WhatsApp Image 2024 08 03 at 12

44ο River Party: μια κλασική συνταγή

Οι περισσότεροι μπορούμε μόνο να φανταστούμε πόσο διαφορετικό ήταν τότε το River Party στην πρωτόλεια μορφή του, αλλά είναι βέβαιο πως η ενέργεια και η αγάπη για τη μουσική έμειναν σταθερά.

Διαβάστηκε φορες

Ένα από τα μεγαλύτερα και μακροβιότερα φεστιβάλ μουσικής στην χώρα μας, ξεκίνησε πάνω από 45 χρόνια πριν στο Νεστόριο Καστοριάς από μια παρέα φίλων, κάπως λίγο τυχαία, που θέλανε να κρατήσουν ζωντανό το μοναδικό συναίσθημα που βίωσαν εκείνη την εναρκτήρια φορά. Οι περισσότεροι μπορούμε μόνο να φανταστούμε πόσο διαφορετικό ήταν τότε το River Party στην πρωτόλεια μορφή του, αλλά είναι βέβαιο πως η ενέργεια και η αγάπη για τη μουσική έμειναν σταθερά.

Όπως λοιπόν κάθε χρόνο (με εξαίρεση την περίοδο του Covid), έτσι και φέτος, πολλές χιλιάδες μουσικόφιλοι κατασκήνωσαν στις όχθες του Αλιάκμονα σε υψόμετρο 900 μέτρων, και για τέσσερις μέρες έγιναν μια μεγάλη παρέα που χόρευε υπό τους ίδιους ρυθμούς.


Από την προηγούμενη των συναυλιών πλήθος κόσμου είχε κατασκηνώσει και απολάμβανε την άκρως ειδυλλιακή τοποθεσία. Με το μακρύτερο ποταμό της Ελλάδας να διασχίζει το χώρο της κατασκήνωσης και αιωνόβια έλατα και πλούσια χλωρίδα να τον περιτριγυρίζουν, είναι δεδομένο πως το τοπίο σε ωθεί στη χαλάρωση και την ξεγνοιασιά. Η πρώτη μέρα, όπου απουσιάζουν οι συναυλίες, προσφέρεται για εξοικείωση με τους ρυθμούς του φεστιβάλ αλλά και για την εξερεύνηση της απαράμιλλης ομορφιάς περιοχής, που προσφέρει μοναδική για τα ελληνικά δεδομένα χλωρίδα και πανίδα, φυσικά τοπία αλλά και ήθη, έθιμα και γαστρονομία.


Η πρώτη μέρα των συναυλιών φανέρωσε την πραγματική δυναμική του φεστιβάλ, όπου πλέον οι κατασκηνωτικοί χώροι ήταν πλήρεις από σκηνές, ενώ τις ώρες αιχμής υπήρχε αναμονή στις διάφορες υπηρεσίες του φεστιβάλ. Ειδικότερα λίγο πριν την έναρξη των συναυλιών, όπου ημερήσιοι επισκέπτες κατέφθαναν σε μεγάλους αριθμούς για τις συναυλίες, κάποιες υποδομές φάνηκαν να φτάνουν στα όριά τους.


Η πρώτη μέρα, που είχε την μεγαλύτερη ποικιλία σε καλλιτέχνες, με Ταφ Λάθος, Μαρίνα Σάττι, Σωκράτη Μάλαμα και Ιουλία Καραπατάκη, συγκέντρωσε με διαφορά το πιο ετερόκλητο κοινό αλλά ίσως και το μεγαλύτερο αριθμό ακροατών. Είναι, άλλωστε, μέρες σαν και τη συγκεκριμένη, που η πραγματική πολιτισμική προσφορά τέτοιων δρώμενων αναγνωρίζεται, όπου ο εκάστοτε ακροατής συστήνεται σε είδη μουσικής και καλλιτέχνες που δύσκολα θα έκανε εκουσίως, και συχνά αυτό οδηγεί σε έναν ελπιδοφόρο καλλιτεχνικό εμπλουτισμό.


Την επόμενη μέρα, παρά το ξέφρενο πάρτυ που οι DJ Batman και Pet K κράτησαν μέχρι το πρωί, έβλεπες πολλούς κατασκηνωτές που συμμετείχαν στις διάφορες δραστηριότητες, όπως πρωινή γυμναστική, γιόγκα, πεζοπορίες κτλ. Το απόγευμα, ένα ελαφρύ ψιχάλισμα έριξε κάπως τη θερμοκρασία, ώστε να απολαύσουμε πιο άνετα τους Goin' Through, Πάνο Μουζουράκη και φυσικά τον αιώνιο έφηβο Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Παρά την ανυψωτική ενέργεια που έθεσε στο κλείσιμο των συναυλιών ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, το πάρτυ συνεχίστηκε στο Tequila Bar με X-Project αλλά και την εξαιρετική Xenia Ghali.




Την τέταρτη και τελευταία μέρα των συναυλιών, η συμμετοχή στις πρωινές δραστηριότητες φάνηκε πιο συγκρατημένη, καθώς οι περισσότεροι ήμασταν εξαντλημένοι από το πολύ δυνατό ξενύχτι, που συνολικά η μουσική και ο χορός κράτησε για πάνω από οχτώ ώρες. Μετά το μεσημέρι, τα πολύ έντονα καιρικά φαινόμενα δημιούργησαν μια σύγχυση και απορία με το κατά πόσο θα πραγματοποιηθούν οι συναυλίες, αλλά με μικρές αλλαγές στο πρόγραμμα και τους χρόνους, οι ToquelΠάνος Βλάχος και Μέλισσες εμφανίστηκαν και ξεσήκωσαν και τους πιο διστακτικούς, ακόμα και υπό βροχή σε στιγμές. Εννοείται για το τελευταίο βράδυ υπήρχε προγραμματισμένο ξεφάντωμα με George Tsilipakos και Alex. Δυστυχώς, λόγων των παραπάνω συνθηκών, δεν μπορέσαμε να δούμε τον Toquel και της Μέλισσες, απολαύσαμε όμως για ακόμα τον Πάνο Βλάχο (μια βδομάδα μετά το Voés Festival).


Τη Δευτέρα το πρωί για τους θαραλλέους και σκληροπυρινικούς του River Party, το γλέντι μεταφέρθηκε στην πλατεία του γραφικού Νεστορίου.

Απολογιστικά, ο προκάτοχος των μουσικών φεστιβάλ στη φύση, που πλέον απαντώνται παντού, μας υπενθυμίζει την αξία τέτοιων θεσμών. Είναι σαφές πως πολλά έχουν αλλάξει από το πρώτο River Party, αλλά η αγάπη για τη μουσική παραμένει κοινός παρανομαστής. 

Η επαφή του εκάστοτε κοινού με άγνωστους σε αυτό καλλιτέχνες είναι ίσως η μεγαλύτερη πολιτισμική συνεισφορά που τέτοιες πρωτοβουλίες επιτρέπουν. Ταυτόχρονα βέβαια, η επαφή με τη φύση, η τουριστική και οικονομική προώθηση των διαφόρων περιοχών ή ακόμα και οι ευκαιρίες κοινωνικοποίησης με άτομα με κοινά ενδιαφέροντα, είναι κάποιες από τις παράπλευρες θετικές συνέπειες.


Σίγουρα τα επιχειρήματα των διάφορων επικριτών τέτοιων φεστιβάλ, όπως η ακραία επιβάρυνση του περιβάλλοντος σε σύντομο χρονικό διάστημα, ή ακόμη και η μονοπωλιακή εκμετάλλευση του κοινού, είναι υπαρκτά αλλά σε καμία περίπτωση δεν επισκιάζουν τα πλεονεκτήματα τέτοιων λειτουργιών. Άλλωστε, η σχετική επιμόρφωση, όπως και στα περισσότερα κοινωνικά προβλήματα μπορεί να βελτιώσει την κατάσταση. Τέτοια παραδείγματα θα μπορούσαν να είναι τυχόν επιτόπιες περιβαλλοντικές δράσεις ή και ακόμη εθελοντικά δρώμενα στους τοπικούς πληθυσμούς.

Όσα και να γραφτούν για το River Party, μετά από 44 επιτυχημένες χρονιές, δύσκολα περιγράφεται και απεικονίζεται το συναίσθημα των συμμετεχόντων. Παρόλες τις ελλείψεις, οι θεσμοί αυτοί αποδεικνύουν διαρκώς την αναγκαιότητα της ύπαρξής τους, ενώ η συμμετοχή και πιο άγνωστων καλλιτεχνών ίσως να είχε ακόμη περισσότερα οφέλη.

Διαβάστε ακόμα