Πέρασε και η πολυαναμενόμενη δεύτερη μέρα του Rockwave Festival με πρωταγωνιστή της βραδιάς το Robbie Williams κι ακόμα προσπαθούμε να μπούμε στους κανονικούς μας ρυθμούς. Οι 30.000 παρευρισκόμενοι, μεταξύ τους η Ηρώ κι εγώ, θα θυμόμαστε αυτή τη νύχτα για πολύ καιρό ακόμα.
Λίγα γενικά σχόλια:
Ξεκινήσαμε νωρίς για τη Μαλακάσα γιατί πραγματικά δε μπορούσαμε να προβλέψουμε αν θα βρούμε κίνηση στο δρόμο και υπολογίζαμε πως το κοινό θα ήταν μεγαλύτερο από εκείνο της 1ης ημέρας του Rockwave. Τελικά, χωρίς καμία ταλαιπωρία φτάσαμε εκεί από νωρίς. Δε γνωρίζουμε φυσικά τι γινόταν κατά τις 6 ή 7 το απόγευμα.
Ο χώρος της μεγάλης σκηνής αυτή τη φορά δεν ήταν ενιαίος και οι θέσεις μπροστά στη σκηνή είχαν κρατηθεί για τους κατόχους εισιτηρίων Pitch A. Ο κόσμος άρχισε να πιάνει θέσεις από πολύ νωρίς περιμένοντας καρτερικά την κορύφωση της βραδιάς. Αυτή τη φορά μαζευτήκαμε πολύ περισσότεροι, παρόλ' αυτά οι ουρές στις μάρκες και τα bar ήταν εντελώς φυσιολογικές! Για τις τουαλέτες ας μην αρχίσω τη γκρίνια ξανά, πάντως ο μόνος λόγος που ίσως δεν έγιναν οι ουρές ανυπόφορες ήταν γιατί μάλλον οι περισσότεροι δίσταζαν ν' αφήσουν τη θέση τους μήπως και δεν τη ξαναβρούν.
Όσο για την αποχώρηση, με τόσο πολύ κόσμο πίστευα πως δε θα φύγουμε ποτέ. Κι όμως φαίνεται πως τα έκτακτα μέτρα της Τροχαίας και η χρήση πλευρικών εξόδων ανακούφισαν λίγο την ταλαιπωρία του κόσμου και ναι.. φύγαμε γρηγορότερα απ΄ότι την πρώτη μέρα του φεστιβάλ. Ο ήχος δε θα λέγαμε πως ήταν ικανοποιητικός, ιδιαιτερα μέχρι την εμφάνιση του Robbie. Αν στη μέση της σκηνής μπορούσες ν' αναλύσεις άνετα τα σενάρια για Grexit.. μάλλον πίσω θα μπορούσες να κάνεις τη δική σου Συναυλία. Δυνάμωσε όμως στο τέλος της βραδιάς αλλά και πάλι.. ας μας πει τη γνώμη του και κάποιος που ήταν σε πιο απομακρυσμένο σημείο.
INCONSISTENCIES
Κατα τις 18:20 άνοιξε το φεστιβάλ το 5μελές ελληνικό rock συγκρότημα Incosistencies που μόλις κλείνει 1,5 χρόνο ζωής σε μια πολύ καλή 40-λεπτη εμφάνιση που όμως δεν αποτελεί και την πρώτη τους συμμετοχή σε φεστιβάλ. Πέρυσι βρέθηκαν στη σκηνή του Ejekt Festival, παρέα με τους Kasabian, Editors, White Lies, Paul Kalkbrenner, Nicolas Jaar’s ‘Darkside. Επικοινωνιακοί, με πολύ κέφι και νοσταλγικό acoustic/alternative rock ήχο κίνησαν το ενδιαφέρον του κοινού που σηκώθηκε από το γρασίδι για να τους παρακολουθήσει να παίζουν κομμάτια από το πρώτο τους EP, "When Everything Must Go" μεταξύ αυτών και τα Foreign Str. Confessions και Birthmark, αλλά και αγαπημένα covers όπως το "Summer of ‘69" του Bryan Adams.
Ex GIRLFRIEND'S PERFUME
Στις 19:00, έπειτα από 30' διακοπή πήραν τη σκυτάλη οι Ex Girlfriend's Perfume που κέρδισαν τη συμμετοχή τους με τη βοήθεια του κοινού στο διαγωνισμό του Jumping Fish της Cosmote. Αξιόλογη εμφάνιση με ιδιαίτερο groovy/funk ήχο και όμορφες παρουσίες. Η Μαίρη Γκούβρα μοιράστηκε τον ενθουσιασμό του group μαζί μας λέγοντας “νιώθουμε μεγάλη τρέλα που είμαστε σήμερα εδώ” και φυσικά απολαύσαμε τα αγαπημένα Cache Cache και Dansistor αλλά και τα "Madness", "So mindless" και "Βaby Blue". Οι Ex Girlfriend's Perfume έκλεισαν την εμφάνισή τους σ'ένα γεμάτο Terra Vibe με το κομμάτι "Flying world" κατα τις 20:10. Ήταν αισθητή η ανυπομονησία του κοινού για την εμφάνιση του Robbie και έτσι εξηγώ την αναλογικά χλιαρή αντίδρασή του σε μια τόσο καλή εμφάνιση.
Λίγα γενικά σχόλια:
Ξεκινήσαμε νωρίς για τη Μαλακάσα γιατί πραγματικά δε μπορούσαμε να προβλέψουμε αν θα βρούμε κίνηση στο δρόμο και υπολογίζαμε πως το κοινό θα ήταν μεγαλύτερο από εκείνο της 1ης ημέρας του Rockwave. Τελικά, χωρίς καμία ταλαιπωρία φτάσαμε εκεί από νωρίς. Δε γνωρίζουμε φυσικά τι γινόταν κατά τις 6 ή 7 το απόγευμα.
Ο χώρος της μεγάλης σκηνής αυτή τη φορά δεν ήταν ενιαίος και οι θέσεις μπροστά στη σκηνή είχαν κρατηθεί για τους κατόχους εισιτηρίων Pitch A. Ο κόσμος άρχισε να πιάνει θέσεις από πολύ νωρίς περιμένοντας καρτερικά την κορύφωση της βραδιάς. Αυτή τη φορά μαζευτήκαμε πολύ περισσότεροι, παρόλ' αυτά οι ουρές στις μάρκες και τα bar ήταν εντελώς φυσιολογικές! Για τις τουαλέτες ας μην αρχίσω τη γκρίνια ξανά, πάντως ο μόνος λόγος που ίσως δεν έγιναν οι ουρές ανυπόφορες ήταν γιατί μάλλον οι περισσότεροι δίσταζαν ν' αφήσουν τη θέση τους μήπως και δεν τη ξαναβρούν.
Όσο για την αποχώρηση, με τόσο πολύ κόσμο πίστευα πως δε θα φύγουμε ποτέ. Κι όμως φαίνεται πως τα έκτακτα μέτρα της Τροχαίας και η χρήση πλευρικών εξόδων ανακούφισαν λίγο την ταλαιπωρία του κόσμου και ναι.. φύγαμε γρηγορότερα απ΄ότι την πρώτη μέρα του φεστιβάλ. Ο ήχος δε θα λέγαμε πως ήταν ικανοποιητικός, ιδιαιτερα μέχρι την εμφάνιση του Robbie. Αν στη μέση της σκηνής μπορούσες ν' αναλύσεις άνετα τα σενάρια για Grexit.. μάλλον πίσω θα μπορούσες να κάνεις τη δική σου Συναυλία. Δυνάμωσε όμως στο τέλος της βραδιάς αλλά και πάλι.. ας μας πει τη γνώμη του και κάποιος που ήταν σε πιο απομακρυσμένο σημείο.
INCONSISTENCIES
Κατα τις 18:20 άνοιξε το φεστιβάλ το 5μελές ελληνικό rock συγκρότημα Incosistencies που μόλις κλείνει 1,5 χρόνο ζωής σε μια πολύ καλή 40-λεπτη εμφάνιση που όμως δεν αποτελεί και την πρώτη τους συμμετοχή σε φεστιβάλ. Πέρυσι βρέθηκαν στη σκηνή του Ejekt Festival, παρέα με τους Kasabian, Editors, White Lies, Paul Kalkbrenner, Nicolas Jaar’s ‘Darkside. Επικοινωνιακοί, με πολύ κέφι και νοσταλγικό acoustic/alternative rock ήχο κίνησαν το ενδιαφέρον του κοινού που σηκώθηκε από το γρασίδι για να τους παρακολουθήσει να παίζουν κομμάτια από το πρώτο τους EP, "When Everything Must Go" μεταξύ αυτών και τα Foreign Str. Confessions και Birthmark, αλλά και αγαπημένα covers όπως το "Summer of ‘69" του Bryan Adams.
Ex GIRLFRIEND'S PERFUME
Στις 19:00, έπειτα από 30' διακοπή πήραν τη σκυτάλη οι Ex Girlfriend's Perfume που κέρδισαν τη συμμετοχή τους με τη βοήθεια του κοινού στο διαγωνισμό του Jumping Fish της Cosmote. Αξιόλογη εμφάνιση με ιδιαίτερο groovy/funk ήχο και όμορφες παρουσίες. Η Μαίρη Γκούβρα μοιράστηκε τον ενθουσιασμό του group μαζί μας λέγοντας “νιώθουμε μεγάλη τρέλα που είμαστε σήμερα εδώ” και φυσικά απολαύσαμε τα αγαπημένα Cache Cache και Dansistor αλλά και τα "Madness", "So mindless" και "Βaby Blue". Οι Ex Girlfriend's Perfume έκλεισαν την εμφάνισή τους σ'ένα γεμάτο Terra Vibe με το κομμάτι "Flying world" κατα τις 20:10. Ήταν αισθητή η ανυπομονησία του κοινού για την εμφάνιση του Robbie και έτσι εξηγώ την αναλογικά χλιαρή αντίδρασή του σε μια τόσο καλή εμφάνιση.
ΚΟVACS
H Ολλανδή Shanon Kovacs επισκέφτηκε και πάλι την χώρα μας μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, αυτή τη φορά ως το κύριο opening act της συναυλίας του Robbie Williams για το 20ο επετειακό Rockwave Festival. Στα 50' που την περιμέναμε μετά μουσικής ο κόσμος είχε κατακλύσει το Terra Vibe και είχε πάρει τις τελικές του θέσεις.
Εμφανίστηκε λίγο πριν τις 21:00 ανοίγοντας το set της με τα "Whiskey and Fun” και "50 Shades of Black". H φωνή της είναι πράγματι ιδιαίτερη και στη συναυλία ακούγεται σαν ν' ακούς το cd της. Είχε πλέον βραδιάσει και η ατμόσφαιρα ταίριαζε με τη soul μουσική της. Η νεαρή τραγουδίστρια φαίνεται πως έχει τα εφόδια για μια επιτυχημένη πορεία στο χώρο, ωστόσο η 1 ώρα και ένα τέταρτο που τραγούδησε μας φάνηκε ατελείωτη, μάλλον όχι μόνο σ' εμάς αν κρίνουμε από τη μέτρια αντίδραση του κοινού με λίγες εξαιρέσεις. Εκείνη φάνηκε ενθουσιασμένη μπροστά σε τόσες χιλιάδες άτομα αλλά και τα πράσινα νέον- βραχιολάκια που φορούσαν πολλοί και το έδειξε "Wow, τι μέρος είναι αυτό! Τι ωραία! Πράσινα ε;"
Στα δύο πιο γνωστά της κομμάτια, "Diggin" και "My love" το κοινό επιτέλους έδειξε να ανταποκρίνεται τραγουδώντας και απαθανατίζοντας την με οπτικοακουστικά μέσα. Ωραία στιγμή! Μετά ακούσαμε το κλασικό "Diamonds are forever" από μια σπουδαία γυναίκα, όπως είπε και η ίδια, την Shirley Bassey, ένα κομμάτι με αυξημένες ερμηνευτικές απαιτήσεις το οποίο απαιτεί ικανότητες που η Kovacs δείχνει πως έχει, αλλά και το "Seven Day Fool" της Etta James . Φυσικά δεν έλειψαν τα αναμενόμενα "Wolf in Cheap Clothes", "Fool Like You", "The Devil You Know" ενώ αυτή τη φορά έκλεισε στις 22:00 με το "Song for Joel" που το είχε υποσχεθεί στην τελευταία συναυλία της στην Ελλάδα.
Are you looking forward to Robbie Williams as well? Me too! Ψέματα να πούμε; Ίσως το live της να επισκιάστηκε από τον ενθουσιασμό όλων μας γι'αυτό που θα ακολουθούσε. Ήταν πάντως καλή!
Εμφανίστηκε λίγο πριν τις 21:00 ανοίγοντας το set της με τα "Whiskey and Fun” και "50 Shades of Black". H φωνή της είναι πράγματι ιδιαίτερη και στη συναυλία ακούγεται σαν ν' ακούς το cd της. Είχε πλέον βραδιάσει και η ατμόσφαιρα ταίριαζε με τη soul μουσική της. Η νεαρή τραγουδίστρια φαίνεται πως έχει τα εφόδια για μια επιτυχημένη πορεία στο χώρο, ωστόσο η 1 ώρα και ένα τέταρτο που τραγούδησε μας φάνηκε ατελείωτη, μάλλον όχι μόνο σ' εμάς αν κρίνουμε από τη μέτρια αντίδραση του κοινού με λίγες εξαιρέσεις. Εκείνη φάνηκε ενθουσιασμένη μπροστά σε τόσες χιλιάδες άτομα αλλά και τα πράσινα νέον- βραχιολάκια που φορούσαν πολλοί και το έδειξε "Wow, τι μέρος είναι αυτό! Τι ωραία! Πράσινα ε;"
Στα δύο πιο γνωστά της κομμάτια, "Diggin" και "My love" το κοινό επιτέλους έδειξε να ανταποκρίνεται τραγουδώντας και απαθανατίζοντας την με οπτικοακουστικά μέσα. Ωραία στιγμή! Μετά ακούσαμε το κλασικό "Diamonds are forever" από μια σπουδαία γυναίκα, όπως είπε και η ίδια, την Shirley Bassey, ένα κομμάτι με αυξημένες ερμηνευτικές απαιτήσεις το οποίο απαιτεί ικανότητες που η Kovacs δείχνει πως έχει, αλλά και το "Seven Day Fool" της Etta James . Φυσικά δεν έλειψαν τα αναμενόμενα "Wolf in Cheap Clothes", "Fool Like You", "The Devil You Know" ενώ αυτή τη φορά έκλεισε στις 22:00 με το "Song for Joel" που το είχε υποσχεθεί στην τελευταία συναυλία της στην Ελλάδα.
Are you looking forward to Robbie Williams as well? Me too! Ψέματα να πούμε; Ίσως το live της να επισκιάστηκε από τον ενθουσιασμό όλων μας γι'αυτό που θα ακολουθούσε. Ήταν πάντως καλή!
ROBBIE WILLIAMS
Οι ώρες της αναμονής για τον ένα και μοναδικό Robbie Williams ήταν πολλές μιας και βρισκόμασταν στο χώρο του TerraVibe από τις 4 το μεσημέρι. Δεν είχαν καμία σημασία όμως όταν λίγα λεπτά πριν το ρολόι δείξει 22:30 οι μουσικοί είχαν ανέβει στη σκηνή και όλα έμοιαζαν έτοιμα για την έναρξη του show. Το κοινό άρχισε να φωνάζει, να χειροκροτά και να ουρλιάζει τη στιγμή που τα video walls και η σκηνή φωτίστηκαν απεικονίζοντας video με τη μορφή του Robbie Williams υπό τον ήχο του "O Fortuna". "Hello. Is anybody there? I can't hear you! Greece! Are you with me? Rockwave! Are you with me?" έγραφαν οι οθόνες με όλους εμάς, τους 30,000 και πλέον θεατές, να απαντάμε ΝΑΙ, κάθε φορά και πιο δυνατά.
Δώσαμε λοιπόν το έναυσμα στον Robbie να μας διασκεδάσει και η συναυλία ξεκινά πανηγυρικά με το ομώνυμο της περιοδείας τραγούδι του, "Let me entertain you". Από τα πρώτα λεπτά φαινόταν πως έχει τον τρόπο να συνεπάρει το κοινό. Συνέχισε εξίσου ανεβαστικά με το "Rock Dj". Και τότε έφτασε η στιγμή για να μας μιλήσει λέγοντας "Yassou", παρουσιάζοντας τον ίδιο και την εξαιρετική μπάντα του και προετοιμάζοντάς μας πως για τις επόμενες δύο ώρες είμαστε δικοί του. Δεν σταμάτησε να επικοινωνεί με το κοινό και να παίζει με τις κάμερες κρατώντας τις ισορροπίες, μη χάνοντας λεπτό την προσήλωση που απαιτεί το show, τη σταθερότητα της φωνής του και τις χορευτικές φιγούρες. Πολλές φορές μας είπε πως κακώς άργησε να έρθει στη χώρα μας και πως η επόμενη φορά θα είναι πολύ πιο σύντομα, σε 18 μήνες ας πούμε.
Με χιούμορ και αυτοσαρκασμό, που τον χαρακτηρίζουν όλα τα χρόνια της μουσικής του πορείας, συνέχισε με το παλιό και αγαπημένο "Come undone" συνδυασμένο με το "I still haven't found what I'm looking for" των U2. Ακολούθησε μια στιγμή που θα μείνει αξέχαστη στο ελληνικό κοινό. Πολλοί από εμάς είχαμε ενημερωθεί πως το "Me and my monkey" εδώ και χρόνια, δεν ανήκει στην setlist των περιοδειών του. H απογοήτευση που δεν θα ακούγαμε live ένα από τα καλύτερα τραγούδια του ήταν μεγάλη. Προς έκπληξή μας, ο ίδιος ενημερώθηκε λίγο πριν για την επιτυχημένη πορεία του κομματιού στη χώρα μας και το συμπεριέλαβε εκτάκτως στο πρόγραμμα. Τη στιγμή της εισαγωγής με τις τρομπέτες, το κοινό ήταν πιο θερμό από ποτέ και δεν σταμάτησε να απαθανατίζει και να χειροκροτά καθ'όλη την εκτέλεση του 8λεπτου τραγουδιού. Αυτό ήταν ένα γεγονός που μας έκανε εξ'αρχής να καταλάβουμε πως ο Robbie αφουγκράζεται και κυρίως σέβεται το κοινό του. Αν αυτό θα έπρεπε να είναι κάτι δεδομένο για τις εμφανίσεις όλων των καλλιτεχνών, είναι ωστόσο ζητούμενο και χαιρόμαστε που το είδαμε να συμβαίνει. Το πρόγραμμα συνεχίστηκε με τα "The road to Mandalay", "Μinnie the moocher" και εντυπωσιακή χορογραφία, μερικά τραγούδια του acapella αλλά και το "Wonderwall" -πάντα με τη συμμετοχή του κοινού, κοντά στο οποίο και κατέβηκε άλλωστε-, και το αγαπημένο "Supreme" σε swing εκδοχή.
Δώσαμε λοιπόν το έναυσμα στον Robbie να μας διασκεδάσει και η συναυλία ξεκινά πανηγυρικά με το ομώνυμο της περιοδείας τραγούδι του, "Let me entertain you". Από τα πρώτα λεπτά φαινόταν πως έχει τον τρόπο να συνεπάρει το κοινό. Συνέχισε εξίσου ανεβαστικά με το "Rock Dj". Και τότε έφτασε η στιγμή για να μας μιλήσει λέγοντας "Yassou", παρουσιάζοντας τον ίδιο και την εξαιρετική μπάντα του και προετοιμάζοντάς μας πως για τις επόμενες δύο ώρες είμαστε δικοί του. Δεν σταμάτησε να επικοινωνεί με το κοινό και να παίζει με τις κάμερες κρατώντας τις ισορροπίες, μη χάνοντας λεπτό την προσήλωση που απαιτεί το show, τη σταθερότητα της φωνής του και τις χορευτικές φιγούρες. Πολλές φορές μας είπε πως κακώς άργησε να έρθει στη χώρα μας και πως η επόμενη φορά θα είναι πολύ πιο σύντομα, σε 18 μήνες ας πούμε.
Με χιούμορ και αυτοσαρκασμό, που τον χαρακτηρίζουν όλα τα χρόνια της μουσικής του πορείας, συνέχισε με το παλιό και αγαπημένο "Come undone" συνδυασμένο με το "I still haven't found what I'm looking for" των U2. Ακολούθησε μια στιγμή που θα μείνει αξέχαστη στο ελληνικό κοινό. Πολλοί από εμάς είχαμε ενημερωθεί πως το "Me and my monkey" εδώ και χρόνια, δεν ανήκει στην setlist των περιοδειών του. H απογοήτευση που δεν θα ακούγαμε live ένα από τα καλύτερα τραγούδια του ήταν μεγάλη. Προς έκπληξή μας, ο ίδιος ενημερώθηκε λίγο πριν για την επιτυχημένη πορεία του κομματιού στη χώρα μας και το συμπεριέλαβε εκτάκτως στο πρόγραμμα. Τη στιγμή της εισαγωγής με τις τρομπέτες, το κοινό ήταν πιο θερμό από ποτέ και δεν σταμάτησε να απαθανατίζει και να χειροκροτά καθ'όλη την εκτέλεση του 8λεπτου τραγουδιού. Αυτό ήταν ένα γεγονός που μας έκανε εξ'αρχής να καταλάβουμε πως ο Robbie αφουγκράζεται και κυρίως σέβεται το κοινό του. Αν αυτό θα έπρεπε να είναι κάτι δεδομένο για τις εμφανίσεις όλων των καλλιτεχνών, είναι ωστόσο ζητούμενο και χαιρόμαστε που το είδαμε να συμβαίνει. Το πρόγραμμα συνεχίστηκε με τα "The road to Mandalay", "Μinnie the moocher" και εντυπωσιακή χορογραφία, μερικά τραγούδια του acapella αλλά και το "Wonderwall" -πάντα με τη συμμετοχή του κοινού, κοντά στο οποίο και κατέβηκε άλλωστε-, και το αγαπημένο "Supreme" σε swing εκδοχή.
Μετά από λίγο, χωρίς να το περιμένουμε, ανέβηκε στη σκηνή ο πατέρας του, Pete Conway, πολυτάλαντος και γνωστός διασκεδαστής στη Μεγάλη Βρετανία για μια πολύ γλυκιά στιγμή και ερμήνευσαν οι δυο τους το "Better man". Η πορεία επεφύλαξε πιο rock κομμάτια όπως το "We will rock you" των Queen και "I love rock 'n' roll" της Joan Jett. Κάποιοι ενθουσιάστηκαν που είπε και την μπαλάντα "No regrets". Ένα από τα happenings της βραδιάς ήταν όταν επέλεξε μια κοπέλα από το κοινό για να κάνουν show παρέα για ένα από τα πιο πρόσφατα τραγούδια του, "Candy", δανειζόμενος το ροζ κοστούμι του videoclip σε ένα ιδιαίτερο σκηνικό κρεβατιού που στήθηκε επί σκηνής. Τα φώτα της σκηνής χαμηλώνουν και ξέρουμε πως έφτασε η ώρα. Άλλοι γνώρισαν και άλλοι αγάπησαν πιο πολύ τον Robbie Williams μέσω αυτού του τραγουδιού. "Feel" λοιπόν και όλοι γινόμαστε μια φωνή. Μία επιλογή που επίσης μας άρεσε ήταν η διασκευή του "Royals" από Lorde, και έπειτα τα "Millenium" και "Kids" για τις τελευταίες ανεβαστικές πινελιές της βραδιάς. Ξέραμε πως πλησιάζει στο τέλος και γι'αυτό το απολαμβάναμε και εμείς! Για το τέλος λοιπόν ακούσαμε το μαγικό και ατμοσφαιρικό "Angels". Πριν την καληνύχτα, και πάλι acapella ερμήνευσε το "My way" του Frank Sinatra" όπως έχει κάνει εντυπωσιακά στο παρελθόν σε συναυλίες του (η Kovacs άλλωστε είχε επιθυμία να το ακούσει) αποδεικνύοντας για μια τελευταία φορά τις εξαιρετικές φωνητικές του ικανότητες και με εμάς να τραγουδάμε και πάλι το "Angels" έφυγε από τη σκηνή.
Aν προσπαθούσαμε να συνοψίσουμε τα όσα είδαμε κι άκουσαμε από τον Robbie Williams θα λέγαμε αρχικά πως χαρήκαμε που ήμασταν εκεί και πως αναμφισβήτητα θα ξαναπάμε όταν έρθει και πάλι. Ένας από τους καλύτερους performers παγκοσμίως, ο Robbie Williams στα 41 του χρόνια, με μια ταραχώδη ζωή, απέδειξε πως κάποιοι άνθρωποι αξίζουν να φτάνουν εκεί που φτάνουν με όπλο το επικοινωνιακό τους χάρισμα, τις ερμηνευτικές και χορευτικές τους ικανότητες, κοινώς το μεγάλο ταλέντο τους. Με μια καλοστημένη μουσικοχορευτική παράσταση, φωτισμούς, σκηνικά, χορευτές, τραγουδιστές και μια υπέροχη μπάντα να τον συνοδεύει, το "Let me entertain you" Tour δεν έχει αναγορευτεί τυχαία στην υπερπαραγωγή που πρέπει να δεις. Ο Robbie ήταν απολαυστικός και έδωσε μαθήματα σε πολλούς καλλιτέχνες, χωρίς καν να το προσπαθεί. Ικανοποίησε κάθε έναν ξεχωριστά από όσους βρεθήκαμε εκεί να τον παρακολουθήσουμε, αυτό το κοινό όλων των ηλικιών που πλημμύρισε τον χώρο και δεν αισθανθήκαμε λεπτό πως κάνει την δουλειά του διεκπεραιωτικά.
Ευχαριστούμε, Robbie. Μας διασκέδασες περισσότερο και από όσο περιμέναμε και το έκανες "Your Way".
Setlist
Let Me Entertain You
Rock DJ
Monsoon
Come Undone / I Still Haven't Found What I'm Looking For
Me and My Monkey
The Road to Mandalay
Minnie the Moocher
Swing Supreme
Ignition
Better Man (με τον πατέρα του Pete στη σκηνή)
We Will Rock You / I Love Rock 'n' Roll
No Regrets
Candy
Feel
Royals
Millennium / 99 Problems
Whole Lotta Love / Kids
Encore:
Bohemian Rhapsody
She's the One
Angels / My Way
Ευχαριστούμε, Robbie. Μας διασκέδασες περισσότερο και από όσο περιμέναμε και το έκανες "Your Way".
Setlist
Let Me Entertain You
Rock DJ
Monsoon
Come Undone / I Still Haven't Found What I'm Looking For
Me and My Monkey
The Road to Mandalay
Minnie the Moocher
Swing Supreme
Ignition
Better Man (με τον πατέρα του Pete στη σκηνή)
We Will Rock You / I Love Rock 'n' Roll
No Regrets
Candy
Feel
Royals
Millennium / 99 Problems
Whole Lotta Love / Kids
Encore:
Bohemian Rhapsody
She's the One
Angels / My Way