Πόσο όμορφο είναι να πηγαίνεις σε συναυλίες! Εκεί μόνον εισπράττεις τη μουσική ως όλον από τον ίδιο το δημιουργό της. Εκεί μόνο μπορείς αληθινά να εκφράσεις την ευγνωμοσύνη σου (ή την απογοήτευσή σου) για το δημιούργημά του. Εκεί τελικά έχεις την ευκαιρία να ανακαλύψεις πράγματα που θα περνούσαν απαρατήρητα, εγκλωβισμένα μέσα στην πληθώρα των ερεθισμάτων της σύγχρονης ψηφιακής εποχής.
Για το Δεκέμβριο επέλεξα να παρουσιάσω τα φετινά τραγούδια που με ενθουσίασαν περισσότερο στις συναυλίες των δημιουργών τους, μαζί με αυτά που αναμένω με ανυπομονησία για τις επερχόμενες συναυλίες λίγο πριν φύγει η χρονιά.
Η βασική δεκάδα είναι νοητά χωρισμένη στα δύο. Το πρώτο μέρος περιλαμβάνει τραγούδια που ήξερα ήδη, κάποια μου άρεσαν αρκετά, άλλα περισσότερο. Σε κάθε περίπτωση πάντως είναι αυτό που λέμε -κι αν δεν το λέμε, ας το πούμε τώρα!- ότι "live είναι καλύτερα". Στο δεύτερο μέρος βρίσκονται τραγούδια από δίσκους που δεν είχα ακούσει ως τη στιγμή της συναυλίας. Μάλιστα, ορισμένους καλλιτέχνες δεν τους γνώριζα καν πριν εμφανιστούν στη σκηνή. Αυτό θα το χαρακτήριζα "η γοητεία του απρόσμενου".
Για τις συναυλίες που πέρασαν
Jungle - Busy Earnin' (δίσκος: Jungle)
Πόση ανυπομονησία, πόση αναμονή, πόσος ιδρώτας...
Spoon - Inside Out (δίσκος: They Want Your Soul)
Κοίτα να δεις που με απογοήτευσε το "Do You", αλλά με αποζημίωσαν με αυτό!
How To Dress Well - Repeat Pleasure (δίσκος: What Is This Heart?)
Στο repeat ξανά και ξανά.
Manic Street Preachers - Futurology (δίσκος: Futurology)
Δεν σας συγχωρώ που παίξατε τόσο λίγα κομμάτια από το νέο δίσκο, αλλά σας κατανοώ.
Mogwai - Remurdered (δίσκος: Rave Tapes)
Η κορυφαία στιγμή μιας συναυλίας που θα θυμάμαι για χρόνια.
Temples - Mesmerise (δίσκος: Sun Structures)
Μα τι ωραίες αφάνες που έχουν τα παλικάρια! Και τι ωραία, παλιομοδίτικη μουσική που παίζουν!
Future Islands - Doves (δίσκος: Singles)
Τι να λέμε τώρα! Το live act της χρονιάς. Επιτέλους και ένα δίκαιο hype!
SOHN - Artifice (δίσκος: Tremors)
Γέμιζα απλά το χρόνο μου περιμένοντας και μου έδωσες άλλον έναν λόγο να συμπαθήσω τα μπλιμπλίκια. Πού θα πάει; Θα συνηθίσω!
Operators - Ancient (EP 1)
Εδώ θα σταθούμε λίγο. Είναι αυτή η στιγμή που περιμένεις να δεις το συγκρότημα που επιθυμείς διακαώς και σκάει στη σκηνή μια "άκυρη" μπάντα. Και κόντρα σε κάθε προγνωστικό, μετατρέπεται στο highlight της βραδιάς. Απολογούμαι. Συγγνώμη για τη βιαστική κρίση.
Jessie Ware - Want Your Feeling (δίσκος: Tough Love)
Μας έπαιξε όλο το νέο δίσκο της δυο μήνες πριν κυκλοφορήσει. Κι αντί να στηθούν πηγαδάκια, να σπάει ο κόσμος και να περιμένουμε διαδικαστικά τον επόμενο, μείναμε να χαζεύουμε με θαυμασμό έναν καλλιτέχνη παθιασμένο και αφοσιωμένο σε αυτό που κάνει. Jessie, σε αγαπάω!
+ 3 bonus για τις συναυλίες που έρχονται
Poppy Ackroyd - Roads (δίσκος: Feathers)
Για την ακρίβεια το Strata περιμένω περισσότερο να ακούσω. Το Roads είναι ήδη οικείο από την προηγούμενη συναυλία της που παρακολούθησα. Εξαιρετικός ολόκληρος ο νέος δίσκος της, από την αρχή ως το τέλος!
Carlos Cipa - And Gently Drops The Rain (δίσκος: All Your Life You Walk)
Είναι μεγάλο παλικάρι, τι να λέμε τώρα... Μακάρι αυτή η πλύση εγκεφάλου που σας κάνουμε τον τελευταίο καιρό να πιάσει τόπο και να τον ακούσετε (περισσότερο) κι εκεί στην Ελλάδα!
Hundreds - Our Past (δίσκος: Aftermath)
Αφού τους έχασα στο Maifeld Derby (αναρωτιέμαι πού αλήτευα άραγε εκείνη την ώρα), θα έχω άλλη μια ευκαιρία να τους απολαύσω ζωντανά πριν βγει το 2014. Αξιολογότατη ποπ. Ευχάριστη και όχι σαχλή.
Για το Δεκέμβριο επέλεξα να παρουσιάσω τα φετινά τραγούδια που με ενθουσίασαν περισσότερο στις συναυλίες των δημιουργών τους, μαζί με αυτά που αναμένω με ανυπομονησία για τις επερχόμενες συναυλίες λίγο πριν φύγει η χρονιά.
Η βασική δεκάδα είναι νοητά χωρισμένη στα δύο. Το πρώτο μέρος περιλαμβάνει τραγούδια που ήξερα ήδη, κάποια μου άρεσαν αρκετά, άλλα περισσότερο. Σε κάθε περίπτωση πάντως είναι αυτό που λέμε -κι αν δεν το λέμε, ας το πούμε τώρα!- ότι "live είναι καλύτερα". Στο δεύτερο μέρος βρίσκονται τραγούδια από δίσκους που δεν είχα ακούσει ως τη στιγμή της συναυλίας. Μάλιστα, ορισμένους καλλιτέχνες δεν τους γνώριζα καν πριν εμφανιστούν στη σκηνή. Αυτό θα το χαρακτήριζα "η γοητεία του απρόσμενου".
Για τις συναυλίες που πέρασαν
Jungle - Busy Earnin' (δίσκος: Jungle)
Πόση ανυπομονησία, πόση αναμονή, πόσος ιδρώτας...
Spoon - Inside Out (δίσκος: They Want Your Soul)
Κοίτα να δεις που με απογοήτευσε το "Do You", αλλά με αποζημίωσαν με αυτό!
How To Dress Well - Repeat Pleasure (δίσκος: What Is This Heart?)
Στο repeat ξανά και ξανά.
Manic Street Preachers - Futurology (δίσκος: Futurology)
Δεν σας συγχωρώ που παίξατε τόσο λίγα κομμάτια από το νέο δίσκο, αλλά σας κατανοώ.
Mogwai - Remurdered (δίσκος: Rave Tapes)
Η κορυφαία στιγμή μιας συναυλίας που θα θυμάμαι για χρόνια.
Temples - Mesmerise (δίσκος: Sun Structures)
Μα τι ωραίες αφάνες που έχουν τα παλικάρια! Και τι ωραία, παλιομοδίτικη μουσική που παίζουν!
Future Islands - Doves (δίσκος: Singles)
Τι να λέμε τώρα! Το live act της χρονιάς. Επιτέλους και ένα δίκαιο hype!
SOHN - Artifice (δίσκος: Tremors)
Γέμιζα απλά το χρόνο μου περιμένοντας και μου έδωσες άλλον έναν λόγο να συμπαθήσω τα μπλιμπλίκια. Πού θα πάει; Θα συνηθίσω!
Operators - Ancient (EP 1)
Εδώ θα σταθούμε λίγο. Είναι αυτή η στιγμή που περιμένεις να δεις το συγκρότημα που επιθυμείς διακαώς και σκάει στη σκηνή μια "άκυρη" μπάντα. Και κόντρα σε κάθε προγνωστικό, μετατρέπεται στο highlight της βραδιάς. Απολογούμαι. Συγγνώμη για τη βιαστική κρίση.
Jessie Ware - Want Your Feeling (δίσκος: Tough Love)
Μας έπαιξε όλο το νέο δίσκο της δυο μήνες πριν κυκλοφορήσει. Κι αντί να στηθούν πηγαδάκια, να σπάει ο κόσμος και να περιμένουμε διαδικαστικά τον επόμενο, μείναμε να χαζεύουμε με θαυμασμό έναν καλλιτέχνη παθιασμένο και αφοσιωμένο σε αυτό που κάνει. Jessie, σε αγαπάω!
+ 3 bonus για τις συναυλίες που έρχονται
Poppy Ackroyd - Roads (δίσκος: Feathers)
Για την ακρίβεια το Strata περιμένω περισσότερο να ακούσω. Το Roads είναι ήδη οικείο από την προηγούμενη συναυλία της που παρακολούθησα. Εξαιρετικός ολόκληρος ο νέος δίσκος της, από την αρχή ως το τέλος!
Carlos Cipa - And Gently Drops The Rain (δίσκος: All Your Life You Walk)
Είναι μεγάλο παλικάρι, τι να λέμε τώρα... Μακάρι αυτή η πλύση εγκεφάλου που σας κάνουμε τον τελευταίο καιρό να πιάσει τόπο και να τον ακούσετε (περισσότερο) κι εκεί στην Ελλάδα!
Hundreds - Our Past (δίσκος: Aftermath)
Αφού τους έχασα στο Maifeld Derby (αναρωτιέμαι πού αλήτευα άραγε εκείνη την ώρα), θα έχω άλλη μια ευκαιρία να τους απολαύσω ζωντανά πριν βγει το 2014. Αξιολογότατη ποπ. Ευχάριστη και όχι σαχλή.