Δεν έχω να πω παρά τούτο για την Κόρα Καρβούνη. Την είδαμε να ερμηνεύει και εννοώ κάθε γράμμα ξεχωριστά από την παραπάνω λέξη.
Ποια είσαι, από πού έρχεσαι και πού πηγαίνεις;
απ. (γέλια) Είμαι η Κόρα, προέρχομαι από τους γονείς μου και δεν ξέρω που πηγαίνω. Αν όμως με ρωτάς αν έχω κάποιο μότο που να ακολουθώ και να με ακολουθεί θα έλεγα ότι αυτό που με αντιπροσωπεύει είναι να ζω το παρόν.
Σε είδαμε στο Βασιλιά Ληρ. Πώς είναι η εμπειρία να ερμηνεύεις Σαίξπηρ;
απ. Τα σαιξπηρικά κείμενα είναι ποιητικά κείμενα και κατ'επέκταση δύσκολα. Είναι αντίστοιχα με το αρχαίο δράμα. Η παράσταση που ανεβάσαμε ήταν διασκευασμένη και μεταφρασμένη από τον Γιώργο Κιμούλη. Εκείνος έκανε μια βατή, εύκολη μετάφραση οπότε με αυτή την έννοια ήταν πιο εύκολο για μας τους ηθοποιούς να υποδυθούμε το ρόλο μας. Βέβαια, είναι μεγάλα έργα και απαιτούν μεγάλο σεβασμό.
Ερμηνεύεις μία από τις “κακές” κόρες που διαφθείρονται από την εξουσία. Πιστεύεις ότι η εξουσία τελικά τις διέφθειρε ή ήταν απλώς μία συνθήκη για να δείξουν τον πραγματικό τους εαυτό;
απ. Πρώτα από όλα εγώ δεν πιστεύω ότι είναι κακές. Κανένας δε γεννιέται κακός. Γίνεται! Αυτά τα κορίτσια έχουν έναν αυταρχικό πατέρα. Μητέρα δεν υπάρχει οπότε είναι φυσικό επακόλουθο να μοιάζουν στον μπαμπά τους. Όταν λοιπόν αναλαμβάνουν την εξουσία περισσότερο κατά τη γνώμη μου από τεράστιο φόβο της έλλειψης του πατέρα ο οποίος τρελαίνεται, φεύγει και τις παρατά γίνονται αυτά τα “τέρατα” σταδιακά. Γενικά πιστεύω ότι ο θύτης είναι πρώτα θύμα που γίνεται θύτης. Επομένως, θεωρώ ότι η Γκόνεριλ δεν ήταν κακιά. Στο τέλος βέβαια τρελαίνεται, διότι δίνει εντολή να σκοτώσουν τη μία της αδελφή, δηλητηριάζει την άλλη και μετά αυτοκτονεί και η ίδια. Αν είχε ψυχολογική ισορροπία γιατί να το κάνει αυτό;
Σήμερα που το εντοπίζουμε αυτό;
απ. Το έργο είναι πολύ επίκαιρο, διότι από τη μία πλευρά μιλάει για τον τρόπο που οι γονείς καταστρέφουν τα παιδιά τους και από την άλλη θίγει το θέμα της εξουσίας. Σήμερα αν είσαι ένας ευχαριστημένος άνθρωπος μπορείς να γίνεις καλός γονιός όπως επίσης να αναλάβεις εξουσία και να μη σε διαφθείρει αυτή. Εξαρτάται από τον άνθρωπο επομένως. Δεν σχετίζεται με την εξουσία που αναλαμβάνει κανείς αλλά με την παιδεία που έχει ο κάθε άνθρωπος. Με τον όρο “παιδεία” εννοώ κυρίως τη συναισθηματική του νοημοσύνη και όχι τόσο την εκπαιδευτική του μόρφωση.
Ηθοποιός εκτός από φως που μάθαμε χαριτολογώντας να λέμε τι άλλο σημαίνει για σένα; Και πόσο έχει αλλάξει αυτό που θα έπρεπε να σημαίνει;
απ. Δεν ξέρω κατά πόσο έχει αλλάξει από παλιά μέχρι σήμερα. Αυτό που ξέρω είναι το να είσαι ηθοποιός έχει τεράστια ευθύνη. Δεν είναι απλά να βγεις, να παίξεις ωραία και να πάρεις κάποιο βραβείο. Έχεις ευθύνη απέναντι στο κοινό, για τα μηνύματα που δίνεις. Για αυτό και η ίδια η λέξη, ετυμολογικά μιλώντας, σημαίνει ποιώ ήθος! Είναι λειτούργημα λοιπόν. Θεωρώ ωστόσο, ότι τα νέα παιδιά που θέλουν να γίνουν ηθοποιοί δε συνειδητοποιούν την ευθύνη αυτού του επαγγέλματος αλλά το συσχετίζουν με δόξα, αίγλη, διασημότητα. Δε συνειδητοποιούν ότι τη στιγμή που ανεβαίνεις τη σκηνή και ενώ μπορεί να είσαι εσύ που εκτίθεσαι, τα συναισθήματά σου, ο ψυχισμός μου αλλά όλα αυτά γίνονται για ένα στόχο πιο μεγάλο από σένα. Μπορεί να αλλάξεις τη ζωή ενός ανθρώπου! Άρα, δεν είναι απλό επάγγελμα αυτό του ηθοποιού. Είναι δύσκολο και χρειάζεται τεράστια πειθαρχία.
Στην περίοδο κρίσης που διανύει η χώρα μας αν εσύ ήσουν στη θέση του Ληρ, και δεν είχες παιδιά, τι θα άλλαζες πρώτα; Ποια ανάγκη προηγείται;
απ. Για μένα η κρίση δεν είναι οικονομική. Έχουμε κρίση αξιών και συμβόλων. Οπότε στην παιδεία θα έδινα χρήματα!
Βάλε μου σε σειρά προτεραιότητας αυτές τις λέξεις: κείμενο, σκηνοθεσία, ερμηνεία, διαφήμιση, παραγωγή.
απ. Σκηνοθεσία, παραγωγή, κείμενο, ερμηνεία, διαφήμιση. Η σκηνοθεσία και η παραγωγή κατά τη γνώμη μου πάνε μαζί γιατί η σκηνοθεσία καταλαμβάνει το καλλιτεχνικό κομμάτι ενώ η παραγωγή το οικονομικό. Σίγουρα όταν το όραμα του σκηνοθέτη μπορεί να υποστηριχθεί οικονομικά, το αποτέλεσμα θα είναι πάρα πολύ καλό. Το κείμενο προηγείται της ερμηνείας, γιατί χρειαζόμαστε ένα καλό κείμενο για να το ερμηνεύσουμε. Η ερμηνεία σχετίζεται άρρηκτα με τη σκηνοθεσία και η διαφήμιση είναι τελευταία διότι δεν είναι και τόσο απαραίτητη. Η καλύτερη διαφήμιση νομίζω είναι αυτή που γίνεται από στόμα σε στόμα.
Πες μου λίγα λόγια για την παράσταση που ετοιμάζετε τώρα με το Εθνικό θέατρο.
απ. Θα ανεβάσουμε τις “Τρωάδες” σε σκηνοθεσία του Σωτήρη Χατζάκη. Την “Εκάβη” την υποδύεται η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, εγώ υποδύομαι την “Κασσάνδρα” και την “Ανδρομάχη” υποδύεται η Μαρία Κίτσου. Δε νομίζω να υπάρχει άλλο πιο επίκαιρο έργο από αυτό, καθώς πραγματεύεται τον πόλεμο και τους μετανάστες! Στις 3-4 Ιουλίου θα το ανεβάσουμε στην Επίδαυρο, στη συνέχεια θα ακολουθήσει περιοδεία στην Ελλάδα και τέλος θα παρουσιάσουμε την παράσταση στο Πεκίνο 11-17 Αυγούστου!
Όταν ερμηνεύεις ένα δυνατό ρόλο τι νιώθεις να σου παίρνει;
απ. Στις πρόβες μου νιώθω να μου παίρνει ενέργεια. Αλλά μου δίνει πιο πολλά. Όταν ερμηνεύουμε δυνατούς ρόλους, επειδή ξεκινάμε από τον εαυτό μας, κάνουμε συνέχεια προσωπικές ανασκοπήσεις. Αποχαιρετώ πράγματα... Έρχεσαι κοντά με πολλά κομμάτια σου. Το μεγαλύτερο δυστύχημα για τους σύγχρονους ανθρώπους είναι ΄ότι λειτουργεί κυρίως η λογική μας και δεν καταλαβαίνουμε τι νιώθουμε. Δεν είναι εύκολο για παράδειγμα να ξεχωρίσουμε αν είμαστε στεναχωρημένοι ή θυμωμένοι. Για αυτό ευγνωμονώ αυτό το επάγγελμα! Διότι για να ανέβω πάνω στη σκηνή να παίξω τη θυμωμένη πρέπει να ξέρω πως είμαι όταν νιώθω θυμωμένη.
Είδαμε επίσης στην παράσταση σκηνές με κάποιους από τους ηθοποιούς γυμνούς. Ποια είναι η γνώμη σου γιαυτό;
απ. Πιστεύω ότι αν προχωρά τον ήρωα είναι αναγκαίο. Συγκεκριμένα στην παράσταση του Ληρ, τα γυμνά που είδαμε ήταν ανθρώπων που δεν ήταν καλά ψυχολογικά. Ήθελε να τονίζει την απογύμνωση του ήρωα.
Μέχρι πότε θα συνεχιστούν οι παραστάσεις;
απ. Στην Αθήνα τελειώσαμε. Τώρα θα παίξουμε στο Μέγαρο Μουσικής της Θεσσαλονίκης στις 15,16,17 Μαΐου.
Θα ήθελα να μου σχολιάσεις το παρακάτω: “Θρήνος στο θρόνο του ανθρώπου, ο θρόνος θρήνος”
απ. Η εξουσία είναι ένα πολύ μεγάλο βάρος! Φέρνει πολύ πόνο!