Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου μετράει περισσότερα από 50 χρόνια καριέρας στη δισκογραφία αλλά και γενικότερα στη μουσική σκηνή. Είναι ο άνθρωπος που έδωσε νεύρο και ρυθμό στις συναυλίες. Σε κάθε ζωντανή επαφή με τον μεγάλο ερμηνευτή το κοινό παραληρεί, φωνάζει, τρέμει.
Ακούγοντας το γρέζι στη φωνή του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, δεν μπορείς να τον συγκρίνεις με κανέναν άλλον, γιατί είναι μοναδικός. Με το να ακούσεις ένα τραγούδι του κάνεις άλλες εκατό σκέψεις. Είναι από τους λίγους καλλιτέχνες που μπορούν να σε παρασύρουν στη δίνη των τραγουδιών τους. Είναι αυτός ο καλλιτέχνης που δίνει φωνή στις σκέψεις μας για το πολιτικό και κοινωνικό γίγνεσθαι. Με την ίδια δύναμη ψυχής που θα τον ακούσεις να ερμηνεύει πολιτικοποιημένους στίχους, με την ίδια την αισθαντικότητα και ευαισθησία στη φωνή του θα ερμηνεύσει και τους ερωτικούς του στίχους. Είναι αυτός ο καλλιτέχνης που τον βλέπεις να ανεβαίνει στη σκηνή και να τα διαλύει όλα με την εμφάνισή του και συγχρόνως να ερμηνεύει με τόσο ερωτισμό το τραγούδι «Σ’ Ακολουθώ». Είναι από τους καλλιτέχνες που ακόμα μετά από τόσα χρόνια εμπειρίας συνεχίζει να αγωνιά όταν ανεβαίνει στη σκηνή και μέχρι να ακούσει το χειροκρότημα του κόσμου νιώθει τα πόδια του να τρέμουν.
Έχει βγάλει πάνω από 1.300 τραγούδια. Έχει συνεργαστεί με τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες, όπως: Γιώργο Νταλάρα, Χάρις Αλεξίου, Δήμητρα Γαλάνη, Θάνο Μικρούτσικο, Μίκη Θεοδωράκη, Μάνο Λοΐζο, Φίλιππο Πλιάτσικα, Λάκη Παπαδόπουλο, Γιάννη Ζουγανέλη. Είναι από τους λίγους καλλιτέχνες που έχει ασχοληθεί με τη μελοποίηση ποιημάτων, όπως του Νίκου Καββαδία, Τάσου Λειβαδίτη, Κώστα Καρυωτάκη. Κάποια από τα τραγούδια του έχουν σημαδέψει την ελληνική μουσική με τους στίχους τους, όπως: «Χαιρετίσματα», «Κουρσάρος», «Ένα Καράβι», «Σ’ Ακολουθώ», «Οι Ψυχές Και Οι Αγάπες», «Βράδυ Σαββάτου», «Δεν Πάει Άλλο», «Μη Φοβάσαι» και πολλά άλλα ακόμη.
Ο Βασίλης προέρχεται από ένα χωριό της Αρκαδίας. Από εκεί, με την αγάπη για την κιθάρα και τη μουσική, κατάφερε να κατακτήσει τον κόσμο και να κάνει περιοδείες ανά τον κόσμο. Είναι αυτοδίδακτος μουσικός. Στα 16 με 17 του έτη έπαιξε μαζί με το μουσικό του συγκρότημα για πρώτη φορά μπροστά σε κόσμο. Στην εποχή της Χούντας, λόγω των αποδεδειγμένων του φρονημάτων και λόγω του ότι ερμήνευε αντιδικτατορικά τραγούδια, κατέφυγε στο εξωτερικό.
Ταξίδεψε σε διάφορες χώρες προκειμένου να επιβιώσει. Άλλοτε εργάστηκε και άλλοτε αφιλοκερδώς ερμήνευε τραγούδια σε Έλληνες φοιτητές και ομογενείς. Στην περίοδο της Μεταπολίτευσης, μάλιστα, έβγαλε έναν δίσκο με το Μίκη Θεοδωράκη με τίτλο «Της Εξορίας», το 1976.
Στην Ελλάδα ο κόσμος άρχισε να τον ακολουθεί φανατικά όπου και αν τραγουδούσε, ταυτιζόταν με τα τραγούδια του και τον ένιωθε δίπλα του. Έτσι φτάσαμε στα 1985 με την πρώτη προσωπική του συναυλία στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας να συγκεντρώνει 16.000 κόσμου. Όπως ήταν λογικό, λίγο καιρό αργότερα, κυκλοφόρησε η επίσημη ηχογράφηση της βραδιάς με τίτλο «Η συναυλία από το Νέο Φάληρο».
Σήμερα εξακολουθεί να κάνει περιοδείες και να τον ακολουθεί πιστά πλήθος κόσμου κάθε ηλικίας. Η κάθε συνέντευξή του έχει κάτι να σου μάθει, κάτι να πάρεις. Τα τραγούδια του συνεχίζουν να έχουν το ίδιο χρώμα, αυτό του αγώνα και της πάλης για ελευθερία και δικαιοσύνη.
Κάτι από όλα αυτά είναι σίγουρο ότι θα έρθει στο μυαλό μας ακούγοντας αυτόν τον κλασικό πια καλλιτέχνη στην Πλατεία Νερού, σε μια καλοκαιρινή εμφάνιση γεμάτη παλμό και δυνατές στιγμές που θα μας μείνουν αξέχαστες.