Ήταν περίπου τέτοια εποχή πέρυσι, όταν οι Psychotic Waltz έδιναν ένα απίστευτο live στο Fuzz , στην πρώτη τους εμφάνιση επί ελληνικού εδάφους. Φέτος, ήταν σειρά για την παρθενική εμφάνιση ενός group φαινόμενο στο χώρο του heavy/epic metal. Φαινόμενο γιατί , με μόλις ένα δίσκο το 1983 (Deliver us ) και ένα single, έμελλε να γίνει ένα από τα πιο αγαπημένα και επιδραστικά σχήματα της δεκαετίας του 80 και όχι μόνο.
Παρόλο που έγινε η πρώτη προσπάθεια επανενεργοποιήσης της μπάντας το 2001-2002 με το Rising out of the ashes και φυσικά με την τελευταία κυκλοφορία τους The Holy Empire το 2013 (δίσκος αποκάλυψη για την εποχή του), το Deliver us παραμένει ένα διαμάντι στην δισκογραφία του metal.
Αυτό που βιώσαμε στο Gagarin, ηταν βγαλμένο από τα καλύτερα metal παραμύθια. Σας ακούγεται ρομαντικό; νοσταλγικό; γραφικό; Όπως και να έχει αυτή είναι η αλήθεια.
Σε ένα ασφυκτικά γεμάτο Gagarin (sold out η συναυλία) και αφού τα support groups έχουν ολοκληρώσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την προθέρμανση του κοινού, τα φώτα σβήνουν. Είναι γύρω στις 22:30, όταν ακούγεται μια μικρή εισαγωγή και όλοι μας έχουμε μάτια, αυτιά και μυαλό καρφωμένα στη σκηνή. Η εισαγωγή του Deliver us from evil είναι γεγονός. Το Gagarin σείεται από χειροκροτήματα φωνές και άλλες παρόμοιες χαρούμενες εκδηλώσεις. Είναι αλήθεια, οι Warlord με καλογυαλισμένα τα όπλα τους ήρθαν να βρουν τους συμπολεμιστές τους στην Αθήνα για μια μεγάλη μάχη.
Με ήχο κρυστάλλινο και πλούσιο, όλα έδειχναν ότι η βραδιά θα ήταν μαγική . Και ήταν μαγική. Ο Zonder στα φόρτε του, παρόλο που έχει αποτραβηχτεί από τις live εμφανίσεις , ο Tsamis αρχοντικός και οι υπόλοιποι να συμπορεύονται με την πολεμική μηχανή των Warlord η οποία έδειχνε ανίκητη.
Ο δίσκος Deliver Us αποδόθηκε κομμάτι, κομμάτι με τη σειρά, μαζί με το single Lost And Lonely Days. Ηταν κάτι το απίστευτο. Το κοινό τραγούδαγε τα κομμάτια από την αρχή μέχρι το τέλος, στίχο προς στίχο. Όλα όμορφα, όλα μαγικά, όλα επικά.
Αφού τελείωσαν με το Soliloquy από τα παλιά, ξεκίνησαν να παίζουν και από την τελευταία δισκογραφική δουλειά τους. Πάρα πολύ ωραίες εκτελέσεις , κομμάτια με φρέσκο ήχο αλλά και feeling παλιών Warlord.
Και κάπου εδώ φτάνουμε σε ένα άκρως συγκινητικό περιστατικό. Μετά το Kill Zone o Tsamis παίζει ένα θέμα από το Pan’s Labyrinth, μια ανατριχιαστική εκτέλεση. Ο ελληνικής καταγωγής λοιπόν Bill, για πρώτη φορά ξεκίνησε να μας μιλάει. Με σπαστά ελληνικά, μας ευχαρίστησε και παρουσίασε τα μέλη της μπάντας.
Και από εδώ ξεκινά η εξομολόγηση του Tsamis. Σε κατάσταση σχετικής ησυχίας όλοι επικεντρωθήκαμε στο λόγο του όπου εν ολίγοις δήλωσε : « Είναι πολύ ιδιαίτερη η στιγμή που βρίσκομαι στην Ελλάδα και στην Αθήνα. Όταν ήμουν οκτώ χρονών ξεκίνησα την κιθάρα, Στα έντεκα ήθελα να τα παρατήσω. Ο πατέρας μου είπε όμως μην το κάνεις. Θα έρθει κάποια στιγμή που θα το μετανιώσεις αν τα παρατήσεις. Και γι αυτό το λόγο θα σας παίξουμε ένα κομμάτι που το έγραψα για τον πατέρα μου». Περιττό να σας πω τι έγινε. Χειροκροτήματα φωνές και πάμε για το Father. Μια κομματάρα από τη νέα τους δουλειά.
Encore είχαμε ένα. Εκκίνηση με το τελευταίο από τα παλιά , το Lucifer’s Hammer και για τελείωμα το Achilles Revenge.
Το συγκρότημα όλο μαζί άφησε τα όργανα και αγκαλιασμένο υποκλίθηκε μπροστά μας και αποθεώθηκε.
Ο επίλογος πάντα είναι δύσκολος και ειδικά μετά από μια τέτοια βραδιά. Το σίγουρο είναι ένα : όλος ο κόσμος έφυγε χορτασμένος. Το ίδιο και οι Warlord από την υποδοχή που τους επιφυλάξαμε. Και επίσης ότι ο μπάρμπα Tsamis και ο μπάρμπα Zonder έβαλαν τα γυαλιά σε πολλά νέα σχήματα που δεν μπορούν να πάρουν τα πόδια τους μετά από μια ώρα live, ενώ αυτοί βρέθηκαν περίπου κάνα δίωρο επί σκηνής και απέδωσαν τα μέγιστα.
Μέχρι το επόμενο live Stay Heavy! To The Swords , To The Guns.
SetList Σαββάτου: Intro- Delives Us From Evil, Winter Tears, Child Of The Damned, Penny For A Poorman, Black Mass, Mrs. Victoria, Lost And Lonely Days, Aliens, Soliloquy, City Walls Of Troy, Kill Zone, Pan's Labyrinth Theme, Tsamis Speech- Father, Glory, War In Heaven, Winds Of Thor, ENCORE: Begining/Lucifer's Hammer, Achilles Revenge.
Παρόλο που έγινε η πρώτη προσπάθεια επανενεργοποιήσης της μπάντας το 2001-2002 με το Rising out of the ashes και φυσικά με την τελευταία κυκλοφορία τους The Holy Empire το 2013 (δίσκος αποκάλυψη για την εποχή του), το Deliver us παραμένει ένα διαμάντι στην δισκογραφία του metal.
Αυτό που βιώσαμε στο Gagarin, ηταν βγαλμένο από τα καλύτερα metal παραμύθια. Σας ακούγεται ρομαντικό; νοσταλγικό; γραφικό; Όπως και να έχει αυτή είναι η αλήθεια.
Σε ένα ασφυκτικά γεμάτο Gagarin (sold out η συναυλία) και αφού τα support groups έχουν ολοκληρώσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την προθέρμανση του κοινού, τα φώτα σβήνουν. Είναι γύρω στις 22:30, όταν ακούγεται μια μικρή εισαγωγή και όλοι μας έχουμε μάτια, αυτιά και μυαλό καρφωμένα στη σκηνή. Η εισαγωγή του Deliver us from evil είναι γεγονός. Το Gagarin σείεται από χειροκροτήματα φωνές και άλλες παρόμοιες χαρούμενες εκδηλώσεις. Είναι αλήθεια, οι Warlord με καλογυαλισμένα τα όπλα τους ήρθαν να βρουν τους συμπολεμιστές τους στην Αθήνα για μια μεγάλη μάχη.
Με ήχο κρυστάλλινο και πλούσιο, όλα έδειχναν ότι η βραδιά θα ήταν μαγική . Και ήταν μαγική. Ο Zonder στα φόρτε του, παρόλο που έχει αποτραβηχτεί από τις live εμφανίσεις , ο Tsamis αρχοντικός και οι υπόλοιποι να συμπορεύονται με την πολεμική μηχανή των Warlord η οποία έδειχνε ανίκητη.
Ο δίσκος Deliver Us αποδόθηκε κομμάτι, κομμάτι με τη σειρά, μαζί με το single Lost And Lonely Days. Ηταν κάτι το απίστευτο. Το κοινό τραγούδαγε τα κομμάτια από την αρχή μέχρι το τέλος, στίχο προς στίχο. Όλα όμορφα, όλα μαγικά, όλα επικά.
Αφού τελείωσαν με το Soliloquy από τα παλιά, ξεκίνησαν να παίζουν και από την τελευταία δισκογραφική δουλειά τους. Πάρα πολύ ωραίες εκτελέσεις , κομμάτια με φρέσκο ήχο αλλά και feeling παλιών Warlord.
Και κάπου εδώ φτάνουμε σε ένα άκρως συγκινητικό περιστατικό. Μετά το Kill Zone o Tsamis παίζει ένα θέμα από το Pan’s Labyrinth, μια ανατριχιαστική εκτέλεση. Ο ελληνικής καταγωγής λοιπόν Bill, για πρώτη φορά ξεκίνησε να μας μιλάει. Με σπαστά ελληνικά, μας ευχαρίστησε και παρουσίασε τα μέλη της μπάντας.
Και από εδώ ξεκινά η εξομολόγηση του Tsamis. Σε κατάσταση σχετικής ησυχίας όλοι επικεντρωθήκαμε στο λόγο του όπου εν ολίγοις δήλωσε : « Είναι πολύ ιδιαίτερη η στιγμή που βρίσκομαι στην Ελλάδα και στην Αθήνα. Όταν ήμουν οκτώ χρονών ξεκίνησα την κιθάρα, Στα έντεκα ήθελα να τα παρατήσω. Ο πατέρας μου είπε όμως μην το κάνεις. Θα έρθει κάποια στιγμή που θα το μετανιώσεις αν τα παρατήσεις. Και γι αυτό το λόγο θα σας παίξουμε ένα κομμάτι που το έγραψα για τον πατέρα μου». Περιττό να σας πω τι έγινε. Χειροκροτήματα φωνές και πάμε για το Father. Μια κομματάρα από τη νέα τους δουλειά.
Encore είχαμε ένα. Εκκίνηση με το τελευταίο από τα παλιά , το Lucifer’s Hammer και για τελείωμα το Achilles Revenge.
Το συγκρότημα όλο μαζί άφησε τα όργανα και αγκαλιασμένο υποκλίθηκε μπροστά μας και αποθεώθηκε.
Μέχρι το επόμενο live Stay Heavy! To The Swords , To The Guns.
SetList Σαββάτου: Intro- Delives Us From Evil, Winter Tears, Child Of The Damned, Penny For A Poorman, Black Mass, Mrs. Victoria, Lost And Lonely Days, Aliens, Soliloquy, City Walls Of Troy, Kill Zone, Pan's Labyrinth Theme, Tsamis Speech- Father, Glory, War In Heaven, Winds Of Thor, ENCORE: Begining/Lucifer's Hammer, Achilles Revenge.