"Συγκρουόμενα" στο Θέατρο του Νέου Κόσμου

Στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, στον Κάτω Χώρο παρακολουθήσαμε την παράσταση «Συγκρουόμενα».

Βασισμένη σε πρωτότυπο κείμενο και σκηνοθεσία της Εύας Βλασσοπούλου, το μικρό θεατράκι μεταμορφώθηκε στο σπίτι δύο αδελφών που περιμένει να υποδεχθεί την «αγαπημένη» τους ξαδέλφη για το δείπνο. Την περιμένουν και η έντασή τους, το άγχος τους κορυφώνεται μα εκείνη δεν εμφανίζεται ποτέ.

Τα δύο αδέρφια, που δε μαθαίνουμε ποτέ τα ονόματά τους, η νευρική μεγαλύτερη αδελφή και ο «το-παιζω-κουλ-αλλά-δεν-είμαι-καθόλου» μικρότερος αδερφός, αποφασίζουν να την φέρουν στο σπίτι με τη φαντασία τους και να παίξουν το παιχνίδι του «τι θα της έλεγες αν ήταν εδώ». Και τότε επέρχεται η σύγκρουση. Ξεδιπλώνεται ένα κουβάρι καταστάσεων, με επίκεντρο την ξαδέλφη, τα κοινά τους βιώματα, τα παιδικά τραύματα και των δύο. Βλέπουμε την προσπάθειά τους να γίνουν αποδεκτοί από την ξαδέλφη, την οποία και οι δύο έχουν εξιδανικεύσει.  

Η μυστηριώδης ξαδέλφη, στο ρόλο η Αλεξάνδρα Χασάνι, υπάρχει εκεί σαν παρατηρητής -αρχικά- μέχρι να μπει στη φαντασία των πρωταγωνιστών μας και να γίνει το πρόσωπο εκείνο που θα μετατραπεί στον από μηχανής θεό, που δεν θα βοηθήσει στην επίλυση της σύγκρουσης, αλλά θα την εντείνει. Όντας στη φαντασία τους, παρόλα αυτά προκαλεί, ιντριγκάρει, οξύνει την κόντρα των αδελφών. Βοηθάει στην συνέχιση του παιχνιδιού μέχρι το έσχατο σημείο. 

Όπως έχει πει και η σκηνοθέτις της παράστασης, Εύα Βλασσοπουλου: «Τους συναντάμε την “ημέρα” που περνάνε από την ασυνειδητότητα στην αναγνώριση μιας δυσλειτουργίας και παρατηρούμε τη διαδρομή τους μέχρι και αφού φτάσουν εκεί».

Πολύ γρήγοροι και ατακαδόρικοι διάλογοι που σε συνεπαίρνουν, προκαλούν το γέλιο, την συμπάθεια, τη λύπη για την κατάσταση των δύο αδελφών. 

Καταπληκτική η ερμηνεία της Στέλλας Βογιατζάκη στο ρόλο της νευρικής αδελφής. Τα τικ, η ένταση στο βλέμμα, οι νευρόσπαστες κινήσεις είναι απολαυστικά σε όλη τη διάρκεια της παράστασης. Στο ρόλο του μικρού αδελφού ο Παναγιώτης Εξαρχέας που άλλοτε σαν κυρίαρχος άλλοτε σαν χαμένος προσπαθεί να κρατήσει την θέση του ως ο άντρας του σπιτιού. 

Η σκηνοθεσία ευρηματική, με την περιστροφή των πρωταγωνιστών μας στις πολυθρόνες του σαλονιού.

Μία θεατρική παράσταση για μυημένο στο θέατρο κοινό, γρήγορη και καταιγιστική ροή έργου με μικρή διάρκεια, μόλις 50 λεπτά.

Σχετικό θέμα

Συνεντεύξεις

«Ευτυχώς τα παιδιά της Ελευσίνας παίζουν ακόμα βόλους»: μια συνέντευξη με το σκηνοθέτη Χρήστο Δήμα