1. Τι θα ακούσεις;
Pop, indie pop, dream pop
2. Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις;
Gaidadelic, High Times, Youth
3. Βαθμολογία;
7,5/10
Πριν από λίγες ημέρες, στην 1η ανάρτηση για τη στήλη Greeks Do It Better, είχα χαρακτηρίσει το Monsieur Minimal ως το βασιλιά της Pop. Κανείς στην πορεία δε διεκδίκησε τον τίτλο, οπότε και θεωρούμε δεδομένο ότι μπορούμε να τον αποκαλούμε King Minimal (o King Elephant είναι άλλος σπουδαίος της σκηνής). Και πώς να αμφισβητηθεί το αξίωμα αυτό άραγε;
Δείτε παρακάτω:
1. Lollipop (2008) : κυκλοφορία debut album, που σάρωσε με τραγούδια όπως τα “Love is a circle”, “Smile”, “Silk”, “Love Story” e.t.c
2. Πάστα Φλώρα (2010) : ελληνόφωνο mini album, που σαρώνει με τα “Πάστα Φλώρα” & “Κι αν χαθείς”, αλλά και το “Call Girl”
3. Minimal to Maximal (2012): 2πλό album, που τι πρωτότυπο, σαρώνει με τα “Bitter”, “Last Song”, “Candy Face” & “Heart Full of Dreams”
Η κυκλοφορία του “High Times”, απλά έρχεται για να επιβεβαιώσει τον τίτλο και να προσδώσει ακόμη μερικά credits. Ο Monsieur Minimal, o Χρήστος Τσιτρούδης από τη Βέροια, εκτός του ότι κυκλοφορεί μία ακόμη αξιόλογη δουλειά, προχωράει κι ένα βήμα. Δημιουργεί τη Mo.Mi Records, με έδρα τη γενέτειρα του κι εκτός από δημιουργός, αναλαμβάνει και το ρόλο του «αφεντικού». Το μέλλον θα δείξει αν έχει να προσφέρει στην pop κι από την καρέκλα αυτή.
Το “High Times” είναι ένα απολαυστικό album, με 2-3 εξαιρετικά τραγούδια κι όλα τα υπόλοιπα στα υψηλά επίπεδα που γνωρίζουμε (οκ, ίσως και κάνα δυο, που θα μπορούσες να τα πεις και κάπως αδιάφορα). Εκτός αυτού, συγκεντρώνει όλα εκείνα τα στοιχεία που έχουμε αγαπήσει στις ποπιές του Minimal, τη σπιρτάδα, τις μελωδίες, την ευαισθησία, τον καθαρό ήχο. Αυτό που κάνει τη διαφορά σε σχέση με τις προηγούμενες δουλειές του, είναι ότι ο ήχος του γίνεται περισσότερο «ξένος», ταιριάζει και συγκρίνεται στα ίσα με δουλειές του εξωτερικού. Είναι αλήθεια πως η ελληνική αγορά είναι στενή για τα όρια του Monsieur Minimal, ο οποίος ουσιαστικά έχει κατακτήσει ότι θα μπορούσε σε αυτήν (κι από τη στιγμή που πιθανότατα δε θα παίξει ποτέ το «εμπορικό» ποπ παιχνίδι).
Κι αν θα έπρεπε να αναφέρουμε κάποιους αντιπροσώπους της παγκόσμιας μουσικής σκηνής στους οποίους θα έπρεπε να μπει δίπλα το όνομα του με αυτή τη δουλειά, τότε θα επέλεγα τους εξής τρεις: Μ83, Hot Chip & MGMT. Το γνωρίζω πως οι συγκρίσεις μπορεί και να προκαλέσουν, αλλά δεν ακούσατε κάτι από M83 στο 1ο single “Never Give It Up”; Ή δε θα ακούσετε τους Hot Chip στα “ Hungry” & “The Nights We Were Dancing”; Ή τους MGMT στο “Stars”;
Κι όμως το τραγούδι το οποίο κάνει τη διαφορά στο “High Times”, είναι το “Gaidadelic”. Ακόμη κι αν κάποιοι ίσως πουν πως και σε αυτό το album, επαναλαμβάνονται κάποια γνωστά μοτίβα, ή ότι κάποια τραγούδια είναι σα να τα έχουμε ξανακούσει από το Monsieur Minimal, έρχεται η ώρα που το album φτάνει στο νο9. Εκεί που σκάει σαν κομήτης, ένα χορευτικό, σκοτεινό αριστούργημα, που απλώνεται σε 9 λεπτά περίπου, που και χρησιμοποιεί όλα τα γνωστά μοτίβα του δημιουργού, κι όλες τις ευκολίες του και τα απογειώνει. Κι αυτό πραγματικά τα ΣΑΡΩΝΕΙ όλα. Δεν υπάρχει σημείο που να τίθεται προς αμφισβήτηση ή κριτική (τυφώνας “Gaidadelic”).
Στο “High Times” θα βρείτε και τα ήδη γνωστά κι ανάλαφρα “Summer Lovers” & “The World is you”. Συμμετέχει επίσης η παιδική χορωδία του Σπύρου Λάμπρου, ο γνωστός συνεργάτης του Hiras, καθώς κι ο Spinnet στο 12ο κρυφό track του album.
Σε γενικές γραμμές, με το “High Times” ο Monsieur Minimal συνεχίζει από εκεί που τον είχαμε αφήσει στο Minimal to Maximal. Είναι πιο ξεκάθαρη η προσπάθεια του να εξελίξει τον ήχο του, όπως κι επίσης η αίσθηση του παραπάνω βήματος για το εξωτερικό. Επίσης όπως κάθε φορά, η μουσική του, όπως κι οι εικόνες του έχουν μια συγκεκριμένη υψηλή αισθητική, σπάνιο φαινόμενο στις εγχώριες δημιουργίες.
Pop, indie pop, dream pop
2. Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις;
Gaidadelic, High Times, Youth
3. Βαθμολογία;
7,5/10
Πριν από λίγες ημέρες, στην 1η ανάρτηση για τη στήλη Greeks Do It Better, είχα χαρακτηρίσει το Monsieur Minimal ως το βασιλιά της Pop. Κανείς στην πορεία δε διεκδίκησε τον τίτλο, οπότε και θεωρούμε δεδομένο ότι μπορούμε να τον αποκαλούμε King Minimal (o King Elephant είναι άλλος σπουδαίος της σκηνής). Και πώς να αμφισβητηθεί το αξίωμα αυτό άραγε;
Δείτε παρακάτω:
1. Lollipop (2008) : κυκλοφορία debut album, που σάρωσε με τραγούδια όπως τα “Love is a circle”, “Smile”, “Silk”, “Love Story” e.t.c
2. Πάστα Φλώρα (2010) : ελληνόφωνο mini album, που σαρώνει με τα “Πάστα Φλώρα” & “Κι αν χαθείς”, αλλά και το “Call Girl”
3. Minimal to Maximal (2012): 2πλό album, που τι πρωτότυπο, σαρώνει με τα “Bitter”, “Last Song”, “Candy Face” & “Heart Full of Dreams”
Η κυκλοφορία του “High Times”, απλά έρχεται για να επιβεβαιώσει τον τίτλο και να προσδώσει ακόμη μερικά credits. Ο Monsieur Minimal, o Χρήστος Τσιτρούδης από τη Βέροια, εκτός του ότι κυκλοφορεί μία ακόμη αξιόλογη δουλειά, προχωράει κι ένα βήμα. Δημιουργεί τη Mo.Mi Records, με έδρα τη γενέτειρα του κι εκτός από δημιουργός, αναλαμβάνει και το ρόλο του «αφεντικού». Το μέλλον θα δείξει αν έχει να προσφέρει στην pop κι από την καρέκλα αυτή.
Το “High Times” είναι ένα απολαυστικό album, με 2-3 εξαιρετικά τραγούδια κι όλα τα υπόλοιπα στα υψηλά επίπεδα που γνωρίζουμε (οκ, ίσως και κάνα δυο, που θα μπορούσες να τα πεις και κάπως αδιάφορα). Εκτός αυτού, συγκεντρώνει όλα εκείνα τα στοιχεία που έχουμε αγαπήσει στις ποπιές του Minimal, τη σπιρτάδα, τις μελωδίες, την ευαισθησία, τον καθαρό ήχο. Αυτό που κάνει τη διαφορά σε σχέση με τις προηγούμενες δουλειές του, είναι ότι ο ήχος του γίνεται περισσότερο «ξένος», ταιριάζει και συγκρίνεται στα ίσα με δουλειές του εξωτερικού. Είναι αλήθεια πως η ελληνική αγορά είναι στενή για τα όρια του Monsieur Minimal, ο οποίος ουσιαστικά έχει κατακτήσει ότι θα μπορούσε σε αυτήν (κι από τη στιγμή που πιθανότατα δε θα παίξει ποτέ το «εμπορικό» ποπ παιχνίδι).
Κι αν θα έπρεπε να αναφέρουμε κάποιους αντιπροσώπους της παγκόσμιας μουσικής σκηνής στους οποίους θα έπρεπε να μπει δίπλα το όνομα του με αυτή τη δουλειά, τότε θα επέλεγα τους εξής τρεις: Μ83, Hot Chip & MGMT. Το γνωρίζω πως οι συγκρίσεις μπορεί και να προκαλέσουν, αλλά δεν ακούσατε κάτι από M83 στο 1ο single “Never Give It Up”; Ή δε θα ακούσετε τους Hot Chip στα “ Hungry” & “The Nights We Were Dancing”; Ή τους MGMT στο “Stars”;
Κι όμως το τραγούδι το οποίο κάνει τη διαφορά στο “High Times”, είναι το “Gaidadelic”. Ακόμη κι αν κάποιοι ίσως πουν πως και σε αυτό το album, επαναλαμβάνονται κάποια γνωστά μοτίβα, ή ότι κάποια τραγούδια είναι σα να τα έχουμε ξανακούσει από το Monsieur Minimal, έρχεται η ώρα που το album φτάνει στο νο9. Εκεί που σκάει σαν κομήτης, ένα χορευτικό, σκοτεινό αριστούργημα, που απλώνεται σε 9 λεπτά περίπου, που και χρησιμοποιεί όλα τα γνωστά μοτίβα του δημιουργού, κι όλες τις ευκολίες του και τα απογειώνει. Κι αυτό πραγματικά τα ΣΑΡΩΝΕΙ όλα. Δεν υπάρχει σημείο που να τίθεται προς αμφισβήτηση ή κριτική (τυφώνας “Gaidadelic”).
Στο “High Times” θα βρείτε και τα ήδη γνωστά κι ανάλαφρα “Summer Lovers” & “The World is you”. Συμμετέχει επίσης η παιδική χορωδία του Σπύρου Λάμπρου, ο γνωστός συνεργάτης του Hiras, καθώς κι ο Spinnet στο 12ο κρυφό track του album.
Σε γενικές γραμμές, με το “High Times” ο Monsieur Minimal συνεχίζει από εκεί που τον είχαμε αφήσει στο Minimal to Maximal. Είναι πιο ξεκάθαρη η προσπάθεια του να εξελίξει τον ήχο του, όπως κι επίσης η αίσθηση του παραπάνω βήματος για το εξωτερικό. Επίσης όπως κάθε φορά, η μουσική του, όπως κι οι εικόνες του έχουν μια συγκεκριμένη υψηλή αισθητική, σπάνιο φαινόμενο στις εγχώριες δημιουργίες.