκηνή και παρέμεινε σχεδόν σε όλη τη διάρκεια της παράστασης συνοδεύοντας την Ελεονώρα στα τραγούδια.
Ένα από τα πιο αξιόλογα στοιχεία της παράστασης υπήρξε το video wall με φωτογραφίες και αποσπάσματα από τη ζωή και το έργο της Μελίνας Μερκούρη που παραχωρήθηκαν από το Ίδρυμα Μελίνα Μερκούρη. Υπήρξε τόσο καλή επιμέλεια που οι εικόνες ζωντάνευαν μπροστά στα μάτια μας μια άλλη εποχή και έκαναν εμάς τους νεότερους να γνωρίσουμε το ταπεραμέντο αυτής της θρυλικής γυναίκας.
Η Ελεονώρα Ζουγανέλη ερμήνευσε κομμάτια που ο λαός έχει συνδέσει για δεκαετίες με την παρουσία της Μελίνας Μερκούρη. Κομμάτια που τραγούδησε η ίδια και άλλα που τα δημιούργησαν καλλιτέχνες άρρηκτα συνδεδεμένοι με την εποχή της. Είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε Μίκη Θεοδωράκη, Μάνο Χατζιδάκι, Βασίλη Τσιτσάνη και μελοποιημένο Οδυσσέα Ελύτη. Η Ελεονώρα δεν είχε τον ρόλο της Μελίνας Μερκούρη, υπήρξε ο μουσικός μας καθοδηγητής σε αυτό το ταξίδι στο χρόνο και το έκανε με ευλάβεια, σεβασμό και επιτυχία! Το εύρος της φωνής της έφερε εις πέρας τις μουσικές επιλογές της βραδιάς και στο τέλος καταχειροκροτήθηκε από το κοινό.
Για την παράσταση γράφτηκε ένα καινούριο κομμάτι από την Ευανθία Ρεμπούτσικα και τη Λίνα Νικολακοπούλου, το "Γράψε Ουρανός-Μελίνα", ένα συμπαθητικό άκουσμα, με στίχους που θυμίζουν Ελλάδα και Μελίνα.
Στα θετικά της βραδιάς συγκαταλέγονται οι εξαιρετικές ενορχηστρώσεις. Όχι μόνο ακούσαμε επιβλητικές εκτελέσεις κορυφαίων κομματιών όπως "Αστέρι μου Φεγγάρι μου", αλλά και ανατριχιάσαμε με διασκευές σε ροκ ύφος κομματιών όπως το "Να με θυμάσαι" και "Έγινε παρεξήγηση (Προδοσία)".
Οι χορευτές και ηθοποιοί που πλαισίωναν την παράσταση έκαναν πιο ενδιαφέρουσα την πορεία της αφήγησης, αλλά σε συνδυασμό με τις κινήσεις της χορωδίας, η σκηνική παρουσία σε κάποιες στιγμές ξεπέρασε το μέτρο.
Κλείνω αυτό το άρθρο λέγοντας πως θα θυμάμαι για καιρό το ετερόκλιτο πλήθος που συνάντησα στη συναυλία (μεταξύ τους και τουρίστες). Η φρεσκάδα της Ελεονώρας έφερε το νεανικό κοινό κοντά στη Μελίνα μιας άλλης εποχής και (νομίζω ότι) αυτό είναι το σημαντικότερο που επετεύχθη προχθές. Οι χώροι πολιτιστικής κληρονομιάς δεν πρέπει να σκουριάζουν, αλλά να γίνονται δίαυλοι μετάδοσης του πολιτισμού μας στις επόμενες γενιές, αυτό θα ήθελε και η Μελίνα!
Τα τραγούδια που ακούσαμε
Αγάπη που ‘γινες δίκοπο μαχαίρι
Πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι
Έγινε παρεξήγηση (Προδοσία)
Να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς
Αστέρι μου, φεγγάρι μου
Ιλισσός
Ζορμπάς
Με το λύχνο του άστρου
Τα παιδιά του Πειραιά
Μυρτιά
Σαμιώτισσα
Είμαι Ρωμιά
Καφενείον η Ελλάς
Ο Μακ με το μαχαίρι
Η Προσευχή της Παρθένου
Η Τζένη των πειρατών
Άννα μην κλαίς
Γράψε Ουρανός - Μελίνα
Ο μήνας έχει 13
Συννεφιασμένη Κυριακή
Μπαξέ τσιφλίκι
Ο Καημός
Αγάπη που ‘γινες δίκοπο μαχαίρι
Ο κυρ Αντώνης
Χάρτινο το φεγγαράκι
Να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς
Επτά τραγούδια θα σου πω
Σκηνοθεσία – Επιμέλεια κειμένων: Πέτρος Ζούλιας
Βοηθός Σκηνοθέτη: Μιχάλης Λεβεντογιάννης
Σκηνογραφική επιμέλεια: Γιάννης Αρβανίτης
Χορογραφίες: Φώτης Διαμαντόπουλος
Φωτισμοί: Ελευθερία Ντεκώ
Χειρισμός φώτων: Βασίλης Καραμούζης
Ενορχήστρωση: Ευριπίδης Ζεμενίδης, Aντώνης Σουσάμογλου
Συνεργάτες ενορχήστρωσης: Μιχάλης Καλκάνης, Λάζαρος Τσαβδουρίδης
Μουσική επιμέλεια: Χρήστος Παπαμιχάλης
Επιμέλεια video: Νίκος Μπιτζένης
Ηχολήπτες: Νίκος Παππάς, Αργύρης Λιανός
Τα κοστούμια της Ελεωνόρας Ζουγανέλη ήταν του Τάκη Γιαννέτου.
Καμεράτα – Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής
Μουσική Διεύθυνση: Μίλτος Λογιάδης
Μουσικοί
Ευριπίδης Ζεμενίδης: κιθάρα
Νίκος Πασσαλίδης: έγχορδα
Ντίνος Χατζηιορδάνου: ακορντεόν
Γιάννης Κυριμκυρίδης: πιάνο
Παρασκευάς Κίτσος: μπάσο
Γιάννης Αγγελόπουλος: τύμπανα
Χρήστος Καλκάνης: κλαρινέτο
Βαγγέλης Παρασκευαϊδης: βιμπράφωνο
Μαρίνος Τρανουδάκης: κρουστά
Μαρία Μπιλντέα: άρπα
Χορευτές
Χρήστος Καφετζής, Νίκος Ράπτης
Ηθοποιοί
Μιχάλης Ζέκης, Κωνσταντίνος Μπάζας, Πάνος Μπόρας, Μιχάλης Λεβεντογιάννης
Συμμετείχαν
Μπέτυ Βαλάση
Χορωδία Αποφοίτων Αρσάκειων Τοσίτσειων Σχολείων GraduArti
Διεύθυνση χορωδίας: Χριστίνα Βαρσάμη Κούκνη
Επιμέλεια παραγωγής: Κατερίνα Παπαδοπούλου
Διεύθυνση παραγωγής: MINOS-EMI