1. Marsheaux – Leave In Silence
Αν θέλουμε να μιλάμε για καριέρα στο εξωτερικό τότε σίγουρα το duet των Marsheaux, το έχει καταφέρει αρκετά χρόνια τώρα. Τρομερή απήχηση στο synth pop κοινό (αλλά κι όχι μόνο), κι εξαιρετικά προσεγμένες δουλειές.
Κάνω copy από το live review τους στο party του Death Disco: “Δεν είναι λίγο να ακούς αυτά τα cover, από ένα δίδυμο, που και τη γνώση έχει, και τις εικόνες και τις εμπειρίες για να ασχοληθεί με αυτό το άλμπουμ. Οι 2 γυναίκες των Marsheaux, μαζί με τους 2 κακούς λύκους από πίσω, τους Νίκο Μπιτζένη και Γιώργο Γερανιό, είναι λάτρεις των Depeche Mode και γενικότερα της όλης κουλτούρας. Έτσι λοιπόν οι διασκευές τους στα τραγούδια αυτά είναι ουσιαστικές, με πάθος κι αγάπη για το πρωτότυπο, αλλά και με στοιχεία των Marsheaux, να τα αγκαλιάζουν και να τα φέρνουν και στο σήμερα.”
2. Solarmonkeys – Glass Giant
Συνεχίζουν να με εκπλήσσουν οι Menta, όσες φορές κι αν ακούσω το Telepherique. Η στροφή που έκαναν στο ήχο τους, θα μπορούσε να αποβεί μοιραία. Αντιθέτως κατάφεραν να τους ανεβάσει επίπεδο. Ό,τι κι αν σημαίνει αυτό.
4. Angelika Dusk feat Playmen – Beautiful love
Εδώ είναι που λέμε «έφαγα τα μούτρα μου». Στο άκουσμα της συγκεκριμένης συνεργασίας ξίνισα και δεν καταδέχτηκα καν να το ακούσω. Μια ωραία βραδιά όμως κι έχοντας αφήσει το MTV ή το MAD να παίζει, ακούω από την κουζίνα το συγκεκριμένο track και τρέχω να δω ποιο είναι αυτό το ωραίο dance hit. Υπέροχο χορευτικό track, από αυτά που κάνουν καριέρα στο εξωτερικό.
5. Whereswilder - Bo
Από τα πρώτα ονόματα της νεοσύστατης Six D.o.g.s Records. Δεν έχουν πολύ καιρό που κυκλοφόρησαν το Yearling, το debut album τους, και τα σχόλια είναι δικαιολογημένα θετικότατα. Ο ήχος τους είναι ιδιαίτερος, νεοψυχεδελικός κι αρκετά σκληρός κι αξίζουν της ακρόασης σας. Μπορείτε να τους γνωρίσετε μέσα από το “Bo”, τραγούδι που κλείνει το Yearling και θα σας κατατοπίσει ίσως για το τι συμβαίνει με τους Whereswilder.
Αν θέλουμε να μιλάμε για καριέρα στο εξωτερικό τότε σίγουρα το duet των Marsheaux, το έχει καταφέρει αρκετά χρόνια τώρα. Τρομερή απήχηση στο synth pop κοινό (αλλά κι όχι μόνο), κι εξαιρετικά προσεγμένες δουλειές.
Κάνω copy από το live review τους στο party του Death Disco: “Δεν είναι λίγο να ακούς αυτά τα cover, από ένα δίδυμο, που και τη γνώση έχει, και τις εικόνες και τις εμπειρίες για να ασχοληθεί με αυτό το άλμπουμ. Οι 2 γυναίκες των Marsheaux, μαζί με τους 2 κακούς λύκους από πίσω, τους Νίκο Μπιτζένη και Γιώργο Γερανιό, είναι λάτρεις των Depeche Mode και γενικότερα της όλης κουλτούρας. Έτσι λοιπόν οι διασκευές τους στα τραγούδια αυτά είναι ουσιαστικές, με πάθος κι αγάπη για το πρωτότυπο, αλλά και με στοιχεία των Marsheaux, να τα αγκαλιάζουν και να τα φέρνουν και στο σήμερα.”
2. Solarmonkeys – Glass Giant
Το να χαρακτηρίσεις τους Solarmonkeys ως μία ακόμη grunge μπάντα επηρεασμένη από τα 90ς, διευκολύνει τα πράγματα, τιμά το συγκρότημα και όλα καλά. Όμως δεν είναι μόνο αυτό, καθώς τιμούν τις όποιες επιρροές τους και προχωράνε τα πράγματα στο σήμερα, κάνοντας δικό τους τον ήχο αυτό. Ο ήχος τους έχει αποδέκτες, εντός κι εκτός συνόρων και μην παραξενευτείτε αν τους δείτε να κάνουν αλματώδη βήματα προς όλες τις κατευθύνσεις. Το Glass Giant είναι δυναμίτης, ακούστε το δυνατά.
3. Menta - 1
Συνεχίζουν να με εκπλήσσουν οι Menta, όσες φορές κι αν ακούσω το Telepherique. Η στροφή που έκαναν στο ήχο τους, θα μπορούσε να αποβεί μοιραία. Αντιθέτως κατάφεραν να τους ανεβάσει επίπεδο. Ό,τι κι αν σημαίνει αυτό.
4. Angelika Dusk feat Playmen – Beautiful love
Εδώ είναι που λέμε «έφαγα τα μούτρα μου». Στο άκουσμα της συγκεκριμένης συνεργασίας ξίνισα και δεν καταδέχτηκα καν να το ακούσω. Μια ωραία βραδιά όμως κι έχοντας αφήσει το MTV ή το MAD να παίζει, ακούω από την κουζίνα το συγκεκριμένο track και τρέχω να δω ποιο είναι αυτό το ωραίο dance hit. Υπέροχο χορευτικό track, από αυτά που κάνουν καριέρα στο εξωτερικό.
5. Whereswilder - Bo
Από τα πρώτα ονόματα της νεοσύστατης Six D.o.g.s Records. Δεν έχουν πολύ καιρό που κυκλοφόρησαν το Yearling, το debut album τους, και τα σχόλια είναι δικαιολογημένα θετικότατα. Ο ήχος τους είναι ιδιαίτερος, νεοψυχεδελικός κι αρκετά σκληρός κι αξίζουν της ακρόασης σας. Μπορείτε να τους γνωρίσετε μέσα από το “Bo”, τραγούδι που κλείνει το Yearling και θα σας κατατοπίσει ίσως για το τι συμβαίνει με τους Whereswilder.