Είναι τολμηρό να αφήσεις το συγκρότημα σου (Techsoir), που μόλις έχει κυκλοφορήσει το 1ο του cd (Dark Room), να αφήσεις την πόλη σου (Θεσσαλονίκη) και να προσπαθήσεις να κάνεις μια καινούρια αρχή σε μια άλλη πόλη (Αθήνα) και μόνος σου πια (Tareq).
Κανένα πρόβλημα βέβαια για τον Tareq. Δε μπορώ να γνωρίζω πόσες δυσκολίες αντιμετώπισε τελικά, αλλά σίγουρα αποζημιώνεται-κι εμείς μαζί-με το Cocoon.
Electro disco synth pop, όπως ο ίδιος προσδιορίζει τη μουσική του και δε νομίζω πως μπορεί κανείς άλλος να χαρακτηρίσει καλύτερα το cd αυτό. Κι αυτό φαίνεται να είναι κι η δύναμη του, ότι είναι μια ολοκληρωμένη πρόταση, ο Tareq μοιάζει να ήξερε από την αρχή τη μουσική που ήθελε να κάνει.
Απαλλαγμένος κατά πολύ από τα dark στοιχεία του Dark Room (κι αυτό δεν το λέω ως καλό ή κακό), κράτησε κι ενίσχυσε τη sexy πλευρά του, έγινε περισσότερο χορευτικός, έγραψε ωραίους στίχους, δεν έκρυψε τις επιρροές του, αλλά τις ενσωμάτωσε δημιουργικά στις μελωδίες του και στην παραγωγή του, και με την αρωγή πάλι της Undo Records, παρουσιάζει ένα εξαιρετικό πακέτο για τους λάτρεις του είδους. Οι συμμετοχές μοιάζουν να βγήκαν από τα τραγούδια, να ανήκουν σε αυτά και να μην προστέθηκαν απλά για να κάνουν ντόρο, ιδιαίτερα αυτή της Νατάσσας Μποφίλιου στο Feel Me και του Χάρη Αττώνη στο Waiting in the rain, στα 2 ίσως καλύτερα τραγούδια, χωρίς όμως να υπερτερούν ιδιαίτερα από τις υπόλοιπες (Marsheaux, Laquer, V-Sag). Τα ήδη γνωστά από το ραδιόφωνο Cold και Mosquito, εύκολα θα σας εισάγουν στο Cocoon του Tareq.
Δεν είναι όλα ρόδινα φυσικά, τα τραγούδια σε κάποιες στιγμές ξεχειλώνουν χωρίς λόγο, ο Tareq δε δείχνει να θέλει να τολμήσει ιδιαίτερα, πατάει σε ασφαλή μονοπάτια (αλλά για 1ο προσωπικό cd, κάτι τέτοιο δικαιολογείται) και δυστυχώς περιλαμβάνει και μια άστοχη διασκευή στο Need You Tonight των INXS (γιατί?).
Κατά τα άλλα είναι ένα cd που έχει όλα τα φόντα να ακουστεί πολύ με το κατάλληλο promotion, είναι εύπεπτο, αλλά όχι φθηνό, κι έχει και ένα τεράστιο ατού, που το αφήσαμε για το τέλος…
Τη φωνή και την προσωπικότητα του Tareq!!!
MySpace
Κανένα πρόβλημα βέβαια για τον Tareq. Δε μπορώ να γνωρίζω πόσες δυσκολίες αντιμετώπισε τελικά, αλλά σίγουρα αποζημιώνεται-κι εμείς μαζί-με το Cocoon.
Electro disco synth pop, όπως ο ίδιος προσδιορίζει τη μουσική του και δε νομίζω πως μπορεί κανείς άλλος να χαρακτηρίσει καλύτερα το cd αυτό. Κι αυτό φαίνεται να είναι κι η δύναμη του, ότι είναι μια ολοκληρωμένη πρόταση, ο Tareq μοιάζει να ήξερε από την αρχή τη μουσική που ήθελε να κάνει.
Απαλλαγμένος κατά πολύ από τα dark στοιχεία του Dark Room (κι αυτό δεν το λέω ως καλό ή κακό), κράτησε κι ενίσχυσε τη sexy πλευρά του, έγινε περισσότερο χορευτικός, έγραψε ωραίους στίχους, δεν έκρυψε τις επιρροές του, αλλά τις ενσωμάτωσε δημιουργικά στις μελωδίες του και στην παραγωγή του, και με την αρωγή πάλι της Undo Records, παρουσιάζει ένα εξαιρετικό πακέτο για τους λάτρεις του είδους. Οι συμμετοχές μοιάζουν να βγήκαν από τα τραγούδια, να ανήκουν σε αυτά και να μην προστέθηκαν απλά για να κάνουν ντόρο, ιδιαίτερα αυτή της Νατάσσας Μποφίλιου στο Feel Me και του Χάρη Αττώνη στο Waiting in the rain, στα 2 ίσως καλύτερα τραγούδια, χωρίς όμως να υπερτερούν ιδιαίτερα από τις υπόλοιπες (Marsheaux, Laquer, V-Sag). Τα ήδη γνωστά από το ραδιόφωνο Cold και Mosquito, εύκολα θα σας εισάγουν στο Cocoon του Tareq.Δεν είναι όλα ρόδινα φυσικά, τα τραγούδια σε κάποιες στιγμές ξεχειλώνουν χωρίς λόγο, ο Tareq δε δείχνει να θέλει να τολμήσει ιδιαίτερα, πατάει σε ασφαλή μονοπάτια (αλλά για 1ο προσωπικό cd, κάτι τέτοιο δικαιολογείται) και δυστυχώς περιλαμβάνει και μια άστοχη διασκευή στο Need You Tonight των INXS (γιατί?).
Κατά τα άλλα είναι ένα cd που έχει όλα τα φόντα να ακουστεί πολύ με το κατάλληλο promotion, είναι εύπεπτο, αλλά όχι φθηνό, κι έχει και ένα τεράστιο ατού, που το αφήσαμε για το τέλος…
Τη φωνή και την προσωπικότητα του Tareq!!!
MySpace