Οι Paradise Lost είναι μια αγαπημένη μπάντα (Βρετανοί γαρ και όσοι ξέρουν το κόλλημα μου με το νησί καταλαβαίνουν απόλυτα). Προς τιμήν τους, στα εικοσιπέντε χρόνια δισκογραφίας τους, δεν μπήκαν σε ένα καλούπι. Πάντα πειραματίζονταν. Αλλά όπως όλα τα σοβαρά συγκροτήματα έτσι και αυτοί, έχουν κάποια βασικά χαρακτηριστικά, τα οποία κυλούν στο αίμα τους. Ένα από αυτά είναι ο ήχος τους. Πολύ συγκεκριμένος και σκοτεινός.
Το “The Plague Within” θεωρείται μια φυσική εξέλιξη στην δισκογραφία των Lost με μια στροφή σε πιο παλιά λημέρια. Στροφή που εχει ξεκινήσει χονδρικά από τον ομώνυμο δίσκο τους πριν δέκα χρόνια. Έχουν βαρύνει αρκετά σε σχέση με τις προηγούμενες δουλειές τους και ο Holmes ξαναγύρισε στα brutal φωνητικά. Φωνητικά που επιβάλλονται λόγω των συνθέσεων. Γιατί σε αυτό το δίσκο δεν υπάρχουν κομμάτια τύπου “Say Just Words” , “Erased”ή “Mouth”.
Οι Paradise Lost έβαλαν σε μια χύτρα κάτι από το παρελθόν τους σε ύφος “Shades Of God” και με κιθάρες που αγγίζουν τους Cathedral της περιόδου Ethereal Mirror και Carnival Bizarre. Το τελικό αποτέλεσμα είναι αρκετα καλό. Καταρχήν είναι Paradise Lost, αν και ακούγοντας τον δίσκο μια και έξω για πρώτη φορά, δεν είναι εύκολο να βγάλεις ασφαλή συμπεράσματα. Όμως, το σίγουρο είναι πως οι Paradise Lost δεν κοροϊδεύουν κανένα. Απόδειξη αυτού, η επιλογή του “Beneath Broken Earth” για πρώτο video . Σου λένε ξεκάθαρα ότι κάπως έτσι θα το πάμε σε αυτό το δίσκο.
Ακτινογραφώντας τα κομμάτια, το πρώτο (No Hope In Sight) είναι πολύ αξιόλογο και ιδανικό για να μπει ο ακροατής στο κλίμα του δίσκου. Άλλα που ξεχωρίζουν : “Benetah Broken Earth”,“An Eternity Of Lies”, “Flesh From Bone”, “Cry Out”. Επίσης φρόντισαν το καλό περιεχόμενο να μπει σε αρκετα καλό περιτύλιγμα, αφού το εξώφυλλο τα σπάει.
Το “The Plague Within”, δεν είναι επανάληψη κάποιου δίσκου. Δεν έχει μέσα “Shattered”, “Eternal”ή “Pity The Sadness” . Ούτε “Embers Fire” ή “True Belief”. Εχει καλούδια που με τον καιρό θα τα εκτιμήσετε.
Γενική βαθμολογία : 7,5/10.
Το “The Plague Within” θεωρείται μια φυσική εξέλιξη στην δισκογραφία των Lost με μια στροφή σε πιο παλιά λημέρια. Στροφή που εχει ξεκινήσει χονδρικά από τον ομώνυμο δίσκο τους πριν δέκα χρόνια. Έχουν βαρύνει αρκετά σε σχέση με τις προηγούμενες δουλειές τους και ο Holmes ξαναγύρισε στα brutal φωνητικά. Φωνητικά που επιβάλλονται λόγω των συνθέσεων. Γιατί σε αυτό το δίσκο δεν υπάρχουν κομμάτια τύπου “Say Just Words” , “Erased”ή “Mouth”.
Οι Paradise Lost έβαλαν σε μια χύτρα κάτι από το παρελθόν τους σε ύφος “Shades Of God” και με κιθάρες που αγγίζουν τους Cathedral της περιόδου Ethereal Mirror και Carnival Bizarre. Το τελικό αποτέλεσμα είναι αρκετα καλό. Καταρχήν είναι Paradise Lost, αν και ακούγοντας τον δίσκο μια και έξω για πρώτη φορά, δεν είναι εύκολο να βγάλεις ασφαλή συμπεράσματα. Όμως, το σίγουρο είναι πως οι Paradise Lost δεν κοροϊδεύουν κανένα. Απόδειξη αυτού, η επιλογή του “Beneath Broken Earth” για πρώτο video . Σου λένε ξεκάθαρα ότι κάπως έτσι θα το πάμε σε αυτό το δίσκο.
Ακτινογραφώντας τα κομμάτια, το πρώτο (No Hope In Sight) είναι πολύ αξιόλογο και ιδανικό για να μπει ο ακροατής στο κλίμα του δίσκου. Άλλα που ξεχωρίζουν : “Benetah Broken Earth”,“An Eternity Of Lies”, “Flesh From Bone”, “Cry Out”. Επίσης φρόντισαν το καλό περιεχόμενο να μπει σε αρκετα καλό περιτύλιγμα, αφού το εξώφυλλο τα σπάει.
Το “The Plague Within”, δεν είναι επανάληψη κάποιου δίσκου. Δεν έχει μέσα “Shattered”, “Eternal”ή “Pity The Sadness” . Ούτε “Embers Fire” ή “True Belief”. Εχει καλούδια που με τον καιρό θα τα εκτιμήσετε.
Γενική βαθμολογία : 7,5/10.