Ένας άνθρωπος υπό χρεωκοπία, είναι ο τίτλος της πολύ ενδιαφέρουσας παράστασης που παρακολουθήσαμε χθες στο Δώμα του Θεάτρου του Νέου Κόσμου. Μία παράσταση που μας εξέπληξε θετικά, μας άρεσε πολύ και μας προβλημάτισε πολύ. Από τον τίτλο, μπορεί κανείς εύλογα να υποθέσει ότι πρόκειται για μία επίκαιρη παράσταση. Το έργο δεν πραγματεύεται μόνο την οικονομική κρίση, αλλά και την ηθική, ψυχολογική, συναισθηματική κρίση, πτώση, συρρίκνωση.
Ένας άνθρωπος χάνει τα πάντα, απογυμνώνεται, συρρικνώνεται, δεν μπορεί πια να αλληλεπιδράσει, να επικοινωνήσει με το περιβάλλον του. Χάνει κάθε στήριγμα, υλικό και ηθικό. Η γυναίκα του τον εγκαταλείπει και μόνη του παρέα πια είναι ο εντεταλμένος εκκαθαριστής, ο οποίος σκοπεύει να πουλήσει όλη την περιουσία του άτυχου αυτού ανθρώπου, εκτός από τα απολύτως απαραίτητα. Ποια είναι όμως τα απολύτως απαραίτητα προς το ζῆν; Και, όταν βρεθείς εντελώς μόνος με μόνο εφόδιο την σκέψη και τη θέλησή σου και μόνο σύμμαχο και συμπορευτή τον εαυτό σου, μπορείς να ορθοποδήσεις; Υπάρχει δεύτερη (ή και τελευταία, κανείς δεν ξέρει) ευκαιρία να αναγεννηθείς; Συρρίκνωση, είναι μία αυτοκαταστροφή ή μία επανάσταση απέναντι στην εξωτερικά επιβαλλόμενη πραγματικότητα; Όταν, συρρικνώνεσαι, αντιλαμβάνεσαι πολλά περισσότερα. Στην παράσταση, ο πρωταγωνιστής αφορμάται από ένα βιβλίο με τίτλο The Shrinking Man, για να κάνει τη δική του αρχή. Ακολουθώντας τον ήρωα του βιβλίου, ορίζει τη δική του στάση απέναντι στην πραγματικότητα.
Μπαίνοντας στην αίθουσα, εισήλθαμε κατευθείαν στο θεατρικό έργο. Αφού πήραμε μέρος σε μία έρευνα, της οποίας τα αποτελέσματα θα μας σταλούν με mail, καθίσαμε στις θέσεις μας και φάνηκε σαν να έχουν περάσει μόλις δέκα λεπτά, όταν πια σηκωθήκαμε. Είχαμε μπροστά μας ένα σκηνικό λιτό, με έναν πίνακα στο κέντρο της σκηνής, όπου αναγράφονται λέξεις. Οι λέξεις αυτές, άλλες γραμμένες με μεγάλα γράμματα κι άλλες με μικρότερα, αναπαριστούν τα έπιπλα. Κατά τη διάρκεια της παράστασης, πολλά θα γραφτούν και πολλά θα σβηστούν από αυτόν τον πίνακα. Εύκολα φαντάζουν όλα αυτά, όταν έχεις μια κιμωλία.
Ακόμη, ένα γραφείο, εκείνο του εντεταλμένου εκκαθαριστή και απέναντι ο τόπος διαμονής της συζύγου, της θαρραλέας γυναίκας, που παίρνοντας μοναχά λίγα βιβλία, εγκαταλείπει τον σύζυγό της. Δεν χρειαζόταν πιο φορτωμένο σκηνικό, καθώς οι ερμηνείες των ηθοποιών μας έκαναν να νιώθουμε πλήρεις. Σημαντικός ο ρόλος του φωτισμού, καθώς με τη βοήθειά του διακρίναμε το γραφείο του εκκαθαριστή από το σπίτι του " άτυχου" Χρήστου και από εκείνο της συζύγου του.
Η μουσική προσέδιδε άλλοτε μία πιο εύθυμη νότα (το έργο αποτελεί μαύρη κωμωδία) κι άλλοτε με την απουσία της μας δημιουργούσε την αίσθηση του κενού, της απώλειας. Ακόμη, στον πίνακα προβάλλονταν συχνά κείμενα ή στιχομυθίες, που, σε αντίθεση με ανάλογες προσπάθειες, δεν μας κούρασαν καθόλου, ούτε μας μπέρδεψαν.
Οι ερμηνείες ήταν πάρα πολύ καλές, δεν μας ξένισαν. Ο εντεταλμένος εκκαθαριστής αρχικά φαινόταν πιο άνετος από τους υπόλοιπους, στη συνέχεια όμως όλοι έδειχναν πιο άνετοι και άμεσοι. Υπήρχε αλληλεπίδραση με το κοινό. Πολλές φορές ήρθαν προς το μέρος μας, απευθύνθηκαν σε εμάς, κάθισαν κοντά μας. Καθόλη τη διάρκεια της παράστασης διδόταν η εντύπωση πως όλοι μαζί περνάμε τη διαδικασία του Shrinking man. Πολλά συγχαρητήρια αξίζουν στον πρωταγωνιστή για τη φυσική του κατάσταση, καθώς μας άφησε άφωνους με την κινησιολογία του.
Πρόκειται για μία παράσταση που περνά πολλά μηνύματα, χωρίς να σου δίνει απλόχερα τις απαντήσεις στα ζητήματα που τίθενται και χωρίς να προκαλεί σύγχυση. Σκοπός, όπως αναφέρεται, είναι η κάθαρσις, όρος δίσημος καθώς ο εκκαθαριστής εννοεί τη διαγραφή του χρέους ενώ στο τέλος προκύπτει η αριστοτελική κάθαρσις.
Αποχωρήσαμε από την αίθουσα με ερωτήματα και έναν προβληματισμό γόνιμο, που μας οδήγησε σε μία πολύ εποικοδομητική συζήτηση.
Μία παράσταση που πρέπει να παρακολουθήσετε!
Για περισσότερες πληροφορίες: nkt.gr/play/166/an8rwpos-ypo-xrewkopia/
Ένας άνθρωπος χάνει τα πάντα, απογυμνώνεται, συρρικνώνεται, δεν μπορεί πια να αλληλεπιδράσει, να επικοινωνήσει με το περιβάλλον του. Χάνει κάθε στήριγμα, υλικό και ηθικό. Η γυναίκα του τον εγκαταλείπει και μόνη του παρέα πια είναι ο εντεταλμένος εκκαθαριστής, ο οποίος σκοπεύει να πουλήσει όλη την περιουσία του άτυχου αυτού ανθρώπου, εκτός από τα απολύτως απαραίτητα. Ποια είναι όμως τα απολύτως απαραίτητα προς το ζῆν; Και, όταν βρεθείς εντελώς μόνος με μόνο εφόδιο την σκέψη και τη θέλησή σου και μόνο σύμμαχο και συμπορευτή τον εαυτό σου, μπορείς να ορθοποδήσεις; Υπάρχει δεύτερη (ή και τελευταία, κανείς δεν ξέρει) ευκαιρία να αναγεννηθείς; Συρρίκνωση, είναι μία αυτοκαταστροφή ή μία επανάσταση απέναντι στην εξωτερικά επιβαλλόμενη πραγματικότητα; Όταν, συρρικνώνεσαι, αντιλαμβάνεσαι πολλά περισσότερα. Στην παράσταση, ο πρωταγωνιστής αφορμάται από ένα βιβλίο με τίτλο The Shrinking Man, για να κάνει τη δική του αρχή. Ακολουθώντας τον ήρωα του βιβλίου, ορίζει τη δική του στάση απέναντι στην πραγματικότητα.
Μπαίνοντας στην αίθουσα, εισήλθαμε κατευθείαν στο θεατρικό έργο. Αφού πήραμε μέρος σε μία έρευνα, της οποίας τα αποτελέσματα θα μας σταλούν με mail, καθίσαμε στις θέσεις μας και φάνηκε σαν να έχουν περάσει μόλις δέκα λεπτά, όταν πια σηκωθήκαμε. Είχαμε μπροστά μας ένα σκηνικό λιτό, με έναν πίνακα στο κέντρο της σκηνής, όπου αναγράφονται λέξεις. Οι λέξεις αυτές, άλλες γραμμένες με μεγάλα γράμματα κι άλλες με μικρότερα, αναπαριστούν τα έπιπλα. Κατά τη διάρκεια της παράστασης, πολλά θα γραφτούν και πολλά θα σβηστούν από αυτόν τον πίνακα. Εύκολα φαντάζουν όλα αυτά, όταν έχεις μια κιμωλία.
Ακόμη, ένα γραφείο, εκείνο του εντεταλμένου εκκαθαριστή και απέναντι ο τόπος διαμονής της συζύγου, της θαρραλέας γυναίκας, που παίρνοντας μοναχά λίγα βιβλία, εγκαταλείπει τον σύζυγό της. Δεν χρειαζόταν πιο φορτωμένο σκηνικό, καθώς οι ερμηνείες των ηθοποιών μας έκαναν να νιώθουμε πλήρεις. Σημαντικός ο ρόλος του φωτισμού, καθώς με τη βοήθειά του διακρίναμε το γραφείο του εκκαθαριστή από το σπίτι του " άτυχου" Χρήστου και από εκείνο της συζύγου του.
Η μουσική προσέδιδε άλλοτε μία πιο εύθυμη νότα (το έργο αποτελεί μαύρη κωμωδία) κι άλλοτε με την απουσία της μας δημιουργούσε την αίσθηση του κενού, της απώλειας. Ακόμη, στον πίνακα προβάλλονταν συχνά κείμενα ή στιχομυθίες, που, σε αντίθεση με ανάλογες προσπάθειες, δεν μας κούρασαν καθόλου, ούτε μας μπέρδεψαν.
Οι ερμηνείες ήταν πάρα πολύ καλές, δεν μας ξένισαν. Ο εντεταλμένος εκκαθαριστής αρχικά φαινόταν πιο άνετος από τους υπόλοιπους, στη συνέχεια όμως όλοι έδειχναν πιο άνετοι και άμεσοι. Υπήρχε αλληλεπίδραση με το κοινό. Πολλές φορές ήρθαν προς το μέρος μας, απευθύνθηκαν σε εμάς, κάθισαν κοντά μας. Καθόλη τη διάρκεια της παράστασης διδόταν η εντύπωση πως όλοι μαζί περνάμε τη διαδικασία του Shrinking man. Πολλά συγχαρητήρια αξίζουν στον πρωταγωνιστή για τη φυσική του κατάσταση, καθώς μας άφησε άφωνους με την κινησιολογία του.
Πρόκειται για μία παράσταση που περνά πολλά μηνύματα, χωρίς να σου δίνει απλόχερα τις απαντήσεις στα ζητήματα που τίθενται και χωρίς να προκαλεί σύγχυση. Σκοπός, όπως αναφέρεται, είναι η κάθαρσις, όρος δίσημος καθώς ο εκκαθαριστής εννοεί τη διαγραφή του χρέους ενώ στο τέλος προκύπτει η αριστοτελική κάθαρσις.
Αποχωρήσαμε από την αίθουσα με ερωτήματα και έναν προβληματισμό γόνιμο, που μας οδήγησε σε μία πολύ εποικοδομητική συζήτηση.
Μία παράσταση που πρέπει να παρακολουθήσετε!
Για περισσότερες πληροφορίες: nkt.gr/play/166/an8rwpos-ypo-xrewkopia/