Είδα...
...τον αγαπημένο μου τραγουδοποιό Σωκράτη Μάλαμα στον "Ζυγό" στην Πλάκα και πέρασα υπέροχα! Αντικειμενικός δεν μπορώ να είμαι με τον Σωκράτη καθώς τα τραγούδια του και τα live του έχουν σημαδέψει τα καλύτερά μου χρόνια, τα φοιτητικά, τα οποία φέτος βαδίζουν προς το τέλος τους.
Το περασμένο Σάββατο λοιπόν βρέθηκα στην Πλάκα για να δω το πρόγραμμα του Μάλαμα ζωντανά. Φίλοι και γνωστοί που συνήθως βρίσκω στις συναυλίες του όλα αυτά τα χρόνια λείπουν. Άλλος είναι φαντάρος, άλλος τελείωσε τις σπουδές και γύρισε στην επαρχιακή του πόλη, άλλος έχει κόψει από την παρέα, άλλος βαρέθηκε και δεν ήρθε. Αρκετοί όμως ήταν εκεί. Γνωστές φάτσες στους όρθιους στο μπαρ, να πίνουν το ποτάκι τους και να απολαμβάνουν το πρόγραμμα. Το μαγαζί μεγάλο σε χωρητικότητα (πρώτη φορά ο Μάλαμας σε τόσο μεγάλο χώρο), ασφυκτικά γεμάτο από ανθρώπους κάθε ηλικίας, με τα τραπέζια σχετικά στριμωγμένα αλλά με καλή εξυπηρέτηση και κακή έως μηδενική μέριμνα για τους όρθιους στο μπαρ (με εξαίρεση το χώρο που έχει ανοίξει εδώ και εβδομάδες ακριβώς δίπλα στη σκηνή!).
Ο Σωκράτης καλησπερίζει γύρω στις 11 και παίρνει τη θέση του πίσω από το μικρόφωνο
με την κιθάρα στα χέρια. "Αμπέλια και χρυσές ελιές / μοιάζεις Ελλάδα μου όπως χθες" μας τραγουδά μετά από μία εξαιρετική εισαγωγή σε ένα από τα πιο μελωδικά και όμορφα τραγούδια του. "Γυμνά τα δέντρα τα κλαδιά / κι έχουν πετάξει μακριά / πουλιά κι αστέρια σε ξένα χέρια" συνεχίζει στο ίδιο τραγούδι και το ντεκόρ με τα γυμνά δέντρα σε συνδυασμό με τους στίχους φέρνουν στη μνήμη τις εφιαλτικές στιγμές των πυρκαγιών στην Πελοπόννησο. Το πρόγραμμα κυλάει μέχρι το πρώτο διάλειμμα σε ηλεκτρικό κυρίως ύφος με επιλογές από τα πιο ροκ κομμάτια του καλλιτέχνη και αρκετές από τις μπαλάντες του ("Του χρόνου τα σκυλιά", "Θίασος", "Δώρο του κόσμου", "Λαβύρινθος", "Νυχτερινό", "Ευτυχείς λυπημένοι και πότες", "Τίποτα δεν χάθηκε", "Της σιωπής", "Το γράμμα" κ.ά. πολλά). Ο υπέροχος "Τειρεσίας" του Θανάση Παπακωνσταντίνου ανέβασε αρκετά τη διάθεση του καλλιτέχνη και του κοινού, ενώ στη "Νεράιδα" και το "Διάφανο" ο Σωκράτης και η μπάντα του μάς χαρίζουν δύο από τις κορυφαίες στιγμές του πρώτου μέρους. Επί σκηνής δύο εξαιρετικές γυναικείες παρουσίες, η νεαρή τραγουδίστρια Μαρίνα Δακανάλη από την Κρήτη και η (επίσης νέα) Μαριάννα Πολυχρονίδου, δίνουν το δικό τους χρώμα στα τραγούδια.
Το 20λεπτο διάλειμμα δίνει την ευκαιρία για ξεκούραση αλλά προσθέτει και αδημονία για τη συνέχεια. Το δεύτερο μέρος κινείται κυρίως σε λαϊκούς ρυθμούς. Εδώ ακούγονται τα πιο γνωστά τραγούδια του Μάλαμα. Η διάθεση του κοινού εκτοξεύεται με το "Τσιγάρο ατέλειωτο", το "Να βάλω τα μεταξωτά", τη "Μοιραία", το "Άσε τα ψέμματα", τα "Έρημα κορμιά" και φυσικά την ("πολυφορεμένη" εσχάτως) "Πριγκηπέσσα", ενώ με τα "Δρόμο άλλαξε ο αέρας" και "Πετάω πέτρες" ήδη κάποιοι από τους όρθιους πιάνουν κυκλικούς χορούς! Πέρα από τα γνωστά και καθιερωμένα του κομμάτια ο Μάλαμας δεν μας άφησε χωρίς εκπλήξεις. Η "Βασίλισσα καρδιά" από τον τελευταίο του δίσκο και το υπέροχο "Το χρόνο να λαβώσω", soundtrack της ταινίας "Ύψωμα 33", έδωσαν τεράστια χαρά σε όσους είναι πιο ψαγμένοι με τη δισκογραφία του καθώς είναι κομμάτια που σπάνια ερμηνεύει ζωντανά. Προς το τέλος του προγράμματος έκανε την καθιερωμένη του "βόλτα" σε τραγούδια άλλων καλλιτεχνών. "Τώρα θα παίξουμε τραγούδια που εμείς θεωρούμε λαϊκά" μας λέει από το μικρόφωνο και ακολουθεί μια γεμάτη ένταση ερμηνεία στο εκπληκτικό "Μου πες θα φύγω" του Παύλου Σιδηρόπουλου, ενώ συνεχίζει με ακόμη παλαιότερα τραγούδια όπως το "Όσοι έχουνε πολλά λεφτά" του Βαμβακάρη και το "Στο θολωμένο μου μυαλό" του Άκη Πάνου. Φυσικά δεν έλειψε και η αναφορά στον Νικόλα Άσιμο με μια υπέροχη εκτέλεση του γεμάτου νοήματα "Εγώ με τις ιδέες μου". Το πρόγραμμα φτάνει προς το τέλος του και το σύνθημα "Ρε Σωκράτη τι / λες τώρα / που θα παίζεις ως τις 4 η ώρα" κάνει την εμφάνισή του με τον Μάλαμα να απαντά χαριτολογώντας "Μα δεν ντρέπεστε να κάθεστε στα μαγαζιά μέχρι τις 4; Δεν έχετε σπίτια, δεν έχετε γονείς που σας περιμένουν;"... Τα "στην υγειά σου Σωκράτηηη" και "Στην υγειά σας πουλάκια μου" είναι ένα μόνιμο διαλογικό παιχνίδι μεταξύ κοινού και καλλιτέχνη όσο προχωρά η βραδιά για να οδηγηθούμε στο διονυσιακό "Χαμένο ρούχο". Στο ανκόρ θα τραγουδήσουμε όλοι μαζί "Μάσκα δεν έχω να γυρνώ" και θα παραδεχτούμε ότι "κι εσύ Αποσπερίτη μου του δειλινού ταιριάζεις" για να φτάσουμε προς το τέλος με το "Ξημερώνει" της Χαρούλας Αλεξίου.
Θα χρεαζόμουν σελίδες επί σελίδων για να περιγράψω όλο το χορταστικό πρόγραμμα και τα συναισθήματα που προκαλεί, ειδικά σε μας τους παλιούς ακόλουθους του Βορειοελλαδίτη τραγουδοποιού. Φέτος κλείνει 20 χρόνια στη δισκογραφία και χρειάστηκε να φτάσει σχεδόν 50 ετών και να συνεργαστεί με την Αλεξίου για να αναγνωριστεί από ένα ευρύτερο κοινό, καθώς η ταμπέλα του "μελαγχολικού καλλιτέχνη" άρχισε σιγά-σιγά να σκουριάζει. Απολαμβάνει πλέον την πλήρη αποδοχή στο χώρο του και τα τραγούδια του γνωρίζουν απανωτές επανεκτελέσεις. Στις φετινές του εμφανίσεις στον "Ζυγό" τον έχουν ήδη τιμήσει με την παρουσία τους πολλοί αξιόλογοι συνάδερφοί του (από τη Μελίνα Κανά μέχρι τη Μάρθα Φριντζήλα και από τον Φοίβο Δεληβοριά μέχρι τον Τζίμη Πανούση!). Ο ίδιος δηλώνει επίμονα ότι "Θα με ανέχεστε για πολλά χρόνια ακόμα, δεν έχω σκοπό να σταματήσω", ενώ ταυτόχρονα ετοιμάζει τον νέο του δίσκο με μια "γυναικεία φωνή της παλιάς σχολής" όπως χαρακτηριστικά λέει, αρνούμενος πεισματικά να αποκαλύψει το όνομά της (αλλά επειδή ουδέν κρυπτόν υπό τον Stepa, έμαθα ότι μάλλον πρόκειται για την Ελένη Βιτάλη και μεταφέρω την πληροφορία στο mix grill, που γίνεται έτσι το πρώτο σάιτ που γράφεται η είδηση, με κάθε επιφύλαξη). Όσο θα μας αποκαλεί "πουλάκια" και όσο θα τον αποκαλούμε απλά "Σωκράτη", η σχέση που έχει οικοδομηθεί τόσα χρόνια δεν πρόκειται να χαλάσει με τίποτα...
Όσοι δεν είδατε ακόμα το φετινό του πρόγραμμα μην διστάσετε καθόλου να επισκεφθείτε τον "Ζυγό" (Κυδαθηναίων 22, Πλάκα) το επόμενο Παρασκευοσαββατοκύριακο που θα είναι και το τελευταίο.
Άκουσα...
...το νέο (διπλό) album του Ορφέα Περίδη "Live και με τους φίλους του" και εντυπωσιάστηκα από το μοναδικό καινούριο τραγούδι της συλλογής ("Κυψέλη") αλλά και από τις επανεκτελέσεις παλιών του τραγουδιών. Φρέσκια ματιά σε παλιά του τραγούδια αντί για κάποιο τετριμμένο best of με τις πρωτότυπες εκτελέσεις. Μπράβο του!
... το νέο cd του Αλκίνοου Ιωαννίδη "Νεροποντή" και έμεινα εντυπωσιασμένος από τα βήματα προόδου που έχει κάνει ο καλλιτέχνης μέσα σε αυτά τα 6 χρόνια που μεσολάβησαν από τον τελευταίο προσωπικό του δίσκο. Μείνετε "συντονισμένοι" στο σάιτ μας και εντός της εβδομάδας θα ανέβει αναλυτική αναφορά στη "Νεροποντή"
Έμαθα...
... ότι τελικά όντως ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου θα συντροφεύσει επί σκηνής τους θρυλικούς Scorpions στις 6 Ιούλη στο "Γ. Καραϊσκάκης" επί τη ευκαιρία των 35 χρόνων του στη δισκογραφία. Χαράς ευαγγέλια για εμάς που αγαπάμε τον Παπακωνσταντίνου και ταυτόχρονα δεν έχουμε δει ποτέ live τους Scorpions
.... ότι ο Γιάννης Μηλιώκας ετοιμάζει δίσκο best of στον οποίο θα περιέχονται και 4 καινούρια τραγούδια. Μηλιώκας στη δισκογραφία ξανά μετά από 17 χρόνια!
...ότι ο Σάκης Μπουλάς και ο Γιάννης Ζουγανέλης άνοιξαν δικό τους χώρο στο κέντρο της Αθήνας φιλοδοξώντας να γίνει ένα στέκι καλλιτεχνών και καλλιτεχνόφιλων. Το μαγαζί λέγεται Beat και είναι στην Πλατεία Καρύτση. Αν κρίνει κανείς από την (καλώς εννοούμενη) τρέλα που κουβαλάνε οι ιδιοκτήτες, το Beat αναμένεται να γνωρίσει απίστευτες νύχτες και να γίνει αγαπημένο στέκι.
Το περασμένο Σάββατο λοιπόν βρέθηκα στην Πλάκα για να δω το πρόγραμμα του Μάλαμα ζωντανά. Φίλοι και γνωστοί που συνήθως βρίσκω στις συναυλίες του όλα αυτά τα χρόνια λείπουν. Άλλος είναι φαντάρος, άλλος τελείωσε τις σπουδές και γύρισε στην επαρχιακή του πόλη, άλλος έχει κόψει από την παρέα, άλλος βαρέθηκε και δεν ήρθε. Αρκετοί όμως ήταν εκεί. Γνωστές φάτσες στους όρθιους στο μπαρ, να πίνουν το ποτάκι τους και να απολαμβάνουν το πρόγραμμα. Το μαγαζί μεγάλο σε χωρητικότητα (πρώτη φορά ο Μάλαμας σε τόσο μεγάλο χώρο), ασφυκτικά γεμάτο από ανθρώπους κάθε ηλικίας, με τα τραπέζια σχετικά στριμωγμένα αλλά με καλή εξυπηρέτηση και κακή έως μηδενική μέριμνα για τους όρθιους στο μπαρ (με εξαίρεση το χώρο που έχει ανοίξει εδώ και εβδομάδες ακριβώς δίπλα στη σκηνή!).
Ο Σωκράτης καλησπερίζει γύρω στις 11 και παίρνει τη θέση του πίσω από το μικρόφωνο
με την κιθάρα στα χέρια. "Αμπέλια και χρυσές ελιές / μοιάζεις Ελλάδα μου όπως χθες" μας τραγουδά μετά από μία εξαιρετική εισαγωγή σε ένα από τα πιο μελωδικά και όμορφα τραγούδια του. "Γυμνά τα δέντρα τα κλαδιά / κι έχουν πετάξει μακριά / πουλιά κι αστέρια σε ξένα χέρια" συνεχίζει στο ίδιο τραγούδι και το ντεκόρ με τα γυμνά δέντρα σε συνδυασμό με τους στίχους φέρνουν στη μνήμη τις εφιαλτικές στιγμές των πυρκαγιών στην Πελοπόννησο. Το πρόγραμμα κυλάει μέχρι το πρώτο διάλειμμα σε ηλεκτρικό κυρίως ύφος με επιλογές από τα πιο ροκ κομμάτια του καλλιτέχνη και αρκετές από τις μπαλάντες του ("Του χρόνου τα σκυλιά", "Θίασος", "Δώρο του κόσμου", "Λαβύρινθος", "Νυχτερινό", "Ευτυχείς λυπημένοι και πότες", "Τίποτα δεν χάθηκε", "Της σιωπής", "Το γράμμα" κ.ά. πολλά). Ο υπέροχος "Τειρεσίας" του Θανάση Παπακωνσταντίνου ανέβασε αρκετά τη διάθεση του καλλιτέχνη και του κοινού, ενώ στη "Νεράιδα" και το "Διάφανο" ο Σωκράτης και η μπάντα του μάς χαρίζουν δύο από τις κορυφαίες στιγμές του πρώτου μέρους. Επί σκηνής δύο εξαιρετικές γυναικείες παρουσίες, η νεαρή τραγουδίστρια Μαρίνα Δακανάλη από την Κρήτη και η (επίσης νέα) Μαριάννα Πολυχρονίδου, δίνουν το δικό τους χρώμα στα τραγούδια.
Το 20λεπτο διάλειμμα δίνει την ευκαιρία για ξεκούραση αλλά προσθέτει και αδημονία για τη συνέχεια. Το δεύτερο μέρος κινείται κυρίως σε λαϊκούς ρυθμούς. Εδώ ακούγονται τα πιο γνωστά τραγούδια του Μάλαμα. Η διάθεση του κοινού εκτοξεύεται με το "Τσιγάρο ατέλειωτο", το "Να βάλω τα μεταξωτά", τη "Μοιραία", το "Άσε τα ψέμματα", τα "Έρημα κορμιά" και φυσικά την ("πολυφορεμένη" εσχάτως) "Πριγκηπέσσα", ενώ με τα "Δρόμο άλλαξε ο αέρας" και "Πετάω πέτρες" ήδη κάποιοι από τους όρθιους πιάνουν κυκλικούς χορούς! Πέρα από τα γνωστά και καθιερωμένα του κομμάτια ο Μάλαμας δεν μας άφησε χωρίς εκπλήξεις. Η "Βασίλισσα καρδιά" από τον τελευταίο του δίσκο και το υπέροχο "Το χρόνο να λαβώσω", soundtrack της ταινίας "Ύψωμα 33", έδωσαν τεράστια χαρά σε όσους είναι πιο ψαγμένοι με τη δισκογραφία του καθώς είναι κομμάτια που σπάνια ερμηνεύει ζωντανά. Προς το τέλος του προγράμματος έκανε την καθιερωμένη του "βόλτα" σε τραγούδια άλλων καλλιτεχνών. "Τώρα θα παίξουμε τραγούδια που εμείς θεωρούμε λαϊκά" μας λέει από το μικρόφωνο και ακολουθεί μια γεμάτη ένταση ερμηνεία στο εκπληκτικό "Μου πες θα φύγω" του Παύλου Σιδηρόπουλου, ενώ συνεχίζει με ακόμη παλαιότερα τραγούδια όπως το "Όσοι έχουνε πολλά λεφτά" του Βαμβακάρη και το "Στο θολωμένο μου μυαλό" του Άκη Πάνου. Φυσικά δεν έλειψε και η αναφορά στον Νικόλα Άσιμο με μια υπέροχη εκτέλεση του γεμάτου νοήματα "Εγώ με τις ιδέες μου". Το πρόγραμμα φτάνει προς το τέλος του και το σύνθημα "Ρε Σωκράτη τι / λες τώρα / που θα παίζεις ως τις 4 η ώρα" κάνει την εμφάνισή του με τον Μάλαμα να απαντά χαριτολογώντας "Μα δεν ντρέπεστε να κάθεστε στα μαγαζιά μέχρι τις 4; Δεν έχετε σπίτια, δεν έχετε γονείς που σας περιμένουν;"... Τα "στην υγειά σου Σωκράτηηη" και "Στην υγειά σας πουλάκια μου" είναι ένα μόνιμο διαλογικό παιχνίδι μεταξύ κοινού και καλλιτέχνη όσο προχωρά η βραδιά για να οδηγηθούμε στο διονυσιακό "Χαμένο ρούχο". Στο ανκόρ θα τραγουδήσουμε όλοι μαζί "Μάσκα δεν έχω να γυρνώ" και θα παραδεχτούμε ότι "κι εσύ Αποσπερίτη μου του δειλινού ταιριάζεις" για να φτάσουμε προς το τέλος με το "Ξημερώνει" της Χαρούλας Αλεξίου.
Θα χρεαζόμουν σελίδες επί σελίδων για να περιγράψω όλο το χορταστικό πρόγραμμα και τα συναισθήματα που προκαλεί, ειδικά σε μας τους παλιούς ακόλουθους του Βορειοελλαδίτη τραγουδοποιού. Φέτος κλείνει 20 χρόνια στη δισκογραφία και χρειάστηκε να φτάσει σχεδόν 50 ετών και να συνεργαστεί με την Αλεξίου για να αναγνωριστεί από ένα ευρύτερο κοινό, καθώς η ταμπέλα του "μελαγχολικού καλλιτέχνη" άρχισε σιγά-σιγά να σκουριάζει. Απολαμβάνει πλέον την πλήρη αποδοχή στο χώρο του και τα τραγούδια του γνωρίζουν απανωτές επανεκτελέσεις. Στις φετινές του εμφανίσεις στον "Ζυγό" τον έχουν ήδη τιμήσει με την παρουσία τους πολλοί αξιόλογοι συνάδερφοί του (από τη Μελίνα Κανά μέχρι τη Μάρθα Φριντζήλα και από τον Φοίβο Δεληβοριά μέχρι τον Τζίμη Πανούση!). Ο ίδιος δηλώνει επίμονα ότι "Θα με ανέχεστε για πολλά χρόνια ακόμα, δεν έχω σκοπό να σταματήσω", ενώ ταυτόχρονα ετοιμάζει τον νέο του δίσκο με μια "γυναικεία φωνή της παλιάς σχολής" όπως χαρακτηριστικά λέει, αρνούμενος πεισματικά να αποκαλύψει το όνομά της (αλλά επειδή ουδέν κρυπτόν υπό τον Stepa, έμαθα ότι μάλλον πρόκειται για την Ελένη Βιτάλη και μεταφέρω την πληροφορία στο mix grill, που γίνεται έτσι το πρώτο σάιτ που γράφεται η είδηση, με κάθε επιφύλαξη). Όσο θα μας αποκαλεί "πουλάκια" και όσο θα τον αποκαλούμε απλά "Σωκράτη", η σχέση που έχει οικοδομηθεί τόσα χρόνια δεν πρόκειται να χαλάσει με τίποτα...
Όσοι δεν είδατε ακόμα το φετινό του πρόγραμμα μην διστάσετε καθόλου να επισκεφθείτε τον "Ζυγό" (Κυδαθηναίων 22, Πλάκα) το επόμενο Παρασκευοσαββατοκύριακο που θα είναι και το τελευταίο.
Άκουσα...
...το νέο (διπλό) album του Ορφέα Περίδη "Live και με τους φίλους του" και εντυπωσιάστηκα από το μοναδικό καινούριο τραγούδι της συλλογής ("Κυψέλη") αλλά και από τις επανεκτελέσεις παλιών του τραγουδιών. Φρέσκια ματιά σε παλιά του τραγούδια αντί για κάποιο τετριμμένο best of με τις πρωτότυπες εκτελέσεις. Μπράβο του!
... το νέο cd του Αλκίνοου Ιωαννίδη "Νεροποντή" και έμεινα εντυπωσιασμένος από τα βήματα προόδου που έχει κάνει ο καλλιτέχνης μέσα σε αυτά τα 6 χρόνια που μεσολάβησαν από τον τελευταίο προσωπικό του δίσκο. Μείνετε "συντονισμένοι" στο σάιτ μας και εντός της εβδομάδας θα ανέβει αναλυτική αναφορά στη "Νεροποντή"
Έμαθα...
... ότι τελικά όντως ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου θα συντροφεύσει επί σκηνής τους θρυλικούς Scorpions στις 6 Ιούλη στο "Γ. Καραϊσκάκης" επί τη ευκαιρία των 35 χρόνων του στη δισκογραφία. Χαράς ευαγγέλια για εμάς που αγαπάμε τον Παπακωνσταντίνου και ταυτόχρονα δεν έχουμε δει ποτέ live τους Scorpions
.... ότι ο Γιάννης Μηλιώκας ετοιμάζει δίσκο best of στον οποίο θα περιέχονται και 4 καινούρια τραγούδια. Μηλιώκας στη δισκογραφία ξανά μετά από 17 χρόνια!
...ότι ο Σάκης Μπουλάς και ο Γιάννης Ζουγανέλης άνοιξαν δικό τους χώρο στο κέντρο της Αθήνας φιλοδοξώντας να γίνει ένα στέκι καλλιτεχνών και καλλιτεχνόφιλων. Το μαγαζί λέγεται Beat και είναι στην Πλατεία Καρύτση. Αν κρίνει κανείς από την (καλώς εννοούμενη) τρέλα που κουβαλάνε οι ιδιοκτήτες, το Beat αναμένεται να γνωρίσει απίστευτες νύχτες και να γίνει αγαπημένο στέκι.