Μη διστάσεις να ποτιστείς από παλιές ιδέες, να νιώσεις τα χρόνια τους βαρύ φορτίο, μα και οδηγό προς το μέλλον. Μη φοβηθείς να τις αγγίξεις, να τις πλάσεις, να τις αναπτύξεις και να τις προσαρμόσεις στα τωρινά. Έτσι μένουν οι ιδέες ζωντανές και μεταφέρονται από τη μια γενιά στην επόμενη.
Μα μη διανοηθείς να τις κουρελιάσεις. Μην προσπαθήσεις να τις εξευτελίσεις και να τις βαφτίσεις άλλοθι στα ανοσιουργήματά σου. Εκεί δε θα υπάρχει έλεος. Και αυτό δε θα βρεις Θεό ή Άνθρωπο να στο συγχωρήσει.
Κάτι τέτοιες σκέψεις έκανα παρακολουθώντας την -πολιτική κυρίως- επικαιρότητα και έπιασα τον εαυτό μου να αναζητεί καταφύγιο και πάλι στη μουσική. Όχι πως εκεί δεν κουρελιάζονται ιδέες και αριστουργήματα στα χέρια επίδοξων σφετεριστών. Μα να, εκεί μπορώ να μαζέψω μια χούφτα τραγούδια που αποδεικνύουν ότι υπάρχει και άλλος δρόμος. Ο δρόμος που συνδυάζει το σεβασμό με την εξερεύνηση. Ο δρόμος που φέρνει παλιά τραγούδια σε νεότερα χείλη, ή ακόμα και στα ίδια χείλη γερασμένα πια μετά από χρόνια πολλά, και νιώθεις ότι η ιδέα παραμένει ζωντανή. Όχι η ίδια, όχι ταριχευμένη και δυσκίνητη, μα ούτε διαπομπευμένη. Μια ιδέα ζωντανή που ανασαίνει δυνατή στο τώρα και ορθώνεται πάνω και πέρα από τη μετριότητα.
Κι αν ήταν να διαλέξω έναν στίχο από τα τραγούδια που ακούμε σήμερα, θα 'ταν αυτός που μιλά για τους ποιητές που κάνουν με θέρμη τα στοιχειά στιχάκια... Κι αν ήταν να διαλέξω μιαν ευχή, θα 'ταν να τους κάνουμε επιτέλους πέρα...
Τα τραγούδια
01. Παύλος Παυλίδης - Βροχοποιός
02. Μαρία Δημητριάδη - Καινούργια Ζάλη
03. Απόστολος Ρίζος - Μέλισσες
04. Βασιλική Καρακώστα - Ο κηπουρός
05. Raining Pleasure - Kemal
06. Κ. Βήτα και Δ. Γαλάνη - Love Her
07. Αλκίνοος Ιωαννίδης - Σεβάχ ο Θαλασσινός
08. Ρίτα Αντωνοπούλου - Αυτούς τους έχω βαρεθεί
09. Killah P - Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ
10. Γ. Κούτρας και Μ. Πασχαλίδης - Εσμεράλδα
11. Γιάννης Χαρούλης - Μαλαματένια λόγια
12. Σωτηρία Λεονάρδου - Αγρύπνια
13. Κ. Βήτα, Δ. Γαλάνη και Π. Σιδηρόπουλος - Ο Λόγος Της Σιωπής / Η Ώρα Του Stuff
14. Δημήτρης Πουλικάκος - Υπάρχω
15. KollektivA - Μικρόκοσμος
* Στο εξώφυλλο ο πίνακας "Cisnes que se reflejan como elefantes" (Κύκνοι που καθρεφτίζονται ως ελέφαντες) του Salvador Dalí (1937), που βρίσκεται σε ιδιωτική συλλογή στην Ελβετία.
Μα μη διανοηθείς να τις κουρελιάσεις. Μην προσπαθήσεις να τις εξευτελίσεις και να τις βαφτίσεις άλλοθι στα ανοσιουργήματά σου. Εκεί δε θα υπάρχει έλεος. Και αυτό δε θα βρεις Θεό ή Άνθρωπο να στο συγχωρήσει.
Κάτι τέτοιες σκέψεις έκανα παρακολουθώντας την -πολιτική κυρίως- επικαιρότητα και έπιασα τον εαυτό μου να αναζητεί καταφύγιο και πάλι στη μουσική. Όχι πως εκεί δεν κουρελιάζονται ιδέες και αριστουργήματα στα χέρια επίδοξων σφετεριστών. Μα να, εκεί μπορώ να μαζέψω μια χούφτα τραγούδια που αποδεικνύουν ότι υπάρχει και άλλος δρόμος. Ο δρόμος που συνδυάζει το σεβασμό με την εξερεύνηση. Ο δρόμος που φέρνει παλιά τραγούδια σε νεότερα χείλη, ή ακόμα και στα ίδια χείλη γερασμένα πια μετά από χρόνια πολλά, και νιώθεις ότι η ιδέα παραμένει ζωντανή. Όχι η ίδια, όχι ταριχευμένη και δυσκίνητη, μα ούτε διαπομπευμένη. Μια ιδέα ζωντανή που ανασαίνει δυνατή στο τώρα και ορθώνεται πάνω και πέρα από τη μετριότητα.
Κι αν ήταν να διαλέξω έναν στίχο από τα τραγούδια που ακούμε σήμερα, θα 'ταν αυτός που μιλά για τους ποιητές που κάνουν με θέρμη τα στοιχειά στιχάκια... Κι αν ήταν να διαλέξω μιαν ευχή, θα 'ταν να τους κάνουμε επιτέλους πέρα...
Τα τραγούδια
01. Παύλος Παυλίδης - Βροχοποιός
02. Μαρία Δημητριάδη - Καινούργια Ζάλη
03. Απόστολος Ρίζος - Μέλισσες
04. Βασιλική Καρακώστα - Ο κηπουρός
05. Raining Pleasure - Kemal
06. Κ. Βήτα και Δ. Γαλάνη - Love Her
07. Αλκίνοος Ιωαννίδης - Σεβάχ ο Θαλασσινός
08. Ρίτα Αντωνοπούλου - Αυτούς τους έχω βαρεθεί
09. Killah P - Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ
10. Γ. Κούτρας και Μ. Πασχαλίδης - Εσμεράλδα
11. Γιάννης Χαρούλης - Μαλαματένια λόγια
12. Σωτηρία Λεονάρδου - Αγρύπνια
13. Κ. Βήτα, Δ. Γαλάνη και Π. Σιδηρόπουλος - Ο Λόγος Της Σιωπής / Η Ώρα Του Stuff
14. Δημήτρης Πουλικάκος - Υπάρχω
15. KollektivA - Μικρόκοσμος
* Στο εξώφυλλο ο πίνακας "Cisnes que se reflejan como elefantes" (Κύκνοι που καθρεφτίζονται ως ελέφαντες) του Salvador Dalí (1937), που βρίσκεται σε ιδιωτική συλλογή στην Ελβετία.