Το «Suntan» αποτελεί την τρίτη μεγάλου μήκους ταινία του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου («Bank Bang» και «Wasted Youth») που κυκλοφόρησε στις ελληνικές αίθουσες στις 31 Μαρτίου σε διανομή της Odeon. Με την παγκόσμια πρεμιέρα της να γίνεται στο Φεστιβάλ του Ρότερνταμ και έχοντας ήδη αποσπάσει θετικές κριτικές, η ταινία πρόσφατα ταξίδεψε μέχρι την Αμερική για να προβληθεί στο φεστιβάλ «South by Southwest».
Η υπόθεση περιστρέφεται γύρω από τη ζωή του 40χρονου Κωστή ο οποίος φτάνει στην Αντίπαρο για να αναλάβει το ιατρείο της τοπικής κλινικής. Όντας συνεσταλμένος τύπος θα αντιμετωπίσει προβλήματα προσαρμογής και θα περάσει ένα μοναχικό χειμώνα. Όλα όμως θα ανατραπούν το καλοκαίρι, όταν ο Κωστής θα γνωρίσει την νεαρή Άννα και την παρέα της που καταφθάνουν στο νησί για διακοπές. Από εκείνη τη στιγμή η ανιαρή καθημερινότητα του Κωστή θα αποκτήσει νόημα αφού θα του δοθεί η ευκαιρία να ερωτευτεί και να γευτεί τη χαμένη του νιότη. Πολύ σύντομα όμως ο ενθουσιασμός του θα μετατραπεί σε εμμονή, η οποία και θα τον οδηγήσει σε εκπλήξεις και επικίνδυνες ακρότητες.
Με φόντο το ξέφρενο ελληνικό καλοκαίρι το «Suntan» φέρνει στο προσκήνιο τις μύχιες σκέψεις και τα απωθημένα ενός ανθρώπου που πασχίζει να καταλάβει πως η νιότη του έχει παρέλθει. Η ταινία φέρει τη λεζάντα «ένα φιλμ ενηλικίωσης της μέσης ηλικίας» και αποτελεί ακριβώς αυτό, μια προσπάθεια του Κωστή να παρατείνει λίγο ακόμα τις απολαύσεις και την ανεμελιά που φέρει η νιότη. Μη έχοντας πιθανότατα ζήσει μια ζωή γεμάτη ξενύχτια, καταχρήσεις και σεξ βρίσκει στη νέα του παρέα το λάιφσταϊλ που θα ήθελε να υιοθετήσει. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο ο Παπαδημητρόπουλος καταφέρνει να εξισορροπήσει το δράμα με την κωμωδία, αλλά και να κάνει σαφείς τις επιρροές του. Χαρακτηριστικό είναι το υπερβολικά κοντινό πλάνο του βολβού του ματιού της Άννας που γλύφει ο Κωστής για να διώξει την άμμο, κάνοντας μια σαφή αναφορά στη «Λολίτα» του Ναμπόκοφ. Παράλληλα, ο σκηνοθέτης δήλωνε σε συνέντευξή του στο περιοδικό Σινεμά ότι εμπνεύστηκε την ταινία από το βιβλίο του Michel Houellebecq «Η Επέκταση του Πεδίου της Πάλης» (πρωτότυπος τίτλος "Extension du domaine de la lutte") στο οποίο αναπτύσσεται μια θεωρία διαφοροποίησης των ανθρώπων, οι οποίοι χωρίζονται σε αυτούς που έχουν και δεν έχουν πρόσβαση στην ηδονή.
Η ταινία βασίζεται στον αυτοσχεδιασμό από την μεριά των ηθοποιών, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ρεαλιστικοί μεν, απλοϊκοί δε διάλογοί, ενώ συγχρόνως η σεναριακή εξέλιξη μετά από ένα σημείο γίνεται προβλέψιμη και επαναλαμβάνεται. Παρόλα αυτά, η μεστή σκηνοθεσία, η προσεγμένη διεύθυνση φωτογραφίας, αλλά και το καστ των διεθνών ηθοποιών σώζουν το θεατή από την πλήξη. Στον πρωταγωνιστικό ρόλο του Κωστή, ο Μάκης Παπαδημητρίου που τον έχουμε συνηθίσει σε κωμωδίες ξεχωρίζει με τη θλίψη μόνιμα εγκατεστημένη στο βλέμμα του (όπως εύστοχα έγραψε το Variety). Εξίσου ενδιαφέρουσα όμως είναι και η ανερχόμενη ηθοποιός Έλλη Τρίγκου η οποία βγάζει μια πηγαία φυσικότητα και σεξουαλικότητα στο φακό.
Εν κατακλείδι το «Suntan» είναι αυτό που υπόσχεται: μια ταινία για το τι είναι το καλοκαίρι, το πώς μπορεί να σε ζεστάνει αλλά και το πώς μπορεί τελικά να σε κάψει.
Η υπόθεση περιστρέφεται γύρω από τη ζωή του 40χρονου Κωστή ο οποίος φτάνει στην Αντίπαρο για να αναλάβει το ιατρείο της τοπικής κλινικής. Όντας συνεσταλμένος τύπος θα αντιμετωπίσει προβλήματα προσαρμογής και θα περάσει ένα μοναχικό χειμώνα. Όλα όμως θα ανατραπούν το καλοκαίρι, όταν ο Κωστής θα γνωρίσει την νεαρή Άννα και την παρέα της που καταφθάνουν στο νησί για διακοπές. Από εκείνη τη στιγμή η ανιαρή καθημερινότητα του Κωστή θα αποκτήσει νόημα αφού θα του δοθεί η ευκαιρία να ερωτευτεί και να γευτεί τη χαμένη του νιότη. Πολύ σύντομα όμως ο ενθουσιασμός του θα μετατραπεί σε εμμονή, η οποία και θα τον οδηγήσει σε εκπλήξεις και επικίνδυνες ακρότητες.
Με φόντο το ξέφρενο ελληνικό καλοκαίρι το «Suntan» φέρνει στο προσκήνιο τις μύχιες σκέψεις και τα απωθημένα ενός ανθρώπου που πασχίζει να καταλάβει πως η νιότη του έχει παρέλθει. Η ταινία φέρει τη λεζάντα «ένα φιλμ ενηλικίωσης της μέσης ηλικίας» και αποτελεί ακριβώς αυτό, μια προσπάθεια του Κωστή να παρατείνει λίγο ακόμα τις απολαύσεις και την ανεμελιά που φέρει η νιότη. Μη έχοντας πιθανότατα ζήσει μια ζωή γεμάτη ξενύχτια, καταχρήσεις και σεξ βρίσκει στη νέα του παρέα το λάιφσταϊλ που θα ήθελε να υιοθετήσει. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο ο Παπαδημητρόπουλος καταφέρνει να εξισορροπήσει το δράμα με την κωμωδία, αλλά και να κάνει σαφείς τις επιρροές του. Χαρακτηριστικό είναι το υπερβολικά κοντινό πλάνο του βολβού του ματιού της Άννας που γλύφει ο Κωστής για να διώξει την άμμο, κάνοντας μια σαφή αναφορά στη «Λολίτα» του Ναμπόκοφ. Παράλληλα, ο σκηνοθέτης δήλωνε σε συνέντευξή του στο περιοδικό Σινεμά ότι εμπνεύστηκε την ταινία από το βιβλίο του Michel Houellebecq «Η Επέκταση του Πεδίου της Πάλης» (πρωτότυπος τίτλος "Extension du domaine de la lutte") στο οποίο αναπτύσσεται μια θεωρία διαφοροποίησης των ανθρώπων, οι οποίοι χωρίζονται σε αυτούς που έχουν και δεν έχουν πρόσβαση στην ηδονή.
Η ταινία βασίζεται στον αυτοσχεδιασμό από την μεριά των ηθοποιών, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ρεαλιστικοί μεν, απλοϊκοί δε διάλογοί, ενώ συγχρόνως η σεναριακή εξέλιξη μετά από ένα σημείο γίνεται προβλέψιμη και επαναλαμβάνεται. Παρόλα αυτά, η μεστή σκηνοθεσία, η προσεγμένη διεύθυνση φωτογραφίας, αλλά και το καστ των διεθνών ηθοποιών σώζουν το θεατή από την πλήξη. Στον πρωταγωνιστικό ρόλο του Κωστή, ο Μάκης Παπαδημητρίου που τον έχουμε συνηθίσει σε κωμωδίες ξεχωρίζει με τη θλίψη μόνιμα εγκατεστημένη στο βλέμμα του (όπως εύστοχα έγραψε το Variety). Εξίσου ενδιαφέρουσα όμως είναι και η ανερχόμενη ηθοποιός Έλλη Τρίγκου η οποία βγάζει μια πηγαία φυσικότητα και σεξουαλικότητα στο φακό.
Εν κατακλείδι το «Suntan» είναι αυτό που υπόσχεται: μια ταινία για το τι είναι το καλοκαίρι, το πώς μπορεί να σε ζεστάνει αλλά και το πώς μπορεί τελικά να σε κάψει.