Ο Αντώνης Κατσαμάς συνομίλησε με τον δικό του μοναδικό τρόπο με τη Ρίτα Αντωνοπούλου
Το καλοκαίρι πέρασε με συναυλίες σε όλη την Ελλάδα μαζί με τον κ. Μικρούτσικο και τον κ. Κότσιρα. Ποιος θα ήταν ο τίτλος που εσείς θα βάζατε σε αυτή τη συνεργασία;
Ήταν ένα καλοκαίρι που κύλησε. Και κύλησε όμορφα. Χωρίς προβλήματα, προστριβές. Είχαμε το πρόγραμμά μας, για το οποίο ήμασταν απολύτως σίγουροι. Το είχαμε δοκιμάσει άλλωστε και το χειμώνα που μας πέρασε. Είχαμε πολύ καλή διάθεση από την αρχή! Πήγαμε πολύ καλά. Κάναμε επιτυχημένες συναυλίες και από θέμα προσέλευσης και από την αποδοχή του κόσμου.
Μέσα σε 14 χρόνια καλλιτεχνικής διαδρομής έχετε συνεργαστεί με πάρα πολλούς σημαντικούς Έλληνες καλλιτέχνες. (Πλέσσα, Μικρούτσικο, Αλεξίου, Κότσιρα, Θηβαίο κτλ). Τι πήρατε; Τι αφήσατε;
Πήρα εμπειρίες πολλές και σημαντικές Διδάχτηκα πάρα πολλά πράγματα. Πήρα χαρές, πήρα λύπες, απογοητεύσεις, πήρα δύναμη, πήρα ενέργεια... Πολλά πράγματα. Είναι μια σπουδαία δουλειά που την κάνω με όλη μου την αγάπη και προσπαθώ να κερδίζω από ό,τι κάνω. Άφησα την ανεμελιά. Να μπορώ να βγαίνω και να ξενυχτάω, τραγουδώντας όποτε θέλω, χωρίς να με νοιάζει αν αύριο θα είναι καλά η φωνή μου. Για μένα το τραγούδι ήταν έκφραση πάντα. Το χρησιμοποιούσα με αυτόν τον τρόπο. Τώρα δεν μπορώ να τραγουδάω όπου βρω. Άρα, όλη αυτή η διαδικασία αναγκαστικά συσσωρεύεται πάνω στη σκηνή. Αυτό μου λείπει αρκετές φορές! Αυτή η χαλαρή διάθεση!
Έχω διαβάσει ότι θα προτιμούσατε να μένετε εκτός Αθηνών. Ωστόσο, παρατείνετε τη διαμονή σας εδώ, εξαιτίας της δουλειάς σας. Πόσο δύσκολο είναι να παραμείνει ανθρώπινο το μεγάλωμα ενός παιδιού σε ένα αστικό κέντρο; Θα προτιμούσατε κάποια στιγμή να μείνετε κάπου πιο "πράσινα";
Εννοείται! Αν είχα την ευχέρεια την οικονομική και να ήξερα ότι μπορώ να κάνω κάποιες δουλειές μέσα στο χρόνο που να μπορώ να ζω από αυτό και αυτά να είναι διαχειρίσιμα εκτός Αθηνών, θα το έκανα με πολλή μεγάλη χαρά. Δε μου αρέσει η πόλη. Παρόλο που και εγώ παιδί της πόλης είμαι. Εδώ έχω γεννηθεί και μεγαλώσει. Εμείς όμως, τα παιδιά της δεκαετίας του '80, θυμάμαι ότι μπορούσαμε να βγούμε και να παίξουμε έξω. Χτυπούσαμε τα κουδούνια ο ένας του άλλου και κατεβαίναμε στα πεζοδρόμια και πάιζαμε. Η κόρη μου τώρα δε θα μπορέσει να το ζήσει αυτο. Τώρα η κατάσταση είναι πολύ απάνθρωπη! Έχουμε 1.000.000 φοβίες για όλα αυτά που ακούμε να συμβαίνουν γύρω μας καθημερινά. Οπότε, ναι. Πολύ θα ήθελα να φύγω! Να αποφύγω όλη αυτή την κίνηση και τη βαβούρα. Μ'αρέσει πάρα πολύ η ησυχία και η σιωπή!
Ποιό είναι το ταξίδι που αναβάλλατε τελικά να κάνετε άνευ λόγου και αιτίας;
Είναι αρκετά τα ταξίδια που θέλω να κάνω και δεν έχω κάνει. Ο προγραμματισμός όμως δεν αφορά μόνο εμένα πια, το επόμενο ταξίδι θα είναι στη Ντισνειλαντ. Αυτός είναι ο στόχος. Ήθελα να πάω από παλιά και ελπίζω να πάω τώρα, έχοντας μια πολύ καλύτερη δικαιολογία.
Σε συνεντεύξεις σας κατά καιρούς υποστηρίζετε πάντα με πάθος την αναγκαιότητα να δίνετε βήμα σε νέους καλλιτέχνες . Παράλληλα έχετε δηλώσει ότι και εσείς έχετε προσπαθήσει για να σας ακούσει κάποιος σε δισκογραφικές εταιρείες. "Το μόνο που ζητώ είναι μια ευκαιρία να αποτύχω"! Το "σύστημα" δε δίνει ούτε καν αυτή την ευκαιρία σε νέους ανθρώπους. Από εκεί αφορμάται όλο αυτό το πάθος σας σχετικά με τους νέους;
Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό. Γιατί ξεκινώντας δισκογραφικά το 2007, έχοντας γνωρίσει ένα χρόνο πριν το Θάνο Μικρούτσικο πρόλαβα για 1-2 χρόνια δισκογραφικές, οι οποίες μπορούσαν να στηρίξουν λίγο παραπάνω το προϊόν τους. Αυτό έχει σταματήσει τα τελευταία χρόνια εντελώς. Επειδή γνωρίζω τη δουλειά όλων αυτών που αγαπάνε αυτή τη δουλειά και προσπαθούν να μπουν στο χώρο και να κάνουν κάτι, όταν με ρωτάνε, θεωρώ ότι δεν είναι ακατόρθωτο αλλά πάρα πολύ δύσκολο. Διότι, θέλουν έτοιμες, πληρωμένες δουλειές να τις τοποθετήσουν σε ένα δισκοπωλείο που απλά υπάρχει. Υπάρχει ένα τεράστιο κενό. Είμαστε στη μαύρη τρύπα της δισκογραφίας! Στεναχωριέμαι γιατί ξέρω ότι υπάρχουν πάρα πολλά ταλαντούχα παιδιά (δημιουργοί, φωνές) που δυστυχώς μπορεί να μη μάθουμε και ποτέ!
Μουσική στην κρίση και κρίση στη μουσική.
Μουσική στην κρίση... Δύσκολα όπως σε όλους τους τομείς! Έχουμε επιστρέψει δεκαετίες πίσω όσον αφορά τις οικονομικές απολαβές, και εγώ το έχω ζήσει αρκετά αυτό. Βέβαια για κάποιον που μεσουρανούσε τη δεκαετία του '90, οι αλλαγές τώρα είναι δραματικές. Σε εμάς δε συνέβη ποτέ κάτι τέτοιο. Ήταν σταδιακό! Η κρίση είναι επίσης δικαιολογία πολλές φορές. Τουλάχιστον σε ό,τι έχει να κάνει με τον τρόπο που κλείνονται οι συμφωνίες πια. Χρησιμοποιούν όλοι πια αυτό, ώστε να εκμεταλλευτούν ο.τι μπορούν! Από την άλλη όμως, είναι και υπαρκτή. Το γεγονός ότι υπάρχει κόσμος, ο οποίος από το υστέρημά του έρχεται αυτή την εποχή να πληρώσει το όποιο ποσό για να σε ακούσει, αυτό το κάνει πολύ πιο σπουδαίο και σημαντικό! Ο κόσμος έρχεται με άλλη επίγνωση της κατάστασης και από επιλογή. Η κρίση στη μουσική είναι τεράστια συζήτηση. Ο καθένας μας κάνει αυτό που τον εκφράζει! Αυτό που τον καίει! Αυτό που υπάρχει μέσα σου και πρέπει οπωσδήποτε να βγει! Όσο κάποιος είναι πιστός σε αυτό εγώ δεν μπορώ να κάνω κριτική. Ο καθένας είναι στο δρόμο του. Εγώ πάντως νιώθω πολύ καλά με τον δικό μου το δρόμο.
Η Ρίτα και η Αντωνοπούλου. Η Οδύσσεια και η Ιθάκη. Η διαδρομή και ο προορισμός. Πόσο διαφορετικές ή πόσο συνυφασμένες είναι μεταξύ τους;
Η μία συμπληρώνει την άλλη θεωρώ. Επειδή στην προσωπική μου ζωή είμαι πολύ χαμηλών τόνων, ήσυχη και ευαίσθητη, η σκηνή μου δίνει τη δυνατότητα να εκφράζω κάποια στοιχεία μου, που δεν έχω καταφέρει να βγάλω στην καθημερινότητά μου. Είναι σαν να μεταλλάσσομαι! Για 'μένα είναι δύο χωριστά κομμάτια, που όμως τα αγαπάω εξίσου!
Πείτε μας δύο λόγια για τον καινούργιο σας δίσκο.
Ο δίσκος θα έχει τίτλο "Ζωή μου μην αργείς". Προέρχεται απο ένα τραγούδι που συμπεριλαμβάνεται μέσα στο δίσκο και είναι ντουέτο με τον Χρήστο Θηβαίο. Αυτό που κυκλοφορεί τώρα στα ραδιόφωνα είναι το "Έχεις που να πας". Ένα τραγούδι με κοινωνικοπολιτικό στίχο, το οποίο το κάναμε εις γνώση μας, γιατί νιώθαμε ότι η εποχή το επιτάσσει! Επίσης, συμπεριλαμβάνει ένα εξαιρετικό ντουέτο με τον Πάνο Κατσιμίχα και ένα τραγούδι στο οποίο συμπράττουμε η Ελένη Τσαλιγοπούλου, ο Χρήστος Θηβαίος, ο Μίλτος Πασχαλίδης και εγώ. Είναι μια δουλειά που ετοιμάζεται χρόνια, γι'αυτό και θεωρώ ότι είναι πολύ βαθειά. Είναι αυτό που θέλουμε να πούμε. Είναι ο συνδυασμός τον δύων μας. Είναι ο ήχος του Γιώργου που είναι χαρακτηριστικός με τον δικό μου τρόπο. Είμαστε και οι δύο υπέρ του δέοντος ικανοποιημένοι και ανυπομονούμε να τον παρουσιάσουμε και να δούμε αντιδράσεις! Θα την κουβαλάω στις αποσκευές μου και νιώθω πολύ τυχερή για αυτήν!
Σχέδια για τον χειμώνα...
Πολλά! Υπολογίζουμε ότι θα κυκλοφορήσει ο δίσκος στα τέλη Νοέμβρη από τη Μικρή Άρκτο, θα ακολουθήσει μια επίσημη παρουσίαση και μετά σκοπεύουμε να είμαστε σε ένα χώρο στην Αθήνα- τον οποίο δεν μπορώ να ανακοινώσω ακόμα- δημιουργώντας μια μουσική παράσταση! Κάτι που με κάνει και εμένα να νιώθω πολύ άνετα. Θα παρουσιάζουμε τη δική μας δουλειά, τραγούδια από το δικό μας ρεπερτόριο αλλά και άλλων πολλών συνθετών. Παράλληλα, θα κάνουμε και περιοδεία σε όλη την Ελλάδα, όπως κάνουμε πάντα. Τέλος, έχουμε προγραμματίσει 2 συναυλίες στα τέλη Νοεμβρίου με τον Θάνο Μικρούτσικο στη Γερμανία. Η μία στην Φρανκφούρτη και η άλλη στην Κολωνία.
Το καλοκαίρι πέρασε με συναυλίες σε όλη την Ελλάδα μαζί με τον κ. Μικρούτσικο και τον κ. Κότσιρα. Ποιος θα ήταν ο τίτλος που εσείς θα βάζατε σε αυτή τη συνεργασία;
Ήταν ένα καλοκαίρι που κύλησε. Και κύλησε όμορφα. Χωρίς προβλήματα, προστριβές. Είχαμε το πρόγραμμά μας, για το οποίο ήμασταν απολύτως σίγουροι. Το είχαμε δοκιμάσει άλλωστε και το χειμώνα που μας πέρασε. Είχαμε πολύ καλή διάθεση από την αρχή! Πήγαμε πολύ καλά. Κάναμε επιτυχημένες συναυλίες και από θέμα προσέλευσης και από την αποδοχή του κόσμου.
Μέσα σε 14 χρόνια καλλιτεχνικής διαδρομής έχετε συνεργαστεί με πάρα πολλούς σημαντικούς Έλληνες καλλιτέχνες. (Πλέσσα, Μικρούτσικο, Αλεξίου, Κότσιρα, Θηβαίο κτλ). Τι πήρατε; Τι αφήσατε;
Πήρα εμπειρίες πολλές και σημαντικές Διδάχτηκα πάρα πολλά πράγματα. Πήρα χαρές, πήρα λύπες, απογοητεύσεις, πήρα δύναμη, πήρα ενέργεια... Πολλά πράγματα. Είναι μια σπουδαία δουλειά που την κάνω με όλη μου την αγάπη και προσπαθώ να κερδίζω από ό,τι κάνω. Άφησα την ανεμελιά. Να μπορώ να βγαίνω και να ξενυχτάω, τραγουδώντας όποτε θέλω, χωρίς να με νοιάζει αν αύριο θα είναι καλά η φωνή μου. Για μένα το τραγούδι ήταν έκφραση πάντα. Το χρησιμοποιούσα με αυτόν τον τρόπο. Τώρα δεν μπορώ να τραγουδάω όπου βρω. Άρα, όλη αυτή η διαδικασία αναγκαστικά συσσωρεύεται πάνω στη σκηνή. Αυτό μου λείπει αρκετές φορές! Αυτή η χαλαρή διάθεση!
Έχω διαβάσει ότι θα προτιμούσατε να μένετε εκτός Αθηνών. Ωστόσο, παρατείνετε τη διαμονή σας εδώ, εξαιτίας της δουλειάς σας. Πόσο δύσκολο είναι να παραμείνει ανθρώπινο το μεγάλωμα ενός παιδιού σε ένα αστικό κέντρο; Θα προτιμούσατε κάποια στιγμή να μείνετε κάπου πιο "πράσινα";
Εννοείται! Αν είχα την ευχέρεια την οικονομική και να ήξερα ότι μπορώ να κάνω κάποιες δουλειές μέσα στο χρόνο που να μπορώ να ζω από αυτό και αυτά να είναι διαχειρίσιμα εκτός Αθηνών, θα το έκανα με πολλή μεγάλη χαρά. Δε μου αρέσει η πόλη. Παρόλο που και εγώ παιδί της πόλης είμαι. Εδώ έχω γεννηθεί και μεγαλώσει. Εμείς όμως, τα παιδιά της δεκαετίας του '80, θυμάμαι ότι μπορούσαμε να βγούμε και να παίξουμε έξω. Χτυπούσαμε τα κουδούνια ο ένας του άλλου και κατεβαίναμε στα πεζοδρόμια και πάιζαμε. Η κόρη μου τώρα δε θα μπορέσει να το ζήσει αυτο. Τώρα η κατάσταση είναι πολύ απάνθρωπη! Έχουμε 1.000.000 φοβίες για όλα αυτά που ακούμε να συμβαίνουν γύρω μας καθημερινά. Οπότε, ναι. Πολύ θα ήθελα να φύγω! Να αποφύγω όλη αυτή την κίνηση και τη βαβούρα. Μ'αρέσει πάρα πολύ η ησυχία και η σιωπή! Ποιό είναι το ταξίδι που αναβάλλατε τελικά να κάνετε άνευ λόγου και αιτίας;
Είναι αρκετά τα ταξίδια που θέλω να κάνω και δεν έχω κάνει. Ο προγραμματισμός όμως δεν αφορά μόνο εμένα πια, το επόμενο ταξίδι θα είναι στη Ντισνειλαντ. Αυτός είναι ο στόχος. Ήθελα να πάω από παλιά και ελπίζω να πάω τώρα, έχοντας μια πολύ καλύτερη δικαιολογία.
Σε συνεντεύξεις σας κατά καιρούς υποστηρίζετε πάντα με πάθος την αναγκαιότητα να δίνετε βήμα σε νέους καλλιτέχνες . Παράλληλα έχετε δηλώσει ότι και εσείς έχετε προσπαθήσει για να σας ακούσει κάποιος σε δισκογραφικές εταιρείες. "Το μόνο που ζητώ είναι μια ευκαιρία να αποτύχω"! Το "σύστημα" δε δίνει ούτε καν αυτή την ευκαιρία σε νέους ανθρώπους. Από εκεί αφορμάται όλο αυτό το πάθος σας σχετικά με τους νέους;
Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό. Γιατί ξεκινώντας δισκογραφικά το 2007, έχοντας γνωρίσει ένα χρόνο πριν το Θάνο Μικρούτσικο πρόλαβα για 1-2 χρόνια δισκογραφικές, οι οποίες μπορούσαν να στηρίξουν λίγο παραπάνω το προϊόν τους. Αυτό έχει σταματήσει τα τελευταία χρόνια εντελώς. Επειδή γνωρίζω τη δουλειά όλων αυτών που αγαπάνε αυτή τη δουλειά και προσπαθούν να μπουν στο χώρο και να κάνουν κάτι, όταν με ρωτάνε, θεωρώ ότι δεν είναι ακατόρθωτο αλλά πάρα πολύ δύσκολο. Διότι, θέλουν έτοιμες, πληρωμένες δουλειές να τις τοποθετήσουν σε ένα δισκοπωλείο που απλά υπάρχει. Υπάρχει ένα τεράστιο κενό. Είμαστε στη μαύρη τρύπα της δισκογραφίας! Στεναχωριέμαι γιατί ξέρω ότι υπάρχουν πάρα πολλά ταλαντούχα παιδιά (δημιουργοί, φωνές) που δυστυχώς μπορεί να μη μάθουμε και ποτέ!
Μουσική στην κρίση και κρίση στη μουσική.
Μουσική στην κρίση... Δύσκολα όπως σε όλους τους τομείς! Έχουμε επιστρέψει δεκαετίες πίσω όσον αφορά τις οικονομικές απολαβές, και εγώ το έχω ζήσει αρκετά αυτό. Βέβαια για κάποιον που μεσουρανούσε τη δεκαετία του '90, οι αλλαγές τώρα είναι δραματικές. Σε εμάς δε συνέβη ποτέ κάτι τέτοιο. Ήταν σταδιακό! Η κρίση είναι επίσης δικαιολογία πολλές φορές. Τουλάχιστον σε ό,τι έχει να κάνει με τον τρόπο που κλείνονται οι συμφωνίες πια. Χρησιμοποιούν όλοι πια αυτό, ώστε να εκμεταλλευτούν ο.τι μπορούν! Από την άλλη όμως, είναι και υπαρκτή. Το γεγονός ότι υπάρχει κόσμος, ο οποίος από το υστέρημά του έρχεται αυτή την εποχή να πληρώσει το όποιο ποσό για να σε ακούσει, αυτό το κάνει πολύ πιο σπουδαίο και σημαντικό! Ο κόσμος έρχεται με άλλη επίγνωση της κατάστασης και από επιλογή. Η κρίση στη μουσική είναι τεράστια συζήτηση. Ο καθένας μας κάνει αυτό που τον εκφράζει! Αυτό που τον καίει! Αυτό που υπάρχει μέσα σου και πρέπει οπωσδήποτε να βγει! Όσο κάποιος είναι πιστός σε αυτό εγώ δεν μπορώ να κάνω κριτική. Ο καθένας είναι στο δρόμο του. Εγώ πάντως νιώθω πολύ καλά με τον δικό μου το δρόμο.
Η Ρίτα και η Αντωνοπούλου. Η Οδύσσεια και η Ιθάκη. Η διαδρομή και ο προορισμός. Πόσο διαφορετικές ή πόσο συνυφασμένες είναι μεταξύ τους;Η μία συμπληρώνει την άλλη θεωρώ. Επειδή στην προσωπική μου ζωή είμαι πολύ χαμηλών τόνων, ήσυχη και ευαίσθητη, η σκηνή μου δίνει τη δυνατότητα να εκφράζω κάποια στοιχεία μου, που δεν έχω καταφέρει να βγάλω στην καθημερινότητά μου. Είναι σαν να μεταλλάσσομαι! Για 'μένα είναι δύο χωριστά κομμάτια, που όμως τα αγαπάω εξίσου!
Πείτε μας δύο λόγια για τον καινούργιο σας δίσκο.
Ο δίσκος θα έχει τίτλο "Ζωή μου μην αργείς". Προέρχεται απο ένα τραγούδι που συμπεριλαμβάνεται μέσα στο δίσκο και είναι ντουέτο με τον Χρήστο Θηβαίο. Αυτό που κυκλοφορεί τώρα στα ραδιόφωνα είναι το "Έχεις που να πας". Ένα τραγούδι με κοινωνικοπολιτικό στίχο, το οποίο το κάναμε εις γνώση μας, γιατί νιώθαμε ότι η εποχή το επιτάσσει! Επίσης, συμπεριλαμβάνει ένα εξαιρετικό ντουέτο με τον Πάνο Κατσιμίχα και ένα τραγούδι στο οποίο συμπράττουμε η Ελένη Τσαλιγοπούλου, ο Χρήστος Θηβαίος, ο Μίλτος Πασχαλίδης και εγώ. Είναι μια δουλειά που ετοιμάζεται χρόνια, γι'αυτό και θεωρώ ότι είναι πολύ βαθειά. Είναι αυτό που θέλουμε να πούμε. Είναι ο συνδυασμός τον δύων μας. Είναι ο ήχος του Γιώργου που είναι χαρακτηριστικός με τον δικό μου τρόπο. Είμαστε και οι δύο υπέρ του δέοντος ικανοποιημένοι και ανυπομονούμε να τον παρουσιάσουμε και να δούμε αντιδράσεις! Θα την κουβαλάω στις αποσκευές μου και νιώθω πολύ τυχερή για αυτήν!
Σχέδια για τον χειμώνα...
Πολλά! Υπολογίζουμε ότι θα κυκλοφορήσει ο δίσκος στα τέλη Νοέμβρη από τη Μικρή Άρκτο, θα ακολουθήσει μια επίσημη παρουσίαση και μετά σκοπεύουμε να είμαστε σε ένα χώρο στην Αθήνα- τον οποίο δεν μπορώ να ανακοινώσω ακόμα- δημιουργώντας μια μουσική παράσταση! Κάτι που με κάνει και εμένα να νιώθω πολύ άνετα. Θα παρουσιάζουμε τη δική μας δουλειά, τραγούδια από το δικό μας ρεπερτόριο αλλά και άλλων πολλών συνθετών. Παράλληλα, θα κάνουμε και περιοδεία σε όλη την Ελλάδα, όπως κάνουμε πάντα. Τέλος, έχουμε προγραμματίσει 2 συναυλίες στα τέλη Νοεμβρίου με τον Θάνο Μικρούτσικο στη Γερμανία. Η μία στην Φρανκφούρτη και η άλλη στην Κολωνία.