H ιστορία της παράστασης "Το τραγούδι στου νεκρού αδερφού" είναι μακρά. Πρόκεται για ένα από τα εμβληματικότερα έργα του Έλληνα συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη, το οποίο είχε γραφτεί το 1961, ενώ η πρώτη παρουσίαση του έγινε το 1962 από τον θίασο του Μάνου Κατράκη, με βασικό ερμηνευτή τον Γρηγόρη Μπιθικώτση στην κορυφαία ίσως στιγμή του.
Για τη νέα παραγωγή του Θεάτρου Badminton, ο Μίκης Θεοδωράκης δημιούργησε μια εντελώς καινούρια εκδοχή, επιχειρώντας μια συνομιλία με το παρόν και προσθέτοντας μια ολόκληρη πράξη. Η πρώτη πράξη ασχολείται με τη σκοτεινή περίοδο, πριν και μετά τα Δεκεμβριανά και ο συνθέτης ενσωματώνει τα πρώτα τραγούδια από τα "Λυρικά" σε στίχους ποιητή και «συντοπίτη» του Μίκη Θεοδωράκη στη Μακρόνησο, Τάσου Λειβαδίτη. Τα «Λυρικά» είχαν την ιδιαιτερότητα να γραφτεί πρώτα η μουσική και μετά οι στίχοι από τον Τάσο Λειβαδίτη.
Η επιλογή αυτή γίνεται αντιληπτή από το κοινό καθότι ειδικά στην πρώτη πράξη τα τραγούδια υπερέχουν χρονικά συγκριτικά με τις θεατρικές σκηνές και βάζουν στο "κλίμα" τον θεατή για τη συνέχεια. Η επιλογή των Κώστα Θωμαΐδη, Καλιόπη Βέτα και Μπέτυ Χαρλαύτη συνοδευόμενοι από μία κιθάρα και ένα ακορντεόν για την ερμηνεία των "Λυρικών" υπήρξε εξαιρετικά εύστοχη όπως και ο τρόπος κίνησής τους στον χώρο.
Στο δεύτερο μέρος τον ρόλο του Λαϊκού Τραγουδιστή είδαμε να ενσαρκώνει ο Κώστας Μακεδόνας με τη «Λαϊκή Ορχήστρα Μίκης Θεοδωράκης» υπό τον Γιάννη Μπελώνη αφήνοντάς μας εμβρόντητους με τη φωνή και το συναίσθημα που εξέπεμπε.
Το έργο κινείται γύρω από τον Εμφύλιο Πόλεμο σαν έννοια αλλά και σαν ιστορικό γεγονός. Οι πληροφορίες και τα ιστορικά γεγονότα πολλά, εναλλάσσονται γρήγορα μπροστά στα μάτια μας και αν δεν τα έχεις ζήσει, πρέπει να είσαι αρκετά καλά διαβασμένος. Αυτά όμως αποτελούν μόνο μικρές πινελιές στο όλο έργο καθώς το μήνυμα που θέλει να περάσει είναι απλό, είτε γνωρίζεις είτε όχι από Ιστορία: ο εφιάλτης του πολέμου είναι εύκολο να σπείρει την καταστροφή, ειδικά αν δεν μείνεις ενωμένος με τα "αδέρφια" σου. Η μάνα/πατρίδα δεν αντέχει να βλέπει τα παιδιά της να πολεμούν μεταξύ τους- ο ένας επιλέγει το άκρο και ο άλλος το μέσο, ο ένας τη δεξιά και ο άλλος την αριστερά. Τι αποτέλεσμα επιφέρει αυτό και πόσο βοηθάει να ξεπεράσεις τα δεινά της παλαιότερης εποχής, εν προκειμένω της Κατοχής;
Όλα τα παραπάνω επικοινώνησε στο κοινό ο μεγάλος θίασος της παράστασης αποτελούμενος από ηθοποιούς, τραγουδιστές και χορευτές. Από ερμηνείες ξεχωρίσαμε εκείνες της Λήδας Πρωτοψάλτη στο ρόλο της Μάνας και της Μαριαλένας Ροζάκη ως Ισμήνης. Οι χορογραφίες υπήρξαν καθοριστικές-και σε πολλά σημεία ανατριχιαστικές- για τη δημιουργία του αντίστοιχου κλίματος. Το ζεϊμπέκικο όπως και το μπουζούκι, αναπόσπαστο κομμάτι της λαϊκής μας κουλτούρας, αξιοποιούνται στην παράσταση με τον τρόπο που πρέπει για να αποδώσουν σωστά την "ελληνικότητά"μας επιτυγχάνοντας τη δημιουργία ενός είδους..λαϊκής όπερας.
Η σκηνοθεσία του Θανάση Παπαγεωργίου, ειδικά στα σημεία που συμμετείχε και ο χορός, συνέβαλλε στο "μυσταγωγικό" κλίμα και βοηθούσε πολύ την πορεία του έργου. Παρόλα αυτά, θα ήθελα εδώ να σημειώσω πως η επιλογή των σκηνικών στην τελευταία πράξη μπορεί να θύμιζε το ένδοξο αρχαίο παρελθόν της Ελλάδας, όμως δεν έχει καμία σχέση με το σήμερα. Μπορεί να υπήρχε η πρόθεση να δοθεί μια πιο λυρική χροιά στο έργο, όμως φαινόταν περιττό, ειδικά από τη στιγμή που από μόνα τους τα λόγια και τα άσματα υπήρξαν πλούσια περιεχομένου.
Τα μηνύματα είναι πράγματι διαχρονικά, ειδικά για εμάς τους Έλληνες που πάντοντε στην κρίσιμη στιγμή δεν μονοιάζαμε αλλά επιτρέπαμε στο μήλον της Έριδος να ορίζει την πορεία μας.
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΝΕΚΡΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ
ΘΕΑΤΡΟ BADMINTON
18 Μαρτίου – 5 Απριλίου
Σκηνοθεσία: ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
Σκηνικό: Γιώργος Πάτσας
Χορογραφίες: Αποστολία Παπαδαμάκη
Ενορχηστρώσεις: Γιάννης Μπελώνης
Μουσική Διδασκαλία Χορωδίας: Νένη Ζάππα
Βοηθός Σκηνοθέτη: Γιάννης Αναστασάκης
Παραγωγή: Μιχάλης Αδάμ
Κοστούμια: Λέα Κούση
Πρωταγωνιστούν:
Λήδα Πρωτοψάλτη, Κώστας Αρζόγλου, Νίκος Αρβανίτης, Χρήστος Πλαΐνης,
Σπύρος Περδίου, Χρήστος Κάλοου, Νίκη Χαντζίδου , Ευδοκία Σουβατζή, Ηλίας
Κατέβας, Εύα Καμινάρη, Στέλλα Γκίκα, Κώστας Βελέντζας, Μαριαλένα Ροζάκη.
ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΕΣ ΛΥΡΙΚΩΝ (α ́μέρος, αλφαβητικά):
Καλλιόπη Βέττα, Κώστας Θωμαΐδης, Μπέττυ Χαρλαύτη
ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗΣ: Κώστας Μακεδόνας
Παίζουν επίσης (αλφαβητικά):
Γιώργος Γιαννίμπας, Μυρτώ Θεοδωράκη, Μαριάννα Λαγουρού, Παναγιώτα
Μανώλη, Ζαχαρούλα Οικονόμου, Βάσω Ορκοπούλου, Βαγγέλης Πιτσιλός, Ιωάννα Παυλίδου, Χριστίνα Πλατανιώτη, Βαγγέλης Σαλεύρης, Ελευθερία Στεργίδου, ΘοδωρήςΤούμπανος, Κοραλία Τσόγκα, Κωνσταντίνος Φάμης.
Χορευτές :
Ειρήνη Κυρμιζάκη, Θανάσης Ζερβόπουλος, Αχιλλέας Χαρίσκος
Λαϊκή Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης»:
Γιάννης Μπελώνης: Πιάνο
Θανάσης Βασιλάς: Μπουζούκι
Γιάννης Ματσούκας : Μπουζούκι
Ξενοφών Συμβουλίδης: Όόμποε, φλογέρες, μπαγλαμάς
Βαγγέλης Κονταράτος: Κιθάρα
Αρτέμης Σαμαράς : Βιόλα
Λευτέρης Γρίβας : Ακορντεόν
Σταύρος Καβαλλιεράτος: Μπάσο
Nίκος Σκομόπουλος: Ντραμς
Στέφανος Θεοδωράκης –Παπαγγελίδης: Κρουστά
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
Α ́ ΖΩΝΗ 32 €, Β ́ΖΩΝΗ 24 €, Γ ́ΖΩΝΗ 18 €, Δ ́ΖΩΝΗ 12 € & 8 €
ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ:
22, 25, 29 Μαρτίου, ώρα 19:30
18, 19, 20, 21, 23, 26, 27, 28 Μαρτίου, ώρα 20:30
ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ:
2:45 ́
Για τη νέα παραγωγή του Θεάτρου Badminton, ο Μίκης Θεοδωράκης δημιούργησε μια εντελώς καινούρια εκδοχή, επιχειρώντας μια συνομιλία με το παρόν και προσθέτοντας μια ολόκληρη πράξη. Η πρώτη πράξη ασχολείται με τη σκοτεινή περίοδο, πριν και μετά τα Δεκεμβριανά και ο συνθέτης ενσωματώνει τα πρώτα τραγούδια από τα "Λυρικά" σε στίχους ποιητή και «συντοπίτη» του Μίκη Θεοδωράκη στη Μακρόνησο, Τάσου Λειβαδίτη. Τα «Λυρικά» είχαν την ιδιαιτερότητα να γραφτεί πρώτα η μουσική και μετά οι στίχοι από τον Τάσο Λειβαδίτη. Η επιλογή αυτή γίνεται αντιληπτή από το κοινό καθότι ειδικά στην πρώτη πράξη τα τραγούδια υπερέχουν χρονικά συγκριτικά με τις θεατρικές σκηνές και βάζουν στο "κλίμα" τον θεατή για τη συνέχεια. Η επιλογή των Κώστα Θωμαΐδη, Καλιόπη Βέτα και Μπέτυ Χαρλαύτη συνοδευόμενοι από μία κιθάρα και ένα ακορντεόν για την ερμηνεία των "Λυρικών" υπήρξε εξαιρετικά εύστοχη όπως και ο τρόπος κίνησής τους στον χώρο.
Στο δεύτερο μέρος τον ρόλο του Λαϊκού Τραγουδιστή είδαμε να ενσαρκώνει ο Κώστας Μακεδόνας με τη «Λαϊκή Ορχήστρα Μίκης Θεοδωράκης» υπό τον Γιάννη Μπελώνη αφήνοντάς μας εμβρόντητους με τη φωνή και το συναίσθημα που εξέπεμπε.Το έργο κινείται γύρω από τον Εμφύλιο Πόλεμο σαν έννοια αλλά και σαν ιστορικό γεγονός. Οι πληροφορίες και τα ιστορικά γεγονότα πολλά, εναλλάσσονται γρήγορα μπροστά στα μάτια μας και αν δεν τα έχεις ζήσει, πρέπει να είσαι αρκετά καλά διαβασμένος. Αυτά όμως αποτελούν μόνο μικρές πινελιές στο όλο έργο καθώς το μήνυμα που θέλει να περάσει είναι απλό, είτε γνωρίζεις είτε όχι από Ιστορία: ο εφιάλτης του πολέμου είναι εύκολο να σπείρει την καταστροφή, ειδικά αν δεν μείνεις ενωμένος με τα "αδέρφια" σου. Η μάνα/πατρίδα δεν αντέχει να βλέπει τα παιδιά της να πολεμούν μεταξύ τους- ο ένας επιλέγει το άκρο και ο άλλος το μέσο, ο ένας τη δεξιά και ο άλλος την αριστερά. Τι αποτέλεσμα επιφέρει αυτό και πόσο βοηθάει να ξεπεράσεις τα δεινά της παλαιότερης εποχής, εν προκειμένω της Κατοχής;
Όλα τα παραπάνω επικοινώνησε στο κοινό ο μεγάλος θίασος της παράστασης αποτελούμενος από ηθοποιούς, τραγουδιστές και χορευτές. Από ερμηνείες ξεχωρίσαμε εκείνες της Λήδας Πρωτοψάλτη στο ρόλο της Μάνας και της Μαριαλένας Ροζάκη ως Ισμήνης. Οι χορογραφίες υπήρξαν καθοριστικές-και σε πολλά σημεία ανατριχιαστικές- για τη δημιουργία του αντίστοιχου κλίματος. Το ζεϊμπέκικο όπως και το μπουζούκι, αναπόσπαστο κομμάτι της λαϊκής μας κουλτούρας, αξιοποιούνται στην παράσταση με τον τρόπο που πρέπει για να αποδώσουν σωστά την "ελληνικότητά"μας επιτυγχάνοντας τη δημιουργία ενός είδους..λαϊκής όπερας.Η σκηνοθεσία του Θανάση Παπαγεωργίου, ειδικά στα σημεία που συμμετείχε και ο χορός, συνέβαλλε στο "μυσταγωγικό" κλίμα και βοηθούσε πολύ την πορεία του έργου. Παρόλα αυτά, θα ήθελα εδώ να σημειώσω πως η επιλογή των σκηνικών στην τελευταία πράξη μπορεί να θύμιζε το ένδοξο αρχαίο παρελθόν της Ελλάδας, όμως δεν έχει καμία σχέση με το σήμερα. Μπορεί να υπήρχε η πρόθεση να δοθεί μια πιο λυρική χροιά στο έργο, όμως φαινόταν περιττό, ειδικά από τη στιγμή που από μόνα τους τα λόγια και τα άσματα υπήρξαν πλούσια περιεχομένου.
Τα μηνύματα είναι πράγματι διαχρονικά, ειδικά για εμάς τους Έλληνες που πάντοντε στην κρίσιμη στιγμή δεν μονοιάζαμε αλλά επιτρέπαμε στο μήλον της Έριδος να ορίζει την πορεία μας.
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΝΕΚΡΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ
ΘΕΑΤΡΟ BADMINTON
18 Μαρτίου – 5 Απριλίου
Σκηνοθεσία: ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
Σκηνικό: Γιώργος Πάτσας
Χορογραφίες: Αποστολία Παπαδαμάκη
Ενορχηστρώσεις: Γιάννης Μπελώνης
Μουσική Διδασκαλία Χορωδίας: Νένη Ζάππα
Βοηθός Σκηνοθέτη: Γιάννης Αναστασάκης
Παραγωγή: Μιχάλης Αδάμ
Κοστούμια: Λέα Κούση
Πρωταγωνιστούν:
Λήδα Πρωτοψάλτη, Κώστας Αρζόγλου, Νίκος Αρβανίτης, Χρήστος Πλαΐνης,
Σπύρος Περδίου, Χρήστος Κάλοου, Νίκη Χαντζίδου , Ευδοκία Σουβατζή, Ηλίας
Κατέβας, Εύα Καμινάρη, Στέλλα Γκίκα, Κώστας Βελέντζας, Μαριαλένα Ροζάκη.
ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΕΣ ΛΥΡΙΚΩΝ (α ́μέρος, αλφαβητικά):
Καλλιόπη Βέττα, Κώστας Θωμαΐδης, Μπέττυ Χαρλαύτη
ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗΣ: Κώστας Μακεδόνας
Παίζουν επίσης (αλφαβητικά):
Γιώργος Γιαννίμπας, Μυρτώ Θεοδωράκη, Μαριάννα Λαγουρού, Παναγιώτα
Μανώλη, Ζαχαρούλα Οικονόμου, Βάσω Ορκοπούλου, Βαγγέλης Πιτσιλός, Ιωάννα Παυλίδου, Χριστίνα Πλατανιώτη, Βαγγέλης Σαλεύρης, Ελευθερία Στεργίδου, ΘοδωρήςΤούμπανος, Κοραλία Τσόγκα, Κωνσταντίνος Φάμης.
Χορευτές :
Ειρήνη Κυρμιζάκη, Θανάσης Ζερβόπουλος, Αχιλλέας Χαρίσκος
Λαϊκή Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης»:
Γιάννης Μπελώνης: Πιάνο
Θανάσης Βασιλάς: Μπουζούκι
Γιάννης Ματσούκας : Μπουζούκι
Ξενοφών Συμβουλίδης: Όόμποε, φλογέρες, μπαγλαμάς
Βαγγέλης Κονταράτος: Κιθάρα
Αρτέμης Σαμαράς : Βιόλα
Λευτέρης Γρίβας : Ακορντεόν
Σταύρος Καβαλλιεράτος: Μπάσο
Nίκος Σκομόπουλος: Ντραμς
Στέφανος Θεοδωράκης –Παπαγγελίδης: Κρουστά
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
Α ́ ΖΩΝΗ 32 €, Β ́ΖΩΝΗ 24 €, Γ ́ΖΩΝΗ 18 €, Δ ́ΖΩΝΗ 12 € & 8 €
ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ:
22, 25, 29 Μαρτίου, ώρα 19:30
18, 19, 20, 21, 23, 26, 27, 28 Μαρτίου, ώρα 20:30
ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ:
2:45 ́