Κυκλοφορεί:
Μάρτιος 2015
Τι θα ακούσεις:
Rock
Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις:
Take My Side, Anna, What I Want
Βαθμολογία:
9/10
Μάρτιος 2015
Τι θα ακούσεις:
Rock
Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις:
Take My Side, Anna, What I Want
Βαθμολογία:
9/10
Πάρα πολύ σπάνια ένα από τα πιο επιτυχημένα συγκροτήματα της εκάστοτε εποχής, ακόμα κι αν αυτό αποτελείται από έξι ή παραπάνω άτομα, έχει στο δυναμικό του ένα μέλος με δυνατότητες κάτω του μέτριου. Αυτό έρχεται να αποδείξει ο Will Butler, μικρότερος αδερφός του τραγουδιστή των Arcade Fire, Win, με το πρώτο προσωπικό του άλμπουμ. Είναι η πρώτη κυκλοφορία που σχετίζεται με το συγκρότημα απ’ το Μόντεραλ μετά το ‘Reflektor’ του 2013, αν εξαιρέσει κανείς το soundtrack για την ταινία ‘Her’, και καταφέρνει σε οχτώ μόλις τραγούδια να θυμίζει κατά κάποιον τρόπο κάτι λίγο απ’ όλες τις προηγούμενες δουλειές τους.
Λίγες μέρες πριν την κυκλοφορία του άλμπουμ ο Will Butler έδωσε πέντε τραγούδια στην εφημερίδα Guardian. Ένα για κάθε μέρα εκείνης της εβδομάδας, όλα με βάση την τότε επικαιρότητα. Ήταν η πρώτη γεύση από τραγούδια γραμμένα εξ ολοκλήρου απ’ τον ίδιο και δεν περιλαμβάνονται στο δίσκο αυτό. Μπορεί το ταλέντο του ως τραγουδοποιός – ιδιαίτερα στο στιχουργικό κομμάτι – να αμφισβητείται και ο αδερφός του να θεωρείται πιο ικανός, τόσο όμως τα πέντε αυτά τραγούδια, όσο και αρκετά στο ‘Policy’ φανερώνουν τις ωραίες ιδέες του, είτε με σαρκαστικούς στίχους, είτε με μουσικές που θυμίζουν άλλες δεκαετίες.
Από τα καλύτερα τραγούδια του δίσκου είναι το ‘Anna’ με πλήκτρα/συνθεσάιζερ, σαξόφωνο και “take out the knife/ sharpen it twice/ and count all the money”. Το άλμπουμ ξεκινάει με το επίσης πολύ καλό ‘Take My Side’, ένα πιο γρήγορο, πιο ζωντανό τραγούδι που ίσως περιέχει μια-δυο αναφορές σε τραγούδια των Arcade Fire. Γιατί όχι άλλωστε; Παρά το πολύ δυνατό ξεκίνημα, η συνέχεια με το ‘Finish What I Started’ ρίχνει τη διάθεση κάπως απότομα με το πιάνο στον αργό ρυθμό και την όχι και τόσο συναρπαστική ερμηνεία. Στο ίδιο ύφος είναι και το ‘Sing To Me’. Τα τραγούδια αυτά θα μπορούσαν να είναι τελείως διαφορετικά αν τα δημιουργούσε μαζί με το συγκρότημα, αλλά εδώ είναι μόνος του και στα μελωδικά, πιο αργά σημεία μοιάζει αδύναμος, γυμνός χωρίς την υπόλοιπη παρέα.
Τα υπόλοιπα πριν και μετά από τα δύο παραπάνω αντισταθμίζουν τα λίγα στραβοπατήματα. Από το ‘Son Of God’ με την ακουστική κιθάρα, ως στο ‘Witness’, που θα μπορούσε να είναι ένα τραγούδι από ένα indie συγκρότημα απ’ το Λονδίνο και κλείνει το δίσκο με το σαξόφωνο να μοιάζει να έχει απορροφήσει την ειρωνεία των στίχων του. “Tell me what you want babe and I will get it, though it might take 3-5 business days, maybe longer” ξεκινάει στο ‘What I Want’ και συνεχίζει μαγειρεύοντας πόνι. (Nαι, ομοιοκαταληκτεί το «pony» με το «macaroni» σε μια δικιά του συνταγή.) Μετά τάζει “If you told me that there was a war, I would fight until we were all free…” προσθέτοντας, σαν να ρίχνει την ατάκα του ανεκδότου του, “…I said what about Tuesday night, are you free?”.
Το ‘Policy’ σίγουρα ακούγεται ευχάριστα και ξεχωρίζουν τραγούδια με τα πρώτα ακούσματα. Αν δοθεί και λίγη προσοχή στους στίχους, τότε το μισάωρο είναι πολύ κοντά στο εξαιρετικό. Μην περιμένετε να βρείτε το βάθος ή το στυλ των στίχων των Arcade Fire, ο William Butler κάνει σ’ αυτό το άλμπουμ τα πράγματα με τον δικό του τρόπο. Για τους οπαδούς του συγκροτήματος στους οποίους δεν αρέσει το ‘Reflektor’, το ‘Policy’ μάλλον θα μοιάζει λιγότερο ικανοποιητικό απ’ όσο περιγράφεται εδώ. Αλλά ο κόσμος προχωράει, οι Καναδοί δε θα βγάλουν ποτέ ξανά κάτι σαν το ‘Funeral’ και τα μέλη τους θα συνεχίσουν να μας εκπλήσσουν με παραπάνω από έναν τρόπους.
1. Take My Side
2. Anna
3. Finish What I Started
4. Son Of God
5. Something’s Coming
6. What I Want
7. Sing To Me
8. Witness
Λίγες μέρες πριν την κυκλοφορία του άλμπουμ ο Will Butler έδωσε πέντε τραγούδια στην εφημερίδα Guardian. Ένα για κάθε μέρα εκείνης της εβδομάδας, όλα με βάση την τότε επικαιρότητα. Ήταν η πρώτη γεύση από τραγούδια γραμμένα εξ ολοκλήρου απ’ τον ίδιο και δεν περιλαμβάνονται στο δίσκο αυτό. Μπορεί το ταλέντο του ως τραγουδοποιός – ιδιαίτερα στο στιχουργικό κομμάτι – να αμφισβητείται και ο αδερφός του να θεωρείται πιο ικανός, τόσο όμως τα πέντε αυτά τραγούδια, όσο και αρκετά στο ‘Policy’ φανερώνουν τις ωραίες ιδέες του, είτε με σαρκαστικούς στίχους, είτε με μουσικές που θυμίζουν άλλες δεκαετίες.
Από τα καλύτερα τραγούδια του δίσκου είναι το ‘Anna’ με πλήκτρα/συνθεσάιζερ, σαξόφωνο και “take out the knife/ sharpen it twice/ and count all the money”. Το άλμπουμ ξεκινάει με το επίσης πολύ καλό ‘Take My Side’, ένα πιο γρήγορο, πιο ζωντανό τραγούδι που ίσως περιέχει μια-δυο αναφορές σε τραγούδια των Arcade Fire. Γιατί όχι άλλωστε; Παρά το πολύ δυνατό ξεκίνημα, η συνέχεια με το ‘Finish What I Started’ ρίχνει τη διάθεση κάπως απότομα με το πιάνο στον αργό ρυθμό και την όχι και τόσο συναρπαστική ερμηνεία. Στο ίδιο ύφος είναι και το ‘Sing To Me’. Τα τραγούδια αυτά θα μπορούσαν να είναι τελείως διαφορετικά αν τα δημιουργούσε μαζί με το συγκρότημα, αλλά εδώ είναι μόνος του και στα μελωδικά, πιο αργά σημεία μοιάζει αδύναμος, γυμνός χωρίς την υπόλοιπη παρέα.
Τα υπόλοιπα πριν και μετά από τα δύο παραπάνω αντισταθμίζουν τα λίγα στραβοπατήματα. Από το ‘Son Of God’ με την ακουστική κιθάρα, ως στο ‘Witness’, που θα μπορούσε να είναι ένα τραγούδι από ένα indie συγκρότημα απ’ το Λονδίνο και κλείνει το δίσκο με το σαξόφωνο να μοιάζει να έχει απορροφήσει την ειρωνεία των στίχων του. “Tell me what you want babe and I will get it, though it might take 3-5 business days, maybe longer” ξεκινάει στο ‘What I Want’ και συνεχίζει μαγειρεύοντας πόνι. (Nαι, ομοιοκαταληκτεί το «pony» με το «macaroni» σε μια δικιά του συνταγή.) Μετά τάζει “If you told me that there was a war, I would fight until we were all free…” προσθέτοντας, σαν να ρίχνει την ατάκα του ανεκδότου του, “…I said what about Tuesday night, are you free?”.
Το ‘Policy’ σίγουρα ακούγεται ευχάριστα και ξεχωρίζουν τραγούδια με τα πρώτα ακούσματα. Αν δοθεί και λίγη προσοχή στους στίχους, τότε το μισάωρο είναι πολύ κοντά στο εξαιρετικό. Μην περιμένετε να βρείτε το βάθος ή το στυλ των στίχων των Arcade Fire, ο William Butler κάνει σ’ αυτό το άλμπουμ τα πράγματα με τον δικό του τρόπο. Για τους οπαδούς του συγκροτήματος στους οποίους δεν αρέσει το ‘Reflektor’, το ‘Policy’ μάλλον θα μοιάζει λιγότερο ικανοποιητικό απ’ όσο περιγράφεται εδώ. Αλλά ο κόσμος προχωράει, οι Καναδοί δε θα βγάλουν ποτέ ξανά κάτι σαν το ‘Funeral’ και τα μέλη τους θα συνεχίσουν να μας εκπλήσσουν με παραπάνω από έναν τρόπους.
1. Take My Side
2. Anna
3. Finish What I Started
4. Son Of God
5. Something’s Coming
6. What I Want
7. Sing To Me
8. Witness