O τίτλος κανονικά ήταν το μεγάλο comeback κάποιου που δεν έφυγε ποτέ, άλλα έβγαινε σιδηρόδρομος. Ο Νίκος με 1.000 (διαφορετικούς) τρόπους είναι πάντα εδώ. Βαριά σκιά ο συγκεκριμένος. Πρώτα απ΄όλα ο Νίκος είναι φίλος μου. Κι όχι απο αυτούς τους 'φίλους'....του χώρου. Δεν τον έχω ανάγκη και δεν με έχει κι αυτός. Είναι φίλος μου γιατί έτσι... Το θέμα μας όμως δεν είναι εκεί. Η δουλειά που κάνει ο Τριανταφυλλίδης στην τηλεόραση είναι κόσμημα. Μου είπε κάποια στιγμή απο κοντά 'έβαλα πολύ αγάπη σ'αυτό' Δημήτρη και το είπε συνομωτικά. Το εννοούσε. Μου το είπε για πάρτη του. Για τη στιγμή. Για την ώρα που πίναμε ένα ποτό παρέα, πριν τους Fuzztones. Μου το είπε γιατί ήταν αλήθεια. Δεν μου το είπε για να το γράψω. Σχεδόν...ντρεπόταν. Όχι εμένα. Την αγάπη. Γιατί ξέρει καλά πως η αγάπη είναι πράξη και δεν κάνει να μιλάμε για αυτή.
Δεν έχω δει τους 'Αισθηματίες'. Θα το κάνω βέβαια. Το soundtrack είναι υποδειγματικό. Ναι. Σωστά μαντέψατε. Πάλι η αγάπη. Έχει έμπνευση, καταπληκτικές επιλογές, σίγουρα δουλεμένο στο παραμικρό, αυτό που λάμπει όμως ανάμεσα είναι ξανά η αγάπη, που ο ίδιος έχει βάλει για τα καλά στο κουμάντο τελευταία. Με οτιδήποτε τρέχει. Και τρέχει αρκετά. Μέχρι και ο ΠΑΟΚ είναι πρώτος στη βαθμολογία. Που κι αυτόν τον αγαπάει πολύ. Κι όχι φορτωμένος με απωθημένα και τέτοια. Ούτε για τον τίτλο, το πρωτάθλημα. Τον αγαπάει μέσα απο το προσωπικό του βλέμμα. Με μια ευγενική και ιδιαίτερη μοναχικότητα. Μόνο έτσι έχει αξία να αγαπάς άλλωστε σε αυτό το όνειρο που λέμε ζωή μας,έτσι δεν είναι;
Θα του πω λοιπόν καλή χρονιά απο εδώ στο προτελευταίο 'fm to web' του 2014 και πως σκεφτόμουν να κάνουμε (ακόμη) μια κουβέντα οι δυο μας, όμως με ξεπέρασε, γιατί το βολτάρει με πολύ (ναι...ξανά ...) αγάπη το πράγμα, σε ότι κάνει και δεν τον προλαβαίνω. Όταν αλλάξει πίστα και πιάσει ευθεία, στην επόμενη ταινία του -αν κι ο ίδιος συμφωνεί- θα την κάνουμε την κουβέντα. Άλλωστε υποψιάζομαι πως οι 'Αισθηματίες' είναι απλά η αρχή μιας εντελώς νέας ιστορίας ανάμεσα σε εκείνον και τη μεγάλη οθόνη. Nα είσαι καλά Νίκο. Συνέχισε να αγαπάς. Σαν αιώνιος αισθηματίας και σαν ξεχωριστός και ιδιαίτερος δημιουργος.
Δεν έχω δει τους 'Αισθηματίες'. Θα το κάνω βέβαια. Το soundtrack είναι υποδειγματικό. Ναι. Σωστά μαντέψατε. Πάλι η αγάπη. Έχει έμπνευση, καταπληκτικές επιλογές, σίγουρα δουλεμένο στο παραμικρό, αυτό που λάμπει όμως ανάμεσα είναι ξανά η αγάπη, που ο ίδιος έχει βάλει για τα καλά στο κουμάντο τελευταία. Με οτιδήποτε τρέχει. Και τρέχει αρκετά. Μέχρι και ο ΠΑΟΚ είναι πρώτος στη βαθμολογία. Που κι αυτόν τον αγαπάει πολύ. Κι όχι φορτωμένος με απωθημένα και τέτοια. Ούτε για τον τίτλο, το πρωτάθλημα. Τον αγαπάει μέσα απο το προσωπικό του βλέμμα. Με μια ευγενική και ιδιαίτερη μοναχικότητα. Μόνο έτσι έχει αξία να αγαπάς άλλωστε σε αυτό το όνειρο που λέμε ζωή μας,έτσι δεν είναι;
Θα του πω λοιπόν καλή χρονιά απο εδώ στο προτελευταίο 'fm to web' του 2014 και πως σκεφτόμουν να κάνουμε (ακόμη) μια κουβέντα οι δυο μας, όμως με ξεπέρασε, γιατί το βολτάρει με πολύ (ναι...ξανά ...) αγάπη το πράγμα, σε ότι κάνει και δεν τον προλαβαίνω. Όταν αλλάξει πίστα και πιάσει ευθεία, στην επόμενη ταινία του -αν κι ο ίδιος συμφωνεί- θα την κάνουμε την κουβέντα. Άλλωστε υποψιάζομαι πως οι 'Αισθηματίες' είναι απλά η αρχή μιας εντελώς νέας ιστορίας ανάμεσα σε εκείνον και τη μεγάλη οθόνη. Nα είσαι καλά Νίκο. Συνέχισε να αγαπάς. Σαν αιώνιος αισθηματίας και σαν ξεχωριστός και ιδιαίτερος δημιουργος.