Το ερχόμενο Σάββατο 10 του Μάρτη, τα Κίτρινα Ποδήλατα, δηλαδή ο Γιώργος και ο Αλέξανδρος Παντελιάς, δίνουν "τη συναυλία της δικιάς τους δεκαετίας" στο Gagarin (περισσότερες πληροφορίες για τη συναυλία εδώ)!
Το συγκρότημα έκλεισε 10+1 χρόνια ύπαρξης και θα το γιορτάσει με μια ξεχωριστή συναυλία στο γνωστό συναυλιακό χώρο της Οδού Λιοσίων. Μιλήσαμε με το Γιώργο και τον Αλέξανδρο για αυτή τη συναυλία, αλλά και την πορεία του συγκροτήματος όλα αυτά τα χρόνια...
Τα Κίτρινα Ποδήλατα σπάνια δίνουν συνεντεύξεις και είναι ιδιαίτερα επιλεκτικοί σε αυτό το θέμα. Είναι λοιπόν μεγάλη η χαρά μας που μιλήσαμε με ένα από τα καλύτερα Ελληνικά συγκροτήματα αυτή τη στιγμή!
- Κλείσατε 10 χρόνια δισκογραφίας. Ποιες οι διαφορές στα εμπόδια & στις ευκαιρίες στην αρχή όταν ήσασταν μία νέα μπάντα, αλλά σε μία εποχή ευμάρειας και τώρα, 10 χρόνια μετά που είστε πλέον καταξιωμένη μπάντα αλλά σε μία εποχή βαθιάς ύφεσης.
Τα χρόνια στα οποία ξεκινήσαμε στη δισκογραφία και τις εμφανίσεις μας αλλά και γενικά όλη η δεκαετία που "φιλοξένησε" την προσπάθειά μας, έκανε και κάνει το έργο μας ιδιαίτερα δύσκολο.. Αυτό δεν έχει όμως να κάνει με την οικονομική ευημερία ή τις εποχές των παχιών αγελάδων όπως λένε... Έχει να κάνει με μια δεκαετία που η εικόνα, το φαίνεσθαι, το life style και η show biz ιδιαίτερα μέσω της τηλεόρασης και τα σημεία των καιρών της επέβαλε και υπνώτισε τον κόσμο προς αυτήν την κατεύθυνση και πολεμούσε με λύσσα ότι είχε μια διαφορετική άποψη και τρόπο ζωής μα κατάφερνε να επιβιώσει!... Τώρα που η ουσία και οι αξίες αναζητούνται κι εκτιμούνται περισσότερο, μπορούμε να πούμε πως βρισκόμαστε στην καλύτερη κατάσταση, ψυχολογία και έχουμε δυνάμεις να κάνουμε πιο πολλά από ποτέ. Η φιλοσοφία με την οποία κάνουμε την πορεία μας και η ιδέα μας για τη μουσική δεν εξαρτάται από οικονομικές κρίσεις αλλά από ηθικές...
- Κάνοντας τον απολογισμό 10 χρόνων, εάν έπρεπε να διαλέξετε ένα album
για να παρουσιάσετε τον εαυτό σας ποιο τελικά θα ήταν αυτό; Είχε την
ανάλογη ανταπόκριση από τον κόσμο;
Το τελευταίο album με τίτλο "+10" έχει στηθεί έτσι στα όρια της δεκαετίας μας ακριβώς για να ξανασυστήσει τα Κ.Π. στο κοινό περιέχοντας ύφος από μουσικές, στίχους και ενορχηστρώσεις απ τις οποίες πέρασε το συγκρότημα αυτά τα 10 χρόνια αναζητώντας ταυτόχρονα ένα βήμα μπροστά στον ήχο του. Είναι λοιπόν άκρως αντιπροσωπευτικό... Για την ανταπόκρισή του ακόμη βγάζουμε συμπεράσματα στις συναυλίες μας... Τα μηνύματα ευτυχώς είναι θετικά!!
- Στους τελευταίους δίσκους έχετε "απομακρυνθεί" από τα "ραδιοφωνικά" singles των προηγούμενων δουλειών σας κι έχετε σκληρύνει τον ήχο σας! Ήταν κάτι που ήρθε μόνο του ή πλέον λειτουργείτε πιο "ελεύθερα";
Εμείς κάνουμε μουσική με βάση αυτό που οι συνθήκες και οι εποχές μας διατάσσουν... Ακολουθούμε το μέσα μας, έχουμε τα μάτια μας ανοικτά και προσπαθούμε να εμπνεύσουμε τη νεολαία σε θετικά μηνύματα. Δε γράφουμε για να παιχτούμε στο ραδιόφωνο.. Αυτοί που θέλουν να ψάξουν και να ακούσουν τα τραγούδια μας ξέρουν που και πως θα συντονιστούμε. Άλλωστε ποτέ η μπάντα μας δεν ήταν η αγαπημένη των παραγωγών - ρομπότ της μουσικής μας βιομηχανίας και ειδικά στο ραδιόφωνο η αξιοκρατία ξεχείλιζε για εμάς! Νιώθουμε τέλεια γιατί εδώ που είμαστε έχουμε φτάσει χωρίς να έχουμε ανάγκη κανέναν από το σύστημα, που θα καθορίσει τη συνέχειά μας. Θέλουμε όμως να ευχαριστήσουμε ελάχιστες εξαιρέσεις ανθρώπων και μέσων που κατάλαβαν την αλήθεια μας και μας έδωσαν ευκαιρίες εντός Αθήνας αλλά κυρίως στη περιφέρεια.
Είμαστε ελεύθεροι άνθρωποι και γράφουμε και γκαζώνουμε ή φρενάρουμε όπως νιώθουμε και όχι με σκοπό το music control που διέλυσε τη δισκογραφία.
- Πώς ήταν για εσάς η διαδικασία δημιουργίας μουσικής για τη θεατρική
παράσταση "Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού"; Σε αυτή την περίπτωση, η
εικόνα προηγείται της μουσικής, έτσι δεν είναι;
Πολύ ιδιαίτερη κι ενδιαφέρουσα εμπειρία, αλλά και πρόκληση ταυτόχρονα γιατί πρέπει να πετύχεις την ατμόσφαιρα του έργου, να ενισχύσεις τις ερμηνείες, να φορτίσεις συναισθηματικά τον θεατή και γενικά να είσαι μουσικά ένα σώμα με όλον αυτόν τον ζωντανό οργανισμό που λέγεται θεατρική παράσταση. Η δυσκολία αλλά και το στοίχημα είναι πως ποτέ μια παράσταση δεν είναι ίδια, γιατί αλλάζουν οι ερμηνείες, αλλάζουν, βελτιώνονται, ενισχύονται και η μουσική πρέπει πάντα να είναι εντός, ακόμη και απέναντι στις διαφορετικές αντιδράσεις του κοινού που επίσης δεν είναι ποτέ ίδιες.
Σαφώς η εικόνα προηγείται της μουσικής αλλά όταν το αποτέλεσμα είναι εύστοχο σε πολλά σημεία της παράστασης βαδίζουν χέρι, χέρι..
- Όταν γράφετε νέα τραγούδια, αυτά προκύπτουν από μια μελωδία ή μια εικόνα ή τους στίχους που έχετε ήδη γράψει;
Ειλικρινά δεν υπάρχει μια συγκεκριμένη απάντηση σε αυτό... Πολλές φορές δε θυμόμαστε καν τελικά πως έγινε ένα τραγούδι.. Άλλες φορές μια λέξη, άλλες φορές κάποιο riff που σφηνώθηκε στο μυαλό μας, άλλες κάτι που είδαμε και μας δημιούργησε εικόνες, λέξεις και ρυθμούς.. Το σημαντικό είναι πως πάντα βγαίνουν από τη ψυχή σαν ανάγκη.. Είναι λίγο μαγική η στιγμή της δημιουργίας, δεν εξηγείται εύκολα..
- Έχετε κλείσει 10 χρόνια ύπαρξης και νομίζω ότι η μπάντα τα τελευταία
2-3 χρόνια έχει μια ανοδική πορεία. Πιστεύετε ότι στην Ελλάδα αργούμε να
ανακαλύψουμε τους καλούς και συνάμα ποιοτικούς μουσικούς; Έχουμε
κάποιες "σταθερές" και σπάνια ψάχνουμε το καινούργιο...
Απλά η παιδεία μας σα λαός στη μουσική και στο πως και γιατί πρέπει να τη παρακολουθήσουμε, είναι υπό το μηδέν. Επίσης η μάζα καθοδηγείται σε γενικές γραμμές οπότε δε ψάχνεται παραπάνω.. Καλό θα είναι να ανοίξουμε λίγο το μυαλό μας γιατί τώρα στις εποχές που διανύουμε θα πρέπει περισσότερο από ποτέ να διευρύνουμε τους ορίζοντές μας. Έρχονται πολλά νέα ταλαντούχα παιδιά που έχουν πολλά να πουν και δεν πρέπει να τα χάσουμε.. Μαθαίνουμε στα ίδια και τα ίδια τα δεδομένα σε καλλιτέχνες που ακλόνητα αναπαύονται στους θρόνους τους ότι κι αν γίνει πια, αφού το κοινό δε ψάχνει εύκολα το καινούργιο, γεγονός που ακόμη και τους ίδιους τους πανάξια καταξιωμένους (χωρίς αμφιβολία) τους βαλτώνει και καλλιτεχνικά.
Εμείς συνεχίζουμε, δουλεύουμε με συνέπεια κι όποτε θέλει ο καθένας να μας ανακαλύψει... εδώ είμαστε! Δε βιαζόμαστε...
- Λένε ότι όταν υπάρχουν συνθήκες σαν κι αυτές που βιώνουμε ως χώρα, οι τέχνες κι ο Πολιτισμός "ανθίζουν". Προσωπικά, πιστεύω ότι είμαστε ακόμη σε μεταβατική περίοδο. Μπορεί η μουσική να εκφράσει την κρίση που ζούμε αυτή την περίοδο; Το έχουμε ανάγκη;
Η τέχνη γενικά, σε τέτοιες εποχές πάντα έδινε ουσιώδη και ενδιαφέροντα πράγματα και ο χρόνος πάντα επιβεβαίωνε ποιές απ αυτές τις δημιουργίες ήταν αληθινές και αποτύπωναν ένα γενικό κλίμα σε σχέση με τη προσωπικότητα την ηθική και το όραμα του δημιουργού.
Η ίδια η τέχνη πάντα είναι έτοιμη να ανθίσει... Στις μέρες μας, το πρόβλημα είναι πια οι άνθρωποι.. η ηθική τους, το επίπεδο και η ανιδιοτελής έκφρασή τους... Όλα είναι θέμα ανθρώπων και χειρισμού των πραγμάτων. Ζούμε ηθική κρίση.. Καμιά οικονομία δε μπορεί να θιγεί αν δεν το επιτρέψει η ηθική κατρακύλα...
- Η δισκογραφία περνάει κρίση κι έχουμε έρθει στην εποχή του internet,
των digital singles και των Social Media. Που βρίσκονται απέναντι σε
αυτή τη νέα πραγματικότητα τα Κίτρινα Ποδήλατα;
Σε όλο αυτό το νέο τρόπο διάδοσης της μουσικής υπάρχει μια περίεργη δημοκρατία... Εμείς απλά ακολουθούμε την εποχή και τις νέες προοπτικές συνεχίζοντας με τον ίδιο τρόπο και την ίδια φιλοσοφία.. Η μουσική πιστεύουμε είτε με τον έναν, είτε με τον άλλον τρόπο μπορεί να φτάσει αργά ή γρήγορα στον προορισμό της ιδιαίτερα όταν έχει κάτι να πει.. Εμείς θα είμαστε πάντα υπέρ κάθε κατάστασης που μπορεί να ωφελήσει νέους δημιουργούς και απέναντι σε κάθε αντίθετη προοπτική.
- Ποιους νέους καλλιτέχνες έχετε ξεχωρίσει τον τελευταίο καιρό;
Δε νιώθουμε καλά να εκφέρουμε γνώμη ή να κρίνουμε, να ξεχωρίζουμε ή να απορρίπτουμε κανέναν.. Δε θεωρούμε πως έχουμε καν το δικαίωμα. Ο χρόνος , η συνέπεια , η δουλειά και το ταλέντο κάθε παιδιού που ζει με τη μουσική και προσπαθεί γι αυτήν θα δείξουν κάποτε αν ξεχώρισε.
- Εχετε συνεργαστεί με πάρα πολλούς καταξιωμένους καλλιτέχνες του χώρου
σας. Θα κάνατε μία εντελώς ανατρεπτική συνεργασία με καλλιτέχνη άλλου
χώρου (ηχητικά ή αισθητικά) και αν ναι ποιος θα ήταν αυτός;
Συνεργαζόμαστε μόνο με καλλιτέχνες που νιώθουμε πως έχουν κοινή λογική και φιλοσοφία με τη δική μας.. Καλλιτέχνες που κυρίως με το ήθος και τη στάση τους αφήνουν πίσω τους όχι μόνο τραγούδια αλλά και μηνύματα ζωής.. Δεν έχει να κάνει με τους "χώρους" αυτό αλλά με τις ψυχές. Αν βρίσκαμε καλλιτεχνική πρόκληση σε κάποιο πάντρεμα ίσως να το κάναμε.. Αν δε βρούμε ποτέ τότε δε θα γίνει ποτέ για κανέναν άλλο λόγο
- Στον τελευταίο σας δίσκο στις σημειώσεις του album γράφετε: "10 χρόνια αγνά, με αγάπη, πάθος ακόμη και με λάθη". Μπορείτε να μας πείτε μία αντιπροσωπευτική ιστορία για το καθένα από αυτά (αγάπη, πάθος, λάθη);
Αυτά θα μας επιτρέψετε να τα κρατήσουμε μέσα μας γιατί είναι οι στιγμές που κάποτε θα αναπολούμε όταν τελειώσουμε το ταξίδι μας...
- Τέλος, τι ετοιμάζετε για το ερχόμενο Σάββατο στο Gagarin;
Έχουμε εδώ και καιρό δουλέψει σκληρά και μεθοδικά αυτή τη συναυλία και ευελπιστούμε να κάνουμε ένα ακόμη βήμα σε αυτό που από πέρυσι στην Αρχιτεκτονική προτείναμε σα μια νέα άποψη στα δρώμενα της ελληνικής live ροκ σκηνής. Πρόκειται για μια σύγχρονη οπτικοακουστική παράσταση στην οποία ήχος, φως, εικόνα, ιδιαίτερα και ξεχωριστά για κάθε τραγούδι art-videos αλλά και real time σκηνοθεσίες αναπτύσσονται σε αρκετά τετραγωνικά από οθόνες led τελευταίας τεχνολογίας και συγχρονίζονται απόλυτα με κάθε κίνηση της μπάντας επί σκηνής...
θα παρουσιαστεί κι ένα νέο τραγούδι - δώρο στους φίλους που θα μας κάνουν τη τιμή να έρθουν στο Gagarin το οποίο θα μπορούν να το πάρουν σαν ενθύμιο ηχογραφημένο από τη συγκεκριμένη συναυλία αλλά και άλλες εκπλήξεις που δε θα τις πούμε τώρα για ευνόητους λόγους!
Το συγκρότημα έκλεισε 10+1 χρόνια ύπαρξης και θα το γιορτάσει με μια ξεχωριστή συναυλία στο γνωστό συναυλιακό χώρο της Οδού Λιοσίων. Μιλήσαμε με το Γιώργο και τον Αλέξανδρο για αυτή τη συναυλία, αλλά και την πορεία του συγκροτήματος όλα αυτά τα χρόνια...
Τα Κίτρινα Ποδήλατα σπάνια δίνουν συνεντεύξεις και είναι ιδιαίτερα επιλεκτικοί σε αυτό το θέμα. Είναι λοιπόν μεγάλη η χαρά μας που μιλήσαμε με ένα από τα καλύτερα Ελληνικά συγκροτήματα αυτή τη στιγμή!
- Κλείσατε 10 χρόνια δισκογραφίας. Ποιες οι διαφορές στα εμπόδια & στις ευκαιρίες στην αρχή όταν ήσασταν μία νέα μπάντα, αλλά σε μία εποχή ευμάρειας και τώρα, 10 χρόνια μετά που είστε πλέον καταξιωμένη μπάντα αλλά σε μία εποχή βαθιάς ύφεσης.
Τα χρόνια στα οποία ξεκινήσαμε στη δισκογραφία και τις εμφανίσεις μας αλλά και γενικά όλη η δεκαετία που "φιλοξένησε" την προσπάθειά μας, έκανε και κάνει το έργο μας ιδιαίτερα δύσκολο.. Αυτό δεν έχει όμως να κάνει με την οικονομική ευημερία ή τις εποχές των παχιών αγελάδων όπως λένε... Έχει να κάνει με μια δεκαετία που η εικόνα, το φαίνεσθαι, το life style και η show biz ιδιαίτερα μέσω της τηλεόρασης και τα σημεία των καιρών της επέβαλε και υπνώτισε τον κόσμο προς αυτήν την κατεύθυνση και πολεμούσε με λύσσα ότι είχε μια διαφορετική άποψη και τρόπο ζωής μα κατάφερνε να επιβιώσει!... Τώρα που η ουσία και οι αξίες αναζητούνται κι εκτιμούνται περισσότερο, μπορούμε να πούμε πως βρισκόμαστε στην καλύτερη κατάσταση, ψυχολογία και έχουμε δυνάμεις να κάνουμε πιο πολλά από ποτέ. Η φιλοσοφία με την οποία κάνουμε την πορεία μας και η ιδέα μας για τη μουσική δεν εξαρτάται από οικονομικές κρίσεις αλλά από ηθικές...
- Κάνοντας τον απολογισμό 10 χρόνων, εάν έπρεπε να διαλέξετε ένα album
για να παρουσιάσετε τον εαυτό σας ποιο τελικά θα ήταν αυτό; Είχε την
ανάλογη ανταπόκριση από τον κόσμο;Το τελευταίο album με τίτλο "+10" έχει στηθεί έτσι στα όρια της δεκαετίας μας ακριβώς για να ξανασυστήσει τα Κ.Π. στο κοινό περιέχοντας ύφος από μουσικές, στίχους και ενορχηστρώσεις απ τις οποίες πέρασε το συγκρότημα αυτά τα 10 χρόνια αναζητώντας ταυτόχρονα ένα βήμα μπροστά στον ήχο του. Είναι λοιπόν άκρως αντιπροσωπευτικό... Για την ανταπόκρισή του ακόμη βγάζουμε συμπεράσματα στις συναυλίες μας... Τα μηνύματα ευτυχώς είναι θετικά!!
- Στους τελευταίους δίσκους έχετε "απομακρυνθεί" από τα "ραδιοφωνικά" singles των προηγούμενων δουλειών σας κι έχετε σκληρύνει τον ήχο σας! Ήταν κάτι που ήρθε μόνο του ή πλέον λειτουργείτε πιο "ελεύθερα";
Εμείς κάνουμε μουσική με βάση αυτό που οι συνθήκες και οι εποχές μας διατάσσουν... Ακολουθούμε το μέσα μας, έχουμε τα μάτια μας ανοικτά και προσπαθούμε να εμπνεύσουμε τη νεολαία σε θετικά μηνύματα. Δε γράφουμε για να παιχτούμε στο ραδιόφωνο.. Αυτοί που θέλουν να ψάξουν και να ακούσουν τα τραγούδια μας ξέρουν που και πως θα συντονιστούμε. Άλλωστε ποτέ η μπάντα μας δεν ήταν η αγαπημένη των παραγωγών - ρομπότ της μουσικής μας βιομηχανίας και ειδικά στο ραδιόφωνο η αξιοκρατία ξεχείλιζε για εμάς! Νιώθουμε τέλεια γιατί εδώ που είμαστε έχουμε φτάσει χωρίς να έχουμε ανάγκη κανέναν από το σύστημα, που θα καθορίσει τη συνέχειά μας. Θέλουμε όμως να ευχαριστήσουμε ελάχιστες εξαιρέσεις ανθρώπων και μέσων που κατάλαβαν την αλήθεια μας και μας έδωσαν ευκαιρίες εντός Αθήνας αλλά κυρίως στη περιφέρεια.
Είμαστε ελεύθεροι άνθρωποι και γράφουμε και γκαζώνουμε ή φρενάρουμε όπως νιώθουμε και όχι με σκοπό το music control που διέλυσε τη δισκογραφία.
- Πώς ήταν για εσάς η διαδικασία δημιουργίας μουσικής για τη θεατρική
παράσταση "Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού"; Σε αυτή την περίπτωση, η
εικόνα προηγείται της μουσικής, έτσι δεν είναι;Πολύ ιδιαίτερη κι ενδιαφέρουσα εμπειρία, αλλά και πρόκληση ταυτόχρονα γιατί πρέπει να πετύχεις την ατμόσφαιρα του έργου, να ενισχύσεις τις ερμηνείες, να φορτίσεις συναισθηματικά τον θεατή και γενικά να είσαι μουσικά ένα σώμα με όλον αυτόν τον ζωντανό οργανισμό που λέγεται θεατρική παράσταση. Η δυσκολία αλλά και το στοίχημα είναι πως ποτέ μια παράσταση δεν είναι ίδια, γιατί αλλάζουν οι ερμηνείες, αλλάζουν, βελτιώνονται, ενισχύονται και η μουσική πρέπει πάντα να είναι εντός, ακόμη και απέναντι στις διαφορετικές αντιδράσεις του κοινού που επίσης δεν είναι ποτέ ίδιες.
Σαφώς η εικόνα προηγείται της μουσικής αλλά όταν το αποτέλεσμα είναι εύστοχο σε πολλά σημεία της παράστασης βαδίζουν χέρι, χέρι..
- Όταν γράφετε νέα τραγούδια, αυτά προκύπτουν από μια μελωδία ή μια εικόνα ή τους στίχους που έχετε ήδη γράψει;
Ειλικρινά δεν υπάρχει μια συγκεκριμένη απάντηση σε αυτό... Πολλές φορές δε θυμόμαστε καν τελικά πως έγινε ένα τραγούδι.. Άλλες φορές μια λέξη, άλλες φορές κάποιο riff που σφηνώθηκε στο μυαλό μας, άλλες κάτι που είδαμε και μας δημιούργησε εικόνες, λέξεις και ρυθμούς.. Το σημαντικό είναι πως πάντα βγαίνουν από τη ψυχή σαν ανάγκη.. Είναι λίγο μαγική η στιγμή της δημιουργίας, δεν εξηγείται εύκολα..
- Έχετε κλείσει 10 χρόνια ύπαρξης και νομίζω ότι η μπάντα τα τελευταία
2-3 χρόνια έχει μια ανοδική πορεία. Πιστεύετε ότι στην Ελλάδα αργούμε να
ανακαλύψουμε τους καλούς και συνάμα ποιοτικούς μουσικούς; Έχουμε
κάποιες "σταθερές" και σπάνια ψάχνουμε το καινούργιο...Απλά η παιδεία μας σα λαός στη μουσική και στο πως και γιατί πρέπει να τη παρακολουθήσουμε, είναι υπό το μηδέν. Επίσης η μάζα καθοδηγείται σε γενικές γραμμές οπότε δε ψάχνεται παραπάνω.. Καλό θα είναι να ανοίξουμε λίγο το μυαλό μας γιατί τώρα στις εποχές που διανύουμε θα πρέπει περισσότερο από ποτέ να διευρύνουμε τους ορίζοντές μας. Έρχονται πολλά νέα ταλαντούχα παιδιά που έχουν πολλά να πουν και δεν πρέπει να τα χάσουμε.. Μαθαίνουμε στα ίδια και τα ίδια τα δεδομένα σε καλλιτέχνες που ακλόνητα αναπαύονται στους θρόνους τους ότι κι αν γίνει πια, αφού το κοινό δε ψάχνει εύκολα το καινούργιο, γεγονός που ακόμη και τους ίδιους τους πανάξια καταξιωμένους (χωρίς αμφιβολία) τους βαλτώνει και καλλιτεχνικά.
Εμείς συνεχίζουμε, δουλεύουμε με συνέπεια κι όποτε θέλει ο καθένας να μας ανακαλύψει... εδώ είμαστε! Δε βιαζόμαστε...
- Λένε ότι όταν υπάρχουν συνθήκες σαν κι αυτές που βιώνουμε ως χώρα, οι τέχνες κι ο Πολιτισμός "ανθίζουν". Προσωπικά, πιστεύω ότι είμαστε ακόμη σε μεταβατική περίοδο. Μπορεί η μουσική να εκφράσει την κρίση που ζούμε αυτή την περίοδο; Το έχουμε ανάγκη;
Η τέχνη γενικά, σε τέτοιες εποχές πάντα έδινε ουσιώδη και ενδιαφέροντα πράγματα και ο χρόνος πάντα επιβεβαίωνε ποιές απ αυτές τις δημιουργίες ήταν αληθινές και αποτύπωναν ένα γενικό κλίμα σε σχέση με τη προσωπικότητα την ηθική και το όραμα του δημιουργού.
Η ίδια η τέχνη πάντα είναι έτοιμη να ανθίσει... Στις μέρες μας, το πρόβλημα είναι πια οι άνθρωποι.. η ηθική τους, το επίπεδο και η ανιδιοτελής έκφρασή τους... Όλα είναι θέμα ανθρώπων και χειρισμού των πραγμάτων. Ζούμε ηθική κρίση.. Καμιά οικονομία δε μπορεί να θιγεί αν δεν το επιτρέψει η ηθική κατρακύλα...
- Η δισκογραφία περνάει κρίση κι έχουμε έρθει στην εποχή του internet,
των digital singles και των Social Media. Που βρίσκονται απέναντι σε
αυτή τη νέα πραγματικότητα τα Κίτρινα Ποδήλατα;Σε όλο αυτό το νέο τρόπο διάδοσης της μουσικής υπάρχει μια περίεργη δημοκρατία... Εμείς απλά ακολουθούμε την εποχή και τις νέες προοπτικές συνεχίζοντας με τον ίδιο τρόπο και την ίδια φιλοσοφία.. Η μουσική πιστεύουμε είτε με τον έναν, είτε με τον άλλον τρόπο μπορεί να φτάσει αργά ή γρήγορα στον προορισμό της ιδιαίτερα όταν έχει κάτι να πει.. Εμείς θα είμαστε πάντα υπέρ κάθε κατάστασης που μπορεί να ωφελήσει νέους δημιουργούς και απέναντι σε κάθε αντίθετη προοπτική.
- Ποιους νέους καλλιτέχνες έχετε ξεχωρίσει τον τελευταίο καιρό;
Δε νιώθουμε καλά να εκφέρουμε γνώμη ή να κρίνουμε, να ξεχωρίζουμε ή να απορρίπτουμε κανέναν.. Δε θεωρούμε πως έχουμε καν το δικαίωμα. Ο χρόνος , η συνέπεια , η δουλειά και το ταλέντο κάθε παιδιού που ζει με τη μουσική και προσπαθεί γι αυτήν θα δείξουν κάποτε αν ξεχώρισε.
- Εχετε συνεργαστεί με πάρα πολλούς καταξιωμένους καλλιτέχνες του χώρου
σας. Θα κάνατε μία εντελώς ανατρεπτική συνεργασία με καλλιτέχνη άλλου
χώρου (ηχητικά ή αισθητικά) και αν ναι ποιος θα ήταν αυτός;Συνεργαζόμαστε μόνο με καλλιτέχνες που νιώθουμε πως έχουν κοινή λογική και φιλοσοφία με τη δική μας.. Καλλιτέχνες που κυρίως με το ήθος και τη στάση τους αφήνουν πίσω τους όχι μόνο τραγούδια αλλά και μηνύματα ζωής.. Δεν έχει να κάνει με τους "χώρους" αυτό αλλά με τις ψυχές. Αν βρίσκαμε καλλιτεχνική πρόκληση σε κάποιο πάντρεμα ίσως να το κάναμε.. Αν δε βρούμε ποτέ τότε δε θα γίνει ποτέ για κανέναν άλλο λόγο
- Στον τελευταίο σας δίσκο στις σημειώσεις του album γράφετε: "10 χρόνια αγνά, με αγάπη, πάθος ακόμη και με λάθη". Μπορείτε να μας πείτε μία αντιπροσωπευτική ιστορία για το καθένα από αυτά (αγάπη, πάθος, λάθη);
Αυτά θα μας επιτρέψετε να τα κρατήσουμε μέσα μας γιατί είναι οι στιγμές που κάποτε θα αναπολούμε όταν τελειώσουμε το ταξίδι μας...
- Τέλος, τι ετοιμάζετε για το ερχόμενο Σάββατο στο Gagarin;
Έχουμε εδώ και καιρό δουλέψει σκληρά και μεθοδικά αυτή τη συναυλία και ευελπιστούμε να κάνουμε ένα ακόμη βήμα σε αυτό που από πέρυσι στην Αρχιτεκτονική προτείναμε σα μια νέα άποψη στα δρώμενα της ελληνικής live ροκ σκηνής. Πρόκειται για μια σύγχρονη οπτικοακουστική παράσταση στην οποία ήχος, φως, εικόνα, ιδιαίτερα και ξεχωριστά για κάθε τραγούδι art-videos αλλά και real time σκηνοθεσίες αναπτύσσονται σε αρκετά τετραγωνικά από οθόνες led τελευταίας τεχνολογίας και συγχρονίζονται απόλυτα με κάθε κίνηση της μπάντας επί σκηνής...
θα παρουσιαστεί κι ένα νέο τραγούδι - δώρο στους φίλους που θα μας κάνουν τη τιμή να έρθουν στο Gagarin το οποίο θα μπορούν να το πάρουν σαν ενθύμιο ηχογραφημένο από τη συγκεκριμένη συναυλία αλλά και άλλες εκπλήξεις που δε θα τις πούμε τώρα για ευνόητους λόγους!