Ο Δημήτρης Αντωνόπουλος μίλησε με τον τραγουδιστή τους Bid, ή αλλιώς Ganesh Seshadri (το πραγματικό του όνομα), ο οποίος τα τελευταία 11 χρόνια (μετά τη διάλυση των MONOCHROME SET) είναι στους "SCARLET'S WELL".
Για να καταλάβετε, πόσο μεγάλο συγκρότημα είναι οι MONOCHROME SET, αξίζει να αναφερθεί η βράβευση τους από το Mojo το 2008. Περισσότερα, μπορείτε να διαβάσετε στην παρακάτω συνέντευξη του Bid στο Mix Grill:
ΔΑ: Σχετικά με το τελευταίο σου album 'Society of figurines', πώς μπορείς ακόμη να δημιουργείς φανταστικά τραγούδια, όπως το “supernatural services”;
Bid: Πραγματικά πιστεύω ότι το τελευταίο album είναι πολύ καλό. Νομίζω ότι οφείλεται στο χρόνο που είχαμε κι εγώ και όλη η μπάντα να γράψει και να προετοιμάσει το δίσκο. H Alice γέννησε, η Jen παντρεύτηκε κι έτσι για μια περίοδο 4 μηνών, δεν μπορούσα να κάνω τίποτε άλλο από το να γράφω. Τα προηγούμενα χρόνια έγραφα τραγούδια στα γρήγορα και τώρα ήθελα να χαλαρώσω και να μη γράψω σε μορφή πίεσης. Στο παρελθόν έπρεπε να αντιμετωπίσω διάφορα πράγματα κι έτσι πάντα ήμουν αποκομένος από την υπόλοιπη μπάντα. Το "Black Tulip Wings" ήταν το πρώτο album, στο οποίο δεν έγραψα την πλειοψηφεία των τραγουδιών. Αυτή τη φορά όχι μόνο μπόρεσα να γράψω περισσότερα τραγούδια, αλλά επίσης έγραψα κάποια instrumental και φωνητικά κομμάτια. Ακόμη, η μπάντα είχε περισσότερο χρόνο να προβάρει το album.
ΔΑ: Πες μας για την "ψυχεδελική" πλευρά του νέου album & για την αγάπη σου για τους "13th floor elevators";
Bid: Πάντα πίστευα ότι οι Monochrome Set ήταν μια κατά κάποιο τρόπο ψυχεδελική μπάντα κι έτσι ήταν πάντα κοντά μου αυτη η μουσική. Αγαπώ τα late 60s US garage psychedelia - experimental/fusion (Έχω όλα τα albums των Elevators).
ΔΑ: Πέντε από τα Καλύτερα albums όλων των εποχών για σένα:
Bid:
Lou Reed - Rock'n'Roll Animal
Any album of the Hot Club De France
Alice Cooper - Billion Dollar Babies
Beach Boys - Pet Sounds
Yes - Close To The Edge
...δεν το περίμενες αυτό, ε, χαχαχα!
ΔΑ: Τι αναμνήσεις έχεις από τη συναυλία στην Αθήνα το 1982 και αυτή που έγινε με τους Scarlet's ένα χρόνο πριν;
Bid: Τις ευχαριστήθηκα και τις δύο αληθινά... Βέβαια, έτσι κι αλλιώς μου αρέσει να παίζω live και ιδίως στην Αθήνα, που οι άνθρωποι είναι τόσο ωραίοι.
ΔΑ: Υπάρχει καμιά πιθανότητα επανένωσης των MONOCHROME SET;
Bid: Χμμ, ωραία. Ο JD Haney μόλις επέστρεψε στο Λονδίνο από τη Νέα Υόρκη. Μάλιστα φέτος είναι η 30η επέτειος του "Strange Boutique". Αλλά κανένας δε μας ζήτησε. Είμαστε τόσο τεμπέληδες!
ΔΑ: Σχετικά με την επιστροφή του LESTER SQUARE, τη σχέση σου μαζί του κλπ.
Bid: Ο Lester με επηρέασε πολύ στο γράψιμο και την οργάνωση των τραγουδιών και έκανε αυτές τις διαδικασίες πιο ενδιαφέρουσες. Ζούσε σε ένα πλοίο στον Τάμεση, αλλά δεν ήταν αρκετό για τις πρόβες. Αλλά θα τα πούμε εκεί έτσι κι αλλιώς. Το πλοίο με αρρώστησε λίγο βέβαια, αλλά ρόκαρε πάντα από κάθε πλευρά του. Και ο Lester μου είπε ότι οι πάπιες συνήθιζαν να χτυπούν το πλοίο και τον κρατούσαν ξύπνιο τα βράδια.
ΔΑ: Πώς νιώθεις με τη βράβευση σας από το MOJO πριν 2 χρόνια;
Bid: Κοίταξε, το βραβείο δεν ήταν για μένα ή τους Monochrome Set, αλλά ήταν ωραία που ήμασταν εκεί, ανεβήκαμε στη σκηνή κλπ. Αλλά δεν ήταν για μένα. Είναι ένα φανταστικό πράγμα για το ποιος ή ποιοι είναι σημαντικοί ή όχι στη μουσική, ποιος είναι καλός και ποιος όχι. Είναι showbiz, δηλαδή βλακείες.
Έφυγα πριν το party και όταν περπατούσα στο κόκκινο χαλί έξω, όλοι οι φωτογράφοι με κοιτούσαν, χαχαχα.
ΔΑ: Σχετικά με τη Ζ Ω Η γενικότερα, σαν ένα κοσμικό παιχνίδι, υπάρχει Θεός ή κάτι άλλο ή ζούμε σε ένα ολόγραμμα του σύμπαντος;
Bid: Τα πάντα ζουν, ακόμη και πράγματα που δεν κινούνται έχουν μια μορφή ζωής. Αν κοιτάξεις κάτω κι όχι πάνω, βλέπεις ότι τα πάντα είναι εκεί και σε κοιτούν, σκεπτόμενα "μα τι ηλίθιος...", χαχαχα. Βλέπεις πουλιά να αλλάζουν το μήκος του ράμφους τους μετά από μόνο 10 χρόνια. Κάθε χρόνο το σώμα σου αλλάζει - διάφορα κομμάτια προστίθονται σε σένα και άλλα τα χάνεις. Σε 10 χρόνια θα είσαι άλλος άνθρωπος. Μια ανάμνηση του εαυτού σου.
ΔΑ: Ποια η γνώμη σου για το Λονδίνο σήμερα, σαν πόλη, σα μια μουσική σκηνή;
Bid: Είναι πολύ, πολύ άσχημα στο Ηνωμένο Βασίλειο. Οι μπάντες είναι ακόμη πολύ καλές, αλλά δεν υπάρχουν χρήματα, οι άνθρωποι δε βγαίνουν έξω κλπ. Είναι ντροπή στ' αλήθεια. Πουλάμε καλά στο Η.Β. αλλά δεν παίζουμε τόσο πολύ εδώ.
ΔΑ: Ποια η γνώμη σου για τη διασκευή του IGGY στο HE' S FRANK;
Bid: Νομίζω ότι ταιριάζει με τη φωνή του. Ήταν πολύ καλή διασκευή. Περίεργη για μένα, γιατί ο Iggy και ο Lou Reed ήταν ίσως οι πιο εμβληματικές φιγουρες του New Wave και του Punk.
ΔΑ: Ποια διασκευή των BEATLES θα έκανες για ένα tribute album;
Bid: Mμμ... ίσως ένα από τα πρώτα τους, γιατί θα μπορούσα να κάνω περισσότερα τότε. Ίσως το "All My Loving".
ΔΑ: Μια καλή rock n roll ιστορία, σχετικά με τη ROUGH TRADE;
Bid: Αλλά, οι περισσότερες ιστορίες μου αφορούν κορίτσια, ναρκωτικά, θάνατο, sex, το Σατανά, τον κύριο Foley (!) και δεν υπήρχε κάτι σχετικό με τη Rough Trade. Δεν πήγαινα συχνά στη Rough Trade έτσι κι αλλιώς - Ήταν τεράστια - χαοτικά γραφεία με ανθρώπους να τρέχουν πέρα-δώθε.
ΔΑ: Τι εννοείς στο 'VAMPIRES SONG';
Bid: Το τραγούδι είναι για ένα βαμπίρ... και αυτά που κάνει. Τα περισσότερα βαμπίρ τώρα είναι χορτοφάγοι βέβαια. Αλλά ακόμη καπνίζουν!
ΔΑ: Μια νέα Αγγλική μπάντα που σου αρέσει.
Bid: Χμμμ... να σου πω την αλήθεια, δε δίνω και πολύ μεγάλη σημασία. Όταν είμαι σπίτι, προσπαθώ να μην ασχολούμαι με τη μουσική...! Πολλές φορές πηγαίνω στη MySpace σελίδα ενός συγκροτήματος και νομίζω ότι αυτό που κάνουν είναι αρκετά καλό, αλλά μετά το μόνο που θέλω είναι να κοιμηθώ!
ΔΑ: Όντας παραγωγός των KARELIA (η πρώην μπάντα του Alex Kapranos των Franz Ferdinand), πες μας πως ήταν να βλέπεις τον Alex να δημιουργεί και να παίζει αρκετά κομμάτια από MONOCHROME SET;
Bid: Νομίζω ότι πολλά συγκροτήματα επηρεάστηκαν από εμάς, όπως οι R.E.M. για παράδειγμα. Μου αρέσει ο Alex, ακόμη κι αν αρκετοί πιστεύουν ότι είναι ένας Σκωτσέζος μπάσταρδος, o οποίος μυρίζει σαν ένα ψώφιο τράγο. Δε με νοιάζει αυτό καθόλου. Να σου πω την αλήθεια, μου αρέσει αυτή η μυρωδιά.
ΔΑ: EINE SYMPHONIE.. ένα κλασσικό τραγούδι. Για ποια πράγματα μιλάς σε αυτό;
Bid: Πρόκειται για άλλο ένα τραγούδι για βαμπίρ, χαχαχα! Έχω γράψει μόνο δύο...! Είναι ένα από τα τραγούδια, για τα οποία δεν ξέρω τι σημαίνουν. Οι άνθρωποι με ρωτούν για αυτό εδώ και 30 χρόνια, αλλά δεν ξέρω τι να τους πω.
Άφησα το υποσυνείδητο μου να κάνει αυτό που θέλει...