«Καλώς τον, κι ας άργησε!» μου είπε ο Αρχισυντάκτης προχθές. Εντάξει, δεν άργησα, απλώς τα Φαντάσματα έχουν το δικό τους τρόπο.
Τριγυρνούν στον πύργο τους, όπως εγώ, κι άμα υπάρχει κάτι το περίεργο, βγαίνουν και τρομάζουν με παράξενους υποχθόνιους ήχους τους ήσυχους ενοίκους του πύργου, οι οποίοι αμέριμνοι πλήρωσαν ένα ουχί ευκαταφρόνητο ποσό, κάπου στον Μυστρά (!), για να τον αποκτήσουν...
Ορμώμενος απο ατελείωτες συζητήσεις μεταξύ φίλων και μουσικών-φίλων, περί της πορείας ενός μεμονωμένου μουσικού ή μουσικού σχήματος, στη λεωφόρο των Παθών προς την καταξίωση, θέλω να ανοίξω ένα sequel ιστοριών, μοιρασμάτων καλύτερα, για να περιγράψω τα διάφορα στάδια εμπειριών και καταστάσεων, καλών και κακών, αλλα και προσωπικοτήτων, που μπορεί να γνωρίσει ή να περάσει κανείς.
Η γεωγραφική περιοχή είναι η Ελλάδα.
Τα καλά θα καταγραφούν καθώς και τα κακά.
Οι ιστορίες ποικίλλουν, και προέρχονται είτε απο προσωπικές εμπειρίες, είτε απο εμπειρίες άλλων, αλλά θεωρώ πρέπον να μην αποκαλύπτω πραγματικά πρόσωπα και ονόματα.
Επίσης κάποια απο τα πράγματα θα αλλοιωθούν, έτσι ώστε να εξυπηρετηθεί η ιστορία μεν, αλλά η μαγιά να είναι αληθινή.
Έτσι λοιπόν ονοματίζω αυθαιρέτως τους φανταστικούς πρωταγωνιστές της ιστορίας-sequel:
(με λατινικούς χαρακτήρες, χάριν image και μούρης γενικότερα)
-Nick “The Droid” --- drummer
-Jim L. ---- guitar
-Dima P. Lotus ---- vocalist (η ντίβα μας...)
-Ηasan Gihalel ---- bass (απο το Λίβανο – Μαρωνίτης το θρήσκευμα)
-Panayotis “Van” Vankouver ---- keyboards (πληκτράς επι το ελληνικόν)
-Lampis Tranos ---- singer/songwriter/guitar (solo artist)
-Gus Sav. ---- singer/songwriter (παλιά καραβάνα, ηλικίας 50 χρόνων)
Αυτά λοιπόν τα παιδιά θα μοιραστούν μαζί μας τις όμορφες και τις άσχημες στιγμές, μέχρι την καταξίωση – ή την απαξίωση του κοινού.
Εξαρτάται.
Κι επειδή εγώ μένω στον πύργο, κι έχω τη μοναδική ικανότητα να διαπερνώ τους τοίχους, ε, στήνω και κανένα αφτί μπροστά στην τσακαλοπαρέα των πιτσιρικάδων του οικοδεσπότη...
Ο Nick “The Droid” μας λέει λοιπόν:
«Στην αρχή έπαιζα τύμπανα στο θρανίο με τα στυλό, στο σχολείο. Δεν ήμουν ποτέ καλός μαθητής και το μυαλό μου όλο ήταν στη μουσική. Έμεινα 2 φορές το Σεπτέμβρη, αλλά σκασίλες μου: με κάτι δανεικά ενός κολλητού κατάφερα κι αγόρασα ένα σετ-το πρώτο μου, μάρκας Dixon.
Πιατίνια πήρα αργότερα, αλλά το μεγαλύτερο θέμα ήταν η εξάσκηση. Είχα θέμα με τους γείτονες. Οι γονείς μου, αν και δεν σκαμπάζανε Χριστό απο rock, δεν ήταν θετικοί, αλλά ούτε και με πρήζανε. Έλεγαν ‘θα του περάσει’. Δυο φορές ο τύπος στον 1ο μου έστειλε την αστυνομία. Ο πατέρας μου τα κλείδωσε στο πατάρι, αλλά άφησε τη μπότα (σ.σ. η γκραν κάσα των 22’’) γιατί δε χωρούσε. Έτσι κι εγώ έπαιζα εκεί, μόνο με τη μπότα.
Όταν γράφτηκα στο ΙΕΚ, δούλευα παράλληλα. Μάζεψα λεφτά και πήρα τα πιατίνια, καθώς κι ένα μεταχειρισμένο παπί για να μετακινούμαι. Γνωρίστηκα με τον Παναγιώτη (σ.σ. Vankouver), που είχε δικό του χώρο στο σπίτι του, και βρήκα ευκαιρία να πάρω απο το πατάρι τα τύμπανα. Με έφαγαν όμως τα χιλιόμετρα, γιατί εγώ μένω Χολαργό κι αυτός Νέα Σμύρνη, σε μια μονοκατοικία.
Ξεκινήσαμε τις πρόβες, έτσι στο χαλαρό, για τη φάση μας.
Παράλληλα με το ροκ άρχισα να ακούω και fusion μουσική, για να βελτιώσω τεχνικές και τέτοια, οπότε σύντομα έκανα προόδους. Και νοίκιαζα video απο τον ΝΑΚΑ. Αγαπημένοι μου έγιναν ο DeJohnette, ο Bonham, o Paice και φυσικά o Billy Cobham. Ο Vankouver τραγουδά λιγάκι, κι έτσι μετά απο ένα χρόνο, γράψαμε σε ένα 4-κάναλο Fostex μερικά κομματάκια, για demo. Αν εξαιρέσει κανείς τις γκομενίτσες που είχαμε, κανείς άλλος δεν καταλάβαινε τη μουσική μας, που ήταν ένα κράμα synth/rock με progressive στοιχεία. Σε αυτό συνέβαλε και η φάλτσα φωνή του Vankouver.
Τότε έτσι παίζαμε. Είχε πλάκα.
Μετά τα σταματήσαμε λόγω στρατού. Επανήλθαμε. Πόνεσαν τα ρημάδια τα χέρια μου να ξαναπιάσουν μπαγκέτες, κι ο Van έπαθε τενοντίτιδα.
Πάλι πρόβες, να ρεφάρουμε. Δεν έγινε τίποτε το αξιόλογο, αλλά ήρθαμε σε επαφή με την Dima, η οποία ήταν κολλητή μιας ξαδέρφης της δικιάς μου.
Ήρθε σε μια πρόβα, και τραγουδούσε πολύ καλά, γιατί είχε ξαναπαίξει με γκρούπ παλιότερα. Ήταν πιο μεγάλη απο εμάς και πολύ πιο έμπειρη. Ήταν και γκομενάρα. Τη στρατολογήσαμε κι αυτή. Είχε ξεμείνει απο γκρούπ (είχε χωρίσει με τον κιθαρίστα του γκρούπ που έπαιζε πριν, οπότε...) κι έτσι πρόθυμα άρχισε να γράφει στίχους.
Αν και ήταν ‘επιθετικό μελό’ το στύλ της, η φωνή έσκιζε. Κανονίσαμε ένα πρώτο live στο μπαράκι «Stafyli». Εννοείται οτι μόνο οι φίλοι μας είχαν έρθει και κανα δυο ξέμπαρκοι, και 2-3 τύπισσες που γουστάρανε τον μπάρμαν. Παίξαμε διασκευές αλλά και δικά μας.
Φίλε, αν δεν έχεις δει τον τύπο να χορεύει ‘dance-o-tsifteteli’ στο «Groove is in the heart», δεν έχεις δεί τίποτε. Ήπιαμε τα κέρατά μας εκείνο το βράδυ, αλλά τώρα ο κόσμος άρχισε να γουστάρει και τα κομμάτια μας. Η Dima τα έδωσε όλα. Ο μαγαζάτορας (που ζαχάρωνε τη Dima) μας έκλεισε άλλες 3 εμφανίσεις, αλλά φτού γκαντεμιά:
Στην τελευταία δεν ήρθαν ούτε οι φίλοι μας...
Ο Vankouver διαολίστηκε.
Έπρεπε να βρούμε μπασίστα. Ψάχναμε σαν τα ζώα, στο πουθενά, στο internet, στη Χρυσή Ευκαιρία, στη γειτονιά, σε fanzines των Εξαρχείων, σε κλαμπάκια... Τίποτε. Ένα χρόνο ψάχναμε. Ο μπασίστας ήταν είδος εν εκλείψει, πως το λένε, αυτό...
Ωσπου ένας φίλος-φίλου-φίλο κι έτσι, άκουσε τα κομμάτια μας, απο ένα tape που ο γκόμενος της Dima έβαλε σε ένα πάρτυ για να την κολακέψει, και άρχισε να τη ρωτάει. Με τα πολλά, αυτός της αποκάλυψε οτι έχει έναν φίλο λέει, πλούσιο, κάπου στο Κεφαλάρι, Λιβανέζο πολύ καλό μπασίστα, λέει. Αντάλλαξαν τηλέφωνα, κι εκείνο το βράδυ η Dima έμεινε χωρίς γκόμενο, φυσικά...
Κάναμε πρόβες εντατικά για 3 χρόνια. Λιώσαμε. Μας έφαγε το μπουντρούμι. Δεν κάναμε ούτε ένα live. Πουθενά. Είπαμε ‘ή που θα βγούμε κυριλέ να τους τα πάρουμε, ή που το βουλώνουμε’.
Κι όταν πια τα νεύρα μας άρχισαν να σπάνε, και ο Hasan κόντεψε δυο φορές να μας πηδήξει τη Dima και να διαλυθεί το γκρούπ, βγήκαμε έτοιμοι, με δικό μας υλικό και πολλά κομμάτια. Ωραία κομμάτια.
Κάναμε live παντού, με πρώτο το κλασσικό ‘Battle of the Bands’, στο Αν. Παίξαμε στην Αττική σε διάφορα, στη Λάρισα, στην Πάτρα, στη Θεσσαλονίκη. Καλή φάση...»
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
(οι φωτό είναι απο το http://grove1189.deviantart.com/art/drums-75752230 και http://idamo.deviantart.com/art/Guitar-74857498 )
Σχετικό θέμα