Πριν λίγες μέρες ήρθαμε σε επικοινωνία με τους Transistor για να
μάθουμε όσο το δυνατόν περισσότερα για το νέο τους album και για τα
άμεσα σχέδια τους. Την επόμενη Παρασκευή 27 Απριλίου θα είναι στο Gagarin και θα μας παρουσιάσουν τα νέα τους τραγούδια (δείτε περισσότερα εδώ για τη συναυλία).
Διαβάστε λοιπόν παρακάτω τι μας απάντησαν…
- Γεια σας παιδιά! Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο σας έχουμε χάσει. Περιμέναμε το δίσκο σας πέρσι την Άνοιξη, αλλά τελικά αυτός ήρθε σήμερα. Που είστε λοιπόν αυτό το διάστημα;
Γεια σου αγαπητό μας mix grill. Μας χάσατε, αλλά δεν ήμασταν κάπου κρυμμένοι. Απλά έπρεπε να οργανωθούμε και να μοιράσουμε τις δουλειές που έπρεπε να κάνουμε, αφού αποφασίσαμε να βγάλουμε μόνοι μας το καινούριο album. Ήταν λίγο δύσκολο, επειδή έπρεπε να δουλεύουμε, να ηχογραφούμε και να τρέχουμε όλα τα διαδικαστικά της κυκλοφορίας ταυτόχρονα. Επιτέλους τα καταφέραμε!
- Πριν δύο μήνες περίπου κυκλοφόρησε η δεύτερη δουλειά σας με τίτλο “Resting In The Shade Of The Family Tree ”. Σε τι ύφος κινούνται τα κομμάτια που το αποτελούν; Διαφέρει σημαντικά από την πρώτη σας δουλειά;
To “Resting In The Shade Of The Family Tree” αποτελείται από 11 κομμάτια σε δική μας παραγωγή. Μπορεί να χαρακτηριστεί πιο «σκληρό» πάντα σε σχέση με το πρώτο album. Χωρίς αυτό να αναιρεί τις μελωδικές γραμμές και τις ατμόσφαιρες που πάντα επιδιώκουμε, και που εύκολα μπορεί κανείς να διακρίνει στα καινούρια τραγούδια, ο δίσκος αυτός είναι ίσως πιο τολμηρός, απελευθερωμένος και βιωματικός. Μετά από κάποια χρόνια που παίζουμε και οι 5 μαζί, έχουμε καταλάβει, ειδικότερα μέσα από τις συναυλίες μας, ότι μας ενδιαφέρει πολύ ο δυνατός ήχος. Και ίσως αυτή είναι και η διαφορά με τον πρώτο.. στα πρώτα μας βήματα ήμασταν λίγο πιο συγκρατημένοι.
- Το είχατε πει πάντως παλαιότερα ότι η νέα δουλειά σας θα ήταν πιο ροκ από την πρώτη (όχι ότι δεν ήταν ροκ το “Things you miss when you blink”). Ακόμη κι αν ο νέος ήχος σας είναι πιο δυνατός, νομίζω ότι δεν έχετε αλλάξει τη μουσική σας ταυτότητα.
Η ταυτότητα δεν είναι κάτι που προϋπάρχει. Είναι κάτι που δημιουργείται ανάλογα με τα βήματα και τις επιλογές, που κάνουμε. Έχουμε δώσει ένα δείγμα του τι περίπου κάνουμε και του ποιοι περίπου είμαστε, αλλά εφόσον συνεχίζουμε, συνεχίζει να διαμορφώνεται και η ταυτότητα μας.
Ανέκαθεν στις δικές μας δυνάμεις στηριζόμασταν, ακόμα και όταν ήμασταν σε εταιρεία. Για παράδειγμα και στο πρώτο άλμπουμ η παραγωγή χρηματοδοτήθηκε από εμάς. Αφού διακόψαμε τη συνεργασία μας με την εταιρεία, δεν σκεφτήκαμε καν να πάμε το υλικό μας κάπου αλλού. Στην ουσία, ξέραμε από τότε που γράψαμε την πρώτη νότα αυτού του άλμπουμ, ότι θα το κάναμε μόνοι μας. Ο λόγος έγκειται στο ότι θέλουμε να έχουμε τον απόλυτο έλεγχο της δουλειάς μας.
-Θα μπορούσατε να συγκρίνετε, όσο είναι αυτό δυνατό, την περίοδο που ετοιμάζατε το πρώτο σας άλμπουμ με αυτή του δεύτερου; Οι δυσκολίες ήταν σχεδόν ίδιες ή πλέον είστε πιο έμπειροι ως μπάντα.
Η καθεμία περίοδος είχε τη δική της χάρη. Η πρώτη ήταν η παρθενική μας σαν transistor, με τον Δημήτρη Παπασπυρόπουλο στην παραγωγή. Στη δεύτερη στηριχτήκαμε στην εμπειρία της πρώτης και συνεχίσαμε, κάνοντας οι ίδιοι την παραγωγή. Σίγουρα είμαστε εκ των πραγμάτων πιο έμπειροι απ’ ότι ήμασταν στον πρώτο δίσκο και έχουμε μάθει να ξεπερνάμε πιο εύκολα ένα εμπόδιο, που ίσως παρουσιαστεί. Πέρα από αυτό όμως είχαμε και δύο πολύ καλούς καθοδηγητές στο στούντιο, τον Γιώργο Πρινιωτάκη και τον Αλέξη Μπόλπαση, οι οποίοι βοήθησαν στο να ξεπεραστούν όλες οι δυσκολίες.
- Το “Baby Douglas” μήπως είναι αφιερωμένο σε κάποιο πραγματικό μωράκι;
Ναι. Για την πιο όμορφη μικρή κυρία που ήρθε με τσαμπουκά στις ζωές μας, την εποχή που γράφαμε τον δίσκο μας.
- “Family Tree”: Πόσο μεγάλη σημασία έχουν οι δυνατοί οικογενειακοί δεσμοί που έχουμε στην Ελλάδα; Το παρακάνουμε ή είναι ένα από τα στοιχεία που μας κρατάει δυνατούς, ως χώρα, έστω και σ’ αυτές τις δύσκολες στιγμές;
Εννοείτε το «ντύσου παιδάκι μου θα κρυώσεις» και το «έφαγες; Τι έφαγες; Δεν κάνει να μένεις νηστικός και να τρως βλακείες απ’ έξω; κ.τ.λ»; Ναι σε τέτοια πράγματα το παρακάνουμε. Αλλά αν για παράδειγμα στα 40 σου περιμένεις να σε ταΐσει η μάνα σου κάπου θα φταις κι εσύ. Δεν θα φταίει μόνο εκείνη που το παράκανε. Εννοούμε, ότι στο χέρι μας είναι να διαχειριστούμε σωστά το τόσο όμορφο πράγμα του δεσμού αυτού, χωρίς να εκμεταλλευόμαστε καταστάσεις. Όπως μαθαίνεις από τους γονείς, έτσι και οι γονείς μαθαίνουν από σένα. Και ναι θα συμφωνήσουμε στο ότι η ζεστασιά που βγάζουν αυτές οι σχέσεις είναι ένα συν στις ζωές των ανθρώπων αυτής της χώρας. Η λέξη όμως «οικογένεια» για τον καθένα είναι σχετική, μπορεί να έχει να κάνει με την πραγματική οικογένεια ή με ανθρώπους, που θεωρεί κάποιος «οικογένεια». Οποιοσδήποτε δεσμός αγάπης και κατανόησης, είτε είναι οικογενειακός είτε όχι, έχει μέγιστη σημασία και νομίζουμε ότι κάθε άνθρωπος τον αποζητά, κι εμείς μαζί.
Δεν γνωρίζουμε ακόμη! Ξέρετε κάτι;
-Στις 27 Απριλίου έχετε προγραμματίσει να εμφανιστείτε στο Gagarin . Θέλετε να μας πείτε δυο λόγια για εκείνη τη βραδιά. Τι μας έχετε ετοιμάσει;
Στο Gagarin θα παίξουμε όλο το Resting in the shade of the family tree και πολλά παλιότερα τραγούδια. Επίσης θα μας συνοδεύσουν αρκετοί καλοί φίλοι στη σκηνή.
- Θα εμφανιστείτε σε άλλες επαρχιακές πόλεις;
Θα παίξουμε στον Βόλο στις 21-4 (Vox music Stage), στη Λάρισα στις 22-4 (Nama wine Bar), στη Θεσσαλονίκη στις 28-4 (Μύλος Club), στη Καβάλα στις 29-4 (Jazz Rock), στα Ιωάννινα στις 11-5 (Boxx Live Stage), στα Τρίκαλα στις 12-5 (Κεντρική Πλατεία). Αυτά μέχρι στιγμής και αναμένονται και άλλα.
-Έχετε παίξει ως support σε συναυλίες των Faithless , James , Unkle κ.α Ποιά συμμετοχή σας έχετε ξεχωρίσει και γιατί;
Σε όλες περάσαμε μοναδικά! Δεν συμβαίνουν και κάθε μέρα τέτοια πράγματα! Ίσως θα ξεχωρίζαμε τις συναυλίες με τους James στο Θέατρο Γης στη Θεσσαλονίκη, γιατί το πάρτυ κράτησε τρεις μέρες και τρεις νύχτες, οπότε το χορτάσαμε. Επίσης επειδή δεν ήταν φεστιβάλ, την ώρα που βγήκαμε, ο κόσμος ήταν πολύς… πάρα πολύς!
-Για το τέλος άφησα την αγαπημένη μου ερώτηση. Συμπληρώστε τις παρακάτω φράσεις:
Το τελευταίο καιρό έχω κολλήσει με το άλμπουμ: Wasting light –Foo Fighters
Οι δυο ραδιοφωνικοί σταθμοί που με εκφράζουν περισσότερο είναι…. εδώ θα σας στενοχωρήσουμε, δεν ακούμε κάποιον σταθμό συγκεκριμένα. Όπου κολλήσουμε σταματάμε για λίγο και μετά συνεχίζουμε το ψάξιμο.
Τώρα που η οικονομία μας δεν είναι και στα καλύτερα της είναι ευκαιρία να καταλάβουμε πόσο σημαντικό είναι να αγαπάς και να βοηθάς το συνάνθρωπό σου, χωρίς να περιμένεις αντάλλαγμα. Και εντάξει, αυτό δεν έγινε ξαφνικά σημαντικό. Ήταν πάντα. Απλά τώρα έχεις περισσότερες πιθανότητες να το καταλάβεις και να το νιώσεις.
Διαβάστε λοιπόν παρακάτω τι μας απάντησαν…
- Γεια σας παιδιά! Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο σας έχουμε χάσει. Περιμέναμε το δίσκο σας πέρσι την Άνοιξη, αλλά τελικά αυτός ήρθε σήμερα. Που είστε λοιπόν αυτό το διάστημα;
Γεια σου αγαπητό μας mix grill. Μας χάσατε, αλλά δεν ήμασταν κάπου κρυμμένοι. Απλά έπρεπε να οργανωθούμε και να μοιράσουμε τις δουλειές που έπρεπε να κάνουμε, αφού αποφασίσαμε να βγάλουμε μόνοι μας το καινούριο album. Ήταν λίγο δύσκολο, επειδή έπρεπε να δουλεύουμε, να ηχογραφούμε και να τρέχουμε όλα τα διαδικαστικά της κυκλοφορίας ταυτόχρονα. Επιτέλους τα καταφέραμε!
- Πριν δύο μήνες περίπου κυκλοφόρησε η δεύτερη δουλειά σας με τίτλο “Resting In The Shade Of The Family Tree ”. Σε τι ύφος κινούνται τα κομμάτια που το αποτελούν; Διαφέρει σημαντικά από την πρώτη σας δουλειά;
To “Resting In The Shade Of The Family Tree” αποτελείται από 11 κομμάτια σε δική μας παραγωγή. Μπορεί να χαρακτηριστεί πιο «σκληρό» πάντα σε σχέση με το πρώτο album. Χωρίς αυτό να αναιρεί τις μελωδικές γραμμές και τις ατμόσφαιρες που πάντα επιδιώκουμε, και που εύκολα μπορεί κανείς να διακρίνει στα καινούρια τραγούδια, ο δίσκος αυτός είναι ίσως πιο τολμηρός, απελευθερωμένος και βιωματικός. Μετά από κάποια χρόνια που παίζουμε και οι 5 μαζί, έχουμε καταλάβει, ειδικότερα μέσα από τις συναυλίες μας, ότι μας ενδιαφέρει πολύ ο δυνατός ήχος. Και ίσως αυτή είναι και η διαφορά με τον πρώτο.. στα πρώτα μας βήματα ήμασταν λίγο πιο συγκρατημένοι.
- Το είχατε πει πάντως παλαιότερα ότι η νέα δουλειά σας θα ήταν πιο ροκ από την πρώτη (όχι ότι δεν ήταν ροκ το “Things you miss when you blink”). Ακόμη κι αν ο νέος ήχος σας είναι πιο δυνατός, νομίζω ότι δεν έχετε αλλάξει τη μουσική σας ταυτότητα.
Η ταυτότητα δεν είναι κάτι που προϋπάρχει. Είναι κάτι που δημιουργείται ανάλογα με τα βήματα και τις επιλογές, που κάνουμε. Έχουμε δώσει ένα δείγμα του τι περίπου κάνουμε και του ποιοι περίπου είμαστε, αλλά εφόσον συνεχίζουμε, συνεχίζει να διαμορφώνεται και η ταυτότητα μας.
Ανέκαθεν στις δικές μας δυνάμεις στηριζόμασταν, ακόμα και όταν ήμασταν σε εταιρεία. Για παράδειγμα και στο πρώτο άλμπουμ η παραγωγή χρηματοδοτήθηκε από εμάς. Αφού διακόψαμε τη συνεργασία μας με την εταιρεία, δεν σκεφτήκαμε καν να πάμε το υλικό μας κάπου αλλού. Στην ουσία, ξέραμε από τότε που γράψαμε την πρώτη νότα αυτού του άλμπουμ, ότι θα το κάναμε μόνοι μας. Ο λόγος έγκειται στο ότι θέλουμε να έχουμε τον απόλυτο έλεγχο της δουλειάς μας.
-Θα μπορούσατε να συγκρίνετε, όσο είναι αυτό δυνατό, την περίοδο που ετοιμάζατε το πρώτο σας άλμπουμ με αυτή του δεύτερου; Οι δυσκολίες ήταν σχεδόν ίδιες ή πλέον είστε πιο έμπειροι ως μπάντα.
Η καθεμία περίοδος είχε τη δική της χάρη. Η πρώτη ήταν η παρθενική μας σαν transistor, με τον Δημήτρη Παπασπυρόπουλο στην παραγωγή. Στη δεύτερη στηριχτήκαμε στην εμπειρία της πρώτης και συνεχίσαμε, κάνοντας οι ίδιοι την παραγωγή. Σίγουρα είμαστε εκ των πραγμάτων πιο έμπειροι απ’ ότι ήμασταν στον πρώτο δίσκο και έχουμε μάθει να ξεπερνάμε πιο εύκολα ένα εμπόδιο, που ίσως παρουσιαστεί. Πέρα από αυτό όμως είχαμε και δύο πολύ καλούς καθοδηγητές στο στούντιο, τον Γιώργο Πρινιωτάκη και τον Αλέξη Μπόλπαση, οι οποίοι βοήθησαν στο να ξεπεραστούν όλες οι δυσκολίες.
- Το “Baby Douglas” μήπως είναι αφιερωμένο σε κάποιο πραγματικό μωράκι;
Ναι. Για την πιο όμορφη μικρή κυρία που ήρθε με τσαμπουκά στις ζωές μας, την εποχή που γράφαμε τον δίσκο μας.
- “Family Tree”: Πόσο μεγάλη σημασία έχουν οι δυνατοί οικογενειακοί δεσμοί που έχουμε στην Ελλάδα; Το παρακάνουμε ή είναι ένα από τα στοιχεία που μας κρατάει δυνατούς, ως χώρα, έστω και σ’ αυτές τις δύσκολες στιγμές;
Εννοείτε το «ντύσου παιδάκι μου θα κρυώσεις» και το «έφαγες; Τι έφαγες; Δεν κάνει να μένεις νηστικός και να τρως βλακείες απ’ έξω; κ.τ.λ»; Ναι σε τέτοια πράγματα το παρακάνουμε. Αλλά αν για παράδειγμα στα 40 σου περιμένεις να σε ταΐσει η μάνα σου κάπου θα φταις κι εσύ. Δεν θα φταίει μόνο εκείνη που το παράκανε. Εννοούμε, ότι στο χέρι μας είναι να διαχειριστούμε σωστά το τόσο όμορφο πράγμα του δεσμού αυτού, χωρίς να εκμεταλλευόμαστε καταστάσεις. Όπως μαθαίνεις από τους γονείς, έτσι και οι γονείς μαθαίνουν από σένα. Και ναι θα συμφωνήσουμε στο ότι η ζεστασιά που βγάζουν αυτές οι σχέσεις είναι ένα συν στις ζωές των ανθρώπων αυτής της χώρας. Η λέξη όμως «οικογένεια» για τον καθένα είναι σχετική, μπορεί να έχει να κάνει με την πραγματική οικογένεια ή με ανθρώπους, που θεωρεί κάποιος «οικογένεια». Οποιοσδήποτε δεσμός αγάπης και κατανόησης, είτε είναι οικογενειακός είτε όχι, έχει μέγιστη σημασία και νομίζουμε ότι κάθε άνθρωπος τον αποζητά, κι εμείς μαζί.
Δεν γνωρίζουμε ακόμη! Ξέρετε κάτι;
-Στις 27 Απριλίου έχετε προγραμματίσει να εμφανιστείτε στο Gagarin . Θέλετε να μας πείτε δυο λόγια για εκείνη τη βραδιά. Τι μας έχετε ετοιμάσει;
Στο Gagarin θα παίξουμε όλο το Resting in the shade of the family tree και πολλά παλιότερα τραγούδια. Επίσης θα μας συνοδεύσουν αρκετοί καλοί φίλοι στη σκηνή.
- Θα εμφανιστείτε σε άλλες επαρχιακές πόλεις;
Θα παίξουμε στον Βόλο στις 21-4 (Vox music Stage), στη Λάρισα στις 22-4 (Nama wine Bar), στη Θεσσαλονίκη στις 28-4 (Μύλος Club), στη Καβάλα στις 29-4 (Jazz Rock), στα Ιωάννινα στις 11-5 (Boxx Live Stage), στα Τρίκαλα στις 12-5 (Κεντρική Πλατεία). Αυτά μέχρι στιγμής και αναμένονται και άλλα.
-Έχετε παίξει ως support σε συναυλίες των Faithless , James , Unkle κ.α Ποιά συμμετοχή σας έχετε ξεχωρίσει και γιατί;
Σε όλες περάσαμε μοναδικά! Δεν συμβαίνουν και κάθε μέρα τέτοια πράγματα! Ίσως θα ξεχωρίζαμε τις συναυλίες με τους James στο Θέατρο Γης στη Θεσσαλονίκη, γιατί το πάρτυ κράτησε τρεις μέρες και τρεις νύχτες, οπότε το χορτάσαμε. Επίσης επειδή δεν ήταν φεστιβάλ, την ώρα που βγήκαμε, ο κόσμος ήταν πολύς… πάρα πολύς!
-Για το τέλος άφησα την αγαπημένη μου ερώτηση. Συμπληρώστε τις παρακάτω φράσεις:
Το τελευταίο καιρό έχω κολλήσει με το άλμπουμ: Wasting light –Foo Fighters
Οι δυο ραδιοφωνικοί σταθμοί που με εκφράζουν περισσότερο είναι…. εδώ θα σας στενοχωρήσουμε, δεν ακούμε κάποιον σταθμό συγκεκριμένα. Όπου κολλήσουμε σταματάμε για λίγο και μετά συνεχίζουμε το ψάξιμο.
Τώρα που η οικονομία μας δεν είναι και στα καλύτερα της είναι ευκαιρία να καταλάβουμε πόσο σημαντικό είναι να αγαπάς και να βοηθάς το συνάνθρωπό σου, χωρίς να περιμένεις αντάλλαγμα. Και εντάξει, αυτό δεν έγινε ξαφνικά σημαντικό. Ήταν πάντα. Απλά τώρα έχεις περισσότερες πιθανότητες να το καταλάβεις και να το νιώσεις.
Σχετικό θέμα